Garret

Garret z uśmiechem na twarzy wzięła kości.
-Więcej-powiedziała stanowczo.Rzuciła kośćmi.

 

nordol

Chyba jednak tym razem odda to co zabrał.Odparł ze złośliwym uśmiechem Grinefoltz. Cyba, że od was dostanę coś w zamian, wszak to przez was zostałem pozbawiony broni. Powoli jego głos zaczynał być coraz bardziej stanowczy i cierpki. Zawsze raczej starałsiępanować nad sobą ale niektóre sytuacje doprowadzały go do furii, a utrata broni była taką sytuacją. Potrafiłby poradzić sobie bez niej jednakże ta bezczelność i świadomość pewnej swego rodzaju zależności od zwykłego gnoma wydawały mu się wprost nioe do zniesienia. Zaczął powoli popijać cierpliwie i w milczeniu oczekując na odpowiedź.

 

Caje-e

Włąśnie, chcemy naszej broni, lub jakiejkolwiek broni zamiast tego. To kradzież co robicie!!! Heh, ja też jestem złodziejem ale oni o tym nie wiedzą... No i w końcu dobrze pomyślał Alleshar. A co to propozycji poprowadzenia nas to nie wiem jak inni ale ja bardzo chętnie. Wkończu nie jesteśmy z tąd... tylko z jakiegos innego świata, przydał by się nrazie nam jakiś przewodnik. Chłopak dokończył swoje picie i podszedł do półki z książkami szkając jakeijś mapy okolicy.

 

__________________
Allandril Elavien

vizerelli

Vizerelli masujac guza pod kapeluszem siedzi wsłuchując się w rozmowy towarzyszy.
Kurcze z kąd tu się wzieliśmy? I dlaczego nic nie pamiętamy... szalało mu m głowie...

 

Kakazu

Vizerelli, Grinefoltz, Allesh, Danmirr

ja nie miałem z tą napaścią nic wspólnego - powiedział zwiadowca -Jeśli chcecie odzyskać broń to idźcie do tych farmerów, chociaż nie sądzę aby byli skorzy do oddania wam własnych rzeczy, wszyscy tu zarabiają marne sumy w porównaniu do przeciętnych obywateli królestwa, być może "dziadek" (który sobie gdzieś poszedł) wam coś da, to on jest panem tej farmy.

Spojrzał na Danmirra,- owszem -odparł -niemało sie nachodziłem po tym świecie i nie mało widziałem, ale jeśli chodzi o okolicę najbliżej znajduje się kupieckie miasto Renflhon, a zaraz kolo niego góra przyjaznego nam smoka Frewenesa. na północy jest wielka rzeka Leinddhera, a nad nią wiele portowych miast i wiosek, Zachód to już same gigantyczne połacie wrzosu i nielicznych pagórków, na które nikt się nie zapuszcza chyba że jacyś pustelnicy, właściwie nikt nie wie co jest dalej i czy to pole gdzieś się kończy, niektórzy bardowie roznoszą plotki że zaczynają sie tam gdzieś daleko krainy elfów i orków.-zatrzymał się na chwilę, rozmyślając nad czymś i patrząc na bawiące sie dzieci, po chwili ciągnął dalej- na południu wiele staj z tąd są wielkie miasta takie jak Morthon, Jenkr'uz czy Woummon no i oczywiście potężne białe Miasto Intkenrera, sławiące się najlepszymi paladynami w królestwie. Ale nie łudźcie się że bez pożywienia i dobrych rumaków tam dotrzecie, poza tym w lasach, puszczach, kniejach i wąwozach kryją sie straszne potwory. Na wschodzie jest wiele kupieckich szlaków za Renflhon dochodzących do Klernfef, Moden'Dur i Andlfis, gdzie znajduje się gildia zwiadowców do której należę.
Mógłbym wam jeszcze wiele opowiadać o pokrytych śniegiem krainach krasnoludów na dalekiej północy, w których rozgrywała sie wojna o Thranffrak przed wielu laty, uczestniczyłem w niej w wielu zwiadach i poznałem jak nikt te mroźne krainy, ale nie sądzę żeby było to wam teraz pomocne.


Allesh

przeszukujesz dokładnie półki ale nie znajdujesz żadnej mapy,widocznie tym wieśniakom nie byłaby do niczego potrzebna, lecz przesuwając książki natrafiasz na złoty pierścień leżący spokojnie między okładkami, twoje lepkie palce odruchowo chwytają go, widzisz że ma piękny, mały rubin po środku i prawdopodobnie jest z prawdziwego złota.

Garret

rzucasz kośćmi i wypada 10 oczek, bierzesz pól stosu miedziaków farmera z krzaczastymi brwiami, wieśniacy rzucają po kolei, wszyscy krzycząc więcej, jeden z radością zabiera pól twoich monet krzycząc " Za Rambussa" - , a drugi który wyrzucił 6 oczek bierze kufel do ust i wypija łapczywie wino, Ogólnie masz teraz 12 miedziaków i zero swoich monet. Farmer, który zaczynał,spogląda na ciebie z zainteresowaniem a nawet zauroczeniem - wybaczy pani ,ale nawet się nie przedstawiłem, jestem Refnok Dębowy, - mówi, uśmiechając się.




Wszyscy

nagle zauważacie że mały chłopczyk o brązowych rozczochranych włosach, wpada do rozżarzonego kominka plecami.Po chwili rozlega się przeraźliwy dziecięcy krzyk, od którego włosy stają wam dęba, kobiety przy stole piszczą przerażone niewiedząc co robić.

 

nordol

Grinefoltz słysząc odpowiedź traci coraz bardziej panowanie nad sobą. Cholerni farmerzy, nikt jeszcze kto choć próbował tknąć mojego miecza nie przeżył tego i...Tu przerwał mu krzyk dziecka, natychmiest zrywa się z miejsca i rzuca się w stronę komina by mimo płomieni ratować chłpoca.

 

Alaron Elessedil

Danmirr

Wysłuchał zwiadowcy z uwagą, zapamiętując wszystko i tworząc w myślach prowizoryczną mapę.
Orkowie, elfy, krasnoludowie, smoki, ludzie-pomyślał-Tak jak w naszym świecie...-jego myśli przerwał potworny wrzask bólu. Obejrzał się i zobaczył małego chłopczyka w rozżarzonym kominku. Kątem oka zobaczył biegnącego Grinefoltza, chcącego wyciągnąć chłopczyka.
-Dużo wody-wrzasnął Danmirr przekrzykując dziecko. Szybko rozejrzał się po izbie szukając kubła z wodą, a jeżeli takiego nie będzie, gotowy był chwycić jakąś szmatę by gasić ewentualny ogień. Wiedział jednak, że poparzenia będą naprawdę przykre, więc trzeba było oblać chłopca wodą, a następnie zanurzyć go w jeziorze, rzece lub innym źródle wody.

 

Garret

-Imię me brzmi Garret-odpowiedziała, upijając łyk wina. -Teraz moja kolej?
Nagle usłyszała krzyk. Odruchowo odwróciła się w stronę z której dochodził. Ujrzała chłopca wpadającego do kominka i Ginefoltza biegnącego na ratunek.
-Dużo wody-wrzasnął Danmirr
Ale Garret nawet nie ruszyła się z miejsca.Poradzą sobie i beze mnie-pomyślała zakładając ręce i spokojnie obserwując dalszy rozwój akcji.

 

vizerelli

Vizerelli zerwał się z miejsca, przez niespodziewany krzyk. Podbiegł kilka kroków w stronę dziecka ale wyprzedził go Grinefoltz. 'woda, jakies zaklęcie... kurcze nie pamiętam...-pomyślał mag rozglądając się we wszystkie stron
-woda!!! albo przykryjmy go czymś!!- krzyknął

 

Caje-e

Allesh zdumiony pięknym pierścieniem szybko go złapał i ukrył w kieszenie. Obejrze go później dokładnie. Tutaj może wzbudzić zbyt duże zainteresowanie pomyślał. Hej, to jak? Idziemy do tych farmeów po bronie?. Allesh gdy usłyszał krzyk dziecka podbiegł do kominka patrząc co się dzieje. Pomógł wyciągnąć dziecko z kominka i patrzył ja inni będą go ratować.

 

__________________
Allandril Elavien