Moi drodzy, słowem wstępu chciałbym podziękować Aiko za wczorajszą korespondencję, w której zwróciła mi uwagę na kilka ważnych kwestii sesyjnych. Człowiek uczy się przez cały czas, również zazwyczaj głęboko przeświadczony o swej niemylności MG. Mam nadzieję, że wyciągnięte z uwag Aiko wnioski pozwolą mi podnieść jakość gry i wynagrodzą nadprzeciętne zaangażowanie wszystkich biorących w niej udział graczy (bo że jest to niezwykle zaangażowana drużyna, nie ulega żadnej wątpliwości i jestem pewien, że każdy szanujący się MG o takiej ekipie marzy).

Teraz paczka informacji użytecznych w rozpisaniu scen wizyt u Winter. Prowizoryczne ambulatorium urządzone jest w przedniej części kapitańskich apartamentów (Gunar zamieszkiwał w dużej „rezydencji” złożonej z dwóch przebudowanych pod cele luksusowej kwatery podpokładów). Goście trafiają tam przechodząc przez hol oraz bawialnię, nie widzą zatem sypialni, biblioteki, prywatnej kaplicy oraz prywatnej kuchni (oraz kilku innych pomieszczeń, których jeszcze nie opisałem). W pomieszczeniu będącym wcześniej rozległą garderobą stoi teraz mnóstwo aparatury medycznej, wśród której dominują dwie kapsuły podtrzymujące funkcje życiowe. Jedna jest pusta, w drugiej śpi w farmakologicznej śpiączce lady Winter. Nad jej stanem zdrowia czuwają dwaj wiekowi medyceusze (noszą bransolety emitujące w nusferze profile doktora Steyna i doktora Kruytzera). Obaj są ogromnie przejęci zgonem czcigodnego arcykapłana (rzekłbym wręcz, że przerażeni). Oprócz nich w pomieszczeniu jest jedynie kilkanaście specjalistycznych serwitorów medycznych. Cała osobista służba lady Winter przebywa na przepustce w zupełnie innych częściach okrętu. Apartamenty sprawiają zatem wrażenie niecodziennie wyludnionych, dźwięczących echem kroków i pomrukiem maszynerii. Wejścia do środka strzegą żołnierze z gwardii przybocznej Winter (dawny oddział Amelii de Vries) – oczywiście wpuszczą do środka każdego członka koterii, ale nikogo innego.

Jeśli Ramirez będzie kontrolował stan techniczny kapsuł, w tej pustej nie znajdzie żadnego dowodu na awarię systemu podtrzymywania życia. Wszystko wskazuje na to, że organizm Ahalliona naprawdę nie wytrzymał obrażeń psychicznych otrzymanych w Port Wander. Stan Winter jest stabilny, ale nie rokujący dobrze. Prezbiter zdaje sobie sprawę, że posiadane przez Coraxów kapsuły są przeciętnej jakości i daleko im do prawdziwych komór kriogenicznych (ale pamięta, że na liście obiektów do pozyskania na Grace są cztery kapsuły kriogeniczne wysokiej klasy, zainstalowane na stacji orbitalnej ponad planetą).

W razie dodatkowych pytań związanych z wizytami w tym miejscu piszcie na bieżąco.

Jakiś czas temu Aiko napisała do mnie zapytanie, czy istnieje sposób wyszukania kapitana Rochy za pomocą jej umiejętności. Teoretycznie wszyscy astropaci mogą nasłuchiwać w wymiarze materialnym próbując wyłapać jakieś ślady aktywności swoich pobratymców. Do pracy tej może zostać zaprzęgnięty cały Chór, co zapewni dodatkowy bonus do potencjalnego testu. Do efektu takiego nasłuchiwania odniosłem się w prywatnej wiadomości wczoraj wieczorem podając tylko te odkrycia, które były możliwe bez wykonania rzutu testowego (ale tu ich jeszcze nie wypiszę, aby nie zdradzić potencjalnej tajemnicy, niech Mistrzyni Chóru zrobi to sama w stosownym momencie).

Wyniki wróżenia z kart podam w ciągu dnia, ale już teraz podkreślę (wynik 5 na 1k100 w teście wróżenia), że przez cały czas trwania rytuału Bellita wyczuwała eteryczny cień w swym umyśle i nie mogła się wyzbyć mrożącego krew wrażenia bliskiej obecności jakiegoś ogromnego mentalnego zjawiska o złej naturze, niemożliwego do zdefiniowania, ale rejestrowanego na krańcach jej psionicznej percepcji.

Co do spotkania seneszala z Amelią, gdzie pani de Vries chciałaby je odbyć? U siebie, u niego, gdzieś na neutralny terytorium? (mostek, tajna sala odpraw, jakaś galeria widokow). Znając lokalizację będę mógł rozpisać wstęp do spotkania.

Joer, w ciągu dnia dopiszę ciąg dalszy rozmowy pomiędzy seneszalem i Nadsternikiem, Twoje pytanie zawisło w próżni, później dokleimy tę część do Twojego już opublikowanego głównego posta.

Nie musisz nic zmieniać - przyjąłem na bazie Twojego opisu, że rzut został wykonany dla potrzeb rozdania Tarota, a karty miały zdradzić coś więcej na temat właściciela Dumy Sameteru i jego planów. Przy wyniku 5 na k100 karty niewątpliwie coś odkryją.

Mentalne skanowanie systemu z użyciem rzutu (aby spróbować uzyskać jeszcze więcej informacji niż te, które Ci podałem wczoraj wieczorem) możemy zrobić w osobnym wpisie, jako że najpewniej będzie to czynność grupowa z udziałem całego Chóru.

Ponieważ stopień interakcji fluffowej pomiędzy bohaterami doszedł do takiego poziomu intensywności, że byłby zdolny wywołać palpitacje serca u Micasa, muszę sobie parę rzeczy uporządkować, a Wy musicie mi w tym pomóc.

Bardzo ważna ze względów organizacyjnych (również dla ciągu przyczynowo-skutkowego) staje się chronologia poszczególnych wydarzeń mających miejsce po przekazaniu na mostku wiadomości o śmierci Ahalliona.

1) Christo przekazuje tragiczne wieści;
2) Ramirez i Bellita składają hołd zmarłemu w spiżarni seneszala;
3) Tytus i Amelia konferują na mostku o naturze radiowych transmisji;
4) Ramirez i Bellita odwiedzają Winter;
5) Amelia wygłasza radiowe orędzie;
6) Tytus rozmawia z Christo o morale załogi i wsparciu dla Amelii;
7) Tytus spotyka się z Mistrzynią Chóru;
8) Bellitta poszukuje za pomocą kart Tarota informacji na temat kapitana Rochy;
9) Bellitta spotyka się z Amelią;
10) Amelia spotyka się z Nawigatorem Visscherem, aby się z nim podzielić informacją o śmierci arcykapłana;
11) Amelia spotyka się z Barcą (zapewne po to, aby go pod byle pretekstem zastrzelić, a jednocześnie nie pozwolić się otruć);
12) Amelia, Tytus i prezbiter konferują na tematy militarno-techniczne.

O ile punkty 1 do 7 są kompletnym ciągiem, to od 8 może pojawić się konieczność zaktualizowania niektórych już gotowych w doku (bądź wklejonych do sesji) postów, bo nie wiadomo jeszcze czy Bel podzieli sięz resztą koterii efektami wróżenia z Tarota. Pytanie, ile z tego wycieknie w rozmowie z Amelią, ile Amelia teoretycznie powinna była wyjawić Nawigatorowi, czy (jeśli dowiedziała się tego od Bel) przekaże coś seneszalowi i jak informacje wyciągnięte z Tarota mogą się przełożyć na odprawę taktyczną trzech militarystów.

Dwie inne kwestie to naprawa napędu korekcyjnego. Jak słusznie założył Ramirez, będzie to możliwe dopiero w trybie stacjonarnym, więc musicie zdecydować, czy chcecie na kilka dni wstrzymać podróż wewnątrzsystemową czy odkładacie tę naprawę na moment wejścia na wysoką orbitę Grace. Co istotne, pomiędzy Wami i planetą nie ma żadnych ciał niebieskich mogących w znacząco sposób zamaskować obecność nieprzyjaciela (jedyna ewentuaność to wróg czyhający od dłuższego czasu w dryfie z maksymalną redukcją emisji energetycznych).

Co do torped, nie macie praktycznych możliwości własnoręcznego stworzenia takiego sprzętu. Jedyna opcja warta zachodu to torpeda-sonda naszpikowana aparaturą pomiarową, ale będzie ona zbyt mała, by móc stworzyć jakiekolwiek zagrożenie dla innego okrętu. Torpedy w uniwersum WH40K są gigantyczne, mają rozmiary kilkupiętrowych szeregowców. Ich wyrzutnie są jeszcze większe i na własną rękę takiego komponentu nie wyczaruje nawet sam Ramirez.

Garść odpowiedzi postawionych na pytania w ostatnim wpisie fabularnym.

Planetarny Chór nie powinien wykryć obecności Chóru Błysku, jeśli Bellita i jej towarzysze nie zaczną otwarcie śpiewać, a do tej pory działali skrycie. Astropatka wychwyciła transmisje płynące z Grace w kosmos, nie zaadresowane do nikogo konkretnego, ale wciąż jeszcze niezrozumiałe wskutek psionicznego kodowania. Aby zyskać pewność, czy Chór na Grace jest skorumpowany, potrzeba dłuższego nasłuchiwania w eterze - astropaci są z natury bardzo odporni na skażenie Chaosem, ale nawet oni nie są nań całkowicie odporni.

Nawigator nie jest w stanie precyzyjnie określić miejsca pojawienia się Dumy, punkt Mandeville można wyznaczyć w dowolnym punkcie sfery otaczającej Grace lub jej słońce. Co jest w zamian pewne, wykorzystując całą dostępną moc napędu jesteście w stanie wejść na orbitę planety po dwóch dniach lotu (uszkodzone są silniki manewrowe, a nie napęd główny).

Nadal nie wychwytujecie na sensorach sygnatury stacji orbitalnej, która jest de facto jednym z celów głównych; być może sytuacja ulegnie zmianie, kiedy zmniejszycie dystans.

Napiszcie proszę, co jeszcze oprócz bieżącego stanu zdrowia Winter oraz kandydatury na nowego arcykapłana chcielibyście omówić na tym spotkaniu? Zastanawiam się, czy po zakończeniu odprawy i rozliczeniu wszystkich pozostałych deklaracji w trybie technicznym nie przenieść akcji od razu dwa dni do przodu i na wysoką orbitę Grace.

Moi drodzy, przychylam się do opinii Ani, że intryga dotycząca Glejtu stała się motywem mocno spowalniającym bieg fabuły, toteż przyśpieszyłem jej bieg przenosząc nas najnowszym postem wprost na orbitę parkingową Grace.

Jest 27 Maius 816.M41. Okręt wisi na orbicie geostacjonarnej ponad kosmoportem Grace, największą instalacją na powierzchni planety. Wasze sensory namierzyły tam istnienie sieci energetycznej oraz kilku funkcjonujących fabryk, chociaż nic nie wskazuje na to, aby na dole działały jakiekolwiek systemy monitorowania przestrzeni kosmicznej. Najpewniej miejscowi nadal nie wiedzą, że ktoś przyleciał do nich w odwiedziny. Przechwytywane transmisje radiowe można podzielić na dwie kategorie: znane już automatyczne wezwania o pomoc, wysyłane z kilkudziesięciu różnych lokalizacji na powierzchni planety (ale nie z kosmoportu) oraz standardowe raporty wojskowe potwierdzające wykonanie patroli, rotację wart oraz sprawozdania z czegoś, co z grubsza nasuwa na myśl regularne polowania na dużą zwierzynę w obrębie okręgu o średnicy maks trzydziestu kilometrów od kosmoportu. Na orbicie planety nie wykryliście jak dotąd niczego, nie ma też śladu po stacji orbitalnej, na której miały być rzeczone kapsuły hibernacyjne.

Jak już wspomniałem w fabularce, ekosystem planety pozwala Wam na wylądowanie na jej powierzchni bez większego problemu, jeśli na wszelki wypadek zadbacie o maski tlenowe (ale jeśli ich nie założycie, przez ograniczony czas będziecie w stanie działać oddychając atmosferą o lekko toksycznym składzie). Ważne jest to, że klimat na Grace jest dość ekstremalny i na planecie często występują gwałtowne burze, które lepiej będzie omijać wahadłowcami.

Chór Bysku odkrył coś, czego nie widać na konwencjonalnych sensorach – zidentyfikował mianowicie potencjalną lokalizację planetarnego Chóru, usytuowaną wysoko w północnej hemisferze planety, w pozornie pozbawionej życia strefie podbiegunowej. To stamtąd wydaje się płynąć sygnał astropatyczny, który wydaje się być pozbawiony jakiegokolwiek sensu i tworzyć zbitek przypadkowych przekazów.

Możecie rozpocząć planowanie operacji ekstrakcji obiektów z listy Chordy oraz wyciągać pierwsze wnioski z analizy danych planetarnych. W razie pytań nie wahajcie się pisać. Co do potrzebnych rzutów, potrzebuję na ten moment test 3k100 na Skanowanie od Tytusa (jeśli Mi Raaz zadeklaruje wspomaganie Nadsternika, otrzyma on premię do testu). Wyniki te to odpowiednio skanowanie głębokiej przestrzeni, skanowanie przestrzeni orbitalnej oraz skanowanie powierzchni planety. Udane rzuty w zależności od ilości sukcesów mogą Wam zapewnić dodatkowe informacje.

Klawiatury w ruch, działajcie!

Pisałem już co prawda o tym na chacie Błysku, ale dodam również tutaj. W serii testów skanowania Nadsternik zaliczył dwa sukcesy, lokalizując na powierzchni planety wszystkie te miejsca poza kosmoportem, w których znajdują się przedmioty pożądane przez lady Aspyce, a w niedalekiej odległości od Grace - jak na standardy kosmiczne - jakiś pozbawiony sygnatury energetycznej, a przez to wciąż nierozpoznawalny duży obiekt sztucznego pochodzenia.

Na biegunie północnym detekcja nie wykryła jak na razie żadnej infrastruktury, ale jeśli faktycznie gdzieś tam znajduje się planetarny Chór, to całkiem możliwe, że jest umieszczony w strukturze podziemnej.

I jak tam idzie Wam knucie w temacie inwazji, jakieś dodatkowe plany już gotowe czy pozostajemy przy wersji ze zrzuceniem na kosmoport murderservitorów?

Moi drodzy, oto garść dodatkowych informacji na temat Waszego znaleziska. To, co gotowi byliście uznać w pierwszej chwili za zaginioną stację orbitalną, okazało się w bezpośrednim kontakcie statkiem-widmo. To jednostka zaopatrzeniowa typu Damascus, klasy Ibene. Wstępne skany nie wykazują żadnego śladu uszkodzeń zewnętrznych - statek sprawia wrażenie nienaruszonego, chociaż oczywiście dokładne badanie może wykazać coś innego. Nie działa na nim zasilanie, nie można zidentyfikować cyfrowego podpisu. Aby dowiedzieć się, co to za statek, musielibyście sprawdzić jego logi.

Trzeba trzeba zdecydować, czy chcecie w ogóle zrobić z tym nieplanowanym znaleziskiem - Aspyce Chorda nic nie wspomniała o żadnym zaginionym statku, więc teoretycznie możecie zupełnie zignorować ten wrak!