Lino stanął na pierwszym progu schodów i zbystrzał jak zwierzę, które poczuło nowy trop.

- Nietoperze - oznajmił tropiciel ściszonym głosem. - Setki, jeśli nie tysiące - obrzucił spojrzeniem ciężkozbrojnych i Bezimiennego, którego nos nie przestawał smarkać i kichać na wskutek okularów wiecznie zapracowanego żaka. - Naprawdę chcecie je obudzić?

Jusron z trudem powstrzymywała się od śmiechu
- No co chłopaki wyskakiwać ze skorupek, pokazcie wreszcie co natura dała... No bo przecież chyba strach was nie obleci jak się trochę rozkujecie? pamiętajcie trzeba pomścić wronę po to tu przecież pszyszliśmy no... ruchy ruchy - Podparła się pod bok i mrugnęła do Lucildy.

- Obejdziemy skałę z drugiej łagodniejszej strony i skoczymy na linach do jamy śpiewających stworów. - Bezimienny krótko oznajmił plan, który także Hassan miał na myśli, bo kiwał głową i dziwnie się uśmiechał pod wąsikiem.

- To może być dobre.. - Jusron obserwowała skok stojąc z założonymi ramionami za Lucildą.

Gdy Hassan skoczył, następnym odważnym okazał się Bezimienny. Przewiązał się liną i tyłem zaczął schodzić po krawędzi klifu, trzymając się za linę i zapierając nogami. Gdy ścianka się skończyła, odbił się lekko w tył, jednocześnie luzując linę. Trzeba było się rozpędzić by wpaść pędem do jaskini.

Kargar ustawił się do skoku jako trzeci. Zastanawiał się czy znajdzie towarzyszy na dole już związanych walką - przynajmniej mieli szansę na znalezienie wroga nieprzygotowanego. Był nieco ranny, ale nie mógł pozwolić by cała chwała przypadła barbarzyńcy.

Jusron zerknęła na pozostałych pytająco, czekając aż następna osoba ruszy w nieznaną jamę.