Python

Muł popatrzył na Erthara. w tym spojrzeniu było coś co wręcz fizycznie ukuło diabła. Czyżby niewolnik poznał swego? Czy lata niewoli odcisnęły się na twarzy młodego diablęcia i teraz zrodzony w niewoli muł bez trudu to odczytał?
Erthar miał wrażenie, że tak właśnie się stało.
Było mu z tym źle, a fakt że muł nie wydobył już z siebie żadnego słowa jeszcze bardziej potęgował ten stan.
Muł zmrużył oczy i nie wydobywając z siebie już żadnego słowa, odwrócił się plecami do Erthara i poszedł spać.

Erthar nie wiedział, jak ma interpretować to zachowanie. Wolał przyjąć, że muł posłuchał jego rady i zapomni o tym, co widział. Nie miał jednak takiej pewności. Był jednak zbyt zmęczony duchową podróżą, jak i psionicznymi atakami, aby jeszcze dzisiaj to roztrząsać.

***

Słońce paliło już bardzo mocno, gdy Erthar przebudził się. Leżał na czymś niezwykle miękkim i czuł delikatne kołysanie.
Otworzył oczy i ku swemu przerażeniu znajdował się w lektyce Uriellaha. W pierwszym odruchu, diable złapało za amulet, który na jego szczęście nadal wisiał mu na szyi.
- Nie obawiaj się - rzekł spokojnie elf - Gdybym chciał ci go zabrać zrobiłbym, to już dawno temu, a twoje kości bielałyby już na pustyni.
Uśmiech elfa była pełen złośliwej ironii, a nawet niewypowiedzianej groźby. Erthar po raz kolejny uświadomił sobie, jak niebezpiecznych znalazł sobie przyjaciół.
- Powiedz mi przyjacielu, kim ty właściwie jesteś? Mimo moich, jak myślę dużych umiejętności, twój umysł pozostaje dla mnie zamkniętą twierdzą.
Te słowa wlały odrobinę nadziei w serce diablęcia, ale zdawał on sobie sprawę że musi teraz uważać na każde słowo. Przez swoją nieuwagę, nieroztropność i brak czujności znalazł się w bardzo niebezpiecznej sytuacji.

 

__________________
Pies po kastracji nie staje się suką.
"To mój holocaust - program zagłady bogów"
"Odważni nigdy nie giną, mając tylko wiarę i butelki z benzyną" Konstruktor

Saverock

Erthar zrozumiał, że popełnił błąd. Trzeba było czekać na lepszy moment, by wykorzystać amulet. Teraz niestety już nie było możliwości tego cofnąć. A myślenie o poprzednich błędach było traceniem czasu.W tej chwili liczyło się umiejętne przeprowadzenie rozmowy z elfem.

- Jestem diabelskim pomiotem, ale to chyba widać. Coś więcej? Ciężko powiedzieć. Od niedawna mam wiele pytań i szukam na nie odpowiedzi. Nie jest to proste zadanie, bo miejsce, w którym mam je znaleźć, jest legendą... Przynajmniej ty tak twierdzisz. Pomóż mi odnaleźć legendarną oazę, a dowiemy się o mnie czegoś więcej, jeśli to cię interesuje - odpowiedział po chwili. Nie był wstanie mówić dużo więcej. Mógł wspomnieć o tym, że był niewolnikiem, ale to mogło nieść ze sobą spore ryzyko, a i tak już ryzykował. Elf i pozostali byli potężni. Mogli być lepszymi sojusznikami niż sępo-ludzie. Tylko czy w ogóle tego chcieli? Z ich pomocą dużo łatwiej byłoby dotrzeć do miejsca z wizji. Jednak musieliby tego chcieć.

 

__________________
Cóż może zmienić naturę człowieka?

Python

- Sam nie wiesz kim jesteś, tak - mruknął elf słuchając wyjaśnień - Nadal jednak zdajesz się nie mówić całej prawdy. W sumie to naturalne i nie mogę mieć ci tego za złe. Zapewne będąc na twoim miejscu postąpiłbym tak samo. Masz w sobie wielką tajemnicę, która mnie intryguje. A jeżeli dodamy do tego ten piękny, wypełniony potężną magią amulet sprawa robi się arcyciekawa. Gdy zobaczyłem cię pierwszy raz pomyślałem, że jesteś zwykłym złodziejem, który ograbił jakiś kurhan, czy odnalazł pradawne ruiny. Każdy jednak kolejny dzień obserwowania ciebie dostarczał mi coraz bardziej intrygujących informacji. Prosisz o pomoc, co jednak oferujesz w zamian. To kim jesteś obchodzi mnie tylko dlatego, że chcę wiedzieć jak jesteś ile jesteś wart. Cała twoja przeszłość mnie nie interesuje. Pomogę ci za odpowiednią zapłatę oczywiście. I nawet jeżeli będziemy musieli odszukać tę mistyczną oazę, to zrobimy. To, co jesteś w dać, aby poznać swoje dziedzictwo i przeszłość? - zapytał chytrze elf.

 

__________________
Pies po kastracji nie staje się suką.
"To mój holocaust - program zagłady bogów"
"Odważni nigdy nie giną, mając tylko wiarę i butelki z benzyną" Konstruktor

Saverock

Zapłata, oczywiście. W tym świecie nic nie było za darmo i z dobrej woli. Erthar powinien był się przyzwyczaić. Jak wiele mógł dać by poznać swoje dziedzictwo? To było naprawdę dobre pytanie. Zapłata, gdy nie ma się nic poza amuletem. Ne było to nic prostego. Popatrzył na elfa. Co też mogłoby go zainteresować na tyle by wystarczyło to na zapłatę?

- Podróże wśród gwiazd chyba cię nie interesują? - rzucił, przypominając sobie, to o czym mówił wódz sępo-ludzi. - Na pewno nie zostanę twoim niewolnikiem. Złoto i inne cenne rzeczy, które uda nam się znaleźć w trakcie poszukiwań będą twoje. Może po prostu powiedz czego oczekujesz? - zapytał w końcu. Nie znał elfa na tyle dobrze, by móc się domyślać, co mogłoby go zadowolić.

 

__________________
Cóż może zmienić naturę człowieka?

Python

- Interesuje mnie wiele rzeczy - rzekł z pełnym chciwości uśmieszkiem elf - Nie wykluczałbym także podróży wśród gwiazd. Skoro będziemy szukać nieistniejącej oazy, to może i one okażą się prawdą. Ponoć to szuka dostępna tylko wybrany, a skoro ty nim jesteś... - z twarzy elfa nie schodził ten podły uśmieszek, który już zaczynał drażnić Erthara - Najmniej, drogi przyjacielu interesuje mnie złoto, które jak mówisz znajdziemy po drodze. Ani ty nie jesteś jego panem, aby mi pozwalać je zabrać, ani mi jego specjalnie nie brakuje. A niewolnictwo... no cóż to bardzo interesująca propozycja. Choć może nie używałbym tego, jakże drażniącego słowa. O wiele lepiej brzmi służba. I to myślę jest nader kusząca propozycja. Myślę, że pięćdziesiąt lat służby, biorąc pod uwagę długowieczność twojej rasy, to nie jest wygórowana cena.

Erthar już wiedział, że negocjacje z Uriellahem będą przypominać podstępną walkę na noże. Każde słówko może być użyte przeciwko tobie, a czujność trzeba będzie zachować przez cały czas obecności przy elfie.

 

__________________
Pies po kastracji nie staje się suką.
"To mój holocaust - program zagłady bogów"
"Odważni nigdy nie giną, mając tylko wiarę i butelki z benzyną" Konstruktor

Saverock

Erthar doszedł do wniosku, że elf czuł się zbyt pewnie. Uważał, że może dyktować warunki, ale nie znał pewnego istotnego szczegółu. Sępo-ludzie też mogli pomóc i to za darmo. Wystarczyło do nich wrócić.
- Pięćdziesiąt lat? To wiele. A ja nie lubię służyć nikomu, może to być przypadłość mojej rasy - odpowiedział na propozycję rozmówcy. - Nie jesteś jedynym, który może mi pomóc, więc spróbuj mnie nie zniechęcić swoją zbyt wygórowaną ceną, bo będziemy musieli zakończyć naszą znajomość -uśmiechnął się, ukazując swoje zaostrzone zęby. Ten argument wydawał mu się solidny, więc postanowił z niego skorzystać. Erthar obawiał się trochę, że elf się zdenerwuje i zrobi coś nieprzewidywalnego... typu zabierze amulet i zrobi z niego swojego niewolnika. Jednak to, że nie zrobił tego do tej pory, dawało nadzieję.

 

__________________
Cóż może zmienić naturę człowieka?

Python

Gromki śmiech rozniósł się po graniach i długie sekundy odbijał się od skał. Elf zamiast złości, czy też agresji w stosunku do diablęcia, wybuchnął tylko szczerym i nieskrępowanym śmiechem.
- Jeżeli wydaje ci się, że możesz sobie tak stąd spokojnie odejść, to się grubo mylisz drogi przyjacielu. Jak powiedziałem na wstępie, gdybym chciał zabrałbym ci amulet już dawno, a twoje szczątki bielałyby na piasku. Wydaje mi się, że układ który proponuję jest nader uczciwy z mojej strony. Ty za to zdajesz się mieć jakąś niezdrową pewność siebie, graniczącą z grubiaństwem. A to mi się już nie podoba. Układ ze mną będzie korzystny dla obu stron, zapewniam cię. Dzięki moim umiejętnością, znajomością i wpływom znajdziemy twoją mityczną oazę, a jeżeli faktycznie tam doznasz objawienie i staniesz się podróżującym wśród gwiazd, to tylko lepiej dla nas. Nie wiesz ile zajmie ci odszukane miejsca o którego istnieniu krążą tylko legendy. Może to będzie miesiąc, a może pięćdziesiąt, czy sto lat. Może twoja służba skończy się, zanim tam dotrzemy. Jeśli tak ja nadal będę zmuszony szukać z tobą tego miejsca.
Elf pogładził się po brodzie i nachylił w stronę Erthar, aż lektyka lekko się przechyliła. Niosące ją jednak muły szybko odzyskały równowagę.
- Nie masz wyjścia bratku i musisz przystać na moją propozycję. Tylko mojej dobrej woli zawdzięczasz fakt, że możesz się ze mną targować i oferować cenę. Jeżeli pięćdziesiąt lat służby wydaje ci się zbyt wielką ceną za moją pomocą i możliwość odkrycia swego dziedzictwa, to zaproponuj coś innego. Coś co ma podobną, albo większą wymierną wartość.
Elf ponownie uśmiechnął się swoim wrednym uśmieszkiem i opadł na poduszki, jeszcze raz powodując zakołysanie się lektyki.

 

__________________
Pies po kastracji nie staje się suką.
"To mój holocaust - program zagłady bogów"
"Odważni nigdy nie giną, mając tylko wiarę i butelki z benzyną" Konstruktor

Saverock

Erthar westchnął cicho. Nie miał wyjścia, tak? Albo mu się zdawało albo elf próbował po prostu go nastraszyć i zmusić do przystania na postawione warunki. Oczywiście mogło być inaczej, ale skoro już ryzykował od samego początku tej podróży, to czemu nie mógłby zrobić tego teraz? Jak wiele poza życiem miał do stracenia?

- Cóż. Twierdzisz, że nie mam wyjścia? - wbił swoje czerwone spojrzenie prosto w oczy elfa. - Zabij mnie, zabierz amulet. Nie będziesz miał ani swojego sługi, ani nie zaspokoisz swojej ciekawości, a zyskasz zaledwie bezwartościowy przedmiot. I przestań się głupio uśmiechać - mówił powoli i stanowczo, by Uriellach dobrze zrozumiał każde słowo.

Erthar do tej pory przez całe swoje życie był uległy jako niewolnik. Jednak teraz był wolnym człowiekiem i zrozumiał, że musi oderwać swoją przeszłość od siebie i stać się kimś zupełnie innym niż był. Nie zamierzał stawać się ponownie czyjąś własnością. Uległością nie można nic załatwić. Miał cel i zamierzał go osiągnąć albo zginąć.

 

__________________
Cóż może zmienić naturę człowieka?

Python

- Wielce, żeś zdeterminowany i wiele ryzykujesz. To doprawdy godne podziwu. Takie postępowanie cechuje tylko głupców, albo - elf zawiesił głos - geniuszy. Doprawdy ciekawe kim ty jesteś?
Na to pytanie elf nie oczekiwał jednak odpowiedzi. Zbliżył się ponownie do diablęcia i szepnął:
- Co zatem proponujesz drogi wspólniku, abyśmy obaj byli zadowoleni?

 

__________________
Pies po kastracji nie staje się suką.
"To mój holocaust - program zagłady bogów"
"Odważni nigdy nie giną, mając tylko wiarę i butelki z benzyną" Konstruktor

Saverock

- Najpierw odnajdźmy oazę. Cokolwiek bym ci zaproponował, dopóki jej nie znajdziemy, moje obietnice będą bezwartościowe - odpowiedział Erthar bez pośpiechu. Lepiej było się zabezpieczyć. Gdy nagroda będzie czekała dopiero w oazie, Uriellach zapewne bardziej przyłoży się do poszukiwań. - Na miejscu zaspokoisz swoją ciekawość, co już będzie częścią zapłaty. Poza tym, będziesz miał jedno życzenie. Nie będziesz mógł jednak prosić mnie o to, bym został twoim sługą. Jeśli podróże wśród gwiazd są prawdą, mogę cię ze sobą zabrać. Być może na Torilu będzie ci lepiej niż tutaj - postanowił dodatkowo zainteresować elfa korzystając z wiedzy zdobytej u sępo-ludzi. Wspomnienie o miejscu, którego Uriellach nie znał, mogło ostatecznie go przekonać.

 

__________________
Cóż może zmienić naturę człowieka?