Spokojnie, brak weny możemy spokojnie skompensować późniejszymi retrospekcjami. Sam jestem trochę zawalony kombinacją pracy i opóźnień w innych sesjach (zwłaszcza w Piaskach), toteż mam następującą propozycję. Zaczekamy na ewentualny odpis Morfika do niedzieli, ale jeśli by się nie pojawił, nic nie szkodzi, przejdziemy z akcją do następnego dnia zakładając, że do roli wkładki do kociołka znalazł tylko zdechłą mewę. I tak nie zdążyłem znaleźć współczynników tych morderczych morsów, które mi wcześniej chodziły po głowie!

Tak więc do niedzieli!

Moi drodzy, zgodnie z wcześniejszą deklaracją posunąłem akcję przygody do następnego dnia. Nocleg minął Waszym bohaterom bez żadnych przykrych niespodzianek, nikt Was nie napadł ani nie okradł. Pokonaliście spory kawałek dalszej drogi i macie niemal pewność, że dojedziecie do rybackiej wiosek przed burzą - tymczasem jednak napotkaliście na niespodziankę, o której sierżant Ackermann Wam nie wspomniał (bo pewnie o niej zwyczajnie nie wiedział, skoro patrole drogowej straży w te strony się nie zapuszczają).

Pomiędzy skalistą linię wybrzeża, a plażą, w miejscu częściowo chronionym przed wiatrem, stoi niewielka i ewidentnie niezbyt bogata farma - ale Stark nie z takich biedaków ściągał już pensy, a nawet szylingi! Pytanie zatem, czy chcecie się zatrzymać w tym miejscu na postój, aby pogawędzić bądź nawet wykonać służbowe obowiązki poborców - czy też nie będziecie marnowali czasu rezerwując sobie wizytę na farmie na czas podróży powrotnej?

Co do przemyśleń Gustava w koźle, to takie luźne dywagacje. Stark wie już, że Elring może być przez kogoś poszukiwany, ale mimo to został przyjęty do pracy w służbie poborców. Czy naczelny rachmistrz Steinhoff maczał w tym swoje powykręcane artretyzmem paluchy i jakie powodowały nim intencje… czy też nie był świadomy tego, kogo przydzielił Gustavowi do towarzystwa. Tak czy owak, Stark dałby wiele, aby poznać odpowiedź na swoje pytanie.

Słuszna uwaga, poczekajmy zatem z radykalnymi posunięciami (na przykład złupienie i spalenie farmy) do niedzieli dając czas na odpis Morfikowi. W międzyczasie napiszę kawałek dalszej konwersacji pomiędzy poborcą i chłopem - już teraz widać, że chociaż przejawia neutralne zaciekawienie, jest wyraźnie niechętny ugoszczeniu Was w gospodarstwie.

Zgodnie z wcześniejszą zapowiedzią, wrzuciłem do wątku sesyjnego kawałek dalszej fabuły. Farmerowi chyba zmiękło serce, bo zgodził się udostępnić Gustavowi wychodek przy chacie. Z góry zapewniam, że na czas wizyty w tym przybytku nic poborcy nie grozi i nikt mu nie będzie przeszkadzał - dopóki nie zacznie się zachowywać w sposób mogący sprowokować pilnującego go psa do reakcji.

Wilibert i jego żona będą wieść stonowaną pogawędkę z Elringiem, a zatem GreKu działaj z klawiaturą - o ile nie zamierzasz czegoś knuć i grzecznie wrócisz do wozu, możesz już przygotować listę tematów, pytań i innych kwestii do ewentualnego poruszenia.

Morfikowi damy następny tydzień na znak życia, ale w międzyczasie będziemy szli z fabułą do przodu z Fristadem jako NPC-em.

P.S. Możecie się domagać okazania gościny w zamian za zapłatę (za darmo umarło), ale w dziczy albo się uda przekonać chłopa albo i nie…

Uznałem, że przekonywanie Wiliberta do ugoszczenia podróżnych nie będzie wymagało żadnych testów. Na takim odludziu wędrowcy muszą z definicji wzbudzić dziką ciekawość - w zasadzie zaś nie tyle wędrowcy, co przynoszone przez nich opowieści. Macie szczęście, że nie wyglądacie na zbójców, tylko na szanowanych przedstawicieli władz.

Zostaniecie nakarmieni, dostaniecie też całkiem wygodne miejsca do spania. Zastanówmy się teraz jak technicznie rozegramy scenę rozmowy z Wilibertem i jego rodziną - wolisz GreKu doka czy może podrzucisz w komentarzach listę tematów, uwag i wątków do poruszenia, a ja sklecę z tego fabularkę? Jestem otwarty na wszelkie propozycje.