WiecznyStudent

Divinitus

Wypalone Ziemie. Teren o który od lat walczą dwa miasta-państwa Chessenty, Cimbar i Soorenar. Dlaczego to robiły? Ani tu posiać nic nie można było, ani zwierząt hodować, bo maszerujące wojska już dawno wydeptały całą trawę. Więc może był atrakcyjny turystycznie? Może jeśli ktoś lubi ruiny jakiegoś starożytnego miasta to tak ale już dawno zostało ono ogołocone ze wszystkiego co miało jakąkolwiek wartość. Więc po cóż się bić o tak nędzny skrawek ziemi? Otóż oba miasta miały jakieś starożytne dokumenty, jakoby to im starożytny władca Imperium Chessenty Tchazzar, podarował te ziemię na własność. Teraz jednak tutaj miała się stoczyć jeszcze jedna batalia ale taka na słowa pomiędzy stronnikami Cimbar i Soorenar, o to czy uda się zjednoczyć skłócone miasta by przeciwstawić się wspólnemu wrogowi, którym byli potomkowie bitnych Untherczyków, którzy się oparli najeźdźcom z Mulhorandu. Ci jednak głodowali, siły faraona odebrały im najbogatsze i najżyźniejsze ziemie, więc desperacja powoli zaczęła sięgać zenitu. Przywódca rebeliantów Untherskich, półelf Furifax, były niewolnik pałacowy, teraz stał na czele wielkiej, głodnej i rozwścieczonej armii, która zamiast zająć się potężnym wrogiem, postanowiła wykończyć słabych, wschodnich sąsiadów jeden po drugim. Czy taki los czekał Chessente? To leżało teraz tylko w rękach zgromadzenia.
Każde z największych miast regionu czyli Cimbar, Akanax, Soorenar, Luthchek i Powietrzna Ostroga, wysłały tutaj po swoich dwóch przedstawicieli, a Kady z nich miał po dziesięciu ludzi do ochrony, jeśli nie liczyć po dwudziestu dodatkowych żołnierzy z Cimbar i Soorenar, a także ich niewolników, którzy mieli dbać o bezpieczeństwo i wygody zebranych. Byli tu Apokalikos syn Damnacjusza i Giorgios z Falkos, reprezentanci Cimbar i ich współgospodarze Heraklion Ilogaldes oraz Gamniusz Akortanoskis z Soorenar. Oprócz nich pojawili się Trako Dumas z Falkisem jako wysłannicy Luthchek. Potęzni półorkowie Kratos i Janwen przyjechali z Powietrznej Ostrogi. Wiele nie mieli tutaj do powiedzenia ale dawali swoim sojusznikom tak potrzebny głos. Ostatnią delegacją byli przybysze z Akanax, wysłannicy króla Hippartesa, jego syn Anartes i stary weteran wielu bitew na polu tym ubitym, jak i słownym.
Oni jednak nie przybyli ostatni. Przez prawie dziesięć dni czekano na mediatora, którym miał być czerwony czarnoksiężnik z Thay Kai’Murun. Przez spóźnialskiego maga napięcie pomiędzy stronnictwami rosło, nieraz nawet dochodziło do bójek, jednak bez poważniejszego uszczerbku na zdrowiu. Jak na razie przynajmniej. W końcu i tak niecierpliwie oczekiwany mag przybył wraz z eskortą złożoną z thayańskich gnolli, bestii podstępnych i nadzwyczaj rozwiniętych jak na swoją rasę. Uzbrojeni byli w krótsze wersje halabardy i ciężkie kusze, w Chessencie mało popularną broń. Można było w końcu rozpocząć debatę.
Wszyscy ważni ludzie zaczęli się zbierać w największym pawilonie i Kyrkos z Anartesem zanim się udali w ich ślady, dali kilka poleceń dla swojej straży.
-Wy nie możecie tam wejść, nikt kto będzie uzbrojony nie może- powiedział starszy, po czym zwrócił się do dowódcy włóczników Kapitanie Hestus, miej baczenie na nasze namioty i na innych, szczególnie na te gnolle. Nie nawidzę tych bestii, a jak one się gdzieś pojawiają, to thajańczycy zawsze coś planują.
-Uważnie obserwujcie wszystkich- potwierdził Anartes. Słudzy Luthchek mogą urządzic polowanie na elfy lub ich pomiot podczas kiedy my będziemy obradować.
-Nie przesadzaj, mój książę. Musimy już iść.

 

__________________
Epicka i mroczna przygoda na Północy w świecie Warhammera. Na chwałę Mrocznym Potęgom! http://lastinn.info/sesje-rpg-warham...-wybrancy.html