Kaworu

Aiko słuchała Daichiego. Czy była w szoku? Hm… poniekąd, ale nie dlatego, że policjant okazał się biseksualny – miała wszak wykształcenie medyczne. Ale sytuacja, w której syn byłego chłopaka chce się hajtnąć z Twoją córką? Ah, i w tle jest gdzieś jeszcze Lan „Totalne Destrukcja” Chi, aka Ping Ping, Lin Lin czy jak-jej-tam-było.

Było jej w sumie troszkę szkoda Daichego, jego sytuacja nie wydawała się godna pozazdroszczenia i pewnie było mu dosyć ciężko. Poza tym ten cały coming out wydawał się jej być nieco… przypadkowy? W każdym razie widać było, że Daichi zbytnio go nie przemyślał, a teraz (być może? Nie była pewna) martwi się o to jak zostanie przyjęty.

Aiko zastanowiła się przez chwilkę, spojrzała na kolegę po fachu, spuściła wzrok, przystąpiła z nogi na nogę – po czym podeszła do niego i go przytuliła (nieco niezdarnie, w sumie nie byli nigdy blisko).

 

Slan

Wszyscy zamarli czekając na dalszy wywód Daichiego. W końcu Asami wzruszyła ramionami.
- Ja tam muszę wytłumaczyć córce, że kobieta, z którą miałam scysję to moja eks i jest zamieszana w zniknięcie jej drugiej matki. – pokręciła głową.
- Nie bardzo rozumiem co ma pan na myśli. Przecież chyba po raz trzeci panu mówię, że… po wypadku pomocy szukałam. A wcześniej, nikt inny nie mógł mi pomóc w poszukiwaniach. Co do mojej siostry… myślałam, że usiłuję jej pomóc. Zachęcić ją, aby się starała. Kiedyś to wydawało się takie łatwe. – rzekła Jinora
- Przeprowadzę się do bratanicy w Omashu. Mają tam wiele bezpiecznych tuneli. – rzekł profesor zmęczonym tonem.

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija

Guren

Daichi odruchowo poklepał Aiko po ramieniu: - To miłe, ale na serio to jeszcze nie taka zła sytuacja... A przynajmniej nie do nie naprawienia i wyjaśnienia z ojcem Tobia. Ale nie zamierzam oddawać córki tylko dlatego, że mój inny stary znajomy wmówił coś jednemu dzieciakowi.
Ja może nie powinienem oceniać, ale jakie masz wrażenia o Tobiu? Wiesz ja mam jeszcze pryzmat jego ojca.

Potem wywrócił oczami na wywód Jinory siląc się zeby nie wykonać gestu, że będzie rzygać:- Pani Asami ja panią dobrze rozumiem. Jedziemy na podobnym wózku. Mam nadzieję, że dzieci chociaż docenią wysiłki w prostowaniu sytuacji.
Panie Profesor, nie polecam Omashu. Mają na pieńku od lat z Pustynią. Gorsze jest już tylko Ba Sing Sei.

A Jinora... Nie znamy się, więc nie wiem na ile to co paniusia mówi to fakty, a na ile bełkot godny funkcjonującego alkoholika co to najbardziej kombinuje jak tutaj udowodnić, że nie jest głupi a w tym celu wykonuje mnóstwo głupot. Bo jedno to usłyszeć opinii, a drugie się stosować. Jak dla mnie najprostsza droga to nie włazić do świata duchów, bo zrobiło się dla paniusi za niebezpiecznie.

. Ale ja nie każę mnie słuchać. -jego głos ociekał coraz większą słodyczą. - To czy gdzieś tutaj jest telefon. Mam parę osób do obdzwonienia.

 

__________________
You are braver than you believe, stronger than you seem, and smarter than you think. Kubuś Puchatek aka Winnie the Pooh

Kaworu

- Nie wiem co mam myśleć o Tobiu - odparła Aiko - Tyle się w ostatnim czasie wydarzyło, że nie miałam chwili, by mu ją poświęcić i się namyślić. Ale... chyba nie jest złym dzieckiem. Choć rozumiem, że możesz jako ojciec inaczej się na niego zapatrywać - powiedziała.

Z całej siły starała się nie skomentować tonu głosu i wypowiedzi Daichiego odnośnie Jinory, nawet, jeśli średnio jej się spodobała. Posłała jednak jej pocieszający uśmiech, odwrócona od mężczyzny tak, by go nie dostrzegł.

- Może zrezygnowanie z wizytowania świata duchów nie jest złym pomysłem... - zastanowiła się na głos - Przynajmniej do czasu, aż znajdziemy jakieś remedium, co może jednak potrwać... w sumie nie wiem, czy to w ogóle możliwe, ciężko mi się wypowiadać w tym temacie...

 

Brilchan

- Mistrzyni ja wiem że Pan Daichi może się wydawać nieco zbyt obcesowy ale ma dobre serce a czasami warto wysłuchać gorzkich słów... Co do waszej siostry wy jesteście specjalistką która piszę książki i najmłodszą w historii Mistrzynią, Mistrz Meelo ma swoją armię i chociaż nie lubię go jak wysypki muszę przyznać że jest przydatny dla Nacji Wiatru. Mistrzyni Ikki jest naprawdę utalentowaną muzyczką premiuje naszą kulturę i czuję się stłamszona i niedoceniana - Wyjaśnił.

- Ja Mistrzyni Jinoro jestem nikim, nie mam prawa was ganić bo popełniłem podobne błędy a do tego i gorsze! Ale chce pomóc i chcę żeby Ikki była szczęśliwa bo ją lubię - Dodał z przepraszającym uśmiechem.

- Panie Daichi dziękuje wam za pomoc, z ROZZZRYWACZEM się dogadałem nie musicie się o mnie martwić! Teraz nie będę samotny skoro mam duchowego towarzysza może uda mi się osiągnąć nadludzkie wyczyny jak Tokuga z którym parę lat temu walczyły Pani Korra i Pani Asami ? Proszę się zająć waszymi sprawami rodzinnymi dziękuję za pomoc i za szczerość - Odpowiedział Migmar klepiąc policjanta po ramieniu w odpowiedzi na ten sam gest.

Ukłonił się Profesorowi - Dziękuję za pomoc Bractwa choć z Rozrywaczem połączyły mnie niemiłe okoliczności pomoc Bractwa Duchowego pomogła mi zbudować most porozumienia

- Pani Asami wasza Eks nie wchodziła w szczegóły mogę wam jeszcze raz wszystko powtórzyć w ogrodzie

 

Slan

- Czternaście lat temu i kilka razy potem. To uparty sukinsyn. Teraz siedzi. – Asami skwitowała wypowiedź na temat Tokugi.
Kay przybierał postawę bojową i szykował się do zaatakowania Daichego, ale Jinora go ponownie uspokoiła.
- Panie Daichi, pewne rzeczy Panu powiedziałam i powtarzać ich nie muszę. Pani Aiko, nie wybierałam się do świata duchów od tamtego wydarzenia. Choć nie wiemy, co dla nas utkano na krośnie. Dziękuję ci Migmarze, jak tylko wszystko wam przekażę, to co zdołałam ustalić, poszukam siostry i z nią porozmawiam. – z pomocą męża ruszyła na zewnątrz.
- Telefon jest w recepcji. Też muszę zadzwonić do bratanicy. Potem tylko kota zabrać i za dwa dni jestem bezpieczny. – uśmiechał się profesor. Jego głos był frenetyczny.
Na zewnątrz Hideki stał pod drzwiami coś notując. Kochaku i Rhin rozmawiali z jakiś duchem wyglądającym jak napompowany ogromny kot. Tobio udawał, że czyta ulotki i pilnował jednym okiem… wszystkich, a kuni wyjęła osełkę i ostrzyła nóż. Jakaś dziewczyna myła okna.

Ustalenia Jinory.
Jinora usiadła na ławce i Kazała podać sobie teczkę. Kay zrobił kwaśną minę, ale podał ją.
- Pierwszym z tych zaginionych awatarów Achak. Wiemy o nim tylko z kilku dokumentów. Udało mi się ustalić, że żył przed dwoma tysiącami lat. Potajemnie ożenił się z tkaczką ognia Mey, co było źle widziane z jakiegoś powodu. Potem udał się na wyprawę i gdy wrócił jego żona była martwa. Postanowił szukać winnego i jego zemsta zataczała coraz większe kręgi i zginęło wielu ludzi. Czytałam kiedyś rozprawę o zatopionym Shen-Mu z tamtego okresu. Daiyu była tkaczką ziemi maltretowaną przez ojczyma, którego zabiła podczas przebudzenia mocy… Przez wiele lat była dobrym awatarem, ale pewnego dnia zabiła Wielkiego Króla Wschodu, gdy zobaczyła jak traktuje konkubiny. I potem znowu eskalowało. Arban był wychowankiem Świątyni powietrza. Kiedyś został kochankiem-przyjacielem Księcia Jadeitu, który gdy zachorował, uczynił go swym następcą. Nieprzyzwyczajony do władzy i zbytku Arban popadł w uzależnienia i został paranoicznym tyranem. O ostatnim awatarze niewiele wiadomo. Znam tylko to. – pokazała zdjęcie płaskorzeźby gdzie kobieta, sądząc po oczach tkaczka ognia, wykonywała na jakimś mężczyźnie coś, co wyglądało na odbieranie komuś tkania tak jak robił to Ang. Uśmiechała się łagodnie. Było coś nieludzkiego w tym uśmiechu. Pod spodem widać było „Rilja przynosi Wyzwolenie”
- Tkanie energii setki lat przed czasami Anga… – rzekła Jinora.

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija

Kaworu

Aiko sama nie wiedziała, co powiedzieć na rewelacje Jinory. Otworzyła i zamknęła parę razy usta, aż wreszcie zebrała myśli.

- To.. potworne! - wykrzyknęła - Nie wiem, jak choćby jeden z Awatarów mógł zrobić coś takiego, ale AŻ CZTERY?! - krzyknęła jeszcze głośniej - Ekhem... przepraszam... - dodała ciszej - Ale naprawdę, to to prostu... brak mi słów. Nie wierzę, że to w ogóle możliwe. Ja... - zamilkła na chwilę - Jeśli Awatar Korra poszła śladem tych Awatarów, to mogło się z nią stać coś złego. Bardzo złego. Musimy - położyła nacisk na to słowo - jej pomóc. Koniecznie!

 

Guren

Daichi po raz nie wiadomo który przewrócił oczami, tym razem na wypowiedź Aiko. Burknął:
- Daj spokój! I co tamci niby zrobili takiego żeby być zapomniani?
W czym brzmią gorzej od innych Awatarów? Yangchen urządziła z co najmniej jedną wietrzna jatkę., Kyoshi równie dużo jatek co chwalebnych czynów. Aruk okazał się być idiota, a Roku... Możemy się wykłócać czy nie lepiej dla świata by było jakby ukatrupił Władcę Ognia. Kwestia mniejsza i większe zło, ale weź zabij przyjaciela.


Możemy się tylko wykłócać jak bardzo tamtym "ZAPOMNIANYM" podwinęła się BARDZIEJ noga. Chociaż połowa świetnie by służyła do nauczania czemu zemsta to kretyństwo i miecz siekący z wielu stron.

Jasne Awatarzy władają 4 żywiołami, mają zachować Równowagę, ale umyka wam najważniejsze- każdy Awatar to człowiek, a nie bóg. I dlatego, że są ludźmi są w stanie pojąć innych ludzi, czy jako takie żywe istoty. Ich cierpienia jak i radości, a nie patrzeć na to z góry. Wiecie jak to, że "Syty nie zrozumie głodnego". Awatarzy mogą mieć w zestawie lepsze karty, ale muszą też być ludźmi, aby pojąć jak to jest żyć. Dlatego również żaden nie jest nieomylny, a doskonalenie nigdy się nie kończy.
POTWORNI Awatarzy... Kurwa, co za debilizm. To tylko dowód niewygodnej prawdy, że "Historię piszą zwycięzcy". Jedyny powód dla którego są pewnie Zaginieni to albo że zgubiono się w rozrachunku, albo zadbano by o nich zapomnieć.

 

__________________
You are braver than you believe, stronger than you seem, and smarter than you think. Kubuś Puchatek aka Winnie the Pooh

Brilchan

Przed spotkaniem w ogrodzie



Spiskowanie z Hidekim

Migmar na widok Hidekiego zacisnął zęby podszedł do niego i powiedział - Przez tą sytuacje na przyjęciu i twoje teorie spiskowe z gazety bulwarowej czy powieści groszowej dla pensjonarek musiałem zrezygnować z planu proszenia Pani Asami o pomoc w uwolnieniu waszych rodziców z więzienia politycznego. Uwaliłem swoją karierę w policji i życie żeby zrobić z twojej siostry bohaterkę a z siebie przestępcę. Nie zrozum mnie źle o nic mnie nie prosiliście po prostu spłaciłem dług, bo kiedy mnie poznaliście pomogliście mi w najczarniejszym momencie mojego życia zupełnie bezinteresownie ale twoja siostra ona ma za dobre serce... Nie da rady wykorzystać tej sytuacji żeby pomóc waszym rodzicom, skoro już masz rozsiewać plotki zrób to w dobrym celu - Klepnął Hidekiego w ramię.

Po chwili zastanowienia dodał - Za zamachem stał Meelo i bliźniaki oboje chcą wojny możesz sprzedać tą informacje prasie żeby zarobić trochę pieniędzy - Postanowił skłamać chłopakowi żeby wykorzystać jego plotkarstwo.

- Potem jeszcze będę chciał pogadać z wami Neo Grupo Awatara ale teraz nie mogę bo mam zebranie nie jestem złym człowiekiem przepraszam jeżeli zawiodłem wasze zaufanie- Ukłonił się przed dzieciarnią potem poszedł do ogrodu.

W ogrodzie

Dorjee słuchał historii zaginionych awatarów oraz słów towarzyszy w milczeniu w końcu z oczu poleciały mu łzy pomyślałby kto że nie tka wiatru a łzy jak w klasycznej sztuce z Wysp Bursztynowych. Otarł oczy rękawem odchrząknął i powiedział

- Pan Daichi ma racje, słysząc te historię widzę jak destrukcyjne jest moje pragnienie zemsty na Mistrzu Meelo... Mistrzyni Jinoro mam do was dwie prośby - Wyciągnął z za pazuchy list.

- Przekażcie to Mistrzyni Ikki to list z przeprosinami i wyjaśnieniami dlaczego zrobiłem to co zrobiłem... Wolałbym powiedzieć jej to osobiście ale mogę nie mieć okazji chcę żeby wiedziała ile dla mnie znaczy oraz ją przeprosić a z tej Misji mogę nie wrócić -

- Ostrzeżcie Mistrza Meelo i zaplanujcie działania dyplomatyczne muszę obsmarować waszego Starszego brata aby zyskać zaufanie Mglistego Lustra najlepsze kłamstwo jest osnute wokół prawdy szczególnie że jedna z członkiń twierdzi że wyczuwa kłamstwo jak Toph wiem że igram z wywołaniem wojny ale to jedyny sposób żeby pomóc Pani Awatar Korrze jeszcze chwilę temu nie myślałbym o ostrzeżeniu... - Muzyk który w gabinecie odzyskał nieco koloru na twarzy, błysku w oku teraz znów wyglądał jak śmierć na chorągwi blady i przytłoczony własnymi błędami życiowymi.

 

Slan

Hideki und Migmar
Hideki kiwnął głową.
- W istocie, w istocie. Bardzo miło, że ktoś wreszcie mnie docenił. – rzekł Hideki notując słowa Migmara.
- Co nam piszesz? – zapytała Kuni podejrzliwie.
- Nic co mogłoby ciebie interesować. – Odparł Hideki odsuwając się
- Nie będziesz mi mówił co powinno mnie interesować. – zawołała Kuni usiłując walnąć Hidekiego kulą w rękę aby wypuścił notes.
Rin się przyglądał im od jakiegoś czasu.
- Wiecie, że jakbyście byli postaciami z książki albo komiksu, to czytelnicy, z powodu takiego zachowania, robiliby z was parę? – rzekł z wielkim „niewinnym” uśmiechem.
Kuni i Hideki zamarli zdjęci przerażeniem.
- Ja już chyba sobie pójdę… – rzekł Hideki.
- Nie! Migmar powiedział, że jesteśmy nowymi pomocnikami Awatara. – zawołał Rin.

Opowieść o Upadłych.
Jinora popatrzyła na Daichiego i skinęła głową.
- Ma Pan rację. Kimże oni byli? Człowiek, którego złamała władza, na jaką nie był gotowy. Ktoś, komu odebrano wszystkich, których kochał. Ta, której rany zadane w dzieciństwie okazały się zbyt głębokie. Co do twojego planu Migmarze, to pewne ryzyko. Może wymknąć się spod kontroli…

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija