cadard

Cadard cichym lecz twardym głosem powiedział schowajcie się gdzieś szybko.
Następnie wskoczył na drzewo i ukrył się za jego liścmi tak błyskawicznie że tylko jeden spadający z drzewa listek pokazywał pozycje cadarda

 

Delaraan

Gunnar zdjął z pleców łuk, wyjął strzałę, i naciągając cięciwę szybko schował się w krzaki. Stamtąd uważnie obserwował teren.
-Jeśli coś zauważysz, to mów.-szepnął do Cadarda.

 

cadard

Cadard cicho powiedział do drużyny schowajcie sie i wyjmujcie broń dystansową będziemy strzelać z dystansu a ci którzy jej nie mają niech sie schowaja obok naszych kryjóweg z bronią do walki w zwarciu jak nas wykryją to będam nas ochraniac.

Następnie zaczął obserwować ruchy nieumarłych

 

MrYasiuPL

Wszyscy się pochowali w krzakach. Zajeło wam to tylko chwilę, w końcu byliście w lesie. Oddział powoli szedł obok was. Nagle w powietrzu przemknęły 3 strzały. Padły 2 zombiaki. Nekromanta zaczął się rozglądać dookoła. Nadal was nie widzieli. Znowu świsnęły strzały. Tym razem padł 1 trup. Nekromanta zauważył was i żucił zaklęcie. Czarny strumień energii trafił w Zygfryda i Gunnara. Staracili po 20 hp. Mogli nadal walczyć ale nieedługo leczenie im się bardzo przyda. Nieumarli byli już przy was i zamierzali zaatakować. Była ich 7.

 

Marcellus

Zygfryd zauwazyl iz nekromanta ich spostrzegl i zaczal wymachiwac rekami wymawiajac jakies niezrozumiale slowa.
On rzuca zaklecie !- krzyknal ale bylo juz za pozno.
Strumien trzeszczacej czarnej energi uderzyl w niego i Gunnara.
Mimo palacego bolu i uczucia dziwnej pustki mlody rycerz natychmiast rzucil sie na najblizsze zombie.
Wyprowadzajac pierw potezne pchniecie ( uzywajac sily z szarzy ), nastepnie wyszarpujac Brethala z trzewi potwora probojac ciac nastepnego w okolicy szyji.

 

Pacal II

Szaman wydawał się spokojny mimo chaosu wokół niego. Sięgnał do torby stamtąd wyjmując zieloną łodyżkę. Poczylił się i zakopał szybko pod stertką ziemi. Przykrył go ręką gdy nagle z ziemi wyrwały się pnącza i rozerwały kilku nieumarłych. Następnie zapalił małą woskową świeczkę, nagle zniknęła i pobliski nekromanta zaczął tracić swoją magiczną energię. Gdy był bezrbonny wyjął czarną farbę na ręku wymalował kilka znaków wypowiadając słowa:
- Xoxicue lessa te ashite nassa ayoka!
Przed oczmi pojawił się półprzezroczysta postać jaszczuroludzia. Swoim widmowym okrzykiem, ruszał by zniszczyć wszystkim zagrażającym szamanowi i jego kompanom

 

cadard

Wyciągnął swój miecz i zaczoł atakować nekromante z taką szybkością że nekromanta ledwo dostrzegał małą czarną poświate po jego ruchach następnie gdy zdekoncentrował neekromante próbował przebić go na wylot swoim krótkim lecz zabójczym mieczem.

 

wojto16

Początkowy ostrzał z ukrycia wydał się skuteczny. Szkoda tylko, że dalej poszło już gorzej. Zdążył zobaczyć jak nekromanta coś mówi patrzac w ich stronę. Udało mu się w porę uskoczyć przed dziwnym promieniem złej energii. Zauważył w locie, że Zygfryd i Gunnar nie mieli tyle szczęścia. No cóż, rycerzykowi przyda się mała nauczka. Postanowił jednak szybko przystąpić do działania. Najbliższego nieumarłego starał się przeciać w pół z góry do dołu. Drugiego próbował udrzyć celnym pchnięciem w klatkę piersiową i dokończyć cieciem przez szyję. Na koniec stara się uderzyć w plecy nekromanty korzystajac z tego, że Cadard odwraca jego uwagę.

 

MrYasiuPL

Siedem trupów biegło jak najszybciej w waszą stronę. Wyglądało to jak wyścig siedemdziesięciolatków chorych na zanik mięśni. Byli jednak już blisko. Najbliższą dwójkę przeciął Zygfryd. Był to wspaniały cios. Jeden był przecięty na pół, drugi nie miał głowy. Kawałki ciała które opadły na ziemię zaczęły płonąć. W tym momencie z ziemi obok rycerz wyrosło 5 pnączy wijących się jakby były kończynami jakiegoś stwora. Schwytały 4 zombie. 3 z nich zostały rozerwane na miejscu. Czwartemu udało się wyrwać, stracił jednak nogę. Nastęny czar szamana powoli wysysał energię nekromanty. Cadard podbiegł do przeciwnika o zmniejszonej mocy. Próbował wykrzyknąć jakieś zaklęcie ale sztylet uderzył w jego pierś zostawiajc ranę. Zabójca wymierzył jeszcze kilka szybkich ciosów swym krótkim mieczykiem. Część z nich trafiła doprowadzając nekromntę do agoni. Garret odpierał ataki wroga. Zabił rzech nieumarłych i spróbował trafić w nekromantę. Ten jednak leżał już na ziemi oszołomiony i w pół przytomny. Drużyna ujżała jaszczuroludzia który pojawił się z nikąd. Atakował szaleńczo wszystkich do okoła. Zabił ostatniego nieumarłego i zniknął. Zrobiło się cicho.
Nekromanta uniósł rękę i wychrypiał do Cadarda:
-Poddaję się.

 

wojto16

W oczach mignęła mu postać jaszczuroczłeka który zabił jednego z nieumarłych. Tak szybko jak się pojawił równie szybko zniknął mu z oczu. Rozejrzał sie po polu bitwy Już wszyscy nieumarli nie żyli. Odnieśli małe zwycięstwo. Przynajmniej uratowali paru wieśniaków. Wtedy leżący na ziemi nekromanta odezwał sie do Cadarda.
-Poddaję się.
Szybkim krokiem podszedł do niego i brutalnie postawił go na nogi.
- A może by tak coś ciekawego co moglo by nam dać powód zeby nie zakańczać teraz twojego plugawego życia?