Pierwsze podejście - Strona 3

Asmodian · 29-05-2022, 20:10

W prehistorycznych czasach rpg nie opierało się na storytellingu. To były raczej proste historie o grupce bohaterów wlażacych do lochu po skarby. Tabelek było sporo, a losowość była zaletą. Takie czasy.
Jeśli Pliman chce osądzić sesję w FR lub podobnym settingu i zna nieco D&D to mógłby zerknąć na starsze edycje D&D. Powinny być gdzieś na internetach opublikowane bo to tzw. old school rpg. Dosyć modna nisza mająca zwolenników. Generalnie oprócz współczynników i bonusów do nich to w początkowych edycjach nie było umiejek, featów i całej masy abilek które powodowały, że d&D obecnie jest dosyć skomplikowane. Inna sprawa, że większość początkowych modułów do wczesnych d&D to proste lochotłuki, bez wielkiej fabuły. Ciężko to płynnie prowadzić na forum, bez sporej ilości pracy lub dodatkowych pomagajek( dok np.). Za to były stopniowanie pod względem ilości mechaniki do ogarnięcia.

Pinhead · 29-05-2022, 23:35

Pliman nie Ty pierwszy i zapewne i nie ostatni, stajesz przed tą ścianą płaczu.
Jak rozumiem lubisz dedekowy plot, ale z jakiś tam powodów, nie lubisz lub nie ogarniasz mechaniki.

W grze na żywo przy realnym stole, nigdy nie miałem z tym problemu. Po prostu przy stole, to ja ustalałem zasady i miałem władzę absolutną.

Niestety we wszystkich sesjach online, zawsze musiałem stawać w szranki z wyjadaczami dedekowymi, specami, żeby nie powiedzieć fanatykami mechaniki, czy też zwykłymi ortodoksami, którzy znają dziesiątki podręczników na pamięć i miliardy zasad, które w wielu miejscach się wzajemnie wykluczają., a i tak trzeba ich przestrzegać, żeby nie wyjść na ignoranta.

Radziłem sobie z tym na dwa sposoby. Albo jak już wspomniano używałem storytellingu,odstawiając mechanikę na zupełnie poboczny tor. Daje, to pożądany efekt i jest metodą prostsza, ale już na starcie odstrasza, wielu potencjalnych graczy i fanów dedeków.

Albo też posuwałem się do nieszkodliwego i niewinnego oszustwa.
Gracze tworzyli sobie cyferki wedle zasad, zawsze wierząc, że kreują powergamingowe postacie. W niczym ich nie ograniczałem, a oni wymyślali różne tricki, wyszukiwali najróżniejsze sztuczki, które pozwalały im dopakować postać na maksa i byli święcie przekonani, że oto ich BG to master of the universe, niezależnie, czy ich poziom postaci wynosił jeden, czy naście.

Ten trick pozwalał mi już na początku dać graczom poczucie ważności i wyjątkowości, tak ich samych, jaki i ich postaci. Sugerował, że mogą zrobić naprawdę wiele w oparciu o miliardy dedekowych zasad i podsycał ich przekonanie, że są wyjadaczami w tym systemie, przez co z miejsca, budowało się ich poczucie bezpieczeństwa i pewności siebie. To ważne, bo daje graczom przekonanie, że ich postacie są najważniejsze.

I oczywiście są, ale ich pryncypialność nie polega na tym, że mają takie, a nie inne statystyki, ale że są głównymi bohaterami opowieści. To pod nich i dla nich budowana jest cała narracja przygody. Nie wszyscy, to od razu łapią i nie wszyscy są na tyle elastyczni, żeby przymknąć oko na naginanie zasad. Czasami trzeba posuwać się do tego typu sztuczek, żeby pokazać im, że to opowieść, losy ich bohaterów, a nie statystyki są najważniejsze.

Metoda na "oszusta" wymaga pewnej charyzmy, pewności siebie, czy nawet bezczelności, ale ja uważam, że każdy człowiek, który decyduje się być MG, ma już te cechy w sobie. Czasami ledwo zarysowane, być może wymagające rozwinięcia i zaakcentowania, ale one już w nim są, skoro decyduje się na role reżysera i narratora opowieści.

Najważniejsze w metodzie "na oszusta" są pewność siebie, umiejętność improwizacji, kierowania fabułą i losami bohaterów tak, by zawsze mieli poczucie decyzyjności, nawet jeśli przygoda jest prosta jak cep.

Pamiętaj Pliman, to Ty jako MG w czasie sesji jesteś najważniejszy, bo to Ty kreujesz przygodę i chcesz innym przekazać pewną historię, czy też treści. Gracze, choć niezwykle ważni (w końcu bez nich nie ma mowy o żadnej zabawie) są tylko jednymi z bohaterów twojej opowieści.

Szanuj ich, daj im się dobrze bawić, ale nie pozwól wchodzić na głowę.

Ot, takie rady starego wyjadacza w tym fachu.

Do wszystkich malkontentów!
Tak! Hołduje zasadzie, że MG w czasie gry jest bogiem i władcą absolutnym.
Tak! Uważam, że podręcznikowe zasady są tylko wskazówkami dla MG, a gracze nie muszą być o tym nawet informowani. Wystarczy im iluzoryczne poczucie nadrzędności, by świetnie się bawili.
Tak! Uważam, że fandom dedekowy jest bardzo toksyczny i trzeba umieć wziąć go w karby, by sesja była udana. Zwłaszcza sesja online, czy to tekstowa, czy w formie video.

Anonim · 30-05-2022, 07:53

Nie napisałeś czym jest ta metoda "na oszusta", a tylko co potrzeba, żeby ją stosować. Wydaje mi się, że nie stosowałem i nie stosuje tej metody, ale musiałbyś dokładnie napisać o co chodzi.

Grałem tutaj w Pathfindera i moja postać miała na maksa (na pierwszym poziomie) wyśrubowaną siłę i to dawało się odczuć w czasie gry.

Alex Tyler · 30-05-2022, 08:40

Oszukiwanie własnych graczy podstawą dobrych relacji przy stole

Asmodian · 30-05-2022, 08:57

Tak, jak to ujęłaś Alex. Dodałbym autorytarny styl mistrzowania, arbitralność rozstrzygniecia nad zasadami i mamy dobrą szansę na zmarnowany wieczór. Fajnie, że nie tylko mi się tak wydawało.
Ale pewnie zaliczamy się do tej toskycznej części forum którą należy zdecydowanie okiełznać

Dhratlach · 01-06-2022, 13:30

Cóż, ja podchodzę z innej strony do mistrzowania niż Pinhead.

W skrócie. Sesja jest o świecie który reaguje na poczynania graczy. Nie narzucam rozwiązań, nie forusę fabuły, wszystko w rękach graczy. Scenariusz to nic innego jak lista zachaczek do rozwinięcia w zależności od tego czy gracze chcą nimi podążać czy nie.

Nie zdziw się jak gracze wpadną na coś co jest spoza listy którą sobie wymyśliłeś do scenariusza, a najlepiej scenariusz wyrzuć do kosza. Uwierz mi, i tak ciebie zaskoczą... no chyba, że trafisz na tych co będą chcieli robić po twojemu - rzadkość.

W skrócie, cokolwiek zrobią gracze niech ma konsekwencje. Chcą być bandą zbójów? Super, ale świat będzie na to reagował. Jedni przyjaźnie, inni wrogo, etc. Stawiaj ich przed wyborami moralnymi, przed nieoczekiwaną konsekwencją ich czynów, bądź otwarty na graczy.

Jak zaczną wchodzić na głowę, a pewnie i zaczną, rzuć im coś nieoczekiwanego, bo świat żyje swoim życiem. Odpuszczą quest, będą skutki dla świata i pewnie i dla nich. Czasem niech świat się sam o nich upomni i niech się głowią czemu. Wiesz czasem mogą komuś wdepnąć na odcisk, albo po prostu pokrzyżują komuś plany, albo akurat będą w złym miejscu i czasie. Niech wątki same się kreują... to tylko awanturnicy, a świat jest żywy i żyją w tym stawie większe ryby.

W skrócie, jako MG masz szanse opowiedzieć historię bohaterów w żyjącym świecie. Twoje scenariusze się najpewniej i tak sypną, a próby "na siłę" trzymania ię scenariusza nie mają sensu, chyba, że gracze robią to świadomie i się godzą, ale nie zawsze. Gracze to małe ziarnka piasku na plaży świata, a plaża to morze, to pogoda, to wiatr... piasek się porusza...

29-05-2022, 20:10	#21
Asmodian Reputacja: 1	W prehistorycznych czasach rpg nie opierało się na storytellingu. To były raczej proste historie o grupce bohaterów wlażacych do lochu po skarby. Tabelek było sporo, a losowość była zaletą. Takie czasy. Jeśli Pliman chce osądzić sesję w FR lub podobnym settingu i zna nieco D&D to mógłby zerknąć na starsze edycje D&D. Powinny być gdzieś na internetach opublikowane bo to tzw. old school rpg. Dosyć modna nisza mająca zwolenników. Generalnie oprócz współczynników i bonusów do nich to w początkowych edycjach nie było umiejek, featów i całej masy abilek które powodowały, że d&D obecnie jest dosyć skomplikowane. Inna sprawa, że większość początkowych modułów do wczesnych d&D to proste lochotłuki, bez wielkiej fabuły. Ciężko to płynnie prowadzić na forum, bez sporej ilości pracy lub dodatkowych pomagajek( dok np.). Za to były stopniowanie pod względem ilości mechaniki do ogarnięcia. __________________ Iustum enim est bellum quibus necessarium, et pia arma, ubi nulla nisi in armis spes est

29-05-2022, 23:35	#22
Pinhead Reputacja: 1	Pliman nie Ty pierwszy i zapewne i nie ostatni, stajesz przed tą ścianą płaczu. Jak rozumiem lubisz dedekowy plot, ale z jakiś tam powodów, nie lubisz lub nie ogarniasz mechaniki. W grze na żywo przy realnym stole, nigdy nie miałem z tym problemu. Po prostu przy stole, to ja ustalałem zasady i miałem władzę absolutną. Niestety we wszystkich sesjach online, zawsze musiałem stawać w szranki z wyjadaczami dedekowymi, specami, żeby nie powiedzieć fanatykami mechaniki, czy też zwykłymi ortodoksami, którzy znają dziesiątki podręczników na pamięć i miliardy zasad, które w wielu miejscach się wzajemnie wykluczają., a i tak trzeba ich przestrzegać, żeby nie wyjść na ignoranta. Radziłem sobie z tym na dwa sposoby. Albo jak już wspomniano używałem storytellingu,odstawiając mechanikę na zupełnie poboczny tor. Daje, to pożądany efekt i jest metodą prostsza, ale już na starcie odstrasza, wielu potencjalnych graczy i fanów dedeków. Albo też posuwałem się do nieszkodliwego i niewinnego oszustwa. Gracze tworzyli sobie cyferki wedle zasad, zawsze wierząc, że kreują powergamingowe postacie. W niczym ich nie ograniczałem, a oni wymyślali różne tricki, wyszukiwali najróżniejsze sztuczki, które pozwalały im dopakować postać na maksa i byli święcie przekonani, że oto ich BG to master of the universe, niezależnie, czy ich poziom postaci wynosił jeden, czy naście. Ten trick pozwalał mi już na początku dać graczom poczucie ważności i wyjątkowości, tak ich samych, jaki i ich postaci. Sugerował, że mogą zrobić naprawdę wiele w oparciu o miliardy dedekowych zasad i podsycał ich przekonanie, że są wyjadaczami w tym systemie, przez co z miejsca, budowało się ich poczucie bezpieczeństwa i pewności siebie. To ważne, bo daje graczom przekonanie, że ich postacie są najważniejsze. I oczywiście są, ale ich pryncypialność nie polega na tym, że mają takie, a nie inne statystyki, ale że są głównymi bohaterami opowieści. To pod nich i dla nich budowana jest cała narracja przygody. Nie wszyscy, to od razu łapią i nie wszyscy są na tyle elastyczni, żeby przymknąć oko na naginanie zasad. Czasami trzeba posuwać się do tego typu sztuczek, żeby pokazać im, że to opowieść, losy ich bohaterów, a nie statystyki są najważniejsze. Metoda na "oszusta" wymaga pewnej charyzmy, pewności siebie, czy nawet bezczelności, ale ja uważam, że każdy człowiek, który decyduje się być MG, ma już te cechy w sobie. Czasami ledwo zarysowane, być może wymagające rozwinięcia i zaakcentowania, ale one już w nim są, skoro decyduje się na role reżysera i narratora opowieści. Najważniejsze w metodzie "na oszusta" są pewność siebie, umiejętność improwizacji, kierowania fabułą i losami bohaterów tak, by zawsze mieli poczucie decyzyjności, nawet jeśli przygoda jest prosta jak cep. Pamiętaj Pliman, to Ty jako MG w czasie sesji jesteś najważniejszy, bo to Ty kreujesz przygodę i chcesz innym przekazać pewną historię, czy też treści. Gracze, choć niezwykle ważni (w końcu bez nich nie ma mowy o żadnej zabawie) są tylko jednymi z bohaterów twojej opowieści. Szanuj ich, daj im się dobrze bawić, ale nie pozwól wchodzić na głowę. Ot, takie rady starego wyjadacza w tym fachu. Do wszystkich malkontentów! Tak! Hołduje zasadzie, że MG w czasie gry jest bogiem i władcą absolutnym. Tak! Uważam, że podręcznikowe zasady są tylko wskazówkami dla MG, a gracze nie muszą być o tym nawet informowani. Wystarczy im iluzoryczne poczucie nadrzędności, by świetnie się bawili. Tak! Uważam, że fandom dedekowy jest bardzo toksyczny i trzeba umieć wziąć go w karby, by sesja była udana. Zwłaszcza sesja online, czy to tekstowa, czy w formie video. __________________ "Shake hands, we shall never be friends, all’s over" A. E. Housman

30-05-2022, 08:40	#24
Alex Tyler Młot na erpegowców Reputacja: 1	Oszukiwanie własnych graczy podstawą dobrych relacji przy stole __________________ „Everything that lives is designed to end. We are perpetually trapped in a never-ending spiral of life and death. Is this a curse? Or some kind of punishment? I often think about the god who blessed us with this cryptic puzzle... and wonder if we'll ever get the chance to kill him”.

30-05-2022, 08:57	#25
Asmodian Reputacja: 1	Tak, jak to ujęłaś Alex. Dodałbym autorytarny styl mistrzowania, arbitralność rozstrzygniecia nad zasadami i mamy dobrą szansę na zmarnowany wieczór. Fajnie, że nie tylko mi się tak wydawało. Ale pewnie zaliczamy się do tej toskycznej części forum którą należy zdecydowanie okiełznać __________________ Iustum enim est bellum quibus necessarium, et pia arma, ubi nulla nisi in armis spes est

01-06-2022, 13:30	#26
Dhratlach Reputacja: 1	Cóż, ja podchodzę z innej strony do mistrzowania niż Pinhead. W skrócie. Sesja jest o świecie który reaguje na poczynania graczy. Nie narzucam rozwiązań, nie forusę fabuły, wszystko w rękach graczy. Scenariusz to nic innego jak lista zachaczek do rozwinięcia w zależności od tego czy gracze chcą nimi podążać czy nie. Nie zdziw się jak gracze wpadną na coś co jest spoza listy którą sobie wymyśliłeś do scenariusza, a najlepiej scenariusz wyrzuć do kosza. Uwierz mi, i tak ciebie zaskoczą... no chyba, że trafisz na tych co będą chcieli robić po twojemu - rzadkość. W skrócie, cokolwiek zrobią gracze niech ma konsekwencje. Chcą być bandą zbójów? Super, ale świat będzie na to reagował. Jedni przyjaźnie, inni wrogo, etc. Stawiaj ich przed wyborami moralnymi, przed nieoczekiwaną konsekwencją ich czynów, bądź otwarty na graczy. Jak zaczną wchodzić na głowę, a pewnie i zaczną, rzuć im coś nieoczekiwanego, bo świat żyje swoim życiem. Odpuszczą quest, będą skutki dla świata i pewnie i dla nich. Czasem niech świat się sam o nich upomni i niech się głowią czemu. Wiesz czasem mogą komuś wdepnąć na odcisk, albo po prostu pokrzyżują komuś plany, albo akurat będą w złym miejscu i czasie. Niech wątki same się kreują... to tylko awanturnicy, a świat jest żywy i żyją w tym stawie większe ryby. W skrócie, jako MG masz szanse opowiedzieć historię bohaterów w żyjącym świecie. Twoje scenariusze się najpewniej i tak sypną, a próby "na siłę" trzymania ię scenariusza nie mają sensu, chyba, że gracze robią to świadomie i się godzą, ale nie zawsze. Gracze to małe ziarnka piasku na plaży świata, a plaża to morze, to pogoda, to wiatr... piasek się porusza... __________________ Rozmowy przy kawie są mhroczne... dlatego niektórzy rozjaśniają je mlekiem!

30-05-2022, 07:53	#23
Anonim Reputacja: 1	Nie napisałeś czym jest ta metoda "na oszusta", a tylko co potrzeba, żeby ją stosować. Wydaje mi się, że nie stosowałem i nie stosuje tej metody, ale musiałbyś dokładnie napisać o co chodzi. Grałem tutaj w Pathfindera i moja postać miała na maksa (na pierwszym poziomie) wyśrubowaną siłę i to dawało się odczuć w czasie gry.