Mizuki

Wszystko zaczęło się jeszcze kiedy Doji Konosuke miał lat pięć. Jego ojciec, Doji Yosai daimyo prowincji Buneya już wtedy postanowił zadbać o przyszłość swego syna. Chodziło mu mianowicie o korzystny dobór przyszłej żony dla swego pierworodnego. Wszak nic w sprawach dziedzictwa jego rodziny nie mogło być sprawą przypadku.
Jego poszukiwania trwały wiele miesięcy. Szukał za granicami ziem Żurawia, jak i wśród rodzin wchodzących w skład klanu. W końcu , znalazła się kandydatka zadowalająca ambicje daimyo Yosai. Kandydatka miała być Akodo Ayame. Córka Czempiona klanu lwa- Akodo Toturi.
Rodziny zawiązały umowę , na mocy której w wieku lat osiemnastu Konosuke miał poślubić starszą od siebie o siedem lat dziewczynę.
Spadkobierca Doji Yosai dorastał w przepychu , wśród dworskich intryg, rozrywek. Ojciec postanowił nie posyłać go do żadnej ze szkół. Konosuke miał nauczyć się jak zarządzać włościami rodziny.

************
Minęło trzynaście lat. A termin już wcześniej ustalonego ślubu zbliżał się wielkimi krokami. Doji Konosuke wyrósł w tym czasie na przystojnego, acz nieco zniewieściałego dziedzica. Nie gardził wdziękami kobiet ani mężczyzn. A życie traktował niczym niekończącą się rozrywkę dworską. Wywiązywał się jednak z obowiązków wobec swojej rodziny, co zadowalało jego ojca.


Jego przyszła żona wychowywana była inaczej. W domu ceniącym swoje wojskowe tradycje i surowość tego życia. Nie szkolono jej na wojowniczkę jednak wpajano kodeks wartości samuraja.
Nie gustowała w dworskich zabawach. Uwielbiała za to poezję , kaligrafię oraz łucznictwo.

Odkąd miała siedem lat, wiedziała o Konosuke i planach związanych z ich ślubem. Kojarzenie małżeństw nie było wszak niczym wyjątkowym, dlatego nie czuła się pokrzywdzona... Do pewnego czasu. Aż do momentu kiedy poznała Kitsu Yumisaki'ego.

Był on bushi służącym jej ojcu. Wyszkolony w szkole rodziny Akodo , był starszy od Ayame o pięć lat i dosłużył się już wysokiej rangi jak i uznania.
Oboje poczuli coś do siebie od pierwszej chwili. Pozwalali sobie na to, choć Ayame ostrzegła go o swoim przeznaczeniu. I o tym , iż nie może sprzeciwić się swemu ojcu.
Zostali zatem kochankami, świadomi iż nadejdzie dzień końca ich znajomości. Kryli się ze swymi uczuciami oraz pragnieniami , spełniali je jedynie otuleni płaszczem nocy.
****************************

Wielka uroczystość miała odbyć się latem. Szmaragdowy Czempion - Doji Satsume, który był również czempionem klanu żurawia, wspaniałomyślnie pozwolił aby wszystko odbyło się w jego wspaniałej rezydencji. Yosai był jego dobrym przyjacielem , a Konosuke jego ulubionym kuzynem. Czempion postanowił zatem dać pałac w użytkowanie na te dwa dni, jako prezent ślubny. Oczywiście nie jedyny.
Jego posiadłość umiejscowiona była niezwykle blisko morza. Dla bezpieczeństwa otoczona była otynkowanym na biało murem, ozdobionym szarymi dachówkami. Po minięciu niewielkiej , acz strzeżonej bramy , oczom ukazywał się prostokątny brukowany plac. Otoczony był przez pięknie przystrzyżone krzewy. Na każdym z wierzchołków powiewał sztandar rodziny Doji. Na wprost bramy, po drugiej stronie placu znajdował się pawilon frontowy. Dwupiętrowa , drewniana budowla miała jedynie witać gości.

W środku znajdowały się jedynie trzy pomieszczenia. Największe z nich sprowadzało się swoją funkcją do holu , którym goście przechodzili na główny dziedziniec. Pozostałe dwa pokoje stanowiły : magazyn oraz pokój służby. W tym pierwszym zatrzymywano wszelką broń przybyłych gości. W drugim zaś przebywała służba odpowiedzialna za zajmowanie się końmi.
Dziedziniec centralny otoczony był już przez pawilony mieszkalne. W nich swoje pokoje mieli wszyscy goście jak i gospodarz. Pawilony często różniły się od siebie pod względem wystroju i poziomu luksusu. W ogrodach otaczających je , można było swobodnie spacerować , medytować i rozmyślać. To tutaj również znajdowała się wielka łaźnia dla gości.

W przeddzień ślubu miejsce to zdawało się nawet jeszcze bardziej urokliwe. Pan młody wraz z rodziną przybył jako pierwszy. Prócz ojca , matki i wuja Satsume towarzyszyli mu liczni "przyjaciele" i damy z dworu jego ojca.
Ich przybycie musiało być niezwykłym widowiskiem dla służby. Wszak nie co dzień widuje się aż dwadzieścia palankinów podróżujących w grupie. A wspaniała eskorta w postaci sześćdziesięciu bushi, z najwyższej jakości uzbrojeniem dodawała siły atmosferze wzniosłości.
Zaledwie godzinę później, w godzinie hantei przybyła świta lwa. Rożnica w standardach była widoczna - tylko jeden palankin, w którym podróżowała panna młoda. Sam Akodo Toturi , jak i reszta gości będąca w większości wojownikami postanowiła przebyć drogę konno.
Powitani zostali przez gospodarza oraz Doji Yosai. Wraz z czempionem lwa , do pałacu przybyła naturalnie jego córka i kilkoro najbliższych krewniaków. Znalazł się wśród nich również Kitsu Yumisaki. Uchodził wszak za najlepszego przyjaciela młodej Akodo Ayame. Był towarzyszem rozmów młodej lwicy, w stolicy lwa był właściwie jej jedynym oparciem. Mimo, iż Ayame wychowywana była w sposób tradycyjny , nie łatwo nawiązywała kontakt z resztą Akodo. Szczególnie kiedy chodziło o przyjaźń.
Z niecierpliwością oczekiwano kolejnych gości.

 

__________________
"...niech nie opuszcza ciebie twoja siostra Pogarda
dla szpiclów katów tchórzy - oni wygrają
pójdą na twój pogrzeb i z ulgą rzucą grudę
a kornik napisze twój uładzony życiorys"