Hassan bez trudu minął rozsypany w wielu miejscach mur, a tuż za nim podążali Shillen i Gorthak. W oczy rzuciły wam się liczne, małe wgłębienia pokryte przez darń, które przywodziły na myśl bardzo stary cmentarz. Teren był przez to bardzo nierówny, co utrudniało jazdę na tyle, że musieliście zsiąść z koni. Szybko znaleźliście jednak wejście do prymitywnej budowli.

Kamienny portyk prowadzący do środka pozbawiony był drzwi. Niewiele pozwoliło wam to jednak dojrzeć, z uwagi na panujący w środku półmrok. Niewyraźny kontur kobiety w luźnych szatach poruszał się wewnątrz po okręgu. Zatrzymując się co chwilę i odwracając w kierunku ściany, powtarzała słowa modlitwy, którą wciąż ciężko było wam dosłyszeć.

Odważni zwiadowcy ruszyli w stronę budowli, by sprawdzić, kto i dlaczego odstawia jakieś wokalne popisy w miejscu, gdzie raczej trudno było o słuchaczy.
Oczywiście mogła to być jakaś modlitwa. Niektórzy bogowie lubili takie formy modłów. Na tym się jednak Allayn nie znał, więc wolał się nie wypowiadać.
Wolał też nie pchać się do przodu. Lepiej było, by - tak na wszelki wypadek - ktoś został z tyłu, by móc wspomóc tych, po ruszyli gnani ciekawością.

Mag zatrzymał Karmazyna i zsiadł, po czym wyciągnął rękę, by pomóc Awen w opuszczeniu siodła.

Lieselotte z iskierką ciekawości w oczach próbowała wypatrzeć, cóż to za rytuał czy też obrządek religijny odprawiała postać w kamiennym budynku, jednak panujący w środku mrok nie pozwalał jej dostrzec szczegółów. Już miała ruszyć do środka, lecz zawahała się, kierowana może strachem, może przeczuciem, a może po prostu zawodową ostrożnością.

Magini podniosła parasolkę, na której przed chwilą się opierała i szturchnęła nią lekko Hassana. Delikatnym ruchem głowy wskazała wojownikowi oraz Shillen, by ruszyli do środka. Sama miała zamiar iść ramię w ramię z dwójką towarzyszy.

Shillen kiwnęła głową do magini na znak, że rozumie i ostrożnie ruszyła do środka. Półmrok panujący w wewnątrz był dla niej zdecydowanie przyjemniejszy niż ślepiące ją światło dnia na zewnątrz. Pokonując cicho kolejne metry wytężała swój elfi wzrok chcąc dokładniej zobaczyć postać "modlącej się" kobiety.

Elfka spojrzała na wyprzedzającego ją i maginię pół-orka.
- Doprowadzić ją do zawału też nie. - odparła szeptem do Lieselotte. - A przy jego wyglądzie jest to dość możliwe. - zażartowała i przyspieszyła kroku, nie dbając już o to czy kobieta ich zauważy.

Awen podziękowała zaklinaczowi uśmiechem za pomoc w zejściu z konia. Zaraz po tym zmarszczyła brwi, patrząc jak pozostali ruszyli w stronę tajemniczej budowli, okazując tym samym niepokój połączony z niezadowoleniem. Wszystkie podjęte przez towarzyszy działania, wydały jej się wręcz świętokradcze.

- Nie wypada przerywać modlitwy – odparła półgłosem kapłanka.

Magini zmarszczyła brwi i nie zwalniając kroku, zagrodziła pół-orkowi i drowce drogę parasolką.

- Nie skradamy się, tylko szanujemy cudzą kulturę. Hassan i ja idziemy pierwsi, trzymajcie się za nami - odparła krótko Lieselotte i z wysoko zadartym nosem postępowała do przodu. Była pewna, że ktokolwiek znajduje się w środku, będzie bardziej przychylny na widok "ludzkich" twarzy.

Allayn przez moment przyglądał się Awen.

- Z pewnością masz rację - powiedział. - Jeśli to jest modlitwa. Ale wątpię, byśmy nawet we dwójkę zdołali ich powstrzymać, przezwyciężając ich ciekawość i brak kultury osobistej - dodał ciszej.