"Trzy Krople Krwi" [Redone] - Strona 9

Kutak · 25-09-2006, 21:52

Uśmiechnął się dość przyjaźnie, poczym dość znużonym ruchem ręki zaczesał włosy do tyłu. Wstał, nie siedziało mu się za wygodnie, a raczej... Marie wstrzymała oddech.
Na stole, zaraz obok swojej dłoni, policjant położył wielki rewolwer. Zaraz obok nóż, wysuwany chybam wyglądał na dość długi. No tak, z czymś takim nie mogło mu się wygodnie siedzieć, ale... Marie znów przypomniała sobie przestrzelenie kolan...
- Pierwsze co zrobisz, słonko, to dźwigniesz się do tej szafki- machnął ręką w kierunku dość ładnej, nowoczesnej i oszczędnej szafki z paroma szufladami- I z najwyższej szuflady weźmiesz kartę i długopis. Później siądziesz tutaj i wypełnisz ją dokładnie, jakbym był księdzem proboszczem a to była spowiedź. A później zaczniemy rozmawiać... No, już!- krzyknął ze śmiechem. W domu chyba czuł się lepiej...

**Redone** · 25-09-2006, 22:01

Zrobiłam dokładnie to co kazał, wzięłam kartkę i długopis. Bez żadnych sprzeciwów, ani mi się śni teraz go wkurzać, tak jest lepiej. Siadłam spowrotem i zaczęłam wypełniac rubryczki. Imię i nazwisko, wiek, całkiem proste. Kilka chwil i kartka była zapisana. Odłożyłam długopis, wzięłam jeszcze łyka kawy i czekam na dalsze instrukcje.

Kutak · 25-09-2006, 22:13

No cóż, widać było, że Callersowi to wszystko zaczynało się podobać. Delikatnie się uśmiechał, uśmiechał się cały czas patrząc na piszącą Marie. Lubił posłuszeństwo.
- Dobra. Całą formułkę napewno znasz, leci w każdym filmie. Włączam dyktafon...- mówiąc te słowa wyjął elektroniczne urządzenie wielkości pudełka zapałek i uruchomił je- i nagrywamy. Zacznijmy od najważniejszego, trochę sądowo to zabrzmi. Mario Pinewood, czy przyznajesz się do zabicia dnia Siódmego Marca roku 2008 człowieka zidentyfikowanego jako Gustava Anthony'ego Azerrada, obywatela Stanów Zjednoczonych Ameryki?
Pytanie padło. A później już tylko cisza...

**Redone** · 25-09-2006, 22:17

Cisza. Co ja mam mu odpowiedzieć? Co do cholery odpowiedzieć? Czy zabiłam? Tak, zabiłam. Ale nie chciałam tego.
- Tak, przyznaję się do zabicia Gustava Azerrada, choć zorbiłam to nieświadomie.
Hmm, chyba tak jest najlepiej. I w sumie sama prawda.

Kutak · 25-09-2006, 22:24

- Taak... Nieświadomie? Czy możesz wyjaśnić nam, jak mogłas strzelić komuś idealnie w kark, rozrywając znajdujące się tam części kręgosłupa, a następnie podejść i wystrzelić dwa naboje prosto w serce umierającego już Gustava? Czy wyjaśnisz nam, jak mogło się to stać nieświadomie?- Ian przestał się uśmiechać. Zaczynały się problemy...

**Redone** · 25-09-2006, 22:35

- Ja... aż tak okrutnie go zabiłam? Ja po prostu nie pamiętam tego, jakbym była pod wpływem jakichś środków, narkotyków czy czegokolwiek. Czasem mam jakieś przebłyski, ale całości nie pamiętam. W każdym razie wiem, że to ja go zabiłam.
Przełknęłam ślinę. Ciekawe, nigdy nie miałam broni w ręku a tu nagle w taki sposób kogoś zabiłam.

Kutak · 26-09-2006, 18:32

- Pod wpływem narotyku leży się i widzi czerwone krowy i magów, którzy powodują ich zniknięcie, a nie strzela się z idealną wręcz precyzją! Musiałoby to być coś nowego, wyjątkowego, czego nie znamy... Jakieś związki chemiczne czy coś...- zamyślił się na chwilę Callers, ciągnąć spory łyk kawy- Więc nie pierdol, ptaszku, że to były dragi. Zmyślaj dalej, bo tym razem mnie nie okłamałaś...

**Redone** · 26-09-2006, 18:37

- Nie mówię, że to na pewno były narkotyki, podałam tylko przykład. Prawda jest taka, że nie zupełnie pamiętam co się działo, a czym to jest spowodowane, sama chciałabym wiedzieć. Chciałabym poddać się hipnozie i badaniu na wykrywaczu kłamstw, ale to pewnie tylko marzenie.
I jak ja mam wyjaśnić coś czego sama nie rozumiem?

Kutak · 26-09-2006, 18:45

- Wiesz...- mruknął znów tym cichym, zimnym tonem Callers, szybko wyłączając dyktafon- Kiedy byłem na akademii, miałem za wykładowcę znanego na pół świata anglika, sir Garthigsa. Ów sir Garthings nauczyał nas wielu rzeczy... Miał jednak też wady- już w '87 był starszym panem, teraz pewnie już hula między aniołami... Wiesz, nie ufał mistycyzmom, magii i maszynom. A wiesz jakie było jego przysłowie? "Najlepszym wykrywaczem kłamstw jest nabita spluwa"!- ostatnie słowa wykrzyczał, waląc pięścią w stół. Zaczynał się denerwować...

**Redone** · 26-09-2006, 18:50

- Dobrze, więc niech mi pan powie, co mam powiedzieć, a ja to powiem, i będe twierdzić że jest to prawda. Tylko proszę mi najpierw podać szczegóły zabójstwa żebym nie palnęła jakiejś gafy.
Starałam się mówić spokojnie, choć znowu nerwy zaczęły dawać o sobie znać i głos i tak mi się łamał. Chyba nie zastrzeli mnie na własnej kanapie, krew ciężko schodzi z tkanin.

25-09-2006, 21:52	#81
Kutak Reputacja: 1	Uśmiechnął się dość przyjaźnie, poczym dość znużonym ruchem ręki zaczesał włosy do tyłu. Wstał, nie siedziało mu się za wygodnie, a raczej... Marie wstrzymała oddech. Na stole, zaraz obok swojej dłoni, policjant położył wielki rewolwer. Zaraz obok nóż, wysuwany chybam wyglądał na dość długi. No tak, z czymś takim nie mogło mu się wygodnie siedzieć, ale... Marie znów przypomniała sobie przestrzelenie kolan... - Pierwsze co zrobisz, słonko, to dźwigniesz się do tej szafki- machnął ręką w kierunku dość ładnej, nowoczesnej i oszczędnej szafki z paroma szufladami- I z najwyższej szuflady weźmiesz kartę i długopis. Później siądziesz tutaj i wypełnisz ją dokładnie, jakbym był księdzem proboszczem a to była spowiedź. A później zaczniemy rozmawiać... No, już!- krzyknął ze śmiechem. W domu chyba czuł się lepiej... __________________ Kutak - to brzmi dumnie.

25-09-2006, 22:01	#82
Redone Patronaty i PR Reputacja: 1	Zrobiłam dokładnie to co kazał, wzięłam kartkę i długopis. Bez żadnych sprzeciwów, ani mi się śni teraz go wkurzać, tak jest lepiej. Siadłam spowrotem i zaczęłam wypełniac rubryczki. Imię i nazwisko, wiek, całkiem proste. Kilka chwil i kartka była zapisana. Odłożyłam długopis, wzięłam jeszcze łyka kawy i czekam na dalsze instrukcje. __________________ Courage doesn't always roar. Sometimes courage is the quiet voice at the end of the day saying, "I will try again tomorrow.” - Mary Anne Radmacher

25-09-2006, 22:13	#83
Kutak Reputacja: 1	No cóż, widać było, że Callersowi to wszystko zaczynało się podobać. Delikatnie się uśmiechał, uśmiechał się cały czas patrząc na piszącą Marie. Lubił posłuszeństwo. - Dobra. Całą formułkę napewno znasz, leci w każdym filmie. Włączam dyktafon...- mówiąc te słowa wyjął elektroniczne urządzenie wielkości pudełka zapałek i uruchomił je- i nagrywamy. Zacznijmy od najważniejszego, trochę sądowo to zabrzmi. Mario Pinewood, czy przyznajesz się do zabicia dnia Siódmego Marca roku 2008 człowieka zidentyfikowanego jako Gustava Anthony'ego Azerrada, obywatela Stanów Zjednoczonych Ameryki? Pytanie padło. A później już tylko cisza... __________________ Kutak - to brzmi dumnie.

25-09-2006, 22:17	#84
Redone Patronaty i PR Reputacja: 1	Cisza. Co ja mam mu odpowiedzieć? Co do cholery odpowiedzieć? Czy zabiłam? Tak, zabiłam. Ale nie chciałam tego. - Tak, przyznaję się do zabicia Gustava Azerrada, choć zorbiłam to nieświadomie. Hmm, chyba tak jest najlepiej. I w sumie sama prawda. __________________ Courage doesn't always roar. Sometimes courage is the quiet voice at the end of the day saying, "I will try again tomorrow.” - Mary Anne Radmacher

25-09-2006, 22:24	#85
Kutak Reputacja: 1	- Taak... Nieświadomie? Czy możesz wyjaśnić nam, jak mogłas strzelić komuś idealnie w kark, rozrywając znajdujące się tam części kręgosłupa, a następnie podejść i wystrzelić dwa naboje prosto w serce umierającego już Gustava? Czy wyjaśnisz nam, jak mogło się to stać nieświadomie?- Ian przestał się uśmiechać. Zaczynały się problemy... __________________ Kutak - to brzmi dumnie.

25-09-2006, 22:35	#86
Redone Patronaty i PR Reputacja: 1	- Ja... aż tak okrutnie go zabiłam? Ja po prostu nie pamiętam tego, jakbym była pod wpływem jakichś środków, narkotyków czy czegokolwiek. Czasem mam jakieś przebłyski, ale całości nie pamiętam. W każdym razie wiem, że to ja go zabiłam. Przełknęłam ślinę. Ciekawe, nigdy nie miałam broni w ręku a tu nagle w taki sposób kogoś zabiłam. __________________ Courage doesn't always roar. Sometimes courage is the quiet voice at the end of the day saying, "I will try again tomorrow.” - Mary Anne Radmacher

26-09-2006, 18:32	#87
Kutak Reputacja: 1	- Pod wpływem narotyku leży się i widzi czerwone krowy i magów, którzy powodują ich zniknięcie, a nie strzela się z idealną wręcz precyzją! Musiałoby to być coś nowego, wyjątkowego, czego nie znamy... Jakieś związki chemiczne czy coś...- zamyślił się na chwilę Callers, ciągnąć spory łyk kawy- Więc nie pierdol, ptaszku, że to były dragi. Zmyślaj dalej, bo tym razem mnie nie okłamałaś... __________________ Kutak - to brzmi dumnie.

26-09-2006, 18:37	#88
Redone Patronaty i PR Reputacja: 1	- Nie mówię, że to na pewno były narkotyki, podałam tylko przykład. Prawda jest taka, że nie zupełnie pamiętam co się działo, a czym to jest spowodowane, sama chciałabym wiedzieć. Chciałabym poddać się hipnozie i badaniu na wykrywaczu kłamstw, ale to pewnie tylko marzenie. I jak ja mam wyjaśnić coś czego sama nie rozumiem? __________________ Courage doesn't always roar. Sometimes courage is the quiet voice at the end of the day saying, "I will try again tomorrow.” - Mary Anne Radmacher

26-09-2006, 18:45	#89
Kutak Reputacja: 1	- Wiesz...- mruknął znów tym cichym, zimnym tonem Callers, szybko wyłączając dyktafon- Kiedy byłem na akademii, miałem za wykładowcę znanego na pół świata anglika, sir Garthigsa. Ów sir Garthings nauczyał nas wielu rzeczy... Miał jednak też wady- już w '87 był starszym panem, teraz pewnie już hula między aniołami... Wiesz, nie ufał mistycyzmom, magii i maszynom. A wiesz jakie było jego przysłowie? "Najlepszym wykrywaczem kłamstw jest nabita spluwa"!- ostatnie słowa wykrzyczał, waląc pięścią w stół. Zaczynał się denerwować... __________________ Kutak - to brzmi dumnie.

26-09-2006, 18:50	#90
Redone Patronaty i PR Reputacja: 1	- Dobrze, więc niech mi pan powie, co mam powiedzieć, a ja to powiem, i będe twierdzić że jest to prawda. Tylko proszę mi najpierw podać szczegóły zabójstwa żebym nie palnęła jakiejś gafy. Starałam się mówić spokojnie, choć znowu nerwy zaczęły dawać o sobie znać i głos i tak mi się łamał. Chyba nie zastrzeli mnie na własnej kanapie, krew ciężko schodzi z tkanin. __________________ Courage doesn't always roar. Sometimes courage is the quiet voice at the end of the day saying, "I will try again tomorrow.” - Mary Anne Radmacher