[PFRPG, 18+] Reign of Winter I: The Snows of Summer - Strona 9

shewa92 · 12-07-2020, 02:33

Mihael niezbyt zaskoczony wsłuchiwał się w słowa obozujących mężczyzn. Nie spodziewał się po nich niczego więcej, a i tak zdradzili więcej niż się spodziewał. Jeśli dobrze rozumiał to strażnica była już przez nich zajęta. Nie wróżyło to dobrze na przyszłość, ale przynajmniej wiedzieli na czym stoją. Jedna rzecz martwiła mnicha. Bandyci mogli uznać, że w obliczu przewagi liczebnej napastników, powinni uciekać, a nie walczyć. Kierunek wydawał się oczywisty i niestety nie był obstawiony. Diablę wierzyło w swoje zdolności, ale nie na tyle by ufać, że zdąży zajść im drogę i zatrzymać trzech ludzi samodzielnie. Akial zajmował pozycję na drzewie, a reszta była zbyt daleko by zdążyć zająć odpowiednie miejsce.

Rozejrzał się jeszcze raz i zauważył krótką wymianę gestów między Traivyrem i Astrid. Również dał jej znać gestem, że powinna się wstrzymać, ale coś w środku mówiło mu, że dziewczyna i tak zrobi po swojemu. Szybko przesunął się kilka kroków dalej, by móc odciąć drogę w stronę strażnicy i ewentualnie zaatakować najbliższego przeciwnika, gdyby coś poszło nie tak.

Ready action:
Atak z tripem w najbliższego wroga, jeśli którekolwiek z drużyny zdradzi się z obecnością(nieświadomi obecności powinni być flatfooted więc nie przysługuje im okazyjny?), jeśli któryś bandyta przebiegnie obok mnicha to do okazyjnego dorzucam stunning fist, wszystkie ataki unarmed strike i nonlethal (mnich nie ma kar do testu ataku)

Ayoze · 12-07-2020, 07:57

Wyglądało na to, że Astrid już postanowiła co zrobi i żadne gesty Mihaela czy Traivyra nie były w stanie odwieść jej od pomysłu. Poczekała za drzewem, aż bandyta zaczął z ulgą w głosie opróżniać pęcherz, po czym wyłoniła się nagle obok niego i walnęła go z całej siły w głowę drzewcem swej włóczni. Zaskoczony nieznajomy zatoczył się do tyłu i rąbnął w śnieg, ale nie pozbawiło go to przytomności. Syknął, trzymając się za głowę.

- Co, do chuja! - Warknął, czym zwrócił uwagę kompanów siedzących przy ogniu.
Dwóch z nich podniosło się, dobywając mieczy. Trzeci również się dźwignął, ale nie chwycił za broń, obserwując sytuację.

Dwaj z mieczami ruszyli w stronę Astrid, a że trzeci został przy ognisku, Mihael wykorzystał nadarzającą się okazję i wyskoczył zza drzewa, powalając zaskoczonego bandytę i zasypując go gradem ciosów w twarz. Tamten stracił przytomność, a jeden z idących w stronę druidki bandytów odwrócił się, wahając. Nie wiedział, czy ma ruszyć do Mihaela, czy Astrid, ostatecznie zdecydował się na mnicha.

Ten, który dostał kijem w głowę zbierał się już na nogi, powarkując.
- Wypruję ci flaki, dziewucho!
Obaj banici tak skupili się na Astrid, że pozostali, wciąż ukryciu, bez problemu mogli działać.

**Kerm** · 12-07-2020, 08:29

Zaskoczenie było i się skończyło... ale nie do końca.
Bandyci najwyraźniej nie domyślali się jeszcze, że mają do czynienia z - jak to się fachowo określa - przeważającymi siłami wroga. A ten, któremu Astrid przywaliła, najwyraźniej pod wpływem wstrząsu zapomniał, że kobiety stworzono dla innych celów, niż wypruwanie im flaków.

Złożona przez bandziora obietnica zdała się Traivyrowi na tyle niemiła, że zdecydował się przeszkodzić w jej realizacji. Zaklinacz zrobił krok do przodu, a potem posłał w stronę bandytów strumień światła mieniącego się wszystkimi kolorami tęczy.

Umbree · 12-07-2020, 15:47

No cóż, nie do końca wszystko zadziałało tak, jakby sobie tego życzyła i jak planowała, ale przynajmniej zwróciła na siebie uwagę bandziorów, co z pewnością pomoże pozostałym, którzy jeszcze nie zostali dostrzeżeni. Włożyła tyle siły, ile mogła w cios włócznią, ale najwyraźniej to nie wystarczyło, choć uderzenie nie było wcale takie najgorsze. Najważniejsze, że trafiła i chociaż zwaliła mężczyznę z nóg.

Kątem oka zobaczyła, że Mihael już zdążył rzucić się na jednego z oprychów i go okładać, więc trzeba było to zakończyć tu i teraz. Wiedziała, że nieopodal czekają Traivyr z Draugdinem i na pewno przyjdą jej z pomocą, ale na wszelki wypadek szybko zmieniła uchwyt na włóczni i próbowała dziabnąć tego podnoszącego się ze śniegu ostrą częścią swojej broni.

Atak w B1 włócznią.

psionik · 13-07-2020, 08:12

Powiedzieć, że nie podobało mu się co zrobiła Astrid, to nie powiedzieć nic. Mogli spokojnie podsłuchać rozmowy i po cichu wyeliminować bandziorów, ale dziewczyna zadecydowała inaczej. Kotoczłek przeklął w myślach obserwując sytuację. Mihael tymczasem zdołał przedostać się na tyły wroga i wykorzystując rozdzielenie się zbirów zaatakował tego, który pozostał przy ognisku. Nie było na co czekać. Akial napiął cięciwę i posłał strzałę w najbliższego wroga, po czym sięgnął po kolejną i zanim ktokolwiek zdołał zareagować posłał kolejną.

Draugdin · 13-07-2020, 10:24

Póki co wszystko szło tak jak Draugdin sobie wymyślił. To znaczy drużyna działała równocześnie i póki co nikt nikomu nie wchodził w paradę na tyle, żeby sobie przeszkadzać.
Stojący tuż obok niego Traivyr widząc jego zamiar podjęcia ataku pokazał mu gestem ręki, żeby jeszcze chwilę się wstrzymał. Półork zamarł dosłownie w pół kroku. Nie znali się jeszcze długo jednak nie miał tez powodów, żeby nie zaufać towarzyszowi. Po chwili ujrzał kątem oka rzucony czar, którego efekt musiał całkowicie zaślepić dwóch najbliższych mężczyzn gdyż obaj wyciągnęli ręce przed siebie i machali nimi przed sobą szukając jakiegokolwiek punktu odniesienia.

Draugdin spojrzał jeszcze raz na Traivyra, a ten tym razem gestem zapraszającym wskazał mu w kierunku przeciwników, że droga wolna. Nie trzeba było mu tego powtarzać. Dokończył krok i nie zatrzymując się już parł wolno lecz nieubłaganie w kierunku najbliższego przeciwnika. Gdy tylko znalazł się w zasięgu miecza ciął z całych sił potężnym zamachem znad głowy najbliższego przeciwnika.

shewa92 · 13-07-2020, 11:35

Mihael zdążył przesunąć się te kilka kroków, które pozwoliły mu odciąć ewentualną drogę odwrotu. Szybko pozbawił przytomności najbliższego z bandytów i pędem rzucił się w stronę kolejnego. Zauważył, że zaklęcie Traivyra załatwiło dwóch następnych, a z drzewa zaczęły lecieć strzały Akiala. Zastanawiał się, czy w ogóle zostanie mu jeszce jakiś przeciwnik? Jedno było pewne. Drużyna była skuteczna jeśli chodzi działania bojowe. Na pewno musieli jeszcze dopracować komunikację, ale było na czym budować.

5ft step i dwa ataki z flurry of blows, tym razem już z zamiarem zabicia, jeśli nie będzie kogo atakować to M. zostaje przy swoim powalonym, na wypadek gdyby się ocknął

Ayoze · 14-07-2020, 06:53

Akial wystrzelił ze swego ukrycia, trafiając pierwszym pociskiem w brzuch mężczyznę, który zmierzał w stronę Mihaela. Druga strzała gładko weszła w szyję, kończąc żywot banity. Traivyr w tym czasie wypowiedział zaklęcie i po chwili dwóch bandziorów zobaczyło przenikającą się paletę przeróżnych barw. Ich umysły nie były w stanie sobie z tym poradzić, dlatego po chwili obaj stracili przytomność i padli w śnieg. Resztą zajął się Draugdin, który opuścił ostrze swego miecza na szyję nieprzytomnego bandyty, niemal ją odcinając i znacząc śnieg czerwoną posoką. Drugi potraktowany zaklęciem Traivyra zginął z rąk Astrid, przebity włócznią.

Było po walce i choć nie wszystko poszło tak, jak niektórzy z was sobie planowali, to nie odnieśliście żadnych ran, a i mieliście kogoś, kogo można było przesłuchać. Mihael dość szybko ocucił pobitego, unieruchomionego banitę, którego oczy naszły już opuchlizną. Gdy tylko zobaczył zakrwawione ciała swoich towarzyszy, w jego oczach pojawił się strach.
- Czego chcecie?! Nie zabijajcie, zrobię wszystko, tylko nie zabijajcie! - Przeskakiwał spanikowanym wzrokiem po waszych twarzach.

Draugdin · 14-07-2020, 08:03

Zanim potężny półork doszedł na z góry upatrzoną pozycję czar Traivyra dosięgnął dwóch najbliższych mężczyzn. Nie dość, że zostali oślepieni to jeszcze stracili przytomność. Ten znajdujący się bliżej Draugdina zaczął się osuwać to przodu w momencie gdy ten już wyprowadził cios. Ostrze miecza było już nie do potrzymania i leciało prosto w kierunku pochylającego się przeciwnika, a dokładnie na jego kark. Niemalże jak egzekucja pomyślał sobie. Gdzieś kiedyś słyszał takie powiedzenie: miecz katowski, lekki gdy się go podnosi lecz ciężki gdy opada. Tak też się teraz przez tą chwilę czuł. Efekt cięcia był również w iście w katowskim stylu gdyż głowa mężczyzny została niemalże całkowicie odcięta od tułowia.

Nim martwe ciało dotknęło ziemi było już praktycznie po walce, gdyż reszta drużyny dobrze wykonała zadania, które wszyscy sobie wybrali i po ledwie kilku chwilach trzy trupy leżały w śniegu, a krew zabarwiała zamrożona w płatki śniegu wodę dookoła nich.

Draugdin odciął fragment odzienia mężczyzny, którego zabił i zaczął niezwłocznie wycierać swój miecz z resztek krwi zanim zamarzną i będą trudniejsze do usunięcia. Podczas tej czynności zbliżył się do miejsca, w którym Mihael ocucił ostatniego pozostałego przy życie mężczyznę i zaczął przesłuchanie. Tamten zobaczywszy trzy trupy i wielki dwuręczny miecz wycierany z krwi przez potężnego orka zaczął sypać jak z nut.

**Kerm** · 14-07-2020, 12:14

Walka się skończyła, ale nie do końca tak, jak by sobie tego Traivyr życzył. Utrupienie tych, którzy nie mogli się bronić, było czynem słusznym, ale nieco zbyt szybko wykonanym. Cóż z tego, że ostatni bandyta zdawał się pałać chęcią dzielenia się informacjami, skoro jego zeznań nie można już było z niczym skonfrontować, jako że inne źródła informacji nie miały już powiedzieć oni jednego słowa.
No ale stało się, a w gruncie rzeczy najważniejsze było to, że nikt z nich nie ucierpiał.

Przesłuchanie zaklinacz pozostawił w rękach tych, co wyglądali na groźnych i chętnych do zadawania nie tylko pytań, ale i bólu.
Sporej ilości bólu...

12-07-2020, 02:33	#81
shewa92 Kowal-Rebeliant Reputacja: 1	Mihael niezbyt zaskoczony wsłuchiwał się w słowa obozujących mężczyzn. Nie spodziewał się po nich niczego więcej, a i tak zdradzili więcej niż się spodziewał. Jeśli dobrze rozumiał to strażnica była już przez nich zajęta. Nie wróżyło to dobrze na przyszłość, ale przynajmniej wiedzieli na czym stoją. Jedna rzecz martwiła mnicha. Bandyci mogli uznać, że w obliczu przewagi liczebnej napastników, powinni uciekać, a nie walczyć. Kierunek wydawał się oczywisty i niestety nie był obstawiony. Diablę wierzyło w swoje zdolności, ale nie na tyle by ufać, że zdąży zajść im drogę i zatrzymać trzech ludzi samodzielnie. Akial zajmował pozycję na drzewie, a reszta była zbyt daleko by zdążyć zająć odpowiednie miejsce. Rozejrzał się jeszcze raz i zauważył krótką wymianę gestów między Traivyrem i Astrid. Również dał jej znać gestem, że powinna się wstrzymać, ale coś w środku mówiło mu, że dziewczyna i tak zrobi po swojemu. Szybko przesunął się kilka kroków dalej, by móc odciąć drogę w stronę strażnicy i ewentualnie zaatakować najbliższego przeciwnika, gdyby coś poszło nie tak. Ready action: Atak z tripem w najbliższego wroga, jeśli którekolwiek z drużyny zdradzi się z obecnością(nieświadomi obecności powinni być flatfooted więc nie przysługuje im okazyjny?), jeśli któryś bandyta przebiegnie obok mnicha to do okazyjnego dorzucam stunning fist, wszystkie ataki unarmed strike i nonlethal (mnich nie ma kar do testu ataku)

12-07-2020, 07:57	#82
Ayoze Reputacja: 1	Wyglądało na to, że Astrid już postanowiła co zrobi i żadne gesty Mihaela czy Traivyra nie były w stanie odwieść jej od pomysłu. Poczekała za drzewem, aż bandyta zaczął z ulgą w głosie opróżniać pęcherz, po czym wyłoniła się nagle obok niego i walnęła go z całej siły w głowę drzewcem swej włóczni. Zaskoczony nieznajomy zatoczył się do tyłu i rąbnął w śnieg, ale nie pozbawiło go to przytomności. Syknął, trzymając się za głowę. - Co, do chuja! - Warknął, czym zwrócił uwagę kompanów siedzących przy ogniu. Dwóch z nich podniosło się, dobywając mieczy. Trzeci również się dźwignął, ale nie chwycił za broń, obserwując sytuację. Dwaj z mieczami ruszyli w stronę Astrid, a że trzeci został przy ognisku, Mihael wykorzystał nadarzającą się okazję i wyskoczył zza drzewa, powalając zaskoczonego bandytę i zasypując go gradem ciosów w twarz. Tamten stracił przytomność, a jeden z idących w stronę druidki bandytów odwrócił się, wahając. Nie wiedział, czy ma ruszyć do Mihaela, czy Astrid, ostatecznie zdecydował się na mnicha. Ten, który dostał kijem w głowę zbierał się już na nogi, powarkując. - Wypruję ci flaki, dziewucho! Obaj banici tak skupili się na Astrid, że pozostali, wciąż ukryciu, bez problemu mogli działać.

12-07-2020, 08:29	#83
Kerm Administrator Reputacja: 1	Zaskoczenie było i się skończyło... ale nie do końca. Bandyci najwyraźniej nie domyślali się jeszcze, że mają do czynienia z - jak to się fachowo określa - przeważającymi siłami wroga. A ten, któremu Astrid przywaliła, najwyraźniej pod wpływem wstrząsu zapomniał, że kobiety stworzono dla innych celów, niż wypruwanie im flaków. Złożona przez bandziora obietnica zdała się Traivyrowi na tyle niemiła, że zdecydował się przeszkodzić w jej realizacji. Zaklinacz zrobił krok do przodu, a potem posłał w stronę bandytów strumień światła mieniącego się wszystkimi kolorami tęczy. Color spray

12-07-2020, 15:47	#84
Umbree Reputacja: 1	No cóż, nie do końca wszystko zadziałało tak, jakby sobie tego życzyła i jak planowała, ale przynajmniej zwróciła na siebie uwagę bandziorów, co z pewnością pomoże pozostałym, którzy jeszcze nie zostali dostrzeżeni. Włożyła tyle siły, ile mogła w cios włócznią, ale najwyraźniej to nie wystarczyło, choć uderzenie nie było wcale takie najgorsze. Najważniejsze, że trafiła i chociaż zwaliła mężczyznę z nóg. Kątem oka zobaczyła, że Mihael już zdążył rzucić się na jednego z oprychów i go okładać, więc trzeba było to zakończyć tu i teraz. Wiedziała, że nieopodal czekają Traivyr z Draugdinem i na pewno przyjdą jej z pomocą, ale na wszelki wypadek szybko zmieniła uchwyt na włóczni i próbowała dziabnąć tego podnoszącego się ze śniegu ostrą częścią swojej broni. Atak w B1 włócznią.

13-07-2020, 08:12	#85
psionik Reputacja: 1	Powiedzieć, że nie podobało mu się co zrobiła Astrid, to nie powiedzieć nic. Mogli spokojnie podsłuchać rozmowy i po cichu wyeliminować bandziorów, ale dziewczyna zadecydowała inaczej. Kotoczłek przeklął w myślach obserwując sytuację. Mihael tymczasem zdołał przedostać się na tyły wroga i wykorzystując rozdzielenie się zbirów zaatakował tego, który pozostał przy ognisku. Nie było na co czekać. Akial napiął cięciwę i posłał strzałę w najbliższego wroga, po czym sięgnął po kolejną i zanim ktokolwiek zdołał zareagować posłał kolejną. Runda zaskoczenia: Sneak attack w najbliższego wroga. Pierwsza runda: Sneak attack w najbliższego wroga.

13-07-2020, 10:24	#86
Draugdin Wiedźmin Właściwy Reputacja: 1	Póki co wszystko szło tak jak Draugdin sobie wymyślił. To znaczy drużyna działała równocześnie i póki co nikt nikomu nie wchodził w paradę na tyle, żeby sobie przeszkadzać. Stojący tuż obok niego Traivyr widząc jego zamiar podjęcia ataku pokazał mu gestem ręki, żeby jeszcze chwilę się wstrzymał. Półork zamarł dosłownie w pół kroku. Nie znali się jeszcze długo jednak nie miał tez powodów, żeby nie zaufać towarzyszowi. Po chwili ujrzał kątem oka rzucony czar, którego efekt musiał całkowicie zaślepić dwóch najbliższych mężczyzn gdyż obaj wyciągnęli ręce przed siebie i machali nimi przed sobą szukając jakiegokolwiek punktu odniesienia. Draugdin spojrzał jeszcze raz na Traivyra, a ten tym razem gestem zapraszającym wskazał mu w kierunku przeciwników, że droga wolna. Nie trzeba było mu tego powtarzać. Dokończył krok i nie zatrzymując się już parł wolno lecz nieubłaganie w kierunku najbliższego przeciwnika. Gdy tylko znalazł się w zasięgu miecza ciął z całych sił potężnym zamachem znad głowy najbliższego przeciwnika. __________________ There can be only One Draugdin! We're fools to make war on our brothers in arms.

13-07-2020, 11:35	#87
shewa92 Kowal-Rebeliant Reputacja: 1	Mihael zdążył przesunąć się te kilka kroków, które pozwoliły mu odciąć ewentualną drogę odwrotu. Szybko pozbawił przytomności najbliższego z bandytów i pędem rzucił się w stronę kolejnego. Zauważył, że zaklęcie Traivyra załatwiło dwóch następnych, a z drzewa zaczęły lecieć strzały Akiala. Zastanawiał się, czy w ogóle zostanie mu jeszce jakiś przeciwnik? Jedno było pewne. Drużyna była skuteczna jeśli chodzi działania bojowe. Na pewno musieli jeszcze dopracować komunikację, ale było na czym budować. 5ft step i dwa ataki z flurry of blows, tym razem już z zamiarem zabicia, jeśli nie będzie kogo atakować to M. zostaje przy swoim powalonym, na wypadek gdyby się ocknął

14-07-2020, 06:53	#88
Ayoze Reputacja: 1	Akial wystrzelił ze swego ukrycia, trafiając pierwszym pociskiem w brzuch mężczyznę, który zmierzał w stronę Mihaela. Druga strzała gładko weszła w szyję, kończąc żywot banity. Traivyr w tym czasie wypowiedział zaklęcie i po chwili dwóch bandziorów zobaczyło przenikającą się paletę przeróżnych barw. Ich umysły nie były w stanie sobie z tym poradzić, dlatego po chwili obaj stracili przytomność i padli w śnieg. Resztą zajął się Draugdin, który opuścił ostrze swego miecza na szyję nieprzytomnego bandyty, niemal ją odcinając i znacząc śnieg czerwoną posoką. Drugi potraktowany zaklęciem Traivyra zginął z rąk Astrid, przebity włócznią. Było po walce i choć nie wszystko poszło tak, jak niektórzy z was sobie planowali, to nie odnieśliście żadnych ran, a i mieliście kogoś, kogo można było przesłuchać. Mihael dość szybko ocucił pobitego, unieruchomionego banitę, którego oczy naszły już opuchlizną. Gdy tylko zobaczył zakrwawione ciała swoich towarzyszy, w jego oczach pojawił się strach. - Czego chcecie?! Nie zabijajcie, zrobię wszystko, tylko nie zabijajcie! - Przeskakiwał spanikowanym wzrokiem po waszych twarzach.

14-07-2020, 08:03	#89
Draugdin Wiedźmin Właściwy Reputacja: 1	Zanim potężny półork doszedł na z góry upatrzoną pozycję czar Traivyra dosięgnął dwóch najbliższych mężczyzn. Nie dość, że zostali oślepieni to jeszcze stracili przytomność. Ten znajdujący się bliżej Draugdina zaczął się osuwać to przodu w momencie gdy ten już wyprowadził cios. Ostrze miecza było już nie do potrzymania i leciało prosto w kierunku pochylającego się przeciwnika, a dokładnie na jego kark. Niemalże jak egzekucja pomyślał sobie. Gdzieś kiedyś słyszał takie powiedzenie: miecz katowski, lekki gdy się go podnosi lecz ciężki gdy opada. Tak też się teraz przez tą chwilę czuł. Efekt cięcia był również w iście w katowskim stylu gdyż głowa mężczyzny została niemalże całkowicie odcięta od tułowia. Nim martwe ciało dotknęło ziemi było już praktycznie po walce, gdyż reszta drużyny dobrze wykonała zadania, które wszyscy sobie wybrali i po ledwie kilku chwilach trzy trupy leżały w śniegu, a krew zabarwiała zamrożona w płatki śniegu wodę dookoła nich. Draugdin odciął fragment odzienia mężczyzny, którego zabił i zaczął niezwłocznie wycierać swój miecz z resztek krwi zanim zamarzną i będą trudniejsze do usunięcia. Podczas tej czynności zbliżył się do miejsca, w którym Mihael ocucił ostatniego pozostałego przy życie mężczyznę i zaczął przesłuchanie. Tamten zobaczywszy trzy trupy i wielki dwuręczny miecz wycierany z krwi przez potężnego orka zaczął sypać jak z nut. __________________ There can be only One Draugdin! We're fools to make war on our brothers in arms.

14-07-2020, 12:14	#90
Kerm Administrator Reputacja: 1	Walka się skończyła, ale nie do końca tak, jak by sobie tego Traivyr życzył. Utrupienie tych, którzy nie mogli się bronić, było czynem słusznym, ale nieco zbyt szybko wykonanym. Cóż z tego, że ostatni bandyta zdawał się pałać chęcią dzielenia się informacjami, skoro jego zeznań nie można już było z niczym skonfrontować, jako że inne źródła informacji nie miały już powiedzieć oni jednego słowa. No ale stało się, a w gruncie rzeczy najważniejsze było to, że nikt z nich nie ucierpiał. Przesłuchanie zaklinacz pozostawił w rękach tych, co wyglądali na groźnych i chętnych do zadawania nie tylko pytań, ale i bólu. Sporej ilości bólu...