Ketharian

Szanowni, niniejszym pozwoliłem sobie na otworzenie wątku technicznego do przygody „Pan Wron”. Na początek chciałbym raz jeszcze podsumować założenia sesji, skrobnąć kilka słów na temat zasad pisania postów oraz wyjaśnić parę dodatkowych kwestii.

Sześcioosobowa drużyna: 8ART, Asmodian, Cattus, Klejnot Nilu, Nanatar i Obca (nie ukrywam, tak licznej dotąd nie prowadziłem, zazwyczaj opierałem się na grupach trzech do czterech graczy). Dwie osoby znam od wielu lat, cztery są dla mnie zupełną zagadką, dlatego postanowiłem wykorzystać pierwszą część przygody (w zamierzeniu bardzo krótką), aby bliżej poznać uczestników zabawy. Ta pierwsza część to coś na podobieństwo Formularza z NS – fabularne scenki z udziałem sędziego Brunsteina, który zaciąga poszczególnych bohaterów do misji. Wstawki te są pisane wspólnie w gdocu, przez mnie oraz BG i dają mi pewne wyobrażenie na temat zachowań i przemyśleń ich bohaterów. Ten system pisania będzie użyty wyłącznie w prologu, potem każdy gra już na własną rękę i pisze sobie swoje własne fabularki (chyba, że będzie potrzebować pomocy).

Myślę, że do najbliższej niedzieli będę miał już gotowy cały prolog (w tej chwili opisy dostali 8ART, Klejnot Nilu i Obca), więc termin startu gry prognozowany na 09/09/2019 pozostaje jak najbardziej aktualny.

Sposoby pisania postów. Ci, którzy dostali już moje wstawki albo przeczytali wstęp do przygody z wątku rekrutacyjnego wiedzą z grubsza jak ja bym to widział. Dialogi poprzedza myślnik, kursywę stosujemy do zaznaczenia tego, co postać myśli. Wytłuszczanie imion BG w tekście nie jest potrzebne. Myślę, że reszta wyjdzie w praniu. Co do obszerności wpisów, nie oczekuję bloków litego tekstu, od biedy wystarczy kilka zdań, ale poprawna polszczyzna jest bardzo mile widziana.

Dłuższe absencje nie są problemem, bo taka już specyfika PBF, że w międzyczasie różne rzeczy ludziom wypadają, które odciągają ich od postowania. Generalnie cenię sobie informację z wyprzedzeniem, że ktoś będzie nieobecny, wtedy jego postać staje się NPC-em pod moją protekcją i z reguły nie dzieje się jej nic złego. Jeśli ktoś znika na dłużej bez uprzedzenia... cóż, jeden z MG na LI ładnie to niedawno ujął w swoim wątku – ptaki zaczynają srać na hełmy (w pewnym momencie na hełmie może też zamiast ptaka usiąść troll). Ogólnie rzecz biorąc, szanujmy się wzajemnie, siebie i swój czas. Ja sam miewam okresy nawałnicy w pracy, ale mogę obiecać interakcję w wątku co dwa, trzy dni, czasami codziennie. W przypadku tak niesamowitego nadmiaru wolnego czasu może się zdarzyć, że nie będę czekał z pchaniem fabuły na jakiegoś gracza, jeśli sytuacja nie zagraża jego zdrowiu, życiu i dobrobytowi. W sytuacjach zagrożenia dla postaci zawsze zaczekam dzień albo dwa na reakcję, zanim troll nasra komuś do hełmu.

Nie śmiałbym się nazywać ekspertem od mechaniki WFRP2, ale potrafię odnajdywać w podręczniku te zasady, które mnie w danym momencie interesują. Mam też część dodatków, ale nie wszystkie, więc mogę nie znać wszystkich dodatkowych (opcjonalnych) zasad wdrożonych w życie już po publikacji podstawki. Gdybym popełnił jakąś rażącą i krzywdzącą dla gracza pomyłkę, poproszę o konkretną informację i wtedy zastanowię się razem ze swoją ofiarą jak z tej niekomfortowej sytuacji wybrnąć (generalnie nie nasyłajcie na mnie od razu adminów LI, żeby mi siadali na hełmie).

Punkty Przeznaczenia jak najbardziej chronią przed śmiercią, ale nie przed wszelkimi konsekwencjami pechowego testu, tak więc konieczność skorzystania z nich oznacza pewne przykre efekty uboczne: utratę kończyn lub innych części ciała, uraz psychiczny, etc. W zamyśle ma to zapobiegać sytuacjom, w których gracze czują się w krytycznych sytuacjach nieśmiertelni wiedząc, że wciąż mają w zapasie PP – są jak najbardziej nieśmiertelni, ale straciwszy jedną rękę czy nogę (albo i dwie naraz) nie będą już tak szarżować przy następnej okazji jak poprzednio.

Koniec końców, chciałbym spytać o Wasze zdanie w temacie jawności rzutów. Widzę tutaj dwie opcje stosowane przeze mnie lub moich znajomych w przeszłości.

Pierwsza: publikuję wszystkie testy w postach, w rozwijanych spoilerach dla każdej postaci z osobna, co oznacza, że każdy może zobaczyć, czy jego test był udany czy nie i jaki to przyniosło efekt (wszyscy jesteśmy ludźmi i podejrzewam, że znajdą się i tacy gracze, którzy zajrzą z ciekawości do spoilerów kolegów). Grałem w ten sposób w dobrej ekipie, która potrafiła odróżniać wiedzę własną od wiedzy swoich postaci i odpowiednio to odgrywać. Minusem tego rozwiązania jest to, że przygoda traci wiele na emocjach, bo znika z niej spora część czynnika niepewności.

Druga: wyniki testów i ich interpretacje wysyłam poszczególnym graczom przez PW albo umieszczam w gdoc (uwaga, o gdoc więcej poniżej). W ten sposób tylko dany gracz wie, czy test mu się udał i jaką wiedzę posiadł i od gracza zależy, czy się tą wiedzą podzieli z resztą drużyny. Tu istnieje jeden dodatkowy wariant, mianowicie system, w którym nie podaję graczom, ile dokładnie wypadło na kościach, tylko piszę od razu interpretację wyniku rzutu i gracze nadal nie mają stuprocentowej pewności, czy test im się udał.

Jeśli o mnie chodzi, możemy zastosować każdy z tych wariantów, dlatego pomyślałem sobie, że zostawię opcję wyboru Wam, bo nie wiem, który sposób rozliczania testów przyniesie Wam więcej przyjemności z gry.

Gdoc – coś dla mnie zupełnie nowego i pożyteczna nauka wyniesiona z pierwszych dni na LI. Nie chciałbym oczywiście, by sama rozgrywka toczyła się w takim pliku, tylko we właściwym wątku na forum, ale myślę, że będę regularnie korzystał z tej możliwości komunikacji z graczami – gdoc wydaje mi się znacznie przyjemniejszy w użyciu od PW, zwłaszcza przy obowiązujących na LI limitach (na moim poprzednim forum miałem miejsce w skrzynce na co najmniej 1.000 PW).

Na tę chwilę to wszystko. Pewnie zapomniałem o tysiącu krytycznie ważnych informacji, dlatego liczę na to, że sami mnie o nie podpytacie.