Manji

Obce niestety i tym razem się zgadzam z tobą. Stosowałem taką praktykę i miała ona swoje zalety i wady. Zależy jak bardzo chcesz trzymac się pewnych schematów. Czasem bardzo inteligentne osoby popełniają podstawowe błędy w życiu. Tak samo może byc z magiem. Jakiś czas temu kładłem bardzo silny nacisk na wykorzystywanie wiedzy moich graczy. Jeśli ich postac znała się na chemii to musiała sobie chociaż odświerzyc wiedzę ze szkoły średniej. Tak było z wieloma umiejętnościami. Doszło do tego, że nie było komu grac. Więc musiałem iśc na kompromis, gracz który nie ma specjalnie błyskotliwych pomysłów może grac bardzo inteligentną postacią, lecz nie przeżyje zbyt długo. W ten sposób sprawiłem, że gracze nie przesadzają zbytnio ze specjalistyczną wiedzą. Mam gracza, który jest chirurgiem i jego postac zwykle posiada odpowiednie umiejętności (obojętne jest to w jakim systemie gra). Teraz wyznaję zasadę, że RPG to gra, która ma na celu dobrą zabawę, więc czasem wolę poprawic gracza niż zabraniac i ograniczac.

Pozdrawiam

Manji.

 

__________________
Świerszcz śpiewa pełen radości,
a jednak żyje krótko.
Lepiej żyć szczęśliwym niż smutnym.

obce

Nie, no nie przesadzajmy - nigdy nie wymagałam od gracza, żeby grając chemikiem znał się jakoś specjalnie na chemii. To uważam za przesadę.
Mi chodzi bardziej o lekkość prowadzenia postaci, swobodę dialogu, spójność myśli - bardziej ogólne cechy, które skłądają się na inteligentnego gracza [tak samo jak na inteligentną postać].
Nigdy nie wymagałam, żeby grający magiem umiał czarować Natomist wymagam od niego pewnej "elastyczności" dzięki której, na pytanie innego gracza czy npc'a o to czym jest magia potrfił udzielić interesującej odpowiedzi a nie wymigiwać się rzutami na nieszczęsnego INTa.
Ty mówisz o posiadanej przez gracza wiedzy, a ja bardziej o umiejętności jej wykorzystywania, błyskotliwości, zdolności improwizacji i elokwencji. Dla mnie to wszystko składa się na inteligencję właśnie [plus całe mnóstwo innych rzeczy, których nie ma sensu wymieniać].

obce

 

Kelly

Zastanawiam się, za co ja przydzielam punkty doświadczenia graczom. Otóż za odgrywanie roli i pomysły. Odgrywanie roli, jasne. Jednak pomysły. Przeważnie normalnie osoby inteligentniejsze mają więcej pomysłów niżeli osoby mniej inteligentne, przynajmniej sensownych pomysłów. No, ale co robić jeżeli mamy sesję. Czy inteligentna osoba może dostać wojownika z inteligencja poniżej średniej i będzie udawała głupią, ma mieć obcinki, bo ma mniej pomysłów. A gracz leniwy, który zadeklaruje: moja postać jest głupia i po prostu nie będzie mu się chciało myśleć?

Według mnie, sesja jest po to, żeby wydobywać co najlepsze z samych graczy, dlatego doświadczenie przyznaję za inteligentne pomysły graczy i nie ma dla mnie znaczenia, jaki wskaźnik mają oni na karcie postaci. Jak wspomniałem wcześniej, inteligencja na karcie jest inteligencją dla umiejętności. Żeby to wszystko nieco sensowniej wyglądało, staram się także przedyskutowywać cechy postaci z graczami i proponować korektę, jeżeli wydają mi się niepasujące.

 

Manji

Czynię bardzo podobnie. Kiedyś miałem z tym kłopot i rzeczywiście przeginałem, jak nie w jedną stronę to w drugą. Wiele rzeczy jest, których gracz nie potrafi a postac jest w tym świetna. Dlatego daję dodatkowe PDki za douczanie się graczy. Wyznaję zasadę, że RPG uczy, choc samo w sobie jest niezłym treningiem umysłu. Wolę aby gracz opisał akcję niż miałbym turlac koścmi. Więc do zmobilizowania leni daję dodatkowe PDki ale też często efekty ich działań przekraczają ich oczekiwania, co sprawia, że gracze kombinują nad opisami, często również przeginając. Tu należy uważac na karcenie za przegięcia, bo mozna zniechęcic graczy i znów będzie turlanie.

Pozdrawiam

Manji.

 

__________________
Świerszcz śpiewa pełen radości,
a jednak żyje krótko.
Lepiej żyć szczęśliwym niż smutnym.

jacekjacek

Na stronie http://pl.wikipedia.org/wiki/Inteligencja_(psychologia) można zobaczyć wiele definicji inteligencji, ale tu wybrałem, te które przydadzą się w tej dyskusji:
Inteligencja to zespół zdolności umysłowych umożliwiających jednostce sprawne korzystanie z nabytej wiedzy oraz skuteczne zachowanie się wobec nowych zadań i sytuacji.
Inteligencja to zdolność ogólna do celowego działania, racjonalnego myślenia i skutecznego radzenia sobie z trudnościami.
Inteligencja to zdolność do aktywnego przetwarzania informacji, przekształcania ich z jednej formy w inną poprzez operacje logiczne.

W rpg inteligencje wykorzystujemy na wiele różnych sposobów, które można podzielić na 2 główne działy:
- wynalazczość, np. wynajdywanie czarów.
Ten aspekt opiszę na podstawie spotkania programisty z zaszyfrowanych tekstów (inspiracja zabawa runami). Od najmniejinteligentnego do najbardziej:
1) Tworzy program do dzeszyfrowania metodą brutal force.
2) Po pierwszym deszyfrażu wywnioskowuje szyfr i go implementuje w kodzie programu.
3) Implementuje szyfry w bibliotekach oraz mechanizmy ich testowania na mniejszych na próbkach tekstu.

4) Koduje mechanizm dedukowania szyfru.
5) Tworzy program w postaci wielowątkowej (testowanie tylu szyfrów naraz ile jest rdezeni w procesorze, a po znalezieniu właściwego podział całego tekstu na równe częći dla poszczególnych wątków)
Tu trzeba wykonać testy czy BG potrafi to wymyśleć i wykonać.

- rozwiązywanie intryg
Ten apekt to wiiększa spostrzegawczość istotnych rzeczy (ala Sherlock Holmes), oraz umiejętność powiązania faktów i uzupełniania lub odrzucania błędnych wniosków (ala Herkules Poirot).
Tu Mg powinien podsuwać BG przesłanki do wniosków (początkowo jeśli gracz ustępuje inteligencją swojej postaci można pomagać, aby załapał przynajmniej metodę). Trzeba też uważać na to, że jeśli inteligentny BG udzieli informacji o przesłankach innym postaciom to im też może się przytrafić przebłysk geniuszu.

Ponadto mając do doczynienia złą postacią (BG też) trzeba wiedzić, że inteligencja niektórych intrygantów objawia się tym, że nie ujawniają bez powodów swoich walorów umysłowych i wiedzy.