[DnD 5e]Spadkobiercy: Kuźnia gniewu - Strona 6

Obca · 18-01-2019, 17:32

Jeńcy nie byli zadowoleni, bali się sami ruszać ale po zapewnieniu że jest możliwe żeby wydostali się sami przez komin, a także że bohaterowie pozbyli się jednych zwiadowców przytaknęli smutno i udali się w stronę kuchni.

Silvara żwawo ruszyła dalej cichutko, na paluszkach korytarz zaprowadził ją do długiej wąskiej sali. Była ona zawalona kolejnymi workami, skrzyniami, beczkami i kupkami śmieci. Orkowie najwidoczniej odnosili sukcesy podczas napadania na karawany i małe osady. Łupy nie miała dużej wartości były to głównie prowiant, piwo, koce, różne narzędzia, drewno, smoła, gwoździe, wełna i tym podobne. Na północy idzie korytarz który rozchodzi się na wschód i zachód. Na południu natomiast znajduje się stara studnia pełna brudnej wody.

Kieł i Daykyn znaleźli za studnią dziwnie ustawione skrzynki i worki, wyglądało jakby ktoś je ułożył dokładniej niż te w całej reszcie pomieszczenia.

Silvara oparwszy się o jedna ścianę znalazła poluzowane kamienie a za nimi małą zamkniętą szkatułkę.

Riwelen przechodząc koło studni poczuł powiew powietrza z korytarza na południu. Po zbadaniu okazało się, że w na pierwszy rzut oka ślepym korytarzu jest tajemne przejście, sprytnie zamaskowana jako naturalna ściana jaskini.

**Kerm** · 18-01-2019, 19:47

Baba z wozu..., powiadano.
Oni co prawda pozbyli się nie baby, ale dwóch uwolnionych mężczyzn, ale kłopot z głowy im spadł.
Nie da się ukryć, iż Daykyn nie bardzo widział siebie jako opiekunki dwóch dorosłych jak by nie było osób, które nawet w pełnym niebezpieczeństw świecie powinny sobie dać radę - szczególnie teraz, gdy mieli wolną drogę ucieczki, a część zwiadowców została wyeliminowana.
Oczywiście istniało pewne niebezpieczeństwo, że wpadną w ręce orków i powiedzą, co się stało, ale cóż...

Wyprawiwszy uwolnionych jeńców w drogę ku wolności dzielna drużyna rozlazła się po okolicy w poszukiwaniu skarbów, które wszak gdzieś MUSIAŁY być ukryte.

- Sprawdzimy, o co chodzi z tymi skrzyniami? - Daykyn zatrzymał się przy zbyt porządnie ustawionych skrzyniach i workach. - Jakiś dziwnie porządny ork się znalazł. Nie do wiary wprost.

Rot · 19-01-2019, 02:58

Silvara zatrzymała się patrząc na szkatułkę z ciekawością. To że była tak subtelnie ukryta wskazywała na to że jej właściciel zadał sobie sporo trudu żeby ją ukryć przed ciekawskimi spojrzeniami. Świerzbiły ją palce żeby zbadać ją dokładniej ale... Najpierw postanowiła uważnie przestudiować otoczenie żeby sprawdzić czy nie ma tu jakiejś pułapki, no bo skoro ktoś aż tak się postarał to mógł postać się jeszcze bardziej...

Jessica Hyde · 19-01-2019, 16:38

Riwelen cicho westchnął patrząc w ślad za oddalającymi się sylwetkami, jednak szybko wrócił myślami do chwili obecnej. Odzyska upragniony spokój, im szybciej uporają się z zadaniem. Postanowił rozejrzeć się wokół, tym razem w pojedynkę.

Przez chwilę zdawało mu sie, że czuje podmuch powietrza. Zatrzymał się na moment wyostrzając swoje zmysły. Tak... nie miał już wątpliwości. Powiew wabił go w swe objęcia, przyciągał niczym magnes. Nie bacząc na to, że oddziela się od reszty, kapłan ruszył w kierunku tajnego przejścia.

shewa92 · 21-01-2019, 12:38

~Czy ja mam zwidy, czy co tu się odpierdala?~Kieł nie mógł uwierzyć w to, co widzi. ~Najpierw robią tyle hałasu, że zmarłego by obudziło, a teraz Lady obraża się i bez słowa rusza sama, a Riwelen zwiedza samodzielnie jaskinie, jakby był na wycieczce.~ Kotu coraz bardziej doskwierała myśl, że przez niefrasobliwość towarzyszy w końcu tu zginą. Uznał, że musi coś z tym zrobić i to możliwie szybko.

-Daykynie? Zechciałbyś poczekać chwilę ze sprawdzaniem tych skrzyń? Musimy wcześniej przywołać resztę do porządku i ustalić pewne zasady. - Następnie popędził, za oddalającym się kapłanem. -Możesz mi powiedzieć co robisz? - Kieł nie ukrywał rozdrażnienia. -Trzymamy się razem. Jeśli ktoś będzie tu w jakikolwiek korytarz wchodził sam to będę to ja lub Silvara. Zauważyłeś coś ciekawego to się tym z nami podziel. Jedno z nas wtedy to sprawdzi. - nie czekając na odpowiedź odwrócił się i szybko pokonał kilka kroków w kierunku Lady - Mam nadzieję, że słyszałaś,co powiedziałem Riwelenowi. Nie jesteś tu sama. Nie ma miejsca na fochy i jeśli masz zamiar ruszyć na zwiad czy coś sprawdzać to bądź łaskawa nas wcześniej o tym poinformować. - kolejny raz nie czekał na reakcję, nie chcąc wdawać się w niepotrzebne dyskusje. - Jeżeli już tu skończyłaś to znaleźliśmy z Daykynem coś, na co mogłabyś rzucić okiem, zanim weźmiemy się za przestawianie skrzyń. Później sprawdzimy korytarz Riwelena. - jego ton nie pozostawiał miejsca na sprzeciw. Widząc niezadowolenie na twarzy złodziejki, pokręcił głową, gdy tylko otworzyła usta i dodał - Rób swoje i idziemy.

Obca · 21-01-2019, 13:06

Kiedy Kieł starał się wprowadzić dyscyplinę, zamek małej szkatułki, niezabezpieczony pułapkami ustąpił, ukazując złodziejce różne rodzaju monety głównie złote i trochę srebrnych. Na oko Silvara oceniła, że było tego około stu osiemdziesięciu sztuk złota.

Riwelen pchął na odchodne przejście które z cichym szuraniem otworzyło się ukazując ciemny zakręcający korytarz.

Kieł i Daykyn oczyścili przejście z misternie poukładanych skrzynek i worków. Za nimi był krótki korytarz bo zaledwie sześć metrów. Był zakończony metalową kratą która byla okryta kocami i snopkami siana by ją ewidentnie uszczelnić, zamek był widoczny i dostępny.

Rot · 21-01-2019, 13:50

Silvara uśmiechnęła się słysząc wywody Kła i… subtelnie schowała szkatułkę ani na chwilę nie przerywając kontaktu wzrokowego. Zupełnie jakby nie było w niej absolutnie nic interesującego. Ot taka tam szkatułka.
-Widzisz, to nie foch. Ja „wiem”, że wyjdę stąd żywa. A wy… cóż… niekoniecznie… - powiedziała przywołując na twarz niepokojący uśmiech który w podejrzany sposób upodobnił ją do sukkuba. Zmrużyła złoto oczy.
-No ale… skoro już mnie „doceniłeś” i zadałeś sobie trud by sprawdzić co u mnie to.. może… Postaram się o to żebyście Wy też przeżyli.
W końcu wróciła razem z kotem do reszty.
-O tajne przejście jak miło… Naprawdę czuję się wzruszona, że poczekaliście na mnie z eksploatacją. No ale skoro Kieł nalega na to byśmy się nie rozchodzili. To teraz pytanie za sto punktów? Gdzie teraz chcecie iść "drużyno"? Przez ukryte przejście, czy może mam spojrzeć na zamek na kracie. Wybierajcie. – Powiedziała ostentacyjnie bawiąc się wytrychem i czekając na decyzje.

**Kerm** · 21-01-2019, 15:03

Krata oznaczała zazwyczaj jedno - ktoś coś przed czymś (lub przed kimś) chronił. Tutaj można było odnieść wrażenie, że owo "coś" chroniono w specjalny, podwójny czy nawet potrójny sposób. Skrzynki, koce, zamek...

Problemem był wspomniany zamek, z którym być może i Daykyn by sobie poradził, ale z pewnością nie po cichu.
Kolejnym problemem było zachowanie Silvary, której najwyraźniej coś się poprzestawiało się w małym rozumku.

- Nie dość, że orkowie, to jeszcze twoje głupie gadki... - Zaklinacz spojrzał na złodziejkę i pokręcił głową. - Zacznij się normalnie zachowywać, a nie jak artystka ze spalonego teatru. Jeśli tak bardzo nie odpowiada ci nasze towarzystwo, to może pójdziesz swoją drogą? Będzie ci od razu lżej na sercu... Nie będziesz musiała się z nami męczyć i cała twierdza będzie twoja i tylko twoja. Jak tylko pozbędziesz się orków, z czymś z pewnością dasz sobie radę na własną rękę.

Rot · 21-01-2019, 15:17

Silvara popatrzyła na arystokratę z bożej łaski, który wyraźnie zachęcał ją do odejścia. Przeniosła wzrok na resztę zwłaszcza na Kła.
-Jeśli wszyscy uważacie, że beze mnie będzie Wam lepiej tylko słowo i znikam. Przyszłam bo chciałam Wam pomóc ale nic na siłę. – Spojrzała chłodno na szlachcica.
-I jeśli chcesz żeby została to zmień ton. Ja cię nie obrażam pomimo tego że jesteś furiatem, który gotów był rozwalać kratę byleby pokazać, że jest całkowicie samodzielny i nikogo nie potrzebuje.

**Kerm** · 21-01-2019, 17:51

- No zobacz... Całkowicie się z tobą zgadzam. - Daykyn uśmiechnął się mile. - Nic na siłę. Też tak uważam. Jeśli zaś chodzi o zmianę tonu, to natychmiast spełnię twoje życzenie... jak tylko ty zaczniesz zachowywać się normalnie. Sprawa zostanie załatwiona ku zadowoleniu wszystkich tu obecnych.

18-01-2019, 17:32	#51
Obca Reputacja: 1	Jeńcy nie byli zadowoleni, bali się sami ruszać ale po zapewnieniu że jest możliwe żeby wydostali się sami przez komin, a także że bohaterowie pozbyli się jednych zwiadowców przytaknęli smutno i udali się w stronę kuchni. Silvara żwawo ruszyła dalej cichutko, na paluszkach korytarz zaprowadził ją do długiej wąskiej sali. Była ona zawalona kolejnymi workami, skrzyniami, beczkami i kupkami śmieci. Orkowie najwidoczniej odnosili sukcesy podczas napadania na karawany i małe osady. Łupy nie miała dużej wartości były to głównie prowiant, piwo, koce, różne narzędzia, drewno, smoła, gwoździe, wełna i tym podobne. Na północy idzie korytarz który rozchodzi się na wschód i zachód. Na południu natomiast znajduje się stara studnia pełna brudnej wody. Kieł i Daykyn znaleźli za studnią dziwnie ustawione skrzynki i worki, wyglądało jakby ktoś je ułożył dokładniej niż te w całej reszcie pomieszczenia. Silvara oparwszy się o jedna ścianę znalazła poluzowane kamienie a za nimi małą zamkniętą szkatułkę. Riwelen przechodząc koło studni poczuł powiew powietrza z korytarza na południu. Po zbadaniu okazało się, że w na pierwszy rzut oka ślepym korytarzu jest tajemne przejście, sprytnie zamaskowana jako naturalna ściana jaskini.

18-01-2019, 19:47	#52
Kerm Administrator Reputacja: 1	Baba z wozu..., powiadano. Oni co prawda pozbyli się nie baby, ale dwóch uwolnionych mężczyzn, ale kłopot z głowy im spadł. Nie da się ukryć, iż Daykyn nie bardzo widział siebie jako opiekunki dwóch dorosłych jak by nie było osób, które nawet w pełnym niebezpieczeństw świecie powinny sobie dać radę - szczególnie teraz, gdy mieli wolną drogę ucieczki, a część zwiadowców została wyeliminowana. Oczywiście istniało pewne niebezpieczeństwo, że wpadną w ręce orków i powiedzą, co się stało, ale cóż... Wyprawiwszy uwolnionych jeńców w drogę ku wolności dzielna drużyna rozlazła się po okolicy w poszukiwaniu skarbów, które wszak gdzieś MUSIAŁY być ukryte. - Sprawdzimy, o co chodzi z tymi skrzyniami? - Daykyn zatrzymał się przy zbyt porządnie ustawionych skrzyniach i workach. - Jakiś dziwnie porządny ork się znalazł. Nie do wiary wprost.

19-01-2019, 16:38	#54
Jessica Hyde Reputacja: 1	Riwelen cicho westchnął patrząc w ślad za oddalającymi się sylwetkami, jednak szybko wrócił myślami do chwili obecnej. Odzyska upragniony spokój, im szybciej uporają się z zadaniem. Postanowił rozejrzeć się wokół, tym razem w pojedynkę. Przez chwilę zdawało mu sie, że czuje podmuch powietrza. Zatrzymał się na moment wyostrzając swoje zmysły. Tak... nie miał już wątpliwości. Powiew wabił go w swe objęcia, przyciągał niczym magnes. Nie bacząc na to, że oddziela się od reszty, kapłan ruszył w kierunku tajnego przejścia.

21-01-2019, 12:38	#55
shewa92 Kowal-Rebeliant Reputacja: 1	~Czy ja mam zwidy, czy co tu się odpierdala?~Kieł nie mógł uwierzyć w to, co widzi. ~Najpierw robią tyle hałasu, że zmarłego by obudziło, a teraz Lady obraża się i bez słowa rusza sama, a Riwelen zwiedza samodzielnie jaskinie, jakby był na wycieczce.~ Kotu coraz bardziej doskwierała myśl, że przez niefrasobliwość towarzyszy w końcu tu zginą. Uznał, że musi coś z tym zrobić i to możliwie szybko. -Daykynie? Zechciałbyś poczekać chwilę ze sprawdzaniem tych skrzyń? Musimy wcześniej przywołać resztę do porządku i ustalić pewne zasady. - Następnie popędził, za oddalającym się kapłanem. -Możesz mi powiedzieć co robisz? - Kieł nie ukrywał rozdrażnienia. -Trzymamy się razem. Jeśli ktoś będzie tu w jakikolwiek korytarz wchodził sam to będę to ja lub Silvara. Zauważyłeś coś ciekawego to się tym z nami podziel. Jedno z nas wtedy to sprawdzi. - nie czekając na odpowiedź odwrócił się i szybko pokonał kilka kroków w kierunku Lady - Mam nadzieję, że słyszałaś,co powiedziałem Riwelenowi. Nie jesteś tu sama. Nie ma miejsca na fochy i jeśli masz zamiar ruszyć na zwiad czy coś sprawdzać to bądź łaskawa nas wcześniej o tym poinformować. - kolejny raz nie czekał na reakcję, nie chcąc wdawać się w niepotrzebne dyskusje. - Jeżeli już tu skończyłaś to znaleźliśmy z Daykynem coś, na co mogłabyś rzucić okiem, zanim weźmiemy się za przestawianie skrzyń. Później sprawdzimy korytarz Riwelena. - jego ton nie pozostawiał miejsca na sprzeciw. Widząc niezadowolenie na twarzy złodziejki, pokręcił głową, gdy tylko otworzyła usta i dodał - Rób swoje i idziemy. Ostatnio edytowane przez shewa92 : 21-01-2019 o 12:41.

21-01-2019, 13:06	#56
Obca Reputacja: 1	Kiedy Kieł starał się wprowadzić dyscyplinę, zamek małej szkatułki, niezabezpieczony pułapkami ustąpił, ukazując złodziejce różne rodzaju monety głównie złote i trochę srebrnych. Na oko Silvara oceniła, że było tego około stu osiemdziesięciu sztuk złota. Riwelen pchął na odchodne przejście które z cichym szuraniem otworzyło się ukazując ciemny zakręcający korytarz. Kieł i Daykyn oczyścili przejście z misternie poukładanych skrzynek i worków. Za nimi był krótki korytarz bo zaledwie sześć metrów. Był zakończony metalową kratą która byla okryta kocami i snopkami siana by ją ewidentnie uszczelnić, zamek był widoczny i dostępny.

19-01-2019, 02:58	#53
Rot Reputacja: 1	Silvara zatrzymała się patrząc na szkatułkę z ciekawością. To że była tak subtelnie ukryta wskazywała na to że jej właściciel zadał sobie sporo trudu żeby ją ukryć przed ciekawskimi spojrzeniami. Świerzbiły ją palce żeby zbadać ją dokładniej ale... Najpierw postanowiła uważnie przestudiować otoczenie żeby sprawdzić czy nie ma tu jakiejś pułapki, no bo skoro ktoś aż tak się postarał to mógł postać się jeszcze bardziej...

21-01-2019, 13:50	#57
Rot Reputacja: 1	Silvara uśmiechnęła się słysząc wywody Kła i… subtelnie schowała szkatułkę ani na chwilę nie przerywając kontaktu wzrokowego. Zupełnie jakby nie było w niej absolutnie nic interesującego. Ot taka tam szkatułka. -Widzisz, to nie foch. Ja „wiem”, że wyjdę stąd żywa. A wy… cóż… niekoniecznie… - powiedziała przywołując na twarz niepokojący uśmiech który w podejrzany sposób upodobnił ją do sukkuba. Zmrużyła złoto oczy. -No ale… skoro już mnie „doceniłeś” i zadałeś sobie trud by sprawdzić co u mnie to.. może… Postaram się o to żebyście Wy też przeżyli. W końcu wróciła razem z kotem do reszty. -O tajne przejście jak miło… Naprawdę czuję się wzruszona, że poczekaliście na mnie z eksploatacją. No ale skoro Kieł nalega na to byśmy się nie rozchodzili. To teraz pytanie za sto punktów? Gdzie teraz chcecie iść "drużyno"? Przez ukryte przejście, czy może mam spojrzeć na zamek na kracie. Wybierajcie. – Powiedziała ostentacyjnie bawiąc się wytrychem i czekając na decyzje.

21-01-2019, 15:03	#58
Kerm Administrator Reputacja: 1	Krata oznaczała zazwyczaj jedno - ktoś coś przed czymś (lub przed kimś) chronił. Tutaj można było odnieść wrażenie, że owo "coś" chroniono w specjalny, podwójny czy nawet potrójny sposób. Skrzynki, koce, zamek... Problemem był wspomniany zamek, z którym być może i Daykyn by sobie poradził, ale z pewnością nie po cichu. Kolejnym problemem było zachowanie Silvary, której najwyraźniej coś się poprzestawiało się w małym rozumku. - Nie dość, że orkowie, to jeszcze twoje głupie gadki... - Zaklinacz spojrzał na złodziejkę i pokręcił głową. - Zacznij się normalnie zachowywać, a nie jak artystka ze spalonego teatru. Jeśli tak bardzo nie odpowiada ci nasze towarzystwo, to może pójdziesz swoją drogą? Będzie ci od razu lżej na sercu... Nie będziesz musiała się z nami męczyć i cała twierdza będzie twoja i tylko twoja. Jak tylko pozbędziesz się orków, z czymś z pewnością dasz sobie radę na własną rękę.

21-01-2019, 15:17	#59
Rot Reputacja: 1	Silvara popatrzyła na arystokratę z bożej łaski, który wyraźnie zachęcał ją do odejścia. Przeniosła wzrok na resztę zwłaszcza na Kła. -Jeśli wszyscy uważacie, że beze mnie będzie Wam lepiej tylko słowo i znikam. Przyszłam bo chciałam Wam pomóc ale nic na siłę. – Spojrzała chłodno na szlachcica. -I jeśli chcesz żeby została to zmień ton. Ja cię nie obrażam pomimo tego że jesteś furiatem, który gotów był rozwalać kratę byleby pokazać, że jest całkowicie samodzielny i nikogo nie potrzebuje.

21-01-2019, 17:51	#60
Kerm Administrator Reputacja: 1	- No zobacz... Całkowicie się z tobą zgadzam. - Daykyn uśmiechnął się mile. - Nic na siłę. Też tak uważam. Jeśli zaś chodzi o zmianę tonu, to natychmiast spełnię twoje życzenie... jak tylko ty zaczniesz zachowywać się normalnie. Sprawa zostanie załatwiona ku zadowoleniu wszystkich tu obecnych. Ostatnio edytowane przez Kerm : 21-01-2019 o 17:59.