[D&D 5 FR] Strażnica na Pograniczu - Strona 66

**Kerm** · 07-05-2016, 10:54

Liadon ponurym wzrokiem obrzucił miejsce, w którym się znaleźli.

- Nevarowi nic już nie pomożemy - powiedział. - Lepiej by było iść do miasta, odpowiednio się przygotować, a potem tutaj wrócić. Nawet jeśli nie będziemy wiedzieć, co za przeklęte stwory tutaj zamieszkały, to przynajmniej będziemy mieć sprzęt odpowiedni do wspinaczki lub penetracji ruin.

Amon · 07-05-2016, 12:33

Jusron patrzyła to na zhenta to na elfa i kiwała głową.
- Coś mi się wydaje że w tych jamach czaji się pieniądz. Łatwo będzie namówić podobnie myslących do nas koneserwów złota w tej "naziemnej dziurze" z której przywędrowaliśmy. Kupą się zwalimy powyrzynamy wszystko co oddycha, utniemy wszystkie konczyny i wyniesiemy cały dobytek, resztę spalimy. hm?

Wisienki · 07-05-2016, 12:42

Lu pokiwała głową z entuzjazmem -"Myślę, że ptaszastemu by to się spodobało, zostałby pomszczony"

Komtur · 07-05-2016, 20:23

Bezimienny splunął pod nogi, a miecz ścisnął mocniej w garści. Kumpli obleciał strach, ale on miał to gdzieś. Musiał zmierzyć się z tym plugastwem i już. Odpłacą bestie za zabicie kompana. Najciszej jak tylko mógł zaczął skradać się po schodach, prosto do wejścia świątyni.

Asmodian · 07-05-2016, 20:36

Hassan uśmiechnął się szeroko, widząc jak Bezimienny kieruje się w stronę wejścia do świątyni. - Zaczekaj - rzucił cicho do Bezimiennego po czym szybko odpiął plecak, wyjął garść pochodni i zatknął za pas. Miecz podwiązał tak, aby łatwiej było go dobyć w ciaśniejszym korytarzu, po czym ruszył za Bezimiennym zostawiając plecak wypełniony jedynie racjami żywnościowymi pod najbliższym krzakiem. W międzyczasie ugniatał palcami kulki z wosku, który wyłuskiwał z pojemnika niedawno znalezionego przy bandytach. Kosmetyk dla fircyków tym razem mógł znaleźć bardziej praktyczne rozwiązanie.

Lord Melkor · 07-05-2016, 23:34

Kargar zastąpił drogę Bezimiennemu nim ten zdążył się zbytnio oddalić, zbierając w sobie siły mimo odniesionych ran.

- Kurwa, dlaczego tak sam lecisz bez porozumienia?! - Powiedział trzymając miecz przed sobą, chociaż nie był w stanie w którym chciałby samotnie stawić czoła groźnemu barbarzyńcy - Jak tak działamy chaotycznie i się rozłazimy to nie damy rady tylu wrogom którzy nas otaczają z każdej strony, dlatego zginęli Revan, Makareth i Nevar. Powinniśmy działać razem, wtedy nikt nas nie powstrzyma, pomścimy Nevara ale z pomyślunkiem!

Odwrócił się do Hassana. - Ty nie jesteś barbarzyńcą, czy nie rozumiesz, że dyscyplina w każdym oddziale musi być, służyłeś chyba w armii?!

**Kerm** · 08-05-2016, 07:41

To, co się z niektórymi zaczynało dziać, przekraczało wszystkie granice. Zdaniem Liadona przynajmniej.

- Oszaleliście? - spytał, widząc zachowanie Bezimiennego i Hassana. - Muzyka odebrała wam rozum i zdolność myślenia?

Asmodian · 08-05-2016, 08:33

- Tak. Służyłem w armii. Jako niewolnik. Teraz jestem wolny, i mogę umrzeć jak mi się podoba. Najlepiej z mieczem w dłoni - Hassan poważnie spojrzał na Kargara. Potem na Liadona.
-To wy poszaleliście. Nawet nie chcieliście szukać Nevara. Nie przyjmę rozkazów do kogoś, kto boi się szukać towarzysza broni. Tak postępują jedynie tchórzliwe gobliny i barbarzyńscy orkowie. Nie na to się pisałem - Hassan położył dłoń na rękojeści miecza. Nie uśmiechało mu się walczyć z towarzyszami mając za plecami świątynię zła. Ponownie zwrócił się do Kargara.
- Jeśli się z tym nie zgadzasz, masz prawo. Nikt nie musi z nami iść. Nie będziemy jednak ze sobą walczyć. Spotkamy się w strażnicy i tam rozstrzygniemy nasz spór. Jeśli chcecie pomóc a nie chcecie wchodzić do tego przeklętego miejsca, biegnijcie do strażnicy po posiłki. My zaś postaramy się, byście odnaleźli nas po trupach naszych wrogów - Hassan skończył już lepić zatyczki - dwie z nich podał Bezimiennemu.

Komtur · 08-05-2016, 09:23

- Ciszej durnie bo nas usłyszą - odpowiedział półszeptem Bezimienny - Jak tak będziemy myśleć to skończą żreć i przyjdą po resztę. Co Kargar zmiękły ci kolanka od tego śpiewu?

Bezimienny wziął zatyczki o Hassana i powoli zaczął wymijać Kargara, gotów w każdej chwili do błyskawicznego działania, gdyby najemnik wykonał jakiś agresywny ruch.

Amon · 08-05-2016, 09:58

Jusron obserwowała młodych mężczyzn. Sama już powiedziała co miała do powiedzenia i nie miała zamiaru wtrącać się w słowne utarczki. Kobieta już dobrze wiedziała jak zachowują się młodzi mężczyźni i czego można się po nich spodziewać. Chcieli sprawdzić samych siebie udowodnić sobie że są najlepsi. Jusron się to podobało, kręciło ją to na swój sposób. Też lubiła przemoc ale była inna od nich. Jusron po prostu była przestępcą, chciała atakować gdy ryzyko było małe a zysk spory, argumenty honoru czy odwagi były dla niej abstrakcją. Odwaga przydawała się jej wtedy, gdy była w trakcie walki, czy zagrożenia, przed jej rozpoczęciem liczyła się kalkulacja zysków i strat. Z całej tej grupy w jej ocenie tylko Kargar myślał podobnie. Nie tak samo ale podobnie.
Jusron wskazała palcem na Kargara i wyszeptała coś pod nosem

07-05-2016, 10:54	#651
Kerm Administrator Reputacja: 1	Liadon ponurym wzrokiem obrzucił miejsce, w którym się znaleźli. - Nevarowi nic już nie pomożemy - powiedział. - Lepiej by było iść do miasta, odpowiednio się przygotować, a potem tutaj wrócić. Nawet jeśli nie będziemy wiedzieć, co za przeklęte stwory tutaj zamieszkały, to przynajmniej będziemy mieć sprzęt odpowiedni do wspinaczki lub penetracji ruin.

07-05-2016, 12:33	#652
Amon Reputacja: 1	Jusron patrzyła to na zhenta to na elfa i kiwała głową. - Coś mi się wydaje że w tych jamach czaji się pieniądz. Łatwo będzie namówić podobnie myslących do nas koneserwów złota w tej "naziemnej dziurze" z której przywędrowaliśmy. Kupą się zwalimy powyrzynamy wszystko co oddycha, utniemy wszystkie konczyny i wyniesiemy cały dobytek, resztę spalimy. hm? __________________ Our obstacles are severe, but they are known to us.

07-05-2016, 12:42	#653
Wisienki Reputacja: 1	Lu pokiwała głową z entuzjazmem -"Myślę, że ptaszastemu by to się spodobało, zostałby pomszczony" __________________ Wiesz co jest największą tragedią tego świata? (...) Ludzie obdarzeni talentem, którego nigdy nie poznają. A może nawet nie rodzą się w czasie, w którym mogliby go odkryć. Ruchome obrazki - Terry Pratchett

07-05-2016, 20:36	#655
Asmodian Reputacja: 1	Hassan uśmiechnął się szeroko, widząc jak Bezimienny kieruje się w stronę wejścia do świątyni. - Zaczekaj - rzucił cicho do Bezimiennego po czym szybko odpiął plecak, wyjął garść pochodni i zatknął za pas. Miecz podwiązał tak, aby łatwiej było go dobyć w ciaśniejszym korytarzu, po czym ruszył za Bezimiennym zostawiając plecak wypełniony jedynie racjami żywnościowymi pod najbliższym krzakiem. W międzyczasie ugniatał palcami kulki z wosku, który wyłuskiwał z pojemnika niedawno znalezionego przy bandytach. Kosmetyk dla fircyków tym razem mógł znaleźć bardziej praktyczne rozwiązanie. Ostatnio edytowane przez Asmodian : 07-05-2016 o 21:07.

07-05-2016, 23:34	#656
Lord Melkor Reputacja: 1	Kargar zastąpił drogę Bezimiennemu nim ten zdążył się zbytnio oddalić, zbierając w sobie siły mimo odniesionych ran. - Kurwa, dlaczego tak sam lecisz bez porozumienia?! - Powiedział trzymając miecz przed sobą, chociaż nie był w stanie w którym chciałby samotnie stawić czoła groźnemu barbarzyńcy - Jak tak działamy chaotycznie i się rozłazimy to nie damy rady tylu wrogom którzy nas otaczają z każdej strony, dlatego zginęli Revan, Makareth i Nevar. Powinniśmy działać razem, wtedy nikt nas nie powstrzyma, pomścimy Nevara ale z pomyślunkiem! Odwrócił się do Hassana. - Ty nie jesteś barbarzyńcą, czy nie rozumiesz, że dyscyplina w każdym oddziale musi być, służyłeś chyba w armii?!

07-05-2016, 20:23	#654
Komtur Reputacja: 1	Bezimienny splunął pod nogi, a miecz ścisnął mocniej w garści. Kumpli obleciał strach, ale on miał to gdzieś. Musiał zmierzyć się z tym plugastwem i już. Odpłacą bestie za zabicie kompana. Najciszej jak tylko mógł zaczął skradać się po schodach, prosto do wejścia świątyni.

08-05-2016, 07:41	#657
Kerm Administrator Reputacja: 1	To, co się z niektórymi zaczynało dziać, przekraczało wszystkie granice. Zdaniem Liadona przynajmniej. - Oszaleliście? - spytał, widząc zachowanie Bezimiennego i Hassana. - Muzyka odebrała wam rozum i zdolność myślenia?

08-05-2016, 08:33	#658
Asmodian Reputacja: 1	- Tak. Służyłem w armii. Jako niewolnik. Teraz jestem wolny, i mogę umrzeć jak mi się podoba. Najlepiej z mieczem w dłoni - Hassan poważnie spojrzał na Kargara. Potem na Liadona. -To wy poszaleliście. Nawet nie chcieliście szukać Nevara. Nie przyjmę rozkazów do kogoś, kto boi się szukać towarzysza broni. Tak postępują jedynie tchórzliwe gobliny i barbarzyńscy orkowie. Nie na to się pisałem - Hassan położył dłoń na rękojeści miecza. Nie uśmiechało mu się walczyć z towarzyszami mając za plecami świątynię zła. Ponownie zwrócił się do Kargara. - Jeśli się z tym nie zgadzasz, masz prawo. Nikt nie musi z nami iść. Nie będziemy jednak ze sobą walczyć. Spotkamy się w strażnicy i tam rozstrzygniemy nasz spór. Jeśli chcecie pomóc a nie chcecie wchodzić do tego przeklętego miejsca, biegnijcie do strażnicy po posiłki. My zaś postaramy się, byście odnaleźli nas po trupach naszych wrogów - Hassan skończył już lepić zatyczki - dwie z nich podał Bezimiennemu.

08-05-2016, 09:23	#659
Komtur Reputacja: 1	- Ciszej durnie bo nas usłyszą - odpowiedział półszeptem Bezimienny - Jak tak będziemy myśleć to skończą żreć i przyjdą po resztę. Co Kargar zmiękły ci kolanka od tego śpiewu? Bezimienny wziął zatyczki o Hassana i powoli zaczął wymijać Kargara, gotów w każdej chwili do błyskawicznego działania, gdyby najemnik wykonał jakiś agresywny ruch.

08-05-2016, 09:58	#660
Amon Reputacja: 1	Jusron obserwowała młodych mężczyzn. Sama już powiedziała co miała do powiedzenia i nie miała zamiaru wtrącać się w słowne utarczki. Kobieta już dobrze wiedziała jak zachowują się młodzi mężczyźni i czego można się po nich spodziewać. Chcieli sprawdzić samych siebie udowodnić sobie że są najlepsi. Jusron się to podobało, kręciło ją to na swój sposób. Też lubiła przemoc ale była inna od nich. Jusron po prostu była przestępcą, chciała atakować gdy ryzyko było małe a zysk spory, argumenty honoru czy odwagi były dla niej abstrakcją. Odwaga przydawała się jej wtedy, gdy była w trakcie walki, czy zagrożenia, przed jej rozpoczęciem liczyła się kalkulacja zysków i strat. Z całej tej grupy w jej ocenie tylko Kargar myślał podobnie. Nie tak samo ale podobnie. Jusron wskazała palcem na Kargara i wyszeptała coś pod nosem __________________ Our obstacles are severe, but they are known to us.