[Pathfinder 1e] Za Isger! - Strona 7

**Kerm** · 11-11-2022, 21:00

Rokowania zakończyły się porozumieniem, które - zdaniem Darvana - zadowoliło obie strony. A na to, że na ostateczny efekt trzeba było długo czekać, nie grało roli. I tak nie można było tego przyspieszyć.

Kolejne negocjacje również zakończyły się sukcesem, gdyż okazało się, iż sierżant Wallnar dysponuje pewnymi funduszami, które można było przeznaczyć na zaliczkę. A że dziesięć sztuk złota piechotą nie chodziło, Darvan był bardzo zadowolony.
Nawet podwójnie, bo dodatkowe złoto sugerowało, iż oni też nie będą musieli biegać na piechotę. Co prawda doświadczeni magowie mogli przywoływać różne magiczne stwory, w tym i wierzchowce, ale Darvanowi daleko było do tego poziomu i musiał się zadowalać bardziej przyziemnymi środkami transportu. A te kosztowały...

- Może tak pomożemy wielebnemu kapłanowi? - zwrócil się szeptem do swych kompanów. - Mamy trochę czasu... A potem rozejrzymy się za ewentualnym transportem, by jutro być gotowym na wszystko.

Tadeus · 19-11-2022, 14:41

- Zaprawdę nie wiem, kim jesteście, szlachetni Panowie, ale wiedzcie, że czynicie rzecz właściwą i miłą bogom! - kapłan powstał z kolan i rzucił się z wdzięcznością ku nim, chwytając ich serdecznie za prawice. Widać było, że towarzyszący im pochodzący ze wsi Yann z wielką przyjemnością i ciepłem odwzajemnił jego gest.

- Niestety, rzadka to rzecz, bo większość miejscowych już dawno zapomniała o przyzwoitości i wpojonej im za młodu bogobojności! - orzekł kapłan z goryczą w głosie, nie ukrywając specjalnie, że ma na myśli obecnego tam sierżanta. Ten tylko westchnął i przewrócił oczami.
- Nie namarnujcie tylko zbyt wiele czasu, wszak macie jeszcze swoje zadanie... - odburknął.

Droga na miejsce zajęła im niecałą godzinę, a byłoby pewnie szybciej, gdyby nie mieli ze sobą lekko kulejącego starca. Po wyjściu z osady od razu weszli w wiejską, pnącą się pod górę drogę, okalaną z obu stron wysokimi, tańczącymi na wietrze trawami. Słoneczna Polana okazała się naprawdę urokliwym miejscem, zlokalizowana była na częściowo zalesionym wzgórzu, z którego roztaczał się widok na dachy i kominy miasta poniżej i rozciągającą się wokół niego zieloną dolinę. Wrażenie psuły tylko widoczne w większości kierunków szerokie pasma wyciętych drzew, gospodarka leśna była tam naprawdę intensywna.
- Wycinają znacznie więcej, niż jest potrzebne tutejszym, a najbardziej szlachetne, wielosetletnie drzewa wysyłają za granicę! - wytłumaczył kapłan z niekrytym oburzeniem.

Gorzej, że gdy dotarli na miejsce, nie bardzo wspomóc ich mógł konkretami.
- Słyszałem w wizji śmiech bawiących się dziatków, który nagle... - przełknął ślinę i załzawiły mu się oczy. - ...przerodził się w mrożące krew w żyłach krzyki i widziałem ten widok... - drżącymi z emocji dłońmi wskazał panoramę poniżej. - Ale nie wiem gdzie... - rozłożył bezradnie ramiona, rozglądając się wokół. Polana była naprawdę spora i rozciągała się szerokimi zakolami w stronę okalających ją z trzech stron lasów.

**Sindarin** · 21-11-2022, 11:19

Thirleas był zadowolony z przebiegu rozmowy z Ingrid - nie chciał uciekać się do żadnych środków przymusu, wszak największym zagrożeniem dla rewolucji było upodobnienie się do reżimu, który chciała obalić. Na szczęście dziewczyna wydawała się entuzjastycznie nastawiona do pomysłu wspólnej podróży, chociaż półelf słyszał gdzieś z tyłu głowy paranoiczny głosik ostrzegający, że może ich zdradzić albo wystawić do wiatru…

Zaskoczyło go, że ich komórce nie przydzielono z góry żadnego funduszu operacyjnego - czyżby sytuacja finansowa była na tyle kiepska, że oszczędzano gdzie się da? Ewentualnie biurokracja przysłaniała dowództwu sprawy oczywiste, cheliaxiańskie naleciałości były czymś wżartym głęboko w tkankę społeczną Isgeru i pewnie będzie potrzebnych kilka pokoleń, by się ich pozbyć. Przynajmniej sierżant po raz kolejny okazał się uczciwym człowiekiem i bez marudzenia wypłacił im całkiem sensowną sumę. Powinno wystarczyć nie tylko na transport, ale i na parę przydatnych drobiazgów.

Półelf byłby zignorował panikującego kapłana, gdyby nie propozycja Darvana, dopiero po niej zastanowił się nad słowami erastilianina. Senna wizja, polana, ofiary… jak mógł to zignorować?!
- Oczywiście że tak! - odpowiedział żarliwie, ledwie próbując utrzymać ciszę - Ta jego wizja może mieć znaczenie, szczególnie w kontekście tych, za którymi chce gonić Ingrid -

***

Kleryk okazał się bardziej niż chętny do współpracy, ale chyba potrzebował kogoś, kto weźmie jego słowa na poważnie. Thirleas zanotował w pamięci, żeby później porozmawiać o tym z sierżantem - wsparcie kleru było czynnikiem o ogromnym znaczeniu dla każdej rewolucji, wszak bez rządu dusz nie można było liczyć na odmianę oblicza tej ziemi.

Półelf mimowolnie uśmiechnął się, gdy dotarli do Słonecznej Polany. Nazwa była adekwatna, miejsce to miało w sobie wiele uroku, a widok roztaczający się z niej podczas zachodów słońca musiał być wspaniały. I tu oczywiście Cheliax musiał wkraść się z brudnymi łapskami, swoją chciwością niszcząc piękno isgerskich krajobrazów.

- To się skończy, wielebny - odpowiedział na oburzone słowa kapłana - Nie możemy pozwolić, by obcy niszczyli nasz kraj dla własnych zysków - dodał z mocą - A teraz opowiedz dokładnie o tej wizji. Jaka była w niej pora dnia? Widziałeś kogokolwiek czy tylko ten krajobraz? Z której strony słyszałeś te krzyki? - po usłyszeniu odpowiedzi miał zamiar rozejrzeć się po samej polanie. Wciąż nie było pewności, czy wizja kleryka pokazywała przeszłość, czy przyszłość…

**Kerm** · 25-11-2022, 13:25

Mimo własnych słów Darvan nie do końca był pewien, czy pomaganie kapłanowi miało sens. A nuż faktycznie to, co opowiadał wielebny Arlan było li tylko skutkiem nadmiernego spożycia alkoholu?
Ale co im szkodziło przespacerować się i zobaczyć miejsce zdarzenia na własne oczy.

* * *

Słoneczna Polana była pięknym miejscem, chociaż widać było, że nadmierna wycinka drzew nie dodaje temu miejscu uroku.Wręcz przeciwnie.

- To zbrodnia, co tu robią z drzewami - powiedział zaklinacz. - Może uda się nam to powstrzymać. Lecz Thirleas ma rację, bo teraz najważniejsza jest ta wizja. Opowiedz nam, kapłanie, wszystko, co z niej pamiętasz. Każdy szczegół może mieć znaczenie.

Aro · 26-11-2022, 08:24

Niechęć sierżanta do wzięcia rzekomej wizji kapłana była dla Hjalmara dziwna. Owszem, prorocze sny bywały czasami tylko snami lub bywały nader zdradliwe, ale zupełne skreślenie ich bez chociażby chwili analizy było błędem. W rodzimych stronach Ulfena völvur - jak w skaldańskim zwano widzących - byli szanowani, a nie zbywani, toteż plan przespacerowania się na Słoneczną Polanę skald przyjął z aprobatą. Zwłaszcza, że innych produktywnych planów na resztę dnia nie mieli.

Intensywną wycinkę drzew, skutkującą w brzydko rysujących się bruzdach w zielonym otoczeniu, przyjął chłodno, acz bez cienia emocji jak to było w przypadku Thirleasa czy Wielebnego. Ot, urok tej południowej cywilizacji, która miała w zwyczaju wyniszczać krajobraz w imię profitu.

— Wielebny może klapnie na jakimś pniaku — Hjalmar zapronował kapłanowi.

Skald miał w planach wysłuchać jego odpowiedzi na pytania towarzyszy, zanim ruszy przed siebie szukać... czegokolwiek, co mogło odstawać od normy. Śladów, pozostałości magicznych aur, et cetera.

______________________________________

Tadeus · 04-12-2022, 14:48

Kapłan skinął głową z wdzięcznością i przysiadł na zaproponowanym mu pniaczku. Odetchnął ciężko, bo powracanie do wyśnionych obrazów sprawiało mu wyraźny ból. Dało się poznać, że i jego dusza i ciało odruchowo wzbraniały się przed ponownym zagłębieniem się w wizję, więc wolał posługiwać się tylko skrawkami, które raz zapamiętał.

Diplomacy d20-1 vs 10 = 18 sukces

Jednak spokojny głos Thirleasa i serdeczne gesty reszty grupy dały mu poczucie bezpieczeństwa. Przymknął oczy, a jego czoło od razu zmarszczyło się od przeżywanych emocji.
- To był zmierzch... Dziatki cieszyły się... coś im obiecano... ktoś obiecał... ktoś z miasta, komu ufały... Jednak nie to tu zastały... zamiast tego... O nie... NIE!!! - starzec począł rzucać się w amoku, z jego ściśniętych boleśnie powiek zaczęły płynąć łzy, wrzeszczał z przeżywanych emocji. Dobrych parę chwil potrzebowali, by go uspokoić.

Gdy go w końcu wybudzili, zupełnie zapadł się w sobie, jego smutne oczy nadal spływały łzami. Trząsł się i łkał.
- To było... gdzieś tam... czułem ich strach i ból... mrok pochłaniający ich słabe duszyczki... - wskazał drżącą ręką pobliski lasek.

Spellcraft take 20
Perception take 20

Niestety, mimo mijających kwadransów poświęconych na poszukiwanie magicznych impulsów albo bardziej namacalnych śladów czarnoksięstwa nic nie odnaleźli.

**Kerm** · 08-12-2022, 08:11

Wyglądało na to, ze przybycie na Słoneczną Polanę było tylko i wyłącznie stratą czasu, bo nawet jeśli wizja kapłana była prawdziwa, to i tak żadnych śladów nie znaleźli.

- Jak wyglądał ten ktoś, z kim dzieci tutaj przyszły? - Darvan zadał ostatnie pytanie, jakie przyszło mu do głowy.

**Sindarin** · 12-12-2022, 10:15

Gdy kapłan stracił panowanie nad sobą, Thirleas położył mu dłoń na ramieniu w uspokajającym geście. Wiedział, jak wycieńczającym przeżyciem potrafią być wizje, ale czasem cel uświęcał środki. Wsłuchiwał się w jego słowa, próbując wyłuskać z nich znaczące informacje.
- Wszystko będzie dobrze, wielebny - pocieszył go, kiedy już się uspokoił - Wizje są wspomnieniem lub ostrzeżeniem, ale niekoniecznie przeznaczeniem

Na pytanie Darvana pokiwał głową.
- To był pewnie ktoś znaczny w mieście, o dobrej opinii, skoro miał zaufanie dzieci-

21-11-2022, 11:19	#63
Sindarin DeDeczki i PFy Reputacja: 1	Thirleas był zadowolony z przebiegu rozmowy z Ingrid - nie chciał uciekać się do żadnych środków przymusu, wszak największym zagrożeniem dla rewolucji było upodobnienie się do reżimu, który chciała obalić. Na szczęście dziewczyna wydawała się entuzjastycznie nastawiona do pomysłu wspólnej podróży, chociaż półelf słyszał gdzieś z tyłu głowy paranoiczny głosik ostrzegający, że może ich zdradzić albo wystawić do wiatru… Zaskoczyło go, że ich komórce nie przydzielono z góry żadnego funduszu operacyjnego - czyżby sytuacja finansowa była na tyle kiepska, że oszczędzano gdzie się da? Ewentualnie biurokracja przysłaniała dowództwu sprawy oczywiste, cheliaxiańskie naleciałości były czymś wżartym głęboko w tkankę społeczną Isgeru i pewnie będzie potrzebnych kilka pokoleń, by się ich pozbyć. Przynajmniej sierżant po raz kolejny okazał się uczciwym człowiekiem i bez marudzenia wypłacił im całkiem sensowną sumę. Powinno wystarczyć nie tylko na transport, ale i na parę przydatnych drobiazgów. Półelf byłby zignorował panikującego kapłana, gdyby nie propozycja Darvana, dopiero po niej zastanowił się nad słowami erastilianina. Senna wizja, polana, ofiary… jak mógł to zignorować?! - Oczywiście że tak! - odpowiedział żarliwie, ledwie próbując utrzymać ciszę - Ta jego wizja może mieć znaczenie, szczególnie w kontekście tych, za którymi chce gonić Ingrid - *** Kleryk okazał się bardziej niż chętny do współpracy, ale chyba potrzebował kogoś, kto weźmie jego słowa na poważnie. Thirleas zanotował w pamięci, żeby później porozmawiać o tym z sierżantem - wsparcie kleru było czynnikiem o ogromnym znaczeniu dla każdej rewolucji, wszak bez rządu dusz nie można było liczyć na odmianę oblicza tej ziemi. Półelf mimowolnie uśmiechnął się, gdy dotarli do Słonecznej Polany. Nazwa była adekwatna, miejsce to miało w sobie wiele uroku, a widok roztaczający się z niej podczas zachodów słońca musiał być wspaniały. I tu oczywiście Cheliax musiał wkraść się z brudnymi łapskami, swoją chciwością niszcząc piękno isgerskich krajobrazów. - To się skończy, wielebny - odpowiedział na oburzone słowa kapłana - Nie możemy pozwolić, by obcy niszczyli nasz kraj dla własnych zysków - dodał z mocą - A teraz opowiedz dokładnie o tej wizji. Jaka była w niej pora dnia? Widziałeś kogokolwiek czy tylko ten krajobraz? Z której strony słyszałeś te krzyki? - po usłyszeniu odpowiedzi miał zamiar rozejrzeć się po samej polanie. Wciąż nie było pewności, czy wizja kleryka pokazywała przeszłość, czy przyszłość…

26-11-2022, 08:24	#65
Aro Reputacja: 1	Niechęć sierżanta do wzięcia rzekomej wizji kapłana była dla Hjalmara dziwna. Owszem, prorocze sny bywały czasami tylko snami lub bywały nader zdradliwe, ale zupełne skreślenie ich bez chociażby chwili analizy było błędem. W rodzimych stronach Ulfena völvur - jak w skaldańskim zwano widzących - byli szanowani, a nie zbywani, toteż plan przespacerowania się na Słoneczną Polanę skald przyjął z aprobatą. Zwłaszcza, że innych produktywnych planów na resztę dnia nie mieli. Intensywną wycinkę drzew, skutkującą w brzydko rysujących się bruzdach w zielonym otoczeniu, przyjął chłodno, acz bez cienia emocji jak to było w przypadku Thirleasa czy Wielebnego. Ot, urok tej południowej cywilizacji, która miała w zwyczaju wyniszczać krajobraz w imię profitu. — Wielebny może klapnie na jakimś pniaku — Hjalmar zapronował kapłanowi. Skald miał w planach wysłuchać jego odpowiedzi na pytania towarzyszy, zanim ruszy przed siebie szukać... czegokolwiek, co mogło odstawać od normy. Śladów, pozostałości magicznych aur, et cetera. ______________________________________ Przy bliższej inspekcji polany Hjalmar będzie posiłkować się Surwiwalem (+1), Percepcją (+4) i Wykrywaniem Magii.

12-12-2022, 10:15	#68
Sindarin DeDeczki i PFy Reputacja: 1	Gdy kapłan stracił panowanie nad sobą, Thirleas położył mu dłoń na ramieniu w uspokajającym geście. Wiedział, jak wycieńczającym przeżyciem potrafią być wizje, ale czasem cel uświęcał środki. Wsłuchiwał się w jego słowa, próbując wyłuskać z nich znaczące informacje. - Wszystko będzie dobrze, wielebny - pocieszył go, kiedy już się uspokoił - Wizje są wspomnieniem lub ostrzeżeniem, ale niekoniecznie przeznaczeniem Na pytanie Darvana pokiwał głową. - To był pewnie ktoś znaczny w mieście, o dobrej opinii, skoro miał zaufanie dzieci-

11-11-2022, 21:00	#61
Kerm Administrator Reputacja: 1	Rokowania zakończyły się porozumieniem, które - zdaniem Darvana - zadowoliło obie strony. A na to, że na ostateczny efekt trzeba było długo czekać, nie grało roli. I tak nie można było tego przyspieszyć. Kolejne negocjacje również zakończyły się sukcesem, gdyż okazało się, iż sierżant Wallnar dysponuje pewnymi funduszami, które można było przeznaczyć na zaliczkę. A że dziesięć sztuk złota piechotą nie chodziło, Darvan był bardzo zadowolony. Nawet podwójnie, bo dodatkowe złoto sugerowało, iż oni też nie będą musieli biegać na piechotę. Co prawda doświadczeni magowie mogli przywoływać różne magiczne stwory, w tym i wierzchowce, ale Darvanowi daleko było do tego poziomu i musiał się zadowalać bardziej przyziemnymi środkami transportu. A te kosztowały... - Może tak pomożemy wielebnemu kapłanowi? - zwrócil się szeptem do swych kompanów. - Mamy trochę czasu... A potem rozejrzymy się za ewentualnym transportem, by jutro być gotowym na wszystko.

19-11-2022, 14:41	#62
Tadeus Reputacja: 1	- Zaprawdę nie wiem, kim jesteście, szlachetni Panowie, ale wiedzcie, że czynicie rzecz właściwą i miłą bogom! - kapłan powstał z kolan i rzucił się z wdzięcznością ku nim, chwytając ich serdecznie za prawice. Widać było, że towarzyszący im pochodzący ze wsi Yann z wielką przyjemnością i ciepłem odwzajemnił jego gest. - Niestety, rzadka to rzecz, bo większość miejscowych już dawno zapomniała o przyzwoitości i wpojonej im za młodu bogobojności! - orzekł kapłan z goryczą w głosie, nie ukrywając specjalnie, że ma na myśli obecnego tam sierżanta. Ten tylko westchnął i przewrócił oczami. - Nie namarnujcie tylko zbyt wiele czasu, wszak macie jeszcze swoje zadanie... - odburknął. Droga na miejsce zajęła im niecałą godzinę, a byłoby pewnie szybciej, gdyby nie mieli ze sobą lekko kulejącego starca. Po wyjściu z osady od razu weszli w wiejską, pnącą się pod górę drogę, okalaną z obu stron wysokimi, tańczącymi na wietrze trawami. Słoneczna Polana okazała się naprawdę urokliwym miejscem, zlokalizowana była na częściowo zalesionym wzgórzu, z którego roztaczał się widok na dachy i kominy miasta poniżej i rozciągającą się wokół niego zieloną dolinę. Wrażenie psuły tylko widoczne w większości kierunków szerokie pasma wyciętych drzew, gospodarka leśna była tam naprawdę intensywna. - Wycinają znacznie więcej, niż jest potrzebne tutejszym, a najbardziej szlachetne, wielosetletnie drzewa wysyłają za granicę! - wytłumaczył kapłan z niekrytym oburzeniem. Gorzej, że gdy dotarli na miejsce, nie bardzo wspomóc ich mógł konkretami. - Słyszałem w wizji śmiech bawiących się dziatków, który nagle... - przełknął ślinę i załzawiły mu się oczy. - ...przerodził się w mrożące krew w żyłach krzyki i widziałem ten widok... - drżącymi z emocji dłońmi wskazał panoramę poniżej. - Ale nie wiem gdzie... - rozłożył bezradnie ramiona, rozglądając się wokół. Polana była naprawdę spora i rozciągała się szerokimi zakolami w stronę okalających ją z trzech stron lasów.

25-11-2022, 13:25	#64
Kerm Administrator Reputacja: 1	Mimo własnych słów Darvan nie do końca był pewien, czy pomaganie kapłanowi miało sens. A nuż faktycznie to, co opowiadał wielebny Arlan było li tylko skutkiem nadmiernego spożycia alkoholu? Ale co im szkodziło przespacerować się i zobaczyć miejsce zdarzenia na własne oczy. *** * *** Słoneczna Polana była pięknym miejscem, chociaż widać było, że nadmierna wycinka drzew nie dodaje temu miejscu uroku.Wręcz przeciwnie. - To zbrodnia, co tu robią z drzewami - powiedział zaklinacz. - Może uda się nam to powstrzymać. Lecz Thirleas ma rację, bo teraz najważniejsza jest ta wizja. Opowiedz nam, kapłanie, wszystko, co z niej pamiętasz. Każdy szczegół może mieć znaczenie.

04-12-2022, 14:48	#66
Tadeus Reputacja: 1	Kapłan skinął głową z wdzięcznością i przysiadł na zaproponowanym mu pniaczku. Odetchnął ciężko, bo powracanie do wyśnionych obrazów sprawiało mu wyraźny ból. Dało się poznać, że i jego dusza i ciało odruchowo wzbraniały się przed ponownym zagłębieniem się w wizję, więc wolał posługiwać się tylko skrawkami, które raz zapamiętał. Diplomacy d20-1 vs 10 = 18 sukces Jednak spokojny głos Thirleasa i serdeczne gesty reszty grupy dały mu poczucie bezpieczeństwa. Przymknął oczy, a jego czoło od razu zmarszczyło się od przeżywanych emocji. - To był zmierzch... Dziatki cieszyły się... coś im obiecano... ktoś obiecał... ktoś z miasta, komu ufały... Jednak nie to tu zastały... zamiast tego... O nie... NIE!!! - starzec począł rzucać się w amoku, z jego ściśniętych boleśnie powiek zaczęły płynąć łzy, wrzeszczał z przeżywanych emocji. Dobrych parę chwil potrzebowali, by go uspokoić. Gdy go w końcu wybudzili, zupełnie zapadł się w sobie, jego smutne oczy nadal spływały łzami. Trząsł się i łkał. - To było... gdzieś tam... czułem ich strach i ból... mrok pochłaniający ich słabe duszyczki... - wskazał drżącą ręką pobliski lasek. Spellcraft take 20 Perception take 20 Niestety, mimo mijających kwadransów poświęconych na poszukiwanie magicznych impulsów albo bardziej namacalnych śladów czarnoksięstwa nic nie odnaleźli.

08-12-2022, 08:11	#67
Kerm Administrator Reputacja: 1	Wyglądało na to, ze przybycie na Słoneczną Polanę było tylko i wyłącznie stratą czasu, bo nawet jeśli wizja kapłana była prawdziwa, to i tak żadnych śladów nie znaleźli. - Jak wyglądał ten ktoś, z kim dzieci tutaj przyszły? - Darvan zadał ostatnie pytanie, jakie przyszło mu do głowy.