[DnD 5e]Spadkobiercy: Kuźnia gniewu - Strona 4

Jessica Hyde · 07-01-2019, 20:01

Riwelen nie mógł pojąć jak mógł zachować się tak nieodpowiedzialnie. Czyżby lata spędzone w odosobnieniu aż tak go zmieniły? Czy samotność wytrąciła go z rzeczywistego życia? Przez lata nie czuł potrzeby dzielenia czasu z drugą osobą. Nawet nie pamięta, kiedy ostatnio śmiał się tak lekko, bez większego powodu. Jednak to go nie tłumaczyło. Riwelen z trudem powstrzymywał złość, a słowa Kła tylko spotęgowały w nim to uczucie.

- Pierwszy raz ktoś jest głośniejszy od ciebie? - zapytał podirytowany.

Jednak po chwili ciszy dodał już spokojniejszym tonem.

– Zważywszy na okoliczności, moje zachowanie było nierozważne, za co należą wam się przeprosiny.

Kończąc zdanie, kapłan spojrzał w kierunku zaklinacz, jakby chciał coś powiedzieć, jednak z jego ust nie padło już żadne słowo.

**Kerm** · 07-01-2019, 20:41

Daykyn przez moment patrzył na rozwścieczonego kotowatego, po czym przeniósł wzrok na kapłana.
Oczywiście Riwelen zachował się nieodpowiedzialnie, ale było w tym trochę i jego winy. Miast prowokować kapłana mógł po prostu zatkać mu usta... mimo maski.

- Nie bierz na siebie całej winy, Riwelenie - powiedział cicho. - Powinienem był zareagować.

- A ty, skoro już udzieliłeś nam reprymendy - przeniósł wzrok na Kła - powiedz, co ciekawego znaleźliście.

Rot · 07-01-2019, 22:14

Silvara nie mogła uwierzyć kiedy usłyszała niosący się po korytarz śmiech. "No na piknik przyszli No na piknik". W głowie złodziejki pojawiły się cały stos niecenzurowanych słów. Widząc gest kota krótko skinęła głową i zaczęła po cichu się wycofywać. Tamtych usłyszeli ale ich nie dostrzegli. Wygląda na to że za chwilę znowu będę walczyć więc lepiej być w większej kupie.
Kiedy weszli razem z kotem wyszeptała tylko.
-5 orków może zaraz więcej słyszeli was.- i wskazała kierunek. Jeszcze mieli "jakąś" szamę szybko się ogarnąć. "Chyba..."

shewa92 · 07-01-2019, 22:28

- Faktycznie jest ich piątka. Wszyscy spali. Teraz conajmniej jeden już nie śpi. Nadal mamy szansę ich zaskoczyć. - Kieł przez chwilę milczał starając się ułożyć sensowny plan ataku - Podejdziemy kawałek razem. Najciszej jak umiecie. Jeżeli macie jakąś magię, która może w tym pomóc to warto z niej skorzystać. Dochodzimy na tyle blisko, żebyście mogli rzucać czary, a Lady bezproblemowo strzelać. Dalej pójdę sam i spróbuję zdjąć tego obudzonego po cichu. Jak się nie uda to trudno. Wtedy wchodzicie Wy.

Kot wiedział, że plan może nie jest perfekcyjny, ale wystarczająco dobry, żeby mieli szanse na powodzenie. Poczekał jeszcze chwilę przy drzwiach wyjściowych z kuchni, aż ekipa przygotuje się do wymarszu.

**Kerm** · 08-01-2019, 12:05

Ktoś nie śpi, aby spać mógł ktoś.
Słowa starej jak świat ballady wprowadzali w życie wszyscy, co włóczyli się po drogach i bezdrożach, a nocowali gdzie popadnie.
Daykyn zawsze uważał, że to niezbyt sprawiedliwe, że ktoś nie spał, gdy inni chrapali w najlepsze. Dlatego też uznał, że w tym wypadku należy wspomnianą niesprawiedliwość naprawić. Podkradł się nieco i gdy tylko dostrzegł czuwającego orka, rzucił czar, który miał na ciepiącego na bezsenność zesłać magiczny sen.
A gdyby to nie zadziałało, to miał zamiar powtórzyć zaklęcie.

Obca · 08-01-2019, 19:43

Różne rzeczy można było powiedzieć o bohaterach ale na pewno nie, że nie wykorzystywali okazji. Czar bez problemu ululał wartownika więc pozostało tylko zlikwidować śpiącą resztę. Jak bardzo przeszkadzało dziedzicom fakt zamordowania kogoś we śnie to już pozostaje w ich myślach.
Choć jeden z orków przebudził się po otrzymaniu śmiertelnej rany zadanej przez Lady to kieł zdołał doskoczyć i dobić przeciwnika zanim ten miał szansę wydać jakikolwiek krzyk.

Można było rozejrzeć się dokładniej po pomieszczeniu. W sali znajdował się worki i skrzynie, wypełnione ziarnem, mąką, gwoździami i tym podobnymi. Wszystko było w dobrym stanie i na pewno jeśli uda się to dostarczyć do miasta można będzie dostać za to dobrą cenę.
Inną ciekawa rzeczy był korytarz który okazał się pomieszczeniem. Rząd ściętych pni młodych drzewek tworzył prowizoryczną, ale funkcjonalną kratę. Była zamknięta przy pomocy żelaznej kłódki. W środku Silvara i Kieł dostrzegli dwie śpiące sylwetki, wyglądali na ludzi.

shewa92 · 09-01-2019, 10:33

Kot nie lubił zabijania. Szanował życie i był przeciwnikiem bezsensownej przemocy. Nie tyczyło się to jednak orków. Kieł nie odczuwał żadnych wyrzutów sumienia, zabijając ich we śnie. I tak by ich zabił, nawet gdyby nie spali. To chyba dobrze, że sam przy tym nie ucierpiał. Akcja na szczęście poszła gładko i nikt nie ucierpiał. "Oby tak dalej." Liczył na to, że dobra passa szybko się nie skończy.

Rozejrzał się po pomieszczeniu. Towary faktycznie były coś warte, ale kłopotliwe w transporcie. Nie do końca na to liczył, ale z drugiej strony byli dopiero w przedsionku, więc niczego więcej nie mogli się spodziewać. Większą uwagę skupił na tajemniczych więźniach. Sięgnął kosturem przez kraty i trącił jednego ze śpiących.

-Pobudka! Koniec tej drzemki.-powiedział na tyle głośno, na ile się odważył w tych okolicznościach.

**Kerm** · 09-01-2019, 12:25

Branie jeńców nie wchodziło w grę, przynajmniej nie w tym momencie. Co prawda miło by było zapędzić takich do roboty przy odbudowywaniu posiadłości, ale Daykyn niewolnictwem się brzydził, a pojęcie 'jeniec wojenny' niczym się od słowa 'niewolnik' nie różniło.
Poza tym - co niby z nimi mieliby robić do chwili opuszczenia twierdzy? Trzymać w klatce, ryzykując, że jeńcy się uwolnią lub ktoś ich uwolni?

- Trzeba będzie ich gdzieś schować - powiedział. - Tak na widoku, niedaleko kuchni... Za szybko rzucą się w oczy.

Chciał dodać coś na temat psucia apetytu, ale w ostatniej chwili zrezygnował.

- A tę dwójkę musimy uwolnić - powiedział, gdy Kot zaczął budzić jeńców. - Może coś wiedzą o orkach. - "A teraz za dużo wiedzą o nas", pomyślał. - Poza tym nie można ich zostawić na pastwę tych, co ich tu zamknęli.

Zapłaciliby za nasze winy, pomyślał, po raz kolejny nie chcąc się dzielić z innymi swoimi przemyśleniami.

Jessica Hyde · 09-01-2019, 15:29

Widok śmierci był mu tak bliski, że za każdym razem wypełniał myśli Riwelena smutkiem. Tym razem jednak kapłan nie popadł w melancholię.

Zadanie nie zostało jeszcze wykonane, a to zawsze skłaniało go do skupienia.

Rozejrzał się po pomieszczeniu, beznamiętnie spoglądając na przedmioty. Coś jednak zmieniło się w jego zachowaniu, gdy jego wzrok dostrzegł dwie śpiące sylwetki. Przez chwilę przyglądał im się bardzo dokładnie. Zastanawiało go, dlaczego nadal żyją.

'Łaska godna podziwu'- zakpił w myślach, po czym szybko wysnuł wniosek 'być może mają cenne informacje, albo..'.

Zamyślenie kapłana gwałtownie przerwały słowa Kła skierowane do jednego z więźniów.

'Tak, ten to potrafi zrobić dobre pierwsze wrażenie...' Pomyślał kapłan.

Jednak jeszcze mniej zaufania wzbudziłby człowiek w masce, dlatego Riwelen wycofał się i zachowując odpowiedni dystans, oczekiwał na dalszy rozwój sytuacji.

Rot · 09-01-2019, 20:14

Mordowanie śpiących. No okey… Czy orkowie czy ludzie stali teraz na drodze do jej pięknego błyszczącego skarbu i wydostania się z życiowej dziury w której jakby nie patrzeć tkwiła. Pech chciał że jeden się obudził, ale kot był w pobliżu no i w sumie było po robocie.
Po przejściu do następnego pomieszczenia wyraźnie się skrzywiła. No bo po to się narażała? Po kupę jakiegoś spleśniałego żarcia? GDZIE JEST JEJ ZŁOTO!? Gdzie rubiny? Perły? Szlachetne kamienie?! Fakt można było to sprzedać no ale hej! Miał być SKARB! A to się ni jak z jej wizą skarbu nie pokrywało.
Spojrzała na ludzi. Zdziwiła się że orków to się zabija bez pytania a ludzi nie. Że niby ludzie to lepsze? No… Ale może powiedzą im gdzie jest prawdziwe złoto po które tu przyszła. Wyciągnęła kuszę i wycelowała w obudzonego przez kota mężczyznę stając tak żeby ją było widać.
-Gadaj gdzie jest krasnoludzie złoto, albo giń człeczyno! – wysyczał nerwowym szeptem tnąc powietrze sztywnym ze złości ogonem.

07-01-2019, 20:01	#31
Jessica Hyde Reputacja: 1	Riwelen nie mógł pojąć jak mógł zachować się tak nieodpowiedzialnie. Czyżby lata spędzone w odosobnieniu aż tak go zmieniły? Czy samotność wytrąciła go z rzeczywistego życia? Przez lata nie czuł potrzeby dzielenia czasu z drugą osobą. Nawet nie pamięta, kiedy ostatnio śmiał się tak lekko, bez większego powodu. Jednak to go nie tłumaczyło. Riwelen z trudem powstrzymywał złość, a słowa Kła tylko spotęgowały w nim to uczucie. - Pierwszy raz ktoś jest głośniejszy od ciebie? - zapytał podirytowany. Jednak po chwili ciszy dodał już spokojniejszym tonem. – Zważywszy na okoliczności, moje zachowanie było nierozważne, za co należą wam się przeprosiny. Kończąc zdanie, kapłan spojrzał w kierunku zaklinacz, jakby chciał coś powiedzieć, jednak z jego ust nie padło już żadne słowo.

07-01-2019, 20:41	#32
Kerm Administrator Reputacja: 1	Daykyn przez moment patrzył na rozwścieczonego kotowatego, po czym przeniósł wzrok na kapłana. Oczywiście Riwelen zachował się nieodpowiedzialnie, ale było w tym trochę i jego winy. Miast prowokować kapłana mógł po prostu zatkać mu usta... mimo maski. - Nie bierz na siebie całej winy, Riwelenie - powiedział cicho. - Powinienem był zareagować. - A ty, skoro już udzieliłeś nam reprymendy - przeniósł wzrok na Kła - powiedz, co ciekawego znaleźliście.

07-01-2019, 22:28	#34
shewa92 Kowal-Rebeliant Reputacja: 1	- Faktycznie jest ich piątka. Wszyscy spali. Teraz conajmniej jeden już nie śpi. Nadal mamy szansę ich zaskoczyć. - Kieł przez chwilę milczał starając się ułożyć sensowny plan ataku - Podejdziemy kawałek razem. Najciszej jak umiecie. Jeżeli macie jakąś magię, która może w tym pomóc to warto z niej skorzystać. Dochodzimy na tyle blisko, żebyście mogli rzucać czary, a Lady bezproblemowo strzelać. Dalej pójdę sam i spróbuję zdjąć tego obudzonego po cichu. Jak się nie uda to trudno. Wtedy wchodzicie Wy. Kot wiedział, że plan może nie jest perfekcyjny, ale wystarczająco dobry, żeby mieli szanse na powodzenie. Poczekał jeszcze chwilę przy drzwiach wyjściowych z kuchni, aż ekipa przygotuje się do wymarszu.

08-01-2019, 12:05	#35
Kerm Administrator Reputacja: 1	Ktoś nie śpi, aby spać mógł ktoś. Słowa starej jak świat ballady wprowadzali w życie wszyscy, co włóczyli się po drogach i bezdrożach, a nocowali gdzie popadnie. Daykyn zawsze uważał, że to niezbyt sprawiedliwe, że ktoś nie spał, gdy inni chrapali w najlepsze. Dlatego też uznał, że w tym wypadku należy wspomnianą niesprawiedliwość naprawić. Podkradł się nieco i gdy tylko dostrzegł czuwającego orka, rzucił czar, który miał na ciepiącego na bezsenność zesłać magiczny sen. A gdyby to nie zadziałało, to miał zamiar powtórzyć zaklęcie.

08-01-2019, 19:43	#36
Obca Reputacja: 1	Różne rzeczy można było powiedzieć o bohaterach ale na pewno nie, że nie wykorzystywali okazji. Czar bez problemu ululał wartownika więc pozostało tylko zlikwidować śpiącą resztę. Jak bardzo przeszkadzało dziedzicom fakt zamordowania kogoś we śnie to już pozostaje w ich myślach. Choć jeden z orków przebudził się po otrzymaniu śmiertelnej rany zadanej przez Lady to kieł zdołał doskoczyć i dobić przeciwnika zanim ten miał szansę wydać jakikolwiek krzyk. Można było rozejrzeć się dokładniej po pomieszczeniu. W sali znajdował się worki i skrzynie, wypełnione ziarnem, mąką, gwoździami i tym podobnymi. Wszystko było w dobrym stanie i na pewno jeśli uda się to dostarczyć do miasta można będzie dostać za to dobrą cenę. Inną ciekawa rzeczy był korytarz który okazał się pomieszczeniem. Rząd ściętych pni młodych drzewek tworzył prowizoryczną, ale funkcjonalną kratę. Była zamknięta przy pomocy żelaznej kłódki. W środku Silvara i Kieł dostrzegli dwie śpiące sylwetki, wyglądali na ludzi.

07-01-2019, 22:14	#33
Rot Reputacja: 1	Silvara nie mogła uwierzyć kiedy usłyszała niosący się po korytarz śmiech. "No na piknik przyszli No na piknik". W głowie złodziejki pojawiły się cały stos niecenzurowanych słów. Widząc gest kota krótko skinęła głową i zaczęła po cichu się wycofywać. Tamtych usłyszeli ale ich nie dostrzegli. Wygląda na to że za chwilę znowu będę walczyć więc lepiej być w większej kupie. Kiedy weszli razem z kotem wyszeptała tylko. -5 orków może zaraz więcej słyszeli was.- i wskazała kierunek. Jeszcze mieli "jakąś" szamę szybko się ogarnąć. "Chyba..."

09-01-2019, 10:33	#37
shewa92 Kowal-Rebeliant Reputacja: 1	Kot nie lubił zabijania. Szanował życie i był przeciwnikiem bezsensownej przemocy. Nie tyczyło się to jednak orków. Kieł nie odczuwał żadnych wyrzutów sumienia, zabijając ich we śnie. I tak by ich zabił, nawet gdyby nie spali. To chyba dobrze, że sam przy tym nie ucierpiał. Akcja na szczęście poszła gładko i nikt nie ucierpiał. "Oby tak dalej." Liczył na to, że dobra passa szybko się nie skończy. Rozejrzał się po pomieszczeniu. Towary faktycznie były coś warte, ale kłopotliwe w transporcie. Nie do końca na to liczył, ale z drugiej strony byli dopiero w przedsionku, więc niczego więcej nie mogli się spodziewać. Większą uwagę skupił na tajemniczych więźniach. Sięgnął kosturem przez kraty i trącił jednego ze śpiących. -Pobudka! Koniec tej drzemki.-powiedział na tyle głośno, na ile się odważył w tych okolicznościach.

09-01-2019, 12:25	#38
Kerm Administrator Reputacja: 1	Branie jeńców nie wchodziło w grę, przynajmniej nie w tym momencie. Co prawda miło by było zapędzić takich do roboty przy odbudowywaniu posiadłości, ale Daykyn niewolnictwem się brzydził, a pojęcie 'jeniec wojenny' niczym się od słowa 'niewolnik' nie różniło. Poza tym - co niby z nimi mieliby robić do chwili opuszczenia twierdzy? Trzymać w klatce, ryzykując, że jeńcy się uwolnią lub ktoś ich uwolni? - Trzeba będzie ich gdzieś schować - powiedział. - Tak na widoku, niedaleko kuchni... Za szybko rzucą się w oczy. Chciał dodać coś na temat psucia apetytu, ale w ostatniej chwili zrezygnował. - A tę dwójkę musimy uwolnić - powiedział, gdy Kot zaczął budzić jeńców. - Może coś wiedzą o orkach. - "A teraz za dużo wiedzą o nas", pomyślał. - Poza tym nie można ich zostawić na pastwę tych, co ich tu zamknęli. Zapłaciliby za nasze winy, pomyślał, po raz kolejny nie chcąc się dzielić z innymi swoimi przemyśleniami.

09-01-2019, 15:29	#39
Jessica Hyde Reputacja: 1	Widok śmierci był mu tak bliski, że za każdym razem wypełniał myśli Riwelena smutkiem. Tym razem jednak kapłan nie popadł w melancholię. Zadanie nie zostało jeszcze wykonane, a to zawsze skłaniało go do skupienia. Rozejrzał się po pomieszczeniu, beznamiętnie spoglądając na przedmioty. Coś jednak zmieniło się w jego zachowaniu, gdy jego wzrok dostrzegł dwie śpiące sylwetki. Przez chwilę przyglądał im się bardzo dokładnie. Zastanawiało go, dlaczego nadal żyją. 'Łaska godna podziwu'- zakpił w myślach, po czym szybko wysnuł wniosek 'być może mają cenne informacje, albo..'. Zamyślenie kapłana gwałtownie przerwały słowa Kła skierowane do jednego z więźniów. 'Tak, ten to potrafi zrobić dobre pierwsze wrażenie...' Pomyślał kapłan. Jednak jeszcze mniej zaufania wzbudziłby człowiek w masce, dlatego Riwelen wycofał się i zachowując odpowiedni dystans, oczekiwał na dalszy rozwój sytuacji.

09-01-2019, 20:14	#40
Rot Reputacja: 1	Mordowanie śpiących. No okey… Czy orkowie czy ludzie stali teraz na drodze do jej pięknego błyszczącego skarbu i wydostania się z życiowej dziury w której jakby nie patrzeć tkwiła. Pech chciał że jeden się obudził, ale kot był w pobliżu no i w sumie było po robocie. Po przejściu do następnego pomieszczenia wyraźnie się skrzywiła. No bo po to się narażała? Po kupę jakiegoś spleśniałego żarcia? GDZIE JEST JEJ ZŁOTO!? Gdzie rubiny? Perły? Szlachetne kamienie?! Fakt można było to sprzedać no ale hej! Miał być SKARB! A to się ni jak z jej wizą skarbu nie pokrywało. Spojrzała na ludzi. Zdziwiła się że orków to się zabija bez pytania a ludzi nie. Że niby ludzie to lepsze? No… Ale może powiedzą im gdzie jest prawdziwe złoto po które tu przyszła. Wyciągnęła kuszę i wycelowała w obudzonego przez kota mężczyznę stając tak żeby ją było widać. -Gadaj gdzie jest krasnoludzie złoto, albo giń człeczyno! – wysyczał nerwowym szeptem tnąc powietrze sztywnym ze złości ogonem.