Dreak

-Choć cię parszywe lenie. -Zwrócił uwagę towarzyszom. -Pani nam pomaga a wy tacy nie mili. -Odwrócił się do człowieczyny i uśmiechnął się szczerząc swoje ohydne zębiska które z chęcią przebiły by jej gardło.

 

__________________
"If you want to make God laugh, tell him about your plans."

Caje-e

Gdy zobaczył zasmucenie na twarzy krasnluda poszedł po bukłak i przyniósł mu. Nie martw się, w najbliższym mieście ci go naprawią. Allandril popatrył w kierunku czarodziejki. Gdy usłyszał słowa Art'nella zdecydwał się pójść za swoim orczym przyjacielem. No to z droge powiedzial uśmiechając się złośliwie.

 

__________________
Allandril Elavien

Delaraan

Po chwili kobieta i żołnierze zniknęli w lesie, razem z Art'nellem i Allandrilem. Pozostali zostali na polanie pełnej zwęglonych i rozsiekanych truchł bandytów i Ogash-hai. Słońce zbliżało się ku zachodowi więc pomyśleliście, iż warto by było poszukać schronienia.

Art'nell i Allandril:
Poszliście dalej za żołnierzami, którzy patrzyli na was z niechęcią, czasami z wrogością. Po kilkunastu minutach marszu las zaczął się przerzedzać i dostrzegliście wybudowaną na stromym wzgórzu małą, kamienną warownię.

 

Gettor

Niziołek spojrzał na zachodzące słońce, po czym zwrócił się do Kaptah'a:
- Jakiś pomysł co robić dalej? Czekać na nich, iść za nimi, szukać schronienia...?

 

Dreak

-Ładną chatkę sobie wystrugaliście ptaszki. -Skierował się w stronę "psa" którego wcześniej zranił, szedł tuż przed nim kiedy nagle się zatrzymał udając ze trzyma coś w ręce i kieruję to do jego brzucha, zrobił to w zawrotnym jak na orka tempie.

 

__________________
"If you want to make God laugh, tell him about your plans."

Delaraan

Nagle, na ramieniu Kaptaha wylądował czarny jastrząb z listem w szponach:

Kaptahu!

Jako przywódca grupy musisz działać! Nie pozwól rozdzielać się grupie. Spieszcie się i nie patrzcie za siebie. Krążą pogłoski o bandach nieumarłych pływających na wrakach statków. Na domiar złego, ożywili się piraci z północy i zaczęli atakować forty niziołków. Spieszcie się! Wysłałem do was szóstego centaura. Czeka w forcie Korr. W Innalionie szukajcie człowieka imieniem Roland. On powie co macie robić dalej. Natychmiast wyślij mi wiadomość o waszym położeniu. Zaniesie ją Gerold.



Art'nell i Allandril:
Wchodząc do fortu widzicie imponującą ilość uzbrojenia i machin obronnych. Nagle do czarodziejki podbiega żołnierz z insygniami dowódcy kompanii. Po krótkiej wymianie zdań, żołnierz podbiega do was i energicznie popycha was w kierunku zbrojowni.
-Czeka tam na was jeszcze jeden członek waszej grupy.-powiedział żołnierz i pchnął was przez drzwi do środka. Po lewej stronie zbrojowni, stał rosły centaur, najwyrażniej na was czekając.

 

Yaneks

Ronan stał spokojnie tuż obok stojaka na miecze. Po chwili wyjął swój zdobiony półtorak, i porównał go z pozostałymi mieczami. Przyglądał im się okiem fachowca, aż w końcu schował miecz do pochwy. Odwrócił się, pozwalając swoim monetom zabrzęczeć wesoło w sakwie.
Kiedy się obrócił, do pokoju weszły dwie osoby. Zmierzył ich wzrokiem, oceniając. - tak, to na pewno ci, którym miałem pomóc - pomyślał.
Jestem Ronan, centaur. Już się niecierpliwiłem, gdzie żeście się podziewali? Dobrą godzinę tu sterczę... No, ale nieważne. Myślę, że mój miecz i łuk pomogą w zadaniu. Dobra, tyle o mnie. A wy to kim jesteście? - rzucił w kierunku przybyszów.

 

Dreak

-No ładnie, nie dość że muszę szlajać się z tymi bałwanami to jeszcze do pomocy konia. -Pomyślał a potem mu odpowiedział. -Nie zamierzam rozmawiać z tobą klaczo. Koni mamy w brud, nie potrzebny nam następny. -Prychnął pogardliwie jak koń w celu pogardy dla jego osoby.

 

__________________
"If you want to make God laugh, tell him about your plans."

Yaneks

Tupnął dziko w posadzkę, roztrzaskując na kawałki jedną z cegieł. Stanął na dwóch tylnych nogach, rękami wyjmując łuk i naciągając cięciwę. Strzała wycelowana była w nieznajomego. Po chwili przednie nogi opadły, ale stan gotowości Ronana nie uległ zmianie.
Powtórz to jeszcze raz, ścierwo, a rozsmaruję Cię na ścianie, a z twej głowy zrobię sobie naszyjnik. - wysyczał. Po chwili jednak opanował emocje, i odłożył łuk i strzałę. - Dożyjesz jutra, nieznajomy, ale nigdy więcej tego nie rób. - rzucił w stronę tego, który go obraził. I to do żywego. Zginie pierwszy - pomyślał -Ale nie z mojej strzały. Takie głąby nie żyją długo.
Po chwili otrząsnął się z zadumy, i ponownie spytał nieznajomych o imiona.

 

Gettor

Sanderil westchnął z rezygnacją.
- No dobra - powiedział. - Widzę, że twoim planem jest czekać tu na cud z nieba. Ja w każdym razie idę za orkiem i elfem.
Po tych słowach poszedł w kierunku, gdzie poszli Art'nell i Allandril z drużyną czarodziejki.