Anna Rice i jej koncepcja wampirów.

LMGray · 07-08-2009, 11:29

Założyłem ten temat, gdyż niedawno skończyłem czytać "Wywiad z wampirem" A. Rice i muszę przyznać, iż byłem rozczarowany. Tym bardziej, iż początek książki zapowiadał się wyśmienicie. Pomyślałem sobie: "Taka świetna książka, a Ty dopiero teraz ją czytasz?". Lecz czym bardziej się w nią zagłębiałem, tym bardziej byłem zniesmaczony.

Po pierwsze naprawdę wściekłem się gdy okazało się, iż we wschodnio-środkowej Europie nie ma prawdziwych wampirów, tylko jakieś kreatury. Wszyscy są barbarzyńcami i dzikusami, a zarówno śmiertelni, jak i nieśmiertelni nie grzeszą inteligencją. Bardzo nie lubię, gdy ktoś nie zna kultury tych terenów (którą osobiście bardzo podziwiam), a kieruje się tylko stereotypami. Natomiast Paryż... wielka zmiana. Tutaj wampiry są eleganckie i wykwintne. Absurd.

Po drugie wydaje mi się, iż wiele faktów jest mocno naciąganych. Bo choćbyśmy nie wiem jak bardzo się wysilali nie wszystko można zrobić nocą, szczególnie w XVIII, czy XIX w. Dodatkowo wampiry każdej nocy zabijają, a nasi bohaterowie przez kilkadziesiąt lat mieszkają w jednym miejscu i nikt nic nie podejrzewał, żadna policja, czy służby. Trochę to mało realne.

Po trzecie, to już nie zarzut, a raczej wewnętrzny żal, brakuje mi prawdziwych zabójców wampirów. Brakuje mi czystej wiary, która potrafi przeciwstawić się złu. Nie wiem, jak Wy, ale ja najbardziej w opowieściach o wampirach lubię "nawiedzonych", trochę szalonych zakonników o gorącej wierze, bądź papieskich inkwizytorów, którzy to toczą nieustanny bój ze złem. A tutaj wampir może niszczyć tabernakulum i rzucać krucyfiksem. Naprawdę wielka szkoda.

A co Wy myślicie o książkach A. Rice?
Jakie są inne? Warto czytać?
Jestem bardzo ciekawy waszego zdania.

Pozdrawiam i czekam na odpowiedź.

07-08-2009, 11:29	#1
LMGray Reputacja: 1	Anna Rice i jej koncepcja wampirów. Założyłem ten temat, gdyż niedawno skończyłem czytać "Wywiad z wampirem" A. Rice i muszę przyznać, iż byłem rozczarowany. Tym bardziej, iż początek książki zapowiadał się wyśmienicie. Pomyślałem sobie: "Taka świetna książka, a Ty dopiero teraz ją czytasz?". Lecz czym bardziej się w nią zagłębiałem, tym bardziej byłem zniesmaczony. Po pierwsze naprawdę wściekłem się gdy okazało się, iż we wschodnio-środkowej Europie nie ma prawdziwych wampirów, tylko jakieś kreatury. Wszyscy są barbarzyńcami i dzikusami, a zarówno śmiertelni, jak i nieśmiertelni nie grzeszą inteligencją. Bardzo nie lubię, gdy ktoś nie zna kultury tych terenów (którą osobiście bardzo podziwiam), a kieruje się tylko stereotypami. Natomiast Paryż... wielka zmiana. Tutaj wampiry są eleganckie i wykwintne. Absurd. Po drugie wydaje mi się, iż wiele faktów jest mocno naciąganych. Bo choćbyśmy nie wiem jak bardzo się wysilali nie wszystko można zrobić nocą, szczególnie w XVIII, czy XIX w. Dodatkowo wampiry każdej nocy zabijają, a nasi bohaterowie przez kilkadziesiąt lat mieszkają w jednym miejscu i nikt nic nie podejrzewał, żadna policja, czy służby. Trochę to mało realne. Po trzecie, to już nie zarzut, a raczej wewnętrzny żal, brakuje mi prawdziwych zabójców wampirów. Brakuje mi czystej wiary, która potrafi przeciwstawić się złu. Nie wiem, jak Wy, ale ja najbardziej w opowieściach o wampirach lubię "nawiedzonych", trochę szalonych zakonników o gorącej wierze, bądź papieskich inkwizytorów, którzy to toczą nieustanny bój ze złem. A tutaj wampir może niszczyć tabernakulum i rzucać krucyfiksem. Naprawdę wielka szkoda. A co Wy myślicie o książkach A. Rice? Jakie są inne? Warto czytać? Jestem bardzo ciekawy waszego zdania. Pozdrawiam i czekam na odpowiedź. __________________ "Niektórzy patrzą na świat i pytają: Dlaczego? Inni patrzą na swoje marzenia i pytają: Dlaczego nie?" George Bernard Shaw