Guren

- Fakt Migmar, to utrudnia sprawę... Ale jeśliby Twoja sytuacja się zmieniła... -westchnął Daichi - I cokolwiek postanowisz Gendo, to uwzględnij, że dzieciak podejmując część z tych decyzji miał nóż na gardle, albo Rozrywacza doczepionego. - wskazał na demona- Cokolwiek się zaś stanie idę zatrzymać wojnę, konflikt czy zamieszki. Nie znoszę Chaosu.

 

__________________
You are braver than you believe, stronger than you seem, and smarter than you think. Kubuś Puchatek aka Winnie the Pooh

Slan

Gendo uśmiechnął się.
- Przepowiednia to kiepska kochanka, lub kochanek, która da ci chwilę radości, ale zarazi syfem. Ale dziękuję za informacje i mapę. – przyjrzał się mapie – Rozpoznaję tylko skrzącą wyspę, właśnie tam pracowałem jako tancerz. A tym Daichi dalej trzymaj z Panią Sato. Jej babka kiedyś wygrała w siłowaniu na ręce z moim dziadkiem, ale ten nigdy nie spłacił długu z zakładu. Podobno jako jedyny. – zamyślił się.

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija

Brilchan

- Ja nie wierzę w tę przepowiednię jakoś święcie Panie Gendo jak na razie sprawdziły się dwa szczegóły Awatar Vaatu faktycznie objawił się światu i straszny z niego kutasina a pierwsza córka nacji wiatru faktycznie potrzebuje ratunku i chyba udało mi się ją namówić na to, żeby się do tego przyznała przed bliskimi. Mało przydatna ta przepowiednia skoro udaję się ją odcyfrować dopiero po fakcie, ale Księżniczka Księżyca ukazała mi się i nakazała rozprowadzać wieści więc to właśnie robię - Powiedział, następnie wytarł usta sobie i Rozzrywaczowi serwetą, którą ukradł z restauracji wstał zapiął marynarkę.

- Taki układ mi pasuję mój duchowy druhu, też nie chcę bolesnego połączenia. Cóż, naprawiłem pierdolnik, który narobiłem swoją nierozwagą na tyle, w jakim stopniu mogłem, spróbowałem zadośćuczynić krzywdom, zdobyłem nieco przydatnych informacji, zjadłem ostatni posiłek, to pozostaje mi tylko stawić się w punkcie ekstrakcji. Dziękuję Panu za pomoc i wyrozumiałość Panie Daichi mam nadzieje, że w przyszłości będę mógł się wam odwdzięczyć - Skłonił kapelusz przed obydwoma policjantami, podziękował właścicielowi za jedzenie i ruszył do wyjścia z zamiarem dotarcia do kawiarni dworcowej zgodnie z tym, co nakazała szamanka Mglistego Lustra.

 

Guren

- Gendo, jakkolwiek to intrygująca metafora, to w ogóle nie rozumiem skąd przy przepowiedniach w ogóle jakieś miłe części. Przepowiednie to z reguły zapowiedź katastrofy lub szamba. Gdzie ta miła parta - zauważył Daichi. - I tak uważam, że skoro Satou może bardzo odpowiadać za przyczyny i przebieg wydarzeń, tym bardziej należy trzymać się blisko niej.

A co do pierdolnika Migmar... To nadal sporo przed nami. Mam nadzieję, że przynajmniej kelner dzięki temu co zorganizowaliśmy, to chociaż zycie tamtego kelnera przestanie wisieć na włosku. Nawet nie poznałem jego imienia, ale szkoda człowieka!

I tak Gendo, jeszcze jedna sprawa. Pamiętasz jak parę lat temu przyjechali moi znajomi z Pustyni z dziećmi. Przyjechał właśnie taki jeden.... Tobio. Syn przyjaciela, ważnego handlarza. Myślał, że zaręczył się z moją córką. Naprostowałem z nim parę rzeczy, ale i tak zostanie na trochę w Aqua Port. To raz. Po drugie jeśli trafisz jak będę trzepał skórę takiemu wysokiemu, śniademu w okularach o dziwnym imieniu.... Się nie wtrącaj. Solniczka bardzo zasłużył za ambaras z Tobiem

 

__________________
You are braver than you believe, stronger than you seem, and smarter than you think. Kubuś Puchatek aka Winnie the Pooh

Kaworu

Aiko starała się nie dać zirytował Mgielnej Straży.

- Słuchajcie - powiedziała, starając się opanować drżenie głosu, z wyciągniętymi rękami, by pokazać, że nie ma złych zamiarów - Wiem, że nasze organizacje często się różnią. Ale przychodzę z otwartymi rękami jako policjantka i Tkaczka Wody. Wierzę, że mnie potrzebujecie, nawet, jeśli nie chcecie tego przyznać. Jeśli taka jest Wasza wola, mogę sobie pójść. Ale skoro duchy się wyrwały z okowów, to każda para rąk Wam się przyda, zwłaszcza jeśli chodzi o osobę z moimi zdolnościami. Zastanówcie się - naprawdę chcecie mnie odrzucić? - spytała, odwracając się do wyjścia. Było dla niej jasne, że jej potrzebują, ale niestety, duma nie pozwoliła im tego przyznać.

Mogła se pójść, oczywiście. Ale było dla niej jasne, że poskutkuje to tylko większym chaosem i szkodami. Nie chciała tego robić, ale zamierzała, jeśli nie miała żadnego innego woboru.

 

Slan

Aiko
Dowódczyni podeszła powoli do Aiko i Enkh dmuchnęła im dymem z cygara w twarz, choć Enkh go rozwiała.
- Panienko, ja tu żadnej odznaki nie widzę, więc kim jesteście, to musimy wierzyć na słowo. A tego nie lubimy, oj nie. Więc może zabierz te swoją duchacką osobę i daj pracować normalnym ludziom. – warknęła uśmiechając się z wyższością.
Spomiędzy tłumu wybiegły dwie postaci. Niska kobieta i wysoki mężczyzna.
- Detektyw Bu i detektyw Wu. – rzekł mężczyzna wskazując na siebie i kobietę
- Miejmy nadzieję, że to zapamiętają Bu. – Tang, wróć do pracy. – wydała polecenie, a dowódczyni odeszła rzucając Aiko spojrzenie „Jeszcze się policzymy”.
- Agenci operacyjni bywają zasadniczy. Czym możemy służyć? – zapytała Wu.

Migmar i Daichi.
- Zaręczyny? To się musiałeś naprostować. Ja się wtrącać nie mogę, ale niech dzieciak uważa, to miasto bywa groźne. – rzekł i uścisnął Migmara.
- Może spotkamy się w tym lub innym życiu. – rzekł i uścisnął chłopaka.

Migmar alone.
Migmar udał się do Baru Dwocowego na dworcu centralnym. Gdy poprosił o Omashushki z Bizonim serem, potrawę drogą i rzadko spotykaną, a na dworcu podawano głównie „Makaron rozmaitości”. Sprzedawczyni popatrzyła na niego podejrzliwie, a potem dała kupon rabatowy do toalety z sygestią, aby tam się udał. Gdy tam poszedł, jakiś ospowaty ponury mężczyzna polecił, aby poszedł za nim i zaprowadził go na zaplecze, gdzie pociągnął za wajchę i otworzył się tunel do podziemia. Tam trafił na starą podziemną kolej z czasów Kuviry, gdzie wsiadł do mini pociągu prowadzonego przez niemal ślepego staruszka. Jechał godzinę, aż dotarł na podziemny parking. Tam wsadzono go do starego Cabage Cara, którym go zabrano. Jechał dłuższy czas, aż dotarł do starej rezydecji. Całkiem sympatycznie wyglądająca Kamerdynerka zaprowadziła Sali z kominkiem. Czekał tam na niego Kelner i Trupiooki.
-[i] A widzisz, jednak nie utniemy ci lewej stopy. [/i- rzekł morderca.
Kelner się popłakał.

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija

Guren

W Chrupko...
- A Tobio to dzieciak Pustyni- tam na dzień dobry wywalasz z buta skorpiono-węże. Niebezpieczeństwo to pojęcie szerokie. - odparł Daichi- Trzymajmy się na razie tego życia, Gendo.

...wyruszamy w drogę...
- Pamiętaj, żeby się kontaktować jeśli się coś stanie. Zwłaszcza jak cos złego. Do mnie albo do Aiko albo Marka. Bez wątpienia jesteś dzielniejszy niż możesz się wydawać, ale także mądrzejszy, ale bacz na niebezpieczeństwo. Jesteś dobrym dzieciakiem i trzymaj się tego. Rozrywacz Ty też, więc bądźcie dla siebie dobrzy. Od tego zależy życie obojga - polecił Daichi odwożąc Tkacza Wiatru w pobliże miejsce spotkania. Starał się utrzymać jak najpogodniejszy ton pożegnania, żeby podtrzymać Migmara na duchu.

...i odbieramy dzieci
Kaburagi podjechał pod Bractwo Duchów. Próbował zebrać myśli. Najbliższa przyszłość zapowiadała się uciążliwie- Gendo z posterunku, nowe szefostwo, opieka nad Tobiem, możliwe, że Lan Chi nadal jest na wolności i jeszcze bardziej szalona. Jakby nie wystarczył sam rozwód i opieka nad dziećmi godzona z pracą w policji.

I jeszcze nad tym wszystkim wisiała sprawa Awatar Korry i innych ważnych eminencji, którym przeszkadzał zastany porządek świata.

- O przodkowie... -oparł głowę o kierownicę. Łatwo nie będzie- tego był pewien, ale trzeba będzie się postarać, żeby nie było gorzej. Rozejrzał się w poszukiwaniu śladów zniszczeń (chociaż w przypadku Bractwa Duchów- to tym świrom przyda się kopniak od realnego świata), pani Asami lub Aiko.

 

__________________
You are braver than you believe, stronger than you seem, and smarter than you think. Kubuś Puchatek aka Winnie the Pooh

Brilchan

Pożegnianie z Daichim

- Nie bardzo mam możliwości kontaktu dziękuje Panu za wyrozumiałość proszę trzymać kciuki za powodzenie

Podczas podróży

Migmar przez całą skomplikowaną trasę podróży przygrywał sobie na trąbce starając się wejść w stan medytacji podobnie jak w szpitalu polowym lub wtedy na koncercie gdy oczarował stado zwierzaków. Jeżeli kiedykolwiek w życiu potrzebował wsparcia od siły wyższej było to teraz.

Po dotarciu na miejsce

- I po co Pan go straszy ? Po co w ogóle wam zakładnik skoro spaliłem za sobą już wszystkie mosty ? Nawet uruchomiłem znajomości w prasie, żeby obsmarować Meelo tak jak chciała szefowa- Podszedł do zabójcy i podał mu mapę - To przekazał mi Sęp, za całość chce więcej pieniędzy udało mi się ustalić, że to tutaj to Skrząca Wyspa - Złożył raport.

- To, co teraz szefie ? Jedziemy na tę wyspę ? O co w ogóle chodzi z tą mapą ? I czy mógłbyś puścić tego biednego kelnera wolno ? Spełnił swą rolę wróciłem pozwólcie mu żyć swoim życiem teraz jestem w mocy Mglistego Lustra

 

Slan

Migmar się modli
Migmar jechał modląc się i medytując. Nagle poczuł chłód, jakby zaczął wiać wiatr z najodleglejszej północy. Kierowca zapiął płaszcz.
Nagle usłyszał w swojej głowie dźwięczny, delikatny, kobiecy głos.
- Ahh. Naznaczył cię dotyk mego… ostrza. Zapewne nie masz po tym dobrych wspomnień. Ale nie lękaj się, ja nic ci nie zrobię. Masz tak gorące serce, pełne gniewu, marzeń, radości i smutku. Mało kto ma w sobie tyle ognia. Mów mi Louchi…
Rozrywacz się skulił.

W domku.
Trupiooki popatrzył na Migmara.
- Ja go nie straszę, tylko uprzedzam. Jak lekarz pacjenta. Uważam, że mój zawód ma wiele wspólnego. – podrapał się po głowie słysząc słowa Migmara [i] No, ja o niczym nie decyduje. Ja jestem klingą. Myślisz, że Jorgumo chce bym się tym zajął? U Zolta nie było takich problemów. Kazał zabić to zabijałem… To przez tę maskę się popsuło.

 

__________________
Myśl tysiąckrotna to tysiąckroć powtórzone kłamstwo.
Myśl jednokrotna, to niewypowiedziana prawda...
Cisza nastanie.
Awatar Rilija

Kaworu

- Chodź, Enkh - powiedziała Aiko. Nie chciała się wpraszać na siłę. Jeśli nie chcieli jej pomocy tutaj, to było dla niej oczywiste, że jej nie otrzymają. Owszem, przydały się pewnie, ale skoro sprawy mają się tak, jak się mają...