Mira

Od pewnego czasu noszę się z zamiarem poprowadzenia sesji eksperymentalnej dla moli książkowych.
Projekt miałby polegać na tym, że choć normalnie gracze wcielają się w jakieś postacie, to wszelkie opisy w postach i dialogi generowane są jako cytaty z literatury. Od graczy i MG mogą być dodawane tylko krótkie informacje, których celem jest po prostu spajanie poszczególnych części i nawigowanie np. kto coś tam powiedział.
Sesja wymagałaby więc nie tylko sporo szperania po książkach, ale też pewnej organizacji technicznej (oddzielanie kolorami tekstów własnych od cytatów). Ważne byłoby również, aby podawać źródło cytatu zawsze.

Przykład:

– No to mów, co myślisz. (Alicja w Krainie Czarów, L. Caroll) - powiedział zniecierpliwiony Kapelusznik, popijając filiżankę herbaty.
Na to Królowa Śniegu strapiła się jeszcze bardziej, a nad jej głową uformowała się chmurka, z której zaczął padać śnieg.
- Może zbyt często lubimy wszytko zwalać na jakąś, no, siłę wyższą, która nam uniemożliwia to czy owo… podczas gdy wiele rzeczy, a już na pewno to, jacy jesteśmy, zależy głównie od nas samych.
(Opium w rosole, M.Musierowicz)
- Cóż za monstrum jest tedy człowiek? - zirytował się na te słowa Sherlock, któremu nie w smak był śnieg w herbacie - cóż za osobliwość, co za potwór, co za chaos, co za zbieg sprzeczności, co za dziw! Sędzia wszechrzeczy, bezrozumny robak ziemny; skarbnik prawdy, zlew niepewności i błędu; chluba i zakała wszechświata. (Myśli, B. Pascal)
Zapadła cisza gęsta jak krew. (Poza ciszą, J. Carroll).
- Może problem leży w tym, że za wiele myślimy o sobie, swoich uczuciach, o tym, jak nas postrzegają inni. Za mało o ludziach, którzy naszej uwagi potrzebują.(Wszystko jest po coś, M. Suchodolska)
Wszyscy rozejrzeli się, kto to powiedział. Wreszcie Sherlock Holmes dojrzał pod blatem stolika niewielkiego krasnoludka. Królowa spojrzała pytająco na Koszałka-Opałka.
Ten, jak zwykle, siedział nad ogromną księgą, w której opisywał wszystko, co się od najdawniejszych czasów zdarzyło w państwie Krasnoludków, skąd się wzięli i jakich mieli królów, jakie prowadzili wojny i jak im się w nich wiodło. (O krasnoludkach i sierotce Marysi, M. Konopnicka)
- Koszałku?
Lecz on siedział, a siedząc siedział i siedział jakoś tak siedząc, tak się zasiedział w siedzeniu swoim, tak był absolutny w tym siedzeniu, że siedzenie, będąc skończenie głupim, było jednak zarazem przemożne.
(Ferdydurke, W. Gombrowicz)

Założenie fabularne:
Znacie "Niekończącą się opowieść"? Jeśli tak, niewiele więcej muszę wyjaśniać. W naszej rzeczywistości ludzie przestają czytać, przestają korzystać z wyobraźni, przez co wymiar, który funkcjonuje jako świat książek powoli zanika. Grupka bohaterów literackich postanawia coś z tym zrobić i odpowiada na wezwanie królowej "książkolandii" (nazwa robocza), by podjąć się misji ratowania swojego świata.

Organizacja:
Postacie dysponują tylko słownictwem literackim, dlatego mówią do siebie cytatami z różnych książek. Jeśli ktoś chce podnieść poprzeczkę, może ograniczyć się do jakiejś epoki lub autora/trendu literackiego.
Mechanicznie byłby to czysty storytelling.


Poza pytaniem ankietowym zastanawia mnie czy wprowadzić jakieś minimum-maximum objętości cytatów. Można więc podrzucać sugestie.

 

__________________
Konto zawieszone.