Mike

Jinn wziął sobie butelkę coli, sałatkę, niedojedzony kubełek KFC, pęto suszonej kiełbasy, słoik smalcu, połowę chleba, talerz naleśniów i trzy ogórki kiszone. Rozłożył sie na stoliku i odpowiedział spojrzeniem na spojrzenia pozostałych.
- Moim jedynym marzeniem było wyrwać się z domu. Nawet nie wiecie jak to jest gdy... jest się księciem. Tak, moja matka jest księżniczką, a ojciec prostym dżinem. Jestem tu bo... matka nie potrafi mnie już więcej nauczyć. Tak, śmiejcie się. Uczyła mnie matka, wiecie jaki to wstyd? I jeszcze do tego jej gwardia przyboczna. Nie mogłem patrzeć jak kobieta co rano spuszcza im łomot... A ojciec...Nie ważne! Mogę sie jeszcze poczęstować?
Na stoliku zostały tylko puste talerze i niedopita butelka coli.

 

Arvelus

Juurin spojrzał na Jinna z nieukrywanym powątpiewaniem, ale nie chodziło mu o to czego się ten spodziewał.
- Mnie też uczył rodzic walczyć. Nie dostrzegam w tym nic wstydliwego.

 

Mike

- A czy ciebie też matka prała na oczach wszytkich? - zapytał Jinn - Na oczach służby, dworzan i potencjalnych... dziewczyn. Jesteś stąd, u nas jest inaczej, u nas kobiata... ni epowinna sie tak wychylać, nie powinna w pojedynkę załatwiać oddziału doborowych gwardzistów!
- Przepraszam trochę się uniosłem, to drażliwy temat.

 

AJT

Batoru spojrzała na kobietę, pomachała lekko na boki głową i rzekła:
- Pani…Pani pomyśl, czy jakby to nie była ważna i pilna sprawa, to stała by przed panią gadająca krowa?! Muuuusi być coś teraz i nie może ja czekać na statki. No przeciaż to sprawa życia i śmierci. Czyli ważna. Muuuusi pomóc znaleźć coś szybko. Nawet nie pomóc, tylko znaleźć, by nie żałowała, że nie pomogła. Bo muuuusi pomóc, bo ważne jak mówię! O! Muuuuszę tam być jak najprędzej i muuuuuszę jak najprędzej wrócić. By ocalić mnie, by ocalić szczególnie was, was! O! Nie ma czasu! Myśli, dzwoni, uruchamia kontakty! Może być helikopterem ino prędko! Bo ja muuuuuszę działać! Szybko! Sprawnie! Ratować! Rozumie?! Muuuuuu! – zagadała kobietę.

 

Arvelus

- Matka nie, ale ona nie była wojowniczką. Ojcu się zdarzało. Jeśli kobieta jest silniejsza od całego oddziału to jedynie wstyd dla jego członków. Prawda, nie jestem z twoich stron, ale prawo siły jest uniwersalne. Jak matematyka, czy rock. - skoro miał pozwolenie to przeszedł się do lodówki i wyciągnął karton mleka, napił się i odstawił na miejsce. - Może byłby sens zawrócić resztę? Albo zacząć przeprowadzkę i zostawić im tylko kartkę? Albo jeszcze lepiej. Aby przybyli obejrzeć wyspę, którą wybierzesz mistrzu i zobaczyli, że my już skończyliśmy się przenosić... bardzo chętnie zobaczyłbym ich wyraz twarzy, hehe...

 

Feniks

Batoru Ushi

kobieta wzruszyła jedynie ramionami

- Niestety bardzo mi przykro ale nie mogę nic przyspieszyć w tej sprawie. Godziny odpływów i przypływów statków nie zależą ode mnie, ja jedynie przekazuję informację dalej.

Tymczasem do Batoru podszedł Krilan

- Słuchaj wejdźmy w umowę jeżeli powiesz mi co się dowiedziałaś to załatwię transport dla nas dwojga. Chyba lepiej, żebyśmy to załatwili teraz zanim reszta do nas dołączy.

-----------
Nieudany test persfazji

Reszta

Żółw spojrzał na Taro’khana i odpowiedział.

- Nie ma sensu nikogo zawracać, wam udało się znaleźć bardzo przyzwoitą wyspę w niezwykle krótkim czasie, jednak reszta ma czas do wieczora, być może znajdą coś jeszcze lepszego. Czasem nie warto siadać na laurach, bo można się nie miło zaskoczyć. Poza tym nawet jak im się nie uda, to chciałbym się dowiedzieć jak bardzo nawalili. Wy też jeżeli macie ochotę szukać dalej macie czas do wieczora.

 

AJT

-Batoru to zapamięta paniusiu, o zapamięta. Będzie jeszcze żałowała, że nie pomogła w takiej ważnej sprawie. Będzie. A i nie ma co nigdy liczyć na pomoc Batoru, w przyszłości, oj nie rzekła obrażona i odwróciła swą mordę w stronę Krilana. Wysłuchawszy jego propozycji, którą najrozsądniej było zaakceptować, rzekła. - Głupia baba tamta, a ty mądrze gadasz - stanęła na dwóch łapach, tak że jej wymiona były na wysokości jego dłoni.
- No to zgoda. Dojka na zawarcie umowy – rzekła po czym nagle jedno z wymion dziwnie zesztywniało i w tym momencie rzekła.

- Chodźmy opowiem po drodze - dodała po zatwierdzeniu umowy, po czym opowiedziała co wiedziała. - Jeśli zdążymy do wieczora, to zobaczmy obie wyspy - zaproponowała. - Pewnie zdążymy, nie? A jeśli nie to może skupmy się na Masapalid. Masz może kamerownice, poza słownym przekazem, pokażemy co żeśmy widzieli. Muuuuusimy się śpieszyć - spojrzała na wojownika.

 

Feniks

Batoru Ushi

Krilan przez chwilę popatrzył na krowę osłupiały, potem niepewnie złapał jedno z wymion i potrząsnął nim delikatnie. Mnich był cały czerwony na twarzy zupełnie nie umiał odnaleźć się w sytuacji. Po tym dość uposażającym przypieczętowaniu umowy szybko wyszedł z punktu informacji i ruszył w stronę stacji helikopterów i wynajął wycieczkę.

- Dobra teraz mów, co się dowiedziałaś i gdzie lecimy.

Reszta

Dalsze poszukiwania ukazywały jedynie coraz bardziej zaludnione obszary, wyglądało na to, że w tym rejonie nie było niczego więcej odpowiedniego. Nie znaczyło to jednak, że np po drugiej stronie planety nie znajdzie się nic wartego uwagi. Z drugiej strony patrząc na metody działania reszty mieliście raczej pewność, że nie dotrą na czas na drugą stronę planty by zobaczyć cokolwiek bardziej interesującego.

 

Feniks

Batoru Ushi

Helikopter okazał się wyjątkowo szybki i krowa wraz z mnichem ruszyli na zwiady. Zdążyli bez większych problemów oblecieć obie wyspy i wrócić z raportem na temat swojej wyprawy do Genialnego Żółwia przed kolacją.

Wszyscy

Ostatecznie wszyscy się zebrali przed domem genialnego żółwia. Okazało się, że Jamsza zdołał odnaleźć jedną wyspę, zaś Jaskiniowiec w ogóle się w tej materii nie popisał.

- Dobrze pierwszy test wygrali Jinn i Taro’khan Juurin. Reszta z was musi się bardziej postarać przy kolejnych zadaniach. Teraz jednak czas na nas ruszymy na nową wyspę.

Genialny Żółw nacisnął jakiś przycisk w domu i po chwili cały dom zniknął zmieniając się w niewielką kapsułę Ruszyliście łodzią w stronę średniej wyspy z kilkoma rozrzuconymi domami. Tom bowiem Genialny Żółw wybrał na miejsce treningu.

Po wybraniu odpowiedniej lokacji mistrz na nowo rozłożył swój dom. I wszyscy udaliście się na spoczynek. Przed świtem zbudził was głos mistrza wzywającego wszystkich przed dom.

- No dobrze czas na kolejną próbę zanim zaczniemy właściwy trening. Każdy z was dostanie ode mnie ulotki informujące mieszkańców wyspy o tym, że będziemy tutaj trenować. Pierwszych trzech którzy rozniosą je wszystkie najszybciej i wrócą do mnie zwycięży w tej próbie.

---------------
Wyspa jest długa na około 40km i szeroka na 15km znajduje się na niej 50 domów losowo rozsianych po całej wyspie.

 

AJT

Batoru była niezwykle zaskoczona, gdy wróciwszy do Genialnego Żółwia, ten miał już przegląd sytuacji. Zawiodła tym razem, ale zrobiła wszystko co mogła. Następnym razem muuuusiała się bardziej postarać. Ponownie nastawiła dojkę Krilanowi i podziękowała za współpracę. Życzyła też mu powodzenia w kolejnym teście.

***

Batoru chwyciła ulotki i miast pobiec przed siebie, wybiła się maksymalnie w górę.
- Muuuuszę lecieć! - krzyknęła, po czym wzniosła się w przestworza. Na taką wysokość, by miała maksymalny przegląd wyspy.

Tam spięła wszystkie mięśnie, morda jej zrobiła okropnie się zawzięta, niczym w momentach w których zostawiała za sobą placki, by po chwili zduplikować się. Teraz w powietrzu były dwie Krowy Bojowe. Podzieliły się one ulotkami po czym jedna poleciała w miejsce, gdzie spostrzegły najwięcej domów, druga w przeciwną. Muuuusiała być teraz szybka i sprawna.

***

Rozejrzała się też za ptakami. Idealnie gołębiami, czy krukami, gdyby udało jej się dojrzeć, to podleciała by do takiej grupki prędko, prosząc w ptasim języku o pomoc w dostarczeniu informacji od Genialnego Żółwia.