[WoHF 5E] Wyspa Grozy: O krok od zguby - Strona 29

Asmodian · 02-11-2016, 09:36

Czarodziej widział, że walka nie idzie tak, jak początkowo zakładał. Widma okazały się bardziej wytrzymałe, a w dodatku objawiło się coś, co wyglądało jak upiór ich dawnego towarzysza.....Awe. Jaka mroczna siła zdołała go wskrzesić tak szybko i powołać jako swojego nieumarłego sługę? Katon przeklinał głupotę swojego niedawnego towarzysza i po części....swoją własną.
Gdyby nie był tak zmęczony studiami nad piramidą Bokorów, oraz nie był tak przybity śmiercią Gurthaka, być może mógłby dostrzec zagrożenie dużo wcześniej, ratując tych, których dusze rozdzierane były widmowymi pazurami.

Zwinął w kulkę pożyczoną od Awe procę, zawijając jednocześnie amulet diabelstwa po czym rzucił całość w stronę upiornej manifestacji upiornego towarzysza.

-Reszta twoich rzeczy upiorze jest tam! - czarodziej wskazał plecak, który z powrotem przyniesiony przez tubylców leżał właściwie w tym samym miejscu co wczorajszego dnia. Czarodziej wyjął z niego jedynie książkę traktującą o szlacheckich rodach, i jako nieprzydatną odłożył obok plecaka.
Nie zajmował się w sumie ani szczątkami zmarłego towarzysza, ani jego ruchomościami - wiedząc, że diabelstwo po śmierci któregokolwiek z nich nie miałoby żadnych skrupułów przed obrabowaniem trupa z wszelkich przydatnych rzeczy.
Katon zaczął się zastanawiać, czy Awe przybył tu rzeczywiście po jakąś absurdalną zemstę, czy też może ktoś pomógł mu w jego powrocie z zaświatów.....

Dust Mephit · 02-11-2016, 23:02

Dziękowałem w duchu Katonowi za zaklęcie rzucone w moim kierunku. Atak zjaw skierował się jednak na resztę kompanów. Początkowa fala optymizmu którą spowodowała skuteczność księżycowych promieni szybko zmieniła się w poczucie beznadziejności kiedy zobaczyłem jakie spustoszenie sieją zjawy. Widziadło Kilgore'a atakujące Oscara było dopełnieniem koszmaru. W końcu nawet czarodziej stwierdził, że trzeba zawiesić broń w obliczu takich strat. Wszystkie spojrzenia padły na niego kiedy rzucił procę i amulet w stronę Awe. Patrzyłem przez chwilę z zapartym tchem na to jak lecą w stronę upiora licząc, że reszta zjaw choć na moment powstrzyma się od ataku.

Jeżeli zjawy dalej atakują, Anlaf kieruje moonbeam między widziadła pięknej Tlanitlanki i prawie bezgłowego tubylca

MatrixTheGreat · 03-11-2016, 17:40

Oscar widząc co robi Katon powstrzymał się od dalszej walki próbując wymijać ciosy widm.

- Chcesz swoje rzeczy? To każ im przestać! - wskazał na resztę widziadeł.

Parry jako reakcja na atak widziadła Kilgore'a.
Evasive footwork tak jak na mapce http://pyromancers.com/media/view/ma...ound_id=189470

Fyrskar · 03-11-2016, 18:04

Reeter bardzo chciał zachować zimną krew, ale pomimo tylu lat i stawania twarzą w twarz z najróżniejszym zagrożeniem, pomimo tylu odebranych żyć, bał się. Kiedy ruszał na łowy, kiedy krzyżował z kimś ostrza lub częściej po prostu mordował kogoś po cichu, jego cel zawsze był żywy, przynajmniej do pewnego momentu. Nie wiedział co zrobić. Bezsilność. Tego bał się najbardziej.

Drżącymi palcami, ledwo widząc w świetle księżyca, spróbował dotknąć kołczana ze strzałami zabitego Awe, rzucić je w jego stronę. Liczył, że uda mu się to zrobić, ale tracił złudzenia, że mają szansę przeżyć to starcie. Złapał rapier i naiwnie spróbował odgonić się od widm, które go atakowały.

Lord Melkor · 03-11-2016, 18:36

Rashad wzdrygnął się, czując, jak lodowate szpony upiora wysysają z niego życie, po przebiciu się przez jego zarówno magiczną jak i materialną zbroję. Słyszał dookoła krzyki jego towarzyszy i przeraźliwe odgłosy upiorów. Przynajmniej zaklęcie Amiry pozbyło się jednego z przeciwników, próbował dodać sobie otuchy, nie byli zupełnie bezbronni. Kątem oka zobaczył, jak Katon próbuje rozmawiać z przywódcą upiorów i coś mu oddaje (czyżby to był ich towarzysz?). Zawahał się w słowach rzucanego przez siebie w żądzy odpłaty zaklęcia, patrząc czy upiory nie powstrzymają swego ataku - jeżeli tego nie zrobią, tanio skóry sprzedać nie zamierzał.

Rashad zawaha się z zaklęciem, ale jak zobaczy, że upiory atakują, rzuci thunderwave w trzy upiory koło niego, uleczy się Second Wind i jeżeli zostanie trafiony, rzuci Shield jako reaction.

Lord Cluttermonkey · 03-11-2016, 22:34

Wreszcie przekonaliście się, że bez wątpienia działała tu jakaś ciemna, groźna siła. Cała ta groza, która usatysfakcjonowałaby najwybredniejszego łowcę mocnych wrażeń, musiała być spowodowana trującą mocą kryształu, który narzucał się natrętnie myślom Awe tak, że ten nawet po śmierci niepokoił się o ten swój skarb. Nieszczęsny szaleniec!

Skoro aż tak pragnął odzyskać amulet, zaczęliście wątpić, czy słusznym było do tego dopuścić bez ciężkiej walki. Jednak było już za późno na zmianę decyzji, gdy czarne szpony nie z tego świata zacisnęły się na szkarłatnym krysztale... Pozostałe widziadła - w tym zniewolony duch Kilgora i Jacka - zebrały się wokół i zasyczały tak, że aż dreszcz was przeszedł.

Lecz... Nic się nie stało.

- Nie... To nie tak! - Awe zeźlił się bardzo. - Oszukano mnie! Zaczekajcie! - rzucił tonem rozkazu, ale podszytym namacalnym tchórzem, gdy spektry zaczęły rozchodzić się i znikać jedna po drugiej. - Nie zostawiajcie mnie! Jestem siódmym synem Nibbidarda, potężnego czarnoksiężnika! Wciąż mam moc!

- Wy! - opuszczone widmo zwrociło się do was. - Wy jesteście... Jesteście tylko robakami. Zostaniecie rozdeptani. Zostało to postanowione i zostanie wykonane!

Rozstrzygnięcie kolejki. Mapa w środku.

Widmo Awe zostało opuszczone przez upiornych sojuszników, którym najwidoczniej musiało obiecać gruszki na wierzbie za pomoc w odzyskaniu amuletu, a samo zostało wystrychnięte na dudka przez diabła, któremu czarownik za życia zaprzedał duszę. Wasz świętej pamięci kompan nie miał talentu do nawiązywania relacji międzysferowych...

Walka dalej trwa! Z widmem Awe pozostały jedynie zniewolone dusze Katona i Kilgora. Co robicie?

Deadline: 05.11.2016.

Lord Melkor · 05-11-2016, 00:48

Oczy Rashada rozszerzyły się, kiedy był świadkiem zadziwiającego, obłędnego spektaklu. Jednak porażka czarnoksiężnika przyniosła iskierkę nadziei. Szlachcic skupił się na obrazie żałosnej bezradności widma, starając się uwolnić umysł od grozy. Przywołał swój mentalny trening, by jego myśli mogły skupić się na tym co kluczowe dla przetrwania wciąż groźnej sytuacji.

Zastanawiała go relacja tego upiora z nowymi sprzymierzeńcami, wydawało się, że był on wcześniej członkiem ich grupy, jakie powody miał by szukać zemsty...Jednak teraz wydawało się go wypełniać szaleństwo i żądza krwi, dyskusja nie miała sensu.

- Wyślijmy tego upiora prosto do otchłani! Krzyknął, po czym skoczył w kierunku widma, jego rapier zaczął tańczyć zanim jeszcze stopy dotknęły ziemi.

Ruch w kierunku widma
Awe (http://pyromancers.com/media/view/ma...ound_id=189627) i podwójny atak rapierem (Action Surge) na niego. Shield jako reaction w przypadku trafienia.

Dust Mephit · 05-11-2016, 01:07

"Podły tchórz!" Pomyślałem patrząc jak widziadła opuszczają diabelstwo. Skoro nawet po śmierci gotów był wykorzystać dusze niewinnych tubylców dla własnej korzyści to kim mogli być dla niego dawni kamraci? Jak na ironię traktując innych jak marionetki Awe sam był jedynie kukiełką w ponurym żarcie większej potęgi.

Gniew i chęć zemsty gwałtownie rosła. Bez cienia wątpliwości skierowałem na zjawę niszczący snop światła. Obserwowałem jak promień zalewa niewielki teren tuż obok mnie i zmrużyłem oczy by nie narazić się na destrukcyjne działanie zaklęcia.

Moonbeam wycentrowany między Awe a Jackiem

Wisienki · 05-11-2016, 10:40

Amira skoncentrowała się na upiorze siódmego syna Nibbidarda, potężnego czarnoksiężnika i całą siłą woli przywołała wizję nadciągającej z nieba błyskawicy, a potem wycelowała ... a w stronę nieprzyjaciela popłynęła zagłada...

chromatic orb 2 poziom

Asmodian · 05-11-2016, 16:10

Czarodziej spokojnie słuchał przechwałek widma, powoli ustawiając się tak, aby drogę do widma blokował promień księżycowy, którym z wielką wprawą operował druid. W międzyczasie przywołał swojego chowańca, któremu natychmiast wydał rozkaz pomocy w walce Rashadowi, a sam wciąż koncentrował się na utrzymywaniu niewidzialności. Niewiele już mógł zrobić, ale zaciskając mocniej dłonie na długim na sześć stóp kiju rozważał w ostateczności walkę wręcz z osłabionym przez zaklęcia towarzyszy widmem. Z jednej strony żałował nieco, że oddał procę dla widma, z drugiej dziękował bogom za efekt, jaki wywołało oddanie niezbyt cennych rzeczy diabelstwa.

02-11-2016, 09:36	#281
Asmodian Reputacja: 1	Czarodziej widział, że walka nie idzie tak, jak początkowo zakładał. Widma okazały się bardziej wytrzymałe, a w dodatku objawiło się coś, co wyglądało jak upiór ich dawnego towarzysza.....Awe. Jaka mroczna siła zdołała go wskrzesić tak szybko i powołać jako swojego nieumarłego sługę? Katon przeklinał głupotę swojego niedawnego towarzysza i po części....swoją własną. Gdyby nie był tak zmęczony studiami nad piramidą Bokorów, oraz nie był tak przybity śmiercią Gurthaka, być może mógłby dostrzec zagrożenie dużo wcześniej, ratując tych, których dusze rozdzierane były widmowymi pazurami. Zwinął w kulkę pożyczoną od Awe procę, zawijając jednocześnie amulet diabelstwa po czym rzucił całość w stronę upiornej manifestacji upiornego towarzysza. -Reszta twoich rzeczy upiorze jest tam! - czarodziej wskazał plecak, który z powrotem przyniesiony przez tubylców leżał właściwie w tym samym miejscu co wczorajszego dnia. Czarodziej wyjął z niego jedynie książkę traktującą o szlacheckich rodach, i jako nieprzydatną odłożył obok plecaka. Nie zajmował się w sumie ani szczątkami zmarłego towarzysza, ani jego ruchomościami - wiedząc, że diabelstwo po śmierci któregokolwiek z nich nie miałoby żadnych skrupułów przed obrabowaniem trupa z wszelkich przydatnych rzeczy. Katon zaczął się zastanawiać, czy Awe przybył tu rzeczywiście po jakąś absurdalną zemstę, czy też może ktoś pomógł mu w jego powrocie z zaświatów..... rzut w stronę upiora rzeczy Awe), ruch czarodzieja na mapce Ostatnio edytowane przez Asmodian : 02-11-2016 o 15:32.

02-11-2016, 23:02	#282
Dust Mephit Hungmung Reputacja: 1	Dziękowałem w duchu Katonowi za zaklęcie rzucone w moim kierunku. Atak zjaw skierował się jednak na resztę kompanów. Początkowa fala optymizmu którą spowodowała skuteczność księżycowych promieni szybko zmieniła się w poczucie beznadziejności kiedy zobaczyłem jakie spustoszenie sieją zjawy. Widziadło Kilgore'a atakujące Oscara było dopełnieniem koszmaru. W końcu nawet czarodziej stwierdził, że trzeba zawiesić broń w obliczu takich strat. Wszystkie spojrzenia padły na niego kiedy rzucił procę i amulet w stronę Awe. Patrzyłem przez chwilę z zapartym tchem na to jak lecą w stronę upiora licząc, że reszta zjaw choć na moment powstrzyma się od ataku. Jeżeli zjawy dalej atakują, Anlaf kieruje moonbeam między widziadła pięknej Tlanitlanki i prawie bezgłowego tubylca

03-11-2016, 17:40	#283
MatrixTheGreat Reputacja: 1	Oscar widząc co robi Katon powstrzymał się od dalszej walki próbując wymijać ciosy widm. - Chcesz swoje rzeczy? To każ im przestać! - wskazał na resztę widziadeł. Parry jako reakcja na atak widziadła Kilgore'a. Evasive footwork tak jak na mapce http://pyromancers.com/media/view/ma...ound_id=189470

03-11-2016, 18:04	#284
Fyrskar Reputacja: 1	Reeter bardzo chciał zachować zimną krew, ale pomimo tylu lat i stawania twarzą w twarz z najróżniejszym zagrożeniem, pomimo tylu odebranych żyć, bał się. Kiedy ruszał na łowy, kiedy krzyżował z kimś ostrza lub częściej po prostu mordował kogoś po cichu, jego cel zawsze był żywy, przynajmniej do pewnego momentu. Nie wiedział co zrobić. Bezsilność. Tego bał się najbardziej. Drżącymi palcami, ledwo widząc w świetle księżyca, spróbował dotknąć kołczana ze strzałami zabitego Awe, rzucić je w jego stronę. Liczył, że uda mu się to zrobić, ale tracił złudzenia, że mają szansę przeżyć to starcie. Złapał rapier i naiwnie spróbował odgonić się od widm, które go atakowały.

03-11-2016, 18:36	#285
Lord Melkor Reputacja: 1	Rashad wzdrygnął się, czując, jak lodowate szpony upiora wysysają z niego życie, po przebiciu się przez jego zarówno magiczną jak i materialną zbroję. Słyszał dookoła krzyki jego towarzyszy i przeraźliwe odgłosy upiorów. Przynajmniej zaklęcie Amiry pozbyło się jednego z przeciwników, próbował dodać sobie otuchy, nie byli zupełnie bezbronni. Kątem oka zobaczył, jak Katon próbuje rozmawiać z przywódcą upiorów i coś mu oddaje (czyżby to był ich towarzysz?). Zawahał się w słowach rzucanego przez siebie w żądzy odpłaty zaklęcia, patrząc czy upiory nie powstrzymają swego ataku - jeżeli tego nie zrobią, tanio skóry sprzedać nie zamierzał. Rashad zawaha się z zaklęciem, ale jak zobaczy, że upiory atakują, rzuci thunderwave w trzy upiory koło niego, uleczy się Second Wind i jeżeli zostanie trafiony, rzuci Shield jako reaction.

03-11-2016, 22:34	#286
Lord Cluttermonkey Reputacja: 1	40 Wreszcie przekonaliście się, że bez wątpienia działała tu jakaś ciemna, groźna siła. Cała ta groza, która usatysfakcjonowałaby najwybredniejszego łowcę mocnych wrażeń, musiała być spowodowana trującą mocą kryształu, który narzucał się natrętnie myślom Awe tak, że ten nawet po śmierci niepokoił się o ten swój skarb. Nieszczęsny szaleniec! Skoro aż tak pragnął odzyskać amulet, zaczęliście wątpić, czy słusznym było do tego dopuścić bez ciężkiej walki. Jednak było już za późno na zmianę decyzji, gdy czarne szpony nie z tego świata zacisnęły się na szkarłatnym krysztale... Pozostałe widziadła - w tym zniewolony duch Kilgora i Jacka - zebrały się wokół i zasyczały tak, że aż dreszcz was przeszedł. Lecz... Nic się nie stało. - Nie... To nie tak! - Awe zeźlił się bardzo. - Oszukano mnie! Zaczekajcie! - rzucił tonem rozkazu, ale podszytym namacalnym tchórzem, gdy spektry zaczęły rozchodzić się i znikać jedna po drugiej. - Nie zostawiajcie mnie! Jestem siódmym synem Nibbidarda, potężnego czarnoksiężnika! Wciąż mam moc! - Wy! - opuszczone widmo zwrociło się do was. - Wy jesteście... Jesteście tylko robakami. Zostaniecie rozdeptani. Zostało to postanowione i zostanie wykonane! Rozstrzygnięcie kolejki. Mapa w środku. Widmo Awe zostało opuszczone przez upiornych sojuszników, którym najwidoczniej musiało obiecać gruszki na wierzbie za pomoc w odzyskaniu amuletu, a samo zostało wystrychnięte na dudka przez diabła, któremu czarownik za życia zaprzedał duszę. Wasz świętej pamięci kompan nie miał talentu do nawiązywania relacji międzysferowych... Walka dalej trwa! Z widmem Awe pozostały jedynie zniewolone dusze Katona i Kilgora. Co robicie? Deadline: 05.11.2016. __________________ [D&D 5E \| Zapomniane Krainy] Megaloszek Szalonego Clutterbane’a - czekam na: Lord Melkor, Dust Mephit, Panicz, psionik [Adventurer Conqueror King System] Saga Utraconego Królestwa - czekam na: Gladin, WOLOLOKIWOLO, Stalowy, Lord Melkor, Pliman Ostatnio edytowane przez Lord Cluttermonkey : 04-11-2016 o 13:31.

05-11-2016, 00:48	#287
Lord Melkor Reputacja: 1	Oczy Rashada rozszerzyły się, kiedy był świadkiem zadziwiającego, obłędnego spektaklu. Jednak porażka czarnoksiężnika przyniosła iskierkę nadziei. Szlachcic skupił się na obrazie żałosnej bezradności widma, starając się uwolnić umysł od grozy. Przywołał swój mentalny trening, by jego myśli mogły skupić się na tym co kluczowe dla przetrwania wciąż groźnej sytuacji. Zastanawiała go relacja tego upiora z nowymi sprzymierzeńcami, wydawało się, że był on wcześniej członkiem ich grupy, jakie powody miał by szukać zemsty...Jednak teraz wydawało się go wypełniać szaleństwo i żądza krwi, dyskusja nie miała sensu. - Wyślijmy tego upiora prosto do otchłani! Krzyknął, po czym skoczył w kierunku widma, jego rapier zaczął tańczyć zanim jeszcze stopy dotknęły ziemi. Ruch w kierunku widma Awe (http://pyromancers.com/media/view/ma...ound_id=189627) i podwójny atak rapierem (Action Surge) na niego. Shield jako reaction w przypadku trafienia. Ostatnio edytowane przez Lord Melkor : 05-11-2016 o 10:26.

05-11-2016, 01:07	#288
Dust Mephit Hungmung Reputacja: 1	"Podły tchórz!" Pomyślałem patrząc jak widziadła opuszczają diabelstwo. Skoro nawet po śmierci gotów był wykorzystać dusze niewinnych tubylców dla własnej korzyści to kim mogli być dla niego dawni kamraci? Jak na ironię traktując innych jak marionetki Awe sam był jedynie kukiełką w ponurym żarcie większej potęgi. Gniew i chęć zemsty gwałtownie rosła. Bez cienia wątpliwości skierowałem na zjawę niszczący snop światła. Obserwowałem jak promień zalewa niewielki teren tuż obok mnie i zmrużyłem oczy by nie narazić się na destrukcyjne działanie zaklęcia. Moonbeam wycentrowany między Awe a Jackiem

05-11-2016, 10:40	#289
Wisienki Reputacja: 1	Amira skoncentrowała się na upiorze siódmego syna Nibbidarda, potężnego czarnoksiężnika i całą siłą woli przywołała wizję nadciągającej z nieba błyskawicy, a potem wycelowała ... a w stronę nieprzyjaciela popłynęła zagłada... chromatic orb 2 poziom __________________ Wiesz co jest największą tragedią tego świata? (...) Ludzie obdarzeni talentem, którego nigdy nie poznają. A może nawet nie rodzą się w czasie, w którym mogliby go odkryć. Ruchome obrazki - Terry Pratchett Ostatnio edytowane przez Wisienki : 06-11-2016 o 08:34.

05-11-2016, 16:10	#290
Asmodian Reputacja: 1	Czarodziej spokojnie słuchał przechwałek widma, powoli ustawiając się tak, aby drogę do widma blokował promień księżycowy, którym z wielką wprawą operował druid. W międzyczasie przywołał swojego chowańca, któremu natychmiast wydał rozkaz pomocy w walce Rashadowi, a sam wciąż koncentrował się na utrzymywaniu niewidzialności. Niewiele już mógł zrobić, ale zaciskając mocniej dłonie na długim na sześć stóp kiju rozważał w ostateczności walkę wręcz z osłabionym przez zaklęcia towarzyszy widmem. Z jednej strony żałował nieco, że oddał procę dla widma, z drugiej dziękował bogom za efekt, jaki wywołało oddanie niezbyt cennych rzeczy diabelstwa. Akcja - przyzwanie chowańca, ruch Katona i chowańca na papce w linku, chowaniec robi helprunda