[pathfinder] Soul of Smuggler's Shiv - Strona 2

Cedryk · 24-05-2017, 20:20

Annamari szybkim ruchem otrzęsła z ostrza kosy posokę kraboskorpiona.
Znowu znalazła się w umyśle Bystrookiego, wskazując mu kolejnego przeciwnika.
Atak od odwłoka był najłatwiejszy, tak też nakazała mu zaatakować.
Gwizdem zwróciła uwagę suki.
- Szybka atak. - zawołała mieszając wspólny z druidycznym, wskazując dłonią najbliższego skorupiaka. Suka rzuciła się i zatokowała od tyłu i nieco z boku z boku tego samego skorupiaka.

Druidka ponownie wydobyła z głębi trzewi okrzyk. Rzuciła się biegiem na kraba, omijając Eydis po jej prawej ręce i zaatakowała.

Arvelus · 25-05-2017, 17:05

Kohorta zakrzyknęła półbojowo-półradośnie gdy wreszcie złapała pewny chwyt na swej glewi.
- Ha! - zakręciła się w bitewnym piruecie, a ostrze glewii pod dwakroć szybciej niż sama półgigancica. Stal wdarła się głęboko w pancerz insekta i rozrzuciła jego resztki po plaży.

Rodryg · 25-05-2017, 18:20

Oczy miał dobre tyle że siły zabrakło... pochwycił kolejny ponownie ciskając nim w skorupiaka. Tym razem odzyskał już chyba dość władzy w dłoniach kamień nie tylko sięgnął celu ale też rozłupał skorupę choć nie wystarczyło to by powalić stworzenie.

Ryder · 26-05-2017, 22:36

Rango rozzłoszczony upartym obiadem natarł całą masą. Pochwycił skorupiaka w silną szczękę i cisnął nim o ziemię, wywracając do góry odnóżami.

Tuno podniósł się, rozeznając sytuację. Postawił dwa kroki w kierunku towarzysza, chcąc mu pomóc w zmaganiach, ale znowu zakręciło mu się w głowie i upadł twarzą w piach.

Slan · 27-05-2017, 19:04

Straszliwe starcie z zamieszkującymi może monstrami dobiegało końca. Annamari i jej zwierzęcy przyjaciele walczyli dalej, lecz tylko sokołowi udało się zranić morską bestię. Pote Sadriel cisnął kamieniem raniąc w robala i go zranił, lecz nie zgładził go całkiem. Rango przewrócił skorupiaka, lecz tono z niepojętych przyczyn miał pecha i mu się nie udało. Skorpion na ślepo drapnął szczypcami

Cedryk · 27-05-2017, 20:08

Trzeba było szybko zakończyć walkę. W końcu nie wiadomo było czy w okolicy nie ma więcej takich kraboskorpionów. Ostatni skorupiak był bezbronny przewrócony na grzbiet. Annamari zaszarżowała na bok drapiącego w powietrzu odnóżami skorupiaka. Zamachnęła się jednak kosą tylko przejechała tuż nad odnóżami. Szybko przekazała swemu zwierzęcemu towarzyszowi by atakował z góry od tyłu. Wskazała Szybkiej ostatniego skorupiak.
- Atak. - zakrzyknęła w druidzkim
Bystrooki wzbił się w powietrze i z góry spadł na skorupiaka, jego szpony chybiły.
Szybka zaszarżowała od przodu nieco z boku, szczęki suki z trzaskiem zawarły się na karboskorpionie. Nieco mętnej krwi trysnęło pomiędzy kłami, lecz skorupiak jeszcze żył.

Slan · 27-05-2017, 21:33

Udało się ostatni krabo pająk zginął i nad polem walki zapadła cisza. Wtedy do grupy rozbitków dotarła straszliwa prawda.
Byli sami, nie wiadomo jak daleko od cywilizacji, na nieznanym lądzie... Co ich teraz czeka.
Sasha w tej chwili wstała, zwymiotowała, a potem błyskawicznie ogarnąwszy, wstała i dobywszy obu rapierów zawołała.
- Co do kurwy nędzy? Gdzie podał się ten cholerny statek? Wiem, że to wszystko wasza sprawka! Znam takich jak wy! - zawołała rudowłosa.

Arvelus · 27-05-2017, 21:46

Kohorta poderwała glewię w powietrze i znów kręciła nią bojowo nad głową, szukając wrogów i w każdej chwili będąc gotową spuścić ją im na głowy.
- Miejsce! - warknęła do reszty żądając rozstąpienia się i ponownie spuściła, na wzór gilotyny, swą glewię na skorupiaka. Tak to właśnie rozplanowała w tej półsekundzie która minęła od momentu gdy dostrzegła ostatniego przeciwnika do chwili gdy był on już martwy.

Szybko wzniosła broń znów w górę, wracając do wojennych piruetów pozwalających jej rozeznać się w sytuacji i być gotową do walki,
ale już po dwóch spowolniła, opuściła broń i pozwoliła swemu momentum samemu zaniknąć.
Jej wzrok podążył po horyzoncie i otoczeniu na kilka chwil, a potem w twarzach towarzyszy, szukając zrozumienia u kogoś, licząc, że ktoś wyjaśni jej sytuację.
- W porządku. Niebezpieczeństwo zażegnane. Domyślam się, że nikt z tu obecnych nie będzie łaskaw wyjaśnić mi tej sytuacji?

Cedryk · 28-05-2017, 09:58

Walka zakończyła się. W końcu można było zebrać myśli. „Zachciało mi się na morze.” Pomyślała gorzko Annamari. Druidka wysłał Bystrookiego w powietrze wysoko, tak wysoko by mogła rzucić okiem na okolicę z góry, jednakże nie za wysoko, tak by mógł w każdej chwili zanurkować i zaatakować błyskawicznie. Gestem przywołała do nogi Szybką. Wiedziała, że trzeba zająć się pierwszej kolejności rannymi. Pochyliła się nad Jeskiem przyłożyła dłonie do jego czoła , by lecząca energia mogła zapobiec pogarszaniu się stanu rannego.

Wtedy też usłyszała pytanie Eydis. Faktycznie coś tu śmierdziało. Doskonałe pożywienie poprzedniego dnia było podejrzane. „Dlaczego ruszaliśmy się jak muchy w żywicy, posiłek mógł być czymś zatrute. Trzeba to przemyśleć, czy jakaś trucizna mogłaby wywołać taki stan jak nasz.” Pomyślała próbując przegrzebać swoje zasoby wiedzy.
Odchrząknęła.
- W zasadzie możliwości są dwie. Rozbiliśmy się lub załoga nas czymś struła. Trzeba to rozważyć. Zwłaszcza, że nie widzę tu nikogo z załogi.
Po tych słowach rozejrzała się po plaży szukając szczątków statku.
- Trzeba przeszukać plażę zebrać to co zostało. Potem zaś poszukać pożywienia. - Po tych słowach ruszyła w kierunku wyrzuconego na plażę ekwipunku. Ciekawa była co z jej dobytku ocalało.

Arvelus · 28-05-2017, 12:18

Kohorta pokręciła głową opierając glewię na karku i zakładając na nią ręce z obu stron. Nawet w tej pozycji ostrze wciąż mogłoby swobodnie przesuwać się pół metra nad głowami reszty.
- Nie rozbiliśmy się. Morze wyrzuciło by na brzeg nie tylko nas, ale też wiele innej załogi i szczątków. I spójrzcie na te ślady - wskazała wy żłobione w piasku rowy, jak po ciągnięciu, od linii wody do miejsca gdzie się obudzili. - I nasze rzeczy nie leżałyby grzecznie w kupce, ale pół dnia byśmy je zbierali. To zdrada! - warknęła gniewnie półgigancica nad głowami obecnych po czym pokręciła głową odzyskując spokój - Ale o jedzenie nie ma się co martwić. Jesteśmy w Przestworze Mwengi. To dziki obszar, ale bogaty we wszystko. Głównie w zwierzęta i rośliny które chcą cię zjeść, ale też jedzenie i wodę. Potrzebujemy planu. Cywilizacji do której możemy dotrzeć...

24-05-2017, 20:20	#11
Cedryk Reputacja: 1	Annamari szybkim ruchem otrzęsła z ostrza kosy posokę kraboskorpiona. Znowu znalazła się w umyśle Bystrookiego, wskazując mu kolejnego przeciwnika. Atak od odwłoka był najłatwiejszy, tak też nakazała mu zaatakować. Gwizdem zwróciła uwagę suki. - Szybka atak. - zawołała mieszając wspólny z druidycznym, wskazując dłonią najbliższego skorupiaka. Suka rzuciła się i zatokowała od tyłu i nieco z boku z boku tego samego skorupiaka. Druidka ponownie wydobyła z głębi trzewi okrzyk. Rzuciła się biegiem na kraba, omijając Eydis po jej prawej ręce i zaatakowała. Zwierzęta poprzednia runda atakują E2 z flankowaniem. W kolejnej rundzie AM atakuje E2 flankowanie. Jeśli krab nie zginie to również dołączają się zwierzęta. __________________ *Choć kroczę doliną Śmierci, Zła się nie ulęknę.* Ktokolwiek walczy z potworami, powinien uważać, by sam nie stał się potworem. gg 643974 Cedryk vel Dumaeg czasami z dopiskiem 1975 Ostatnio edytowane przez Cedryk : 30-05-2017 o 20:04.

25-05-2017, 17:05	#12
Arvelus Reputacja: 1	Kohorta zakrzyknęła półbojowo-półradośnie gdy wreszcie złapała pewny chwyt na swej glewi. - Ha! - zakręciła się w bitewnym piruecie, a ostrze glewii pod dwakroć szybciej niż sama półgigancica. Stal wdarła się głęboko w pancerz insekta i rozrzuciła jego resztki po plaży. Mechanika: Półtorametrowe odsunięcie się. Atak trafiony Robak martwy

25-05-2017, 18:20	#13
Rodryg Reputacja: 1	Oczy miał dobre tyle że siły zabrakło... pochwycił kolejny ponownie ciskając nim w skorupiaka. Tym razem odzyskał już chyba dość władzy w dłoniach kamień nie tylko sięgnął celu ale też rozłupał skorupę choć nie wystarczyło to by powalić stworzenie. Zapomniałem uwzględnić Sickened więc właściwe wyniki to: Atak: Kostnica 17 Obrażenia: Kostnica 3

26-05-2017, 22:36	#14
Ryder Reputacja: 1	Rango rozzłoszczony upartym obiadem natarł całą masą. Pochwycił skorupiaka w silną szczękę i cisnął nim o ziemię, wywracając do góry odnóżami. Tuno podniósł się, rozeznając sytuację. Postawił dwa kroki w kierunku towarzysza, chcąc mu pomóc w zmaganiach, ale znowu zakręciło mu się w głowie i upadł twarzą w piach. Mechanika: Rango atak 17, obrażenia 0, podcięcie 14 vs 13 (udane) Tuno Aid Another -1 (tak, ujemny wynik) potwierdzenie 2 (krytyk potwierdzony)

27-05-2017, 19:04	#15
Slan Reputacja: 1	Straszliwe starcie z zamieszkującymi może monstrami dobiegało końca. Annamari i jej zwierzęcy przyjaciele walczyli dalej, lecz tylko sokołowi udało się zranić morską bestię. Pote Sadriel cisnął kamieniem raniąc w robala i go zranił, lecz nie zgładził go całkiem. Rango przewrócił skorupiaka, lecz tono z niepojętych przyczyn miał pecha i mu się nie udało. Skorpion na ślepo drapnął szczypcami Mechanika: Tylko Eidis udał się atak, Sandriel i Bystrooki zadali rany. Mapahttps://docs.google.com/document/d/1GzgM33aDEZO6VwGb962o42RBFOvM7R_smjdIbGe2BY8/edit __________________ Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo. Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda... Cisza nastanie. Awatar Rilija Ostatnio edytowane przez Slan : 27-05-2017 o 19:07.

27-05-2017, 20:08	#16
Cedryk Reputacja: 1	Trzeba było szybko zakończyć walkę. W końcu nie wiadomo było czy w okolicy nie ma więcej takich kraboskorpionów. Ostatni skorupiak był bezbronny przewrócony na grzbiet. Annamari zaszarżowała na bok drapiącego w powietrzu odnóżami skorupiaka. Zamachnęła się jednak kosą tylko przejechała tuż nad odnóżami. Szybko przekazała swemu zwierzęcemu towarzyszowi by atakował z góry od tyłu. Wskazała Szybkiej ostatniego skorupiak. - Atak. - zakrzyknęła w druidzkim Bystrooki wzbił się w powietrze i z góry spadł na skorupiaka, jego szpony chybiły. Szybka zaszarżowała od przodu nieco z boku, szczęki suki z trzaskiem zawarły się na karboskorpionie. Nieco mętnej krwi trysnęło pomiędzy kłami, lecz skorupiak jeszcze żył. Am, B i Sz szarża na flankowanego i leżącego skrupiaka. Kostnica Kostnica Kostnica Kostnica Kostnica 2 obrażenia __________________ *Choć kroczę doliną Śmierci, Zła się nie ulęknę.* Ktokolwiek walczy z potworami, powinien uważać, by sam nie stał się potworem. gg 643974 Cedryk vel Dumaeg czasami z dopiskiem 1975 Ostatnio edytowane przez Cedryk : 27-05-2017 o 20:52.

27-05-2017, 21:33	#17
Slan Reputacja: 1	Udało się ostatni krabo pająk zginął i nad polem walki zapadła cisza. Wtedy do grupy rozbitków dotarła straszliwa prawda. Byli sami, nie wiadomo jak daleko od cywilizacji, na nieznanym lądzie... Co ich teraz czeka. Sasha w tej chwili wstała, zwymiotowała, a potem błyskawicznie ogarnąwszy, wstała i dobywszy obu rapierów zawołała. - Co do kurwy nędzy? Gdzie podał się ten cholerny statek? Wiem, że to wszystko wasza sprawka! Znam takich jak wy! - zawołała rudowłosa. __________________ Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo. Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda... Cisza nastanie. Awatar Rilija Ostatnio edytowane przez Slan : 28-05-2017 o 13:53.

27-05-2017, 21:46	#18
Arvelus Reputacja: 1	Kohorta poderwała glewię w powietrze i znów kręciła nią bojowo nad głową, szukając wrogów i w każdej chwili będąc gotową spuścić ją im na głowy. - Miejsce! - warknęła do reszty żądając rozstąpienia się i ponownie spuściła, na wzór gilotyny, swą glewię na skorupiaka. Tak to właśnie rozplanowała w tej półsekundzie która minęła od momentu gdy dostrzegła ostatniego przeciwnika do chwili gdy był on już martwy. Szybko wzniosła broń znów w górę, wracając do wojennych piruetów pozwalających jej rozeznać się w sytuacji i być gotową do walki, ale już po dwóch spowolniła, opuściła broń i pozwoliła swemu momentum samemu zaniknąć. Jej wzrok podążył po horyzoncie i otoczeniu na kilka chwil, a potem w twarzach towarzyszy, szukając zrozumienia u kogoś, licząc, że ktoś wyjaśni jej sytuację. - W porządku. Niebezpieczeństwo zażegnane. Domyślam się, że nikt z tu obecnych nie będzie łaskaw wyjaśnić mi tej sytuacji? Ostatnio edytowane przez Arvelus : 28-05-2017 o 11:21.

28-05-2017, 09:58	#19
Cedryk Reputacja: 1	Walka zakończyła się. W końcu można było zebrać myśli. „Zachciało mi się na morze.” Pomyślała gorzko Annamari. Druidka wysłał Bystrookiego w powietrze wysoko, tak wysoko by mogła rzucić okiem na okolicę z góry, jednakże nie za wysoko, tak by mógł w każdej chwili zanurkować i zaatakować błyskawicznie. Gestem przywołała do nogi Szybką. Wiedziała, że trzeba zająć się pierwszej kolejności rannymi. Pochyliła się nad Jeskiem przyłożyła dłonie do jego czoła , by lecząca energia mogła zapobiec pogarszaniu się stanu rannego. Wtedy też usłyszała pytanie Eydis. Faktycznie coś tu śmierdziało. Doskonałe pożywienie poprzedniego dnia było podejrzane. „Dlaczego ruszaliśmy się jak muchy w żywicy, posiłek mógł być czymś zatrute. Trzeba to przemyśleć, czy jakaś trucizna mogłaby wywołać taki stan jak nasz.” Pomyślała próbując przegrzebać swoje zasoby wiedzy. Odchrząknęła. - W zasadzie możliwości są dwie. Rozbiliśmy się lub załoga nas czymś struła. Trzeba to rozważyć. Zwłaszcza, że nie widzę tu nikogo z załogi. Po tych słowach rozejrzała się po plaży szukając szczątków statku. - Trzeba przeszukać plażę zebrać to co zostało. Potem zaś poszukać pożywienia. - Po tych słowach ruszyła w kierunku wyrzuconego na plażę ekwipunku. Ciekawa była co z jej dobytku ocalało. Am wysyła w powietrze Bystrookiego na szybki rzut okiem po okolicy z max wys, z której w tej samej rundzie mógłby zaatakować. Sacred Touch stabilizuje rannego. Próbuje dojść do tego czy byli zatruci i czym. Wiedza natura, profesja(zielarz), rzemiosło (alchemia) by wykryć czy mogli być czymś zatruci i czym. Potem podchodzi do Rzeczy. __________________ *Choć kroczę doliną Śmierci, Zła się nie ulęknę.* Ktokolwiek walczy z potworami, powinien uważać, by sam nie stał się potworem. gg 643974 Cedryk vel Dumaeg czasami z dopiskiem 1975

28-05-2017, 12:18	#20
Arvelus Reputacja: 1	Kohorta pokręciła głową opierając glewię na karku i zakładając na nią ręce z obu stron. Nawet w tej pozycji ostrze wciąż mogłoby swobodnie przesuwać się pół metra nad głowami reszty. - Nie rozbiliśmy się. Morze wyrzuciło by na brzeg nie tylko nas, ale też wiele innej załogi i szczątków. I spójrzcie na te ślady - wskazała wy żłobione w piasku rowy, jak po ciągnięciu, od linii wody do miejsca gdzie się obudzili. - I nasze rzeczy nie leżałyby grzecznie w kupce, ale pół dnia byśmy je zbierali. To zdrada! - warknęła gniewnie półgigancica nad głowami obecnych po czym pokręciła głową odzyskując spokój - Ale o jedzenie nie ma się co martwić. Jesteśmy w Przestworze Mwengi. To dziki obszar, ale bogaty we wszystko. Głównie w zwierzęta i rośliny które chcą cię zjeść, ale też jedzenie i wodę. Potrzebujemy planu. Cywilizacji do której możemy dotrzeć... Ostatnio edytowane przez Arvelus : 28-05-2017 o 19:38.