hubix

Spróbuje przebić się do Bazy Głównej
- powiedział biorąc broń od jednego z ciężej rannych żołnierzy
i zarzucając ją na pasie przez plecy również biorąc magazynki i granat jeżeli takowy mają

Powodzenia -rzekł wybiegając w najdogodniejszym momencie
kiedy zarażeni oddalili się od jego trasy z pistoletem gotowym do strzału w dłoni


Pędem rzuca się on w stronę tajemniczego czołgu z ruchomym wizerem
i daje znaki drugą ręką aby otworzono mu właz i w razie konieczności dano zaporowy ogień...

 

__________________
Może się uda....

Katerina

Katy słuchała wyższego stopniem.
Kiwała głową jak niemowa. Drżały jej ręce jak i reszta ciała. Przez ciało przeszło uczucie strachu. Na hasło o broni, by uważać i osłaniać chwyciła ją kurczowo. Przeładowała by była w gotowości. Widać było jak drży jej ręka. Przetarła pot z czoła nabrała powietrza w klatkę piersiową i wypuściła. I znów kiwnęła głową wypowiadając

– gotowa, ser… -

Po chwili ruszyła jednostka Abrams M1A1 prosto przez zapory ciągnąc za sobą łańcuch zarażonych.

- Biegniemy do najbliższego czołgu - Powiedział Grimesy…….

I zaczęła schodzić po drabince zaraz za dowódcą. Widząc że kieruje się do pierwszego Greey powiedziała dość głośno by ją dowódca usłyszał, ale też cicho, by nie sprowadzić na siebie niepotrzebnych kłopotów.

- Ten pierwszy zepsuty i nienaprawiony.- zachrypniętym głosem odezwała się Katy. Klepiąc w bark dowódcę .

 

Lomir

Grimesy postawił stopy na piasku, obrócił się i już miał puścić się pędem w kierunku wybranego czołgu, gdy poczuł klepnięcie. Nie zdążył się jeszcze odwrócić gdy usłyszał - Ten pierwszy zepsuty i nienaprawiony.-

~ Cholera, rychło w czas się zorientowałaś ~ pomyślał.

Przykucnął przy rogu budynku, z którego zeszli, przywołał ją do siebie. Starał się nie wychylać, aby nie sprowokować żadnego z zarażonych.

- Dobra, to który jest sprawny, poza tym co odjechał? - zapytał szybko, i gdy tylko usłyszał odpowiedz, upewnił się czy kobieta jest gotowa.

Gdy dała mu wyraźny sygnał Gimesy powiedział do siebie - No dobra, raz kozie śmierć, jak to mówią - i popędził w kierunku właściwego czołgu.

 

Nasty

---------------------------------------------------------------------




John „Grimesey" Grimes / Katty Greey

Minęliście pierwszy czołg „4”, który był naprawiany przez Katty. Dotarliście do następnego czołgu „2” . Greey właśnie go otwierała, gdy od drugiej strony wyskoczył żołnierz z bronią.

Katty wycelowała w niego i krzyczała by stanął. Niestety ten macha rękami w innym kierunku.

John nie wiedział jak zareagować był bez broni. Katty czekała na jego decyzje czy strzelać jej ręka drżała…..

John oceniał w tym czasie sytuację….


Maksymilian "Maks"

Wybiegłeś szybko z budynku. Machałeś by ktoś kto jest w czołgu po prawej otworzył tobie właz. Nie zwróciłeś uwagi że, ktoś jednak zaczął w ciebie celować. Zanim się skapnąłeś mężczyzna który nie miał broni dał wytyczne kobiecie od której zależało twoje życie ….


Morgan Henry

Widziałeś całą sytuację, która działa się na zewnątrz. Widziałeś też że kilkunastu żołnierzy biegnie z daleka w stronę tych przy czołgu. Trzeba by jakoś zareagować a może lepiej nie?


Wszyscy

Żołnierze którzy biegli nie mieli jakiejś super prędkości raczej był to trucht. Wydawali jakieś dźwięki, może nie charczenie, ale ryk jakby stado dzikich zwierząt biegło w waszą stronę. Po czasie byli już jakieś 20 metrów od was...!!



Uwaga! - Wyjątkowo pisać według kolejności w tym poście. Jako pierwsza - Katty - John - Maks -Henry - następne według uznania.

Każdy następny gracz bierze pod uwagę odpis poprzedniego. Ilość postów w kolejce nieograniczona!
---------------------------------------------------------------------

 

Katerina

Katty trzymała się przed John-em który nie miał broni i tak było bezpieczniej.
Mijając jeden z czołgów dotarła do drugiego. Przykucając na chwilę przy gąsienicy maszyny rozglądała się przez chwilę. Po czym wskoczyła na pancerz i otworzyła właz. W tym momencie nieoczekiwanie wyskoczył ktoś z budynku machając w inną stronę rękoma jak opętany. Greey trzymająca broń wycelowała w postać. Ręce jej drżały serce bilo szybko nie mogła przez chwilę się opanować.

- Stój bo strzelam! - Postać nie reagowała dalej machała rękoma. Była bliska naciśnięcia spustu.....

 

Lomir

John nie myślał. Zareagował. Wszystko stało się w ułamku sekundy, a on sam, gdy po jakimś czasie rozpamiętywał tą sytuację, to nie wierzył w swoją tak szybką reakcję.

Wyrwał się zza pleców Katty, minął ją z lewej strony, a prawą ręką zepchnął dłonie z pistoletem, tak aby nie celowała w tego żołnierza, a następnie sam się na niego rzucił, przewracając go i obalając. Przedramieniem docisnął go za gardło do ziemi i krzyknął

- Kurwa, co ty robisz? Jeszcze zacznij krzyczeć, że tu jesteśmy, latasz jakby cie stado pierdolonych pszczół oblazło. Pakuj się do czołgu! -

Po tych słowach szarpnął go za kołnierz, postawił na nogi i wepchnął na pancerz czołgu.

Odwrócił się do zdezorientowanej Katty i krzyknął

- Na czołg, zawszę będzie się łatwiej bronić z góry, nawet jak do niego nie wejdziemy! Właź na niego, szybko, szybko, szybko! -

Gdy oboje niżsi stopniem wdrapywali się na czołg, Grimesy rozejrzał się szybko w okół i szepnął do siebie - Kurwa... Boże, miej nas w swojej opiece - mimo, że był niewierzący.

Następnie szybkim ruchem wspiął się na czołg i jeśli tamci dwoje tego nie próbowali, spróbował otworzyć właz.

 

hubix

W tamtym czołgu (wskazuje na 1)
ktoś jest starałem się tam przedostać
- odmeldował szeptem Maks

Starszy szeregowy , sanitariusz - przedstawił się Maks
wdrapując się na czołg-
W Magazynie (e) jest 2 rannych sami nie dadzą rady iść
,są stabilni posiadają 2x m16 raczej zdrowi

Pod żadnym pozorem nie dajcie się zadrapać
, ugryźć bo nie wiadomo jak to się przenosi.
-Skończył wypowiedź Maks Pomagając w otwieraniu włazu
i starając się wskoczyć do środka czołgu...
z bronią w rękach bowiem nie wiadomo
czy załogi czołgów też nie są...... chore?

 

__________________
Może się uda....

noboto

biorę dwa pociski pod pachę, ckm na plecy i jeśli się da odpinam tego na dachu czołgu i sru, cichym biegiem do reszty
jak coś wyskoczy to puszczam pociski i seryjką z ckm-a
gdy dobiegnę to kiwam głową i podaje dwa pocisk pierwszemu/j z brzegu i pakuję się do czołgu

 

Nasty

 

hubix

Cholera Jasna! - Krzyknął Maks
Osłaniaj Mnie - rzucił do John'a i podał mu swój pistolet
biorąc ze sobą jedynie swoją torbę z lekami przewieszoną przez ramię

Biegł jak najszybciej umiał w stronę rannego starał się go wrzucić do czołgu z którego tamten dopiero co wyszedł i zatrzasnąć właz.
Jak Wiatr , Jak Wiatr - przypomniał sobie słowa trenera .....

PS: sorry za tak krótkiego posta ale nawet nie wiem czy sesja żyje bo jakoś cicho.

 

__________________
Może się uda....