raven72

Serafin i Lirael
Adamir odwraca się do elfki i mówi spokojnie:
-Świetlista dłoń.Najgorszy z opryszków mieszkających w Romen-Dorze.Od lat nam umykał.
Nagle na ciele elfa wyrosły białe pióra,a głowa zamieniła się w dziób sowy.Po kilkunastu sekundach Zamiast Adamira na ziemi siedziała mała,biała sowa.W waszych umysłach rozległ się głos:
-Idźcie do komnaty,ja muszę coś załatwić..
Sowa odleciała w kierunku zamku.
Dagn
W chwili gdy zapisywałeś notatki mała,biała sowa przycupnęła na skraju stolika.W twoim umyśle rozległ się głos:
-Jesteś spóźniony..
Sowa dziobnęła ciebie w ramię.Książka sama zamknęła się i odleciała na miejsce.Sowa spojrzała na ciebie i przekrzywiła łepek.W twoim umyśle rozległ się kolejny głos:
-Chodź..
Sowa wyleciała z biblioteki i poleciała w kierunku komnaty.

 

Dreak

-Tak, tak myślę. -Zbladł trochę po czym powiedział do Adamira z wyrzutem. -Dałbym sobie rade.

 

__________________
"If you want to make God laugh, tell him about your plans."

Dagn

Domyślił się bez problemu gdzie jest spóźniony. Szybkim krokiem udał się do komnaty do króla. Dobrze wiedział że za spóźnienie może wpaść niełaskę króla. Coś jednak mu mówiło że warto się było spóźnić by zdobyć trochę wiedzy. W czasie kiedy szedł do umówionego miejsca czytał notatki.
[MG co udało mu się znaleźć w "Arkanach magii"]

 

Ravine

Lirael
Elfka ruszyła do komnaty poprawiając włosy i sukienkę. Przez całą drogę przypominała sobie powitania Sal'Taevi. W końcu spośród kilkunastu wybrała jedne, które najbardziej pasowało do okoliczności. Uśmiechnęła się do siebie i przyśpieszyła kroku.

 

raven72

Dagn
Czytając notatki natrafiasz na zdanie które wyjaśnia trochę o wpływaniu na świat siłą umysłu i swojej mocy.Nie odpowiada ono na pojęcie "Prawdziwy mag",ale wyjaśnia jaką władzę ma prawdziwy mag:
Mag za pomocą swoich mocy może kształtować otaczającą go rzeczywistość, jednakże taka ingerencja nie pozostaje dla niego bezkarna. Rzeczywistośc możemy postrzegać jak gumową płachtę, magia to jest nacisk jaki mag wywiera na taką płachtę, po pewnym czasi płachta z powrotem wraca do swojego poprzedniego wyglądu. Innym porównaniem może być miska z wodą. Po dotknięciu tafli wody, rozchodzą się kręgi, które można uznać za magię, ale po jakimś czasie woda się uspokaja. Są rózne sposoby kształtowania rzeczywistości. Można delikatnie naciskać na taflę wody, ale można też udęrzyć z całej siły pięścią. Efekt jaki wywołamy zależy tylko od nas. Takie kształtowanie wywołuje coś co magowie nazywają efektem paradoksu. Żaden efekt magiczny nie jest trwały, otaczająca nas rzeczywistośc zawsze będzie starała się wrócić do swojego stanu wyjściowego, w momencie kiedy to się stanie nastąpi wyładowanie paradoksu. Pewną nieprzyjemnością jest to że takie wyładowanie dosięga tylko maga. Naprawde potężne wyładowania mogą zamknąć maga w nowym wykreowanym przez paradoks pseudo-świecie. Inne wyładowania powodują niemożliwość używania magii i tym podobne. Paradoks mag otrzymuje po każdym nieudanym efekcie, lub po wykonaniu efektu, który jest bardzo potężny. Gdy uzbiera takiego paradoksu za dużo ... Tu tekst urywa się,ponieważ strona w książce została bezszczelnie wyrwana.Ostatnie zdanie brzmi:
Znamy tylko dwóch takich magów,którzy mają pełną kontrolę nad swoją mocą.Jest to Adamir Narbeleth i sam nekromanta,władca zachodniego krańca kontynentu.
Niespodziewanie dotarłeś do komnaty w której mieliście się spotkać.
Wszyscy
Gdy wchodzicie do komnaty zauważacie Adamira, mężczyzne w bogato zdobionej skórzanej zbroji i kobietę o wyglądzie rzucającym się w oczy.
Adamir odchrząknął i spojrzał na was.
-Witajcie z powrotem.To Selene,młoda adeptka magii..Moja uczennica-Wskazał ręką na kobietę-Będzie nam towarzyszyć w podróży..-Mag wskazał ręką bogato odzianego mężczyzne.-To jest Lord Nicolas,nasz król...
Po tych słowach Selene zmierzyła was swoimi niebieskimi jak morze oczami i zatrzymała je na elfce.Prychnęła i usiadła w fotelu.Adamir usiadł w drugim,a Lord Nicolas usiadł zaraz przy drzwiach przed innymi fotelami złączając palce.W końcu król się odezwał:
-Siadajcie,moi wierni dowódcy...Jeśli macie jakieś pytania zadajcie je teraz..
Wygląd Selene:

Wygląd króla:

 

Ravine

Lirael
Kiedy elfka wchodzi do komnaty i kiedy król się odzywa, Lirael przykłada prawą rękę do mostka i kłania się mówiąc uroczystym tonem:
-Nicolas-elda. Atra esterni ono thelduin.
Elfka usiadła na fotelu i założyła nogę na nogę. Splotła palce i oparła o nie podbródek patrząc się na króla.
-Nicolas-elda. Jaka jest sytuacja w królestwie? Czy Wasza Wysokość wie coś o Cieniu?I chyba najważniejsze. Czy ród Sal'Taevi nawiązuje z królestwem kontakty?

 

Dagn

- Adamirze jesteś magiem który posiada pełną kontrolę nad swoją mocą tak? Masz zapewne ogromną wiedzę i rozszyfrujesz pojecie "prawdziwy mag". Mam tu notkę w której napisano że istnieje jeszcze jeden maga o tak wysokim poziomie wtajemniczenia jak ty kimże on jest? Znasz go, wiesz kim jest, jak się nazywa skąd pochodzi? Jak wpływa na ciebie paradoks ? Masz może kontynuacje tekstu który zanotowałem, potrafisz odpowiedzieć co powinno się znajdować w miejscu gdzie zdanie się urywa ? Jestem w połowie druidem i korzystam z magii i nie dosięgnął mnie jeszcze paradoks? Czy on działa tylko na magów? Podaj przykład jak na ciebie wpływa paradoks? Jak powstają cienie ? Proszę o dostęp do zbioru zakazanego. -

Sprawdza aurę Serafina.

 

raven72

Wszyscy
Nicolas odgarnia włosy z czoła i spogląda na elfkę.
-Sytuacja?Rebelianci zaatakowali nasze straże graniczne.Prawdopodobnie będziemy musieli bronić Marabet.Co do Sal'Taevi,nie mam od nich żadnych wieści.
Adamir patrzy się na Dagna i wzdycha.
-Tak,mam pełną kontrolę nad swoją mocą.Prawdziwy mag?-Przez chwilę elf zastanawia się-To ktoś,kto potrafi używać magii nie wywołując paradoksu,dzięki czemu jego moc jest nieograniczona.Ale najprawdziwszy mag jest jednością z otaczającą go energią.Energia pochodzi zarówno z humanoidów jak i z roślin,zwierząt.Gdy wnikniesz do tego czegoś przejmujesz tą energię.Prawdziwy mag robi to odruchowo.Co do drugiego maga.Tak,znam go i nie kojarzy mi się z dobrymi wspomnieniami.Jest nim Verius,nekromanta z zachodu.Wróg królestwa.Paradoks nie działa na mnie,to wiesz.Ale na ciebie może zadziałać jeśli spróbujesz rzucić zaklęcie przekraczające twoje możliwości.Działa on na dwa sposoby.Śmierć lub stracenie przytomności..
Cienie to magowie opętani przez duchy lub czarnoksiężnicy którzy chcieli zniewolić silniejszego od siebie ducha.Ten przejął ich ciało i stworzył cienia..Zbiór zakazany..Myślę,że możesz porozmawiać z bibliotekarką..Na pewno cię tam wpuści jeśli powiesz,że masz pozwolenie Adamira..
Po tych słowach Selene wstała i oparła się o ścianę spoglądając przez okno.
Nicolas rozejrzał się po was.
-Nie macie już pytań?W takim razie chodźmy.
Adamir,Selene i król wyszli z komnaty kierując się do salonu króla.Poszliście za nimi.
Po kilku minutach słyszycie trzask pękającego szklanego okna.Gdy dobiegacie na miejsce zauważacie rozbity wielki witraż u szczytu schodów.Selene ściska mocniej włócznie i spogląda na Adamira.Ten wyciąga miecz i rozgląda się po okolicy.Król wyciąga miecz o brązowej rękojeści i czarnej klindze.Spogląda pod sufit i krzyczy:
-Ulatry!!
Z góry wyskakują na was siedem przerażających stworów.

Jeden ze stworów skacze na Selene.Ta jednak odpycha go w locie rękojeścią włóczni i tnie w ramię.
Drugi potwór przecina ramię króla i rzuca nim o ścianę.Nicolas wstaje i otrzepuje się z kurzu.Podnosi upuszczony miecz i biegnie na Ulatrę z mieczem wyciągniętym przed siebie.Przebija ją i odkopuje zwłoki.
Trzeciego i czwartego Adamir zabija mieczem i podbiega do was.
Piąty skaczę na Lirael i jednym ruchem ręki rzuca na ścianę.
Szósty Atakuje Dagna pazurami i przecina lekko jego ramię.
Siódmy wydaje z siebie gardłowy okrzyk i skacze na Serafina przecinając pazurami jego policzek.
Selene odskoczyła od swojej Ulatry i podbiegła do Lirael.Postawiła ją na nogi i powiedziała:
-Wszystko dobrze?
Głos miała piękny i kojący.Kiedy postawiła elfkę skoczyła na Ulatrę i zadała kolejną ranę w ramię.Adamir krzyknął:
-Chrońcie króla!!

 

raven72

*Sorry za double-posta. Proszę o usunięcie tego posta*

 

Ravine

Lirael
Elfka wyciągnęła swój miecz i podbiegła do króla. Wymruczała kilka słów a resztki witrażu uniosły się w górę, tworząc ochronę, mającą za zadanie chronić ich przed atakami Ulatrów. Elfka powiedziała w myślomowie do swych towarzyszy:
-Złączmy umysły, a będzie nam łatwiej walczyć.