-2-

Sure! Kwintesencji Ci wystarczy jak masz Pierwotną, reszta to efekty dwukropowych sfer po kolei.

Widzę, że nie znasz systemu, ale spokojnie, mechanika jest prosta. Mogę Ci na PW dać rady jak grać, by paradoks nie zjadł Cię wcale, albo byś się dogadał z jego duchami i znalazł bliżej oświecenia.

Czuję się trochę jak internetowy troll to pisząc, ale dobrałaś najgorszy możliwy przykład.

Mało który mag jest Mówcą Marzeń, a Mówcy mają dodatkowo z Wilkołakami pewne konkretne koneksje.
A jeśli brak koneksji, i dowolna postać, którą nie łatwo manipulować jak kartofelkiem...

Widzisz, dowolny stwór robi się mało sensowny gdy może zejść na zawał serca w prostych wypadkach, może się okazać, że niegroźne wystrzelone kule są Materią 2 zamienione na groźniejszy materiał, lub, jeżeli gra pójdzie trochę w trochę większe możliwości...
No nie wiem, zostanie wymazany z historii czasu? Jego umysł zostanie zniewolony i nadpisany? Obudzi się przypadkiem w kontenerze Iterakcji X, docelowych oponentów maga, gdzie przerobią go na mutageny dla ich cyborgów?

Może dlatego, że consensus jest trochę za silny, bo zmiana słońca to coś odrobinkę mniej koincydentalnego, niż fakt, że "kule w moim gnacie zawsze były srebrne", czy że wampir w szarży potknie się, czy że fireball zabije oba zagrożenia niemal równie dobrze, równie pewnie, gdy mag po prostu wychodząc za róg zniknie.

Nie mówiąc o tym, że wiara wilkołaków i wampirów i wykorzystanie jej przeciwko nim...
Ale nie o tym mówimy. Nie o tym całe zagadnienie.

Przepraszam, ale powyższy akapit jest śmiechu warty. Pomiędzy czasem, korespondencją, materią, życiem, dowolną sferą jak masz wyobraźnię i dostatecznie luźny paradygmat, żadna, żadna nadnaturalna istota poza może mumią nie ma najmniejszych szans z kimś, kto dostatecznie rozwinięty może cię wymazać z egzystencji myślą, a mniej rozwinięty może tę samą myślą zabić cię na liczbę sposobów ograniczoną tylko wyobraźnią. Lub zrobić Ci gorsze rzeczy.

Lub, po prostu, gdy jest Twoim sojusznikiem, robić wszystko co ważne na takim poziomie możliwości, który Tobie się śni. Co najwyżej Wilkołak szaman może przyzywać duchy magowi bez Sfery ducha. Na tym przydatność Supernaturali mu się kończy.

Absolutnie, ale nie o to mi chodzi. Nie o rywalizację, tylko uczynienie wszystkich innych postaci zbędnymi, jeżeli chodzi o wszystko od zdobywania informacji, przez transport... Wszystko. Kontrola oświeconej woli nad _rzeczywistością_.
Wszystko.

Moim zdaniem to też kwestia zabawy wszystkich wynikająca z wiedzy o możliwościach maga i racjonalnego odgrywania postaci.
W sensie, jeżeli może zrobić wszystko, dlaczego nie miałby?
Dlaczego miałby w ogóle marnować czas na takie istoty, jak tutaj losy całej ludzkości się ważą w przepychankach Oświeconych?
Można odpowiedzieć na to pytanie. Zawsze będzie sub-par, zawsze drużyna myślę straci, względem wprowadzenia do ciekawej gromadzy changelingów, mumii, demonów, wraithów (też nomen omen nie przystających, ale to może nie poziom nieprzystawania magów) kolejnej nadnaturalnej istoty innej niż człowiek na drodze do zostania neodemiurgiem.

Rzeczywiście nie znam mg i dlatego nie przesądzam z miejsca. Jednak mag to nie psuj. To nie gracz psuje. To obecność maga psuje wszystko, przez to że jest magiem. I ciężko, bardzo ciężko, kontrolować kogokolwiek manipulującego choćby trochę rzeczywistością.

Pomijając fakt, że to powiedzenie: "Chciałeś grać z magyą? No to masz pecha, bo nie masz magyi, bo inni gracze. A mniejsza, że obiecałem maga w rekrutacji."

Czy się da? Z pewnością. Czy to absurdalny wysiłek, który prawdopodobnie negatywnie odbije się w rodzaju i doborze wyzwań na reszcie drużyny? Z pewnością.

Ale mag to nie Herkules, mag, w porównaniu z resztą, to cały panteon grecki razem wzięty.

Zwłaszcza Hermes.

Patrz to co wyżej o oszukiwaniu gracza przez obiecanki cacanki na granie magiem. Plus jeśli trafi się zagrożenie z którym mag sobie nie poradzi, bardzo, bardzo mała szansa że ktoś poza wraithem/mumią mu pomoże...

Istotnie, zrozumienie wygrywania RPGów w pełnej krasie również. Dobrze się bawisz Autumn, zgaduję, gdy Twoja postać jest w drużynie najzwyklej w świecie zbędna i może najwyżej nosić buty innemu graczowi?

Nikt w temacie nie pisze o kanoniczności.
Nikt w temacie nie pisze o fajności (swoją drogą, czy nie jest subiektywnym kryterium doboru postaci to co osoba uważa w danej chwili za najfajniejsze, inaczej określając, ma na to najbardziej ochotę?).
I znowuż, czy ja piszę, że chcę być najbardziej potężny, czy rzucam uwagę do MG, która zrodziła cały ten zbędny flejm bo myślę, że MG jeżeli jest, jak wszyscy piszą, doświadczony, sam podejmie decyzję, może biorąc poprawkę na moje słowa a może nie, żeby uniknąć dokładnie sytuacji, w której ktoś jest nieporównywalnie potężny względem reszty i wypacza innym zabawę, a MG niewspółmiernie utrudnia prowadzenie?

[quote=Autumm;548403]Do czego pijesz, Autumn? I Ty, brutusie? :P

Tak, bo spróbowawszy jakiejś rzeczy (dwakroć, choć oba w realu a nie PBFie; mayhap! Here it might work, but everything indicates otherwise) i wiedząc, że cały anglojęzyczny internet doświadczony w WoDzie trochę bardziej niż nasza węższa sfera twierdzą że to zły pomysł, próbujemy powiedzieć: ej, możesz chcieć wiedzieć, ale to może być zły pomysł.

Z innej beczki: nie czuję się źle za bycie fanem najlepszego systemu RPG w historii RPG. :P

Chryste. Co za odzew. I tak bardzo nie na temat mojej intencji. Muszę popracować nad klarowniejszym jej przekazem. :P

 

Raist2

To teraz takie pytanie, czy mag, który na początku, nie będzie miał większej kropki niż 3 w jakiejkolwiek szkole, według mechaniki, poruszy się szybciej od wilkołaka? Albo wampira? Czy wg inicjatywy będzie się ruszał przed nimi? Nie wydaje mi się, ale nigdy nie miałem okazji skonfrontować tego. A bez pierwszej kolejki, to raczej zostanie rozszarpany. Nie wiem, może się mylę, może się nie znam.

 

Eleishar

Luźny paradygmat i przeskoczenie paradoksu, to dwa wymagania które mag musi spełnić żeby tak kosić. Ale pierwsze jest ostro tępione przez porządnych MG (żeby nie było że mag czaruje po prostu myśląc o tym co ma się stać, że tak nieco skrajnym przykładem zarzucę), a przeskoczenie paradoksu na startowych kropkach to coś co raczej nie jest możliwe. No i rzucanie czarów w zgodzie z paradygmatem też potrafi zająć trochę czasu. Nie zapominajmy o takich niuansach.
Warto też zaznaczyć, że cały czas mówisz o rozwiniętym magu (na dobrą sprawę w kółko podkreślasz, że dobrze rozwinięty mag z odpowiednim połączeniem sfer, a warto zaznaczyć że combosowanie mechaniczne jeszcze powinno być jakoś dopasowane fabularnie do postaci...). By mieć wszystkie sfery na poziomie 2 już trzeba się nieco po PDki napocić. A wilczek na startowych kropkach ma dość pary, by rozszarpać maga na małe kawałeczki. Zawsze jest jakaś furtka i nawet ktoś słabszy może wygrać jeśli dobrze ją wykorzysta, a sprzeczki w stylu "bo ja jestem magiem, więc możecie mi najwyżej tyłek podetrzeć, po tym jak załatwię wszystko nie wstając z klozetu" to głaskanie kotka przy użyciu młotka, każdy ma swój ulubiony typ postaci i niech tak zostanie, nawet jeśli tworzy to dysbalans.

A teraz skończmy offtop, to rekrutacja do sesji, a nie rozprawa o wyższości jednego systemu nad drugim.

 

Autumm

Jasne. Nadspodziewanie dobrze, jeśli daje to fajne możliwości ROLEPLEJU a nie koksowania i kozaczenia. Grałam w jednej sesji... kotem-ghulem, który to kot nic nie umiał <reszta graczy to były wampiry> ale był świetny dla klimatu. Tak samo tutaj zamierzałam zagrać mortalem/łowcą, czyli postacią "bez szans" w starciu z czymkolwiek... ale nie nastawiałam się na te starcia czy bicie się na gołe klaty z wilkiem, tylko na odgrywanie. Cóż, przyjęcie do wiadomości tego, że w RPG może chodzić nie tylko o "napierdalankę" może być trudnym ćwiczeniem umysłowym...

A moje uwagi były bardziej generalnej natury niż tylko "mag versus coś". Czytam sobie inne pomysły/koncepty i wyraźnie widzę, że ta sesja to będzie istny festiwal PG i szpanu "co to moja postać nie umie" oraz BG w stylu "superhiper komandos, poeta i genialny wynalazca w jednym, megaprzystojny, mroczny i męski, w długim skórzanym płaszczu i z dwoma DE w rękach oraz kataną w zębach". A i nie zapomnijmy o tym, że tragicznie osierocony i z długą historią damskich podbojów...

Meh.

 

__________________
"Polecam inteligentną i terminową graczkę. I tylko graczkę. Jak z każdą kobietą - dyskusja jest bezcelowa - wie lepiej i ma rację nawet jak się myli." ~ by Aschaar [banned] 02.06.2014
Nieobecna 28.04 - 01.05!

pppp

Nie sądzę, abyś spotkała w tej sesji takie postaci graczy. Dołącz, będzie fajnie

 

Brilchan

Witaj w klubie mam tak samo ale chyba jednak zdecyduje się na młodego wilkołaka z Fenrisowców najlepiej się wpasuję w NPCów i będę mógł go powiązać z Szarą i jej gangiem

 

-2-

Kontrola rzeczywistości wolą, choćby ograniczona, bije na głowę fizyczną prędkośc i zdolność rozerwania mortala gołymi rękoma.
Jeżeli chodzi o konfrontację, mag jest de facto zawsze bezbłędnie świadom położenia wrogów. Może czytać przyszłość. Może mieć skórę nosorożca albo ubranie ze stali. Może uczynić na wampiry światło dnia zanim go kiedykolwiek zobaczą. Może zakrzywić prawdopodobieństwo wokół siebie i go nie trafią lub nigdy nie dotrą, bo podłoga pod nimi puści, bo się potkną. Może stworzyć przed nimi zbrojoną ścianę, jeżeli mniej się boi paradoksu.
A wszystko to we władanym przez Technokrację zachodnim kręgu kulturowym.

Jeżeli zaś trafi się Akashyta... wilkołaka/wampira czeka prawdziwe upokorzenie.

Luźny paradygmat zawsze jest bez sensu, ale mag z dobrze opracowanym, fantastycznym, fabularnie świetnym paradygmatem, bez względu na paradygmat, manipuluje rzeczywistością przez samą wolę tego, bez względu na to czy potrzebuje do tego rekwizytu czy nie. Wraz ze zbliżeniem do oświecenia mamy mniejszą potrzebę na rekwizyty i dokładniejsze wyjrzenie poza paradygmat.

W momencie, gdy jedyne co Cię ogranicza to wyobraźnia, to paradygmat nie jest przeszkodą.

Piszę cały czas o nie wychodzeniu poza sfery 2, których możliwości wylistowałem. I oczywiście wszystko to będzie dostosowane fabularnie do postaci. Bez ograniczeń mechaniki... strach się bać.

A gdy mag wreszcie wejdzie na 3-cią kropę sfer...

Żaden mag nie potrzebuje wszystkich sfer na 2, masz zamiast tego wybrane ze 3 sfery na 2. To wystarczy by robić więcej niż cała reszta drużyny razem wzięta.

Przyjacielu, wilczek na startowych kropkach może rozszarpać wampira. Mag na startowych sferach ma dość by z mózgu antycznego wilkołaka zrobić antycznego wilkołaka z mózgiem kundla.

To nie jest kwestia dysbalansu. To kwestia, że po co mag miałby być z tymi istotami, w momencie zagrożenia innymi magami, a jeśli już jest, to co inni zrobią, czego on nie zrobi lepiej, zapewne robiąc to. Reszta postaci jest zupełnie na innym poziomie. Po co demiurg miałby spędzać czas z mrówkami? Jak mrówki mogą pomóc demiurgowi?

To nie jest offtop, to poważna dyskusja o tym, czy konkretna rzecz nie jest przypadkiem możliwością osłabienia rozrywki dla wszystkich partycypujących.

Mówisz to wciąż do mnie, czy do reszty?

Bo moim zdaniem najmniejszy problem w tym, że mag może zgładzić dowolną nie magyczną istotę która stanie mu na drodze - to raczej kwestia że żadna intryga nie pozostanie długo intrygą, żaden sekret, nic.

Abstrahując od zadanej już kwestii, co demiurg miałby robić z mrówkami.

Ghul-kot nie musi nic umieć. Jest jak towarzysz. Jak familiar. Zgaduję, bo nie czytałem tej sesji. Jednak rzeczywiście, pomysł zghulenia ulubionego zwierzęcia, lub przyjęcia zwierzęcia zghulowanego, również przez ghulowatość bezpośrednio jest częścią lore'u wampira, a i postać ma inną perspektywą, a i kot może pewne rzeczy, jeśli nie udzielić swojej osobowości i możliwości umysłowych. Bo i ghul.

Ale też Ty byłaś jedna a reszta robiła rzeczy; tutaj mag byłby jeden i robił rzeczy, a reszta...
Po co miałby trzymać z resztą?
Po co reszta miałaby trzymać z nim?
Co zrobią, jak przyjdzie po niego Technokracja, innego niż umrzeć?
I tak dalej...
Zatem wygrałaś, jeżeli chodzi o moje pytanie. Też lubię często grać słabszymi, mniej "udanymi" postaciami, które choć spróbują, na przekór okolicznościom i własnym możliwościom.

Z drugiej strony, tutaj rozchodzi się o całość robienia wszystkiego w całej sesji, cały socjal, cały stealth, całą... celowość Rolpleju.
Celowość rolpleju. Jaki będzie rolplej, jeżeli istnienie drużyny inaczej jak banda lokajów maga, czy jego niewolników (menażeria maga! To rolplejowo świetna rzecz, ale nie wiem czy tu akurat mamy chętnych graczy) ma fabularny sens.

I read ja. Ostatnio jest tak wszędzie.
Choć nie wiem, czy umiem winić ludzi za chęć, skoro już wcielają się w wyimaginowaną postać, bycia zajebistymi. Kto nie chce być świetny w prawdziwym życiu (nawet jeśli realizuje się całkiem inaczej)?

I znowu, czego innego spodziewać się w sesji luźno dla supernaturalów.
Gdzie mag może zaburzyć... wszystko.

 

Pipboy79

- No nie? Idziemy, wpadamy, knujemy, zgarniamy, wygrywamyi rozwalamy głwnego boss'a levelu i nagle musimy się wiać bo jesteśmy okrążeni


- W ogóle nie znam się a mechanice ŚM... Ale ogólnie jakoś mało do mnie trafia gadka, że jakiś mag czy cokoliwiek innego był taki superfajny. Jeśli w grze pojawiają się kostki to już nie jest nic takie pewne... Do tego od kiedy to dla MG jest "za silna" jakakolwiek postać? No i gdzie jest powiedziane, że tylko BG mogą mieć do dyspozycji magusa?


- Już ja widziałem różne epickie walki "postaci bez szans" Jak to się mawiało kiedyś "Póki walczysz jesteś zwycięzcą" czy jakoś tak... A walka to walka... Staty i KP to jedno, kostki jeszcze co innego a plan, wykoanie i ostateczny wynik to już całkiem insza inszość. Jest to na tyle nieprzewidywalne, że przynajmniej dla mnie prawie zawsze jest ciekawe.


- Może chodzić. Zależy co kto lubi. Ale na ile znam Mike'a nie sądze by takie cos miało miejsce u niego na sesji. Jak go znam to zawsze jest coś do rozkminiania a juz nawet jak trafi sie walka to też jest wokół czego chodzić i kminić na wszystkie strony. Dlatego sesje są takie ciekawe z Mike'm



- A wiesz... To by mi nawet pasiło...


@Mike

- Ja se chyba zrobię drivera... Taka powtórka z Jeff'a jak Ci nie przeszkadza ktoś taki. Ale co to miałoby byc z mechy to nie mam jeszcze pojęcia. Na pewno nie wilkołak bo mnie wogóle nie kręcą.

 

__________________
MG pomaga chętniej tym Graczom którzy radzą sobie sami

Jeśli czytasz jakąś moją sesję i uważasz, że to coś dla Ciebie to daj znać na pw, zobaczymy co da się zrobić

-2-

Pip, kostki to kostki, ale różne są rozkłady prawdopodobieństwa, a i pewne rzeczy są niezależne od kostek. Nie rzuca się na to, czy satelita widzi Nowy York. Mag widzi wszystko. I wiele rzeczy podobnie.

I jakkolwiek zgadzam się że walki bez szans są super epickie (a wręcz powiedziałbym, że to jedyne walki, które moim zdaniem są epickie!), to nie chodzi o walki. Chodzi o walki i o wszystko inne. I to nie jest "bez szans". To jest bez szans. Poza prawdopodobieństwo. Gdzie jeden jak będzie miał fatalne rzuty to nic nie zrobi, a reszta po prostu nic nie zrobi, bez względu na rzuty.

I tak samo, rzucenie potężniejszego maga na drużynę bo jest tam mag to przy racjonalnym podejściu do sprawy wyrok śmierci dla reszty drużyny graczy, jeżeli będą potężniejszemu NPC magowi zbyt natrętni.

 

Raist2

@-2-
Ja was wszystkich kur....cze pogodzę. Niech przyszły mg wypowie się i tyle.
Skoro nie podoba ci się pomysł tego żeby grał mag razem z Tobą, to nie graj, proste. To co mówisz, jak dla mnie dotyczy się powergamingu. Wiem, są tacy dla których tylko i wyłącznie to się liczy (sam z reala znam taki jeden przypadek), ale szczerze wątpię, i wierzę, że większość tutaj zainteresowanych woli dobrą zabawę poprzez wczucie się, rolplay itp. ponad rozwaleniem wszystkiego i wszystkich.
Np. z tych postaci które mi chodzą po głowie tylko wilk byłby w walce naprawdę przydatny, reszta ledwo by się umiała bronić (czyt. maks 2 kropka w bójkach, a tylko dwie postacie z bronią palną, i to tylko na 1, reszta na 0), tak samo wbrew pozorom w szpiegowaniu, zdobywaniu informacji czy coś, ja lubię postacie "ubierać w smaczki", typu nie przydatne do niczego hobby.
Jeszcze raz mówię, niech mg rozsądzi jakie kolwiek wątpliwości.