Być może zaskoczę swoim stanowiskiem, ale jestem jak najbardziej za dalszą grą. Sądzę też, że nie do końca zostałem zrozumiany w temacie ostatnich deklaracji. Zamierzałem przenieść ciężar rozgrywki do następnego etapu (większe miasto ze świątynią), ponieważ nie widzę dla Ackera dalszych punktów zaczepienia w Sieperting. Akolita ma poczucie narastającej bezradności i zwyczajnie nie wie, jak własnymi siłami mógłby zdemaskować prawdziwe źródło zepsucia (jeśli faktycznie istnieje). Jeżeli “plansza” gry zamyka się w granicach Trogen i Sieperting, zastanowię się raz jeszcze, co właściwie Manfred mógłby zrobić na miejscu, ale na ten moment nic mi nie przychodzi do głowy. Być może przeoczyłem jakiś trop podsunięty przez Mistrza Gry.

Podstępny MG mnie próbuje uziemić, ale się tak łatwo nie dam! Zakładam, że ktoś lada chwila wejdzie do chatki, aby oddać cześć zmarłej staruszce, ale jeśli Manfred zbyt długo pozostanie sam, zacznie czynić zgiełk i harmider. Generalnie chce się wydostać na zewnątrz chatki, bo choć Nora wygląda na zmarłą, z podejrzanymi o czarostwo nigdy nic nie wiadomo, a nuż znienacka zmartwychwstanie!

Z metagrowego poziomu zachodzę w głowę, co przeoczyliśmy w śledztwie, że dopiero w finale Elenorsar sam i na własnej skórze przekona się, kto jest w Sieperting tym złym. W każdym bądź razie trzymam kciuki za Bestiana!

I dodatkowo pytanie, które zapomniałem zadać wcześniej - czy bandyci przybyli do woski na piechotę czy konno?

Mistrzu, być może Tildan coś wypadło, ale ponieważ fabuła się rozgałęziła na trzy wątki, to doskonała okazja, aby nam dwojgu dać jeszcze chwilę zawieszenia w niebycie, natomiast mógłbyś ewentualnie wrzucić nową scenę dla Elenorsara, bo jego wątek jest w tej chwili najważniejszy z punktu widzenia fabuły. Wszystko wskazuje na to, że przy chatce elfa może się rozstrzygnąć finał tej przygody, więc nie każ nam drzeć w bezsilnej niepewności!