Mężczyzna spojrzał na Codyego.
-Mamy jakieś..- Mężczyzna spojrzał na akumulator, po chwili oderwał wzrok. -2 dni.
-Cóż.. moje zapasy uszczuplały przez te kilka lat.. ale gdy szabrowałem znalazłem to i owo. Chodź.- Mężczyzna poszedł wraz z Codym do drzwi z napisem "Magazyn", "Kuchnia" i "Zbrojownia". Mężczyzna wziął wszystko co miał, czyli parę puszek, paczek, "świeżego jedzenia", wody, jakiś innych napojów, pokarmów wolno się psujących, amunicje, jakąś broń i róże narzędzia. Ważyło to dużo, ale przynajmniej mieliście wszystko co mogło się przydać. Gdy wróciliście Aiko która przyglądała się temu miejscu zapytała.
-Daleko stąd ten klasztor?-
-Jakieś 30 minut drogi idąc z buta.- Odparł mężczyzna.
-Cholera.. czy choć przez chwilę nie może być normalnie?!- Zapytał samego siebie Kenny.
Aiko uważnie wszystko obserwując zauważyła wystającą z kurtki mężczyzny jakąś różową książkę.
-Jakie testy prowadziłeś?- Zapytał Vince.
-Co?.. A tak.. różne ale właściwie żadne nie poszły po mojej myśli.- Odpowiedział Jackob.
Wtedy wrócili niektórzy wasi towarzysze: Lily, Tom, Celm i AJ.
-A gdzie reszta?-
-Już idą. Mieli jakieś problemy ze znalezieniem broni. Powinni zaraz przyjść.. witaj nieznajomy.- Odpowiedziała Lily
-Hej.- Odrzekł Jackob.
-Lily to Jackob, Jackob to Lily, Clem, Tom i Arvin Junior.- Przedstawił ich Vence.

-My z Sophią pójdziemy po broń, narzędzia i inne, a wy zbierzcie wszystko co da się zjeść. Tylko bez wieprzowiny jeśli łaska.- Powiedział Anis.
Robert razem Sophią i Anisem poszedł poszukać przydatnych przedmiotów. Nie spieszyło mu się. Zależało mu na tym by Clem, Lily, Tom i Arvin Junior byli pierwsi. Gdy tamci wychodzili wy kończyliście wasze zajęcie. Anis cały czas żartował o czymś z Sophią. Było słychać stamtąd różne śmiechy i odgłosy niedowierzania. Dziwiło cię to. Sophia zawsze wydawała ci się zrzędą. Skończyliście pracę. Sprawdziłeś jeszcze czy nic nie zostało wstałeś i powiedziałeś im, że czas się zbierać.
Gdy byliście już na dworze czekałeś na odpowiedni moment na to by jej się pozbyć. Trzymaliście się blisko krawędzi, ale to raczej zasługa Anisa. W każdym razie było to na waszą korzyść. Ty szedłeś po lewej, Anis po prawej, a Sophia po środku. To również ułatwiało wam robotę. Gdyby nawet próbowała uciec jedno z was pewnie by ją złapało... Nie przebyliście jeszcze połowy drogi, gdy ziemia zapadła się pod Anisem. Stało się to tak nagle, ale Sophia złapała go za obie ręce i próbowała go wciągnąć.
-Uspokój się Anis. Robert pomóż mi!- Zawołała Sophia.
Anis trzymał mocno zaciśnięte powieki i mówił cały czas coś po arabsku. To była ostatnia szansa na zabicie Sophii, ale wiesz co by to oznaczało. Możesz pomóc jej wciągnąć Anisa, albo zepchnąć ją razem z Anisem. Anis był ci dość bliski, ale Sophia działała ci na nerwy. Czas decydować!

Bez chwili wahania Robert złapał Anisa i pomógł Sophii wciągnąć go na stały grunt.
Co za zbieg okoliczności. Chyba jednak myliłem się co do Sophii. Muszę teraz tylko powstrzymać Kenny'ego przed zrobieniem głupoty. - pomyślał po akcji.
-Sophia, gdyby nie twój refleks, nasza grupa uszczupliłaby się. Myślę, że wszyscy powinniśmy być ci niezmiernie wdzięczni - powiedział z sympatią

Cody spakował swój plecak tak aby jedzenie i wszystko co na pewno nie będzie potrzebne na "już-teraz" było głębiej. Było tego dużo. Cody nie zamierzał narzekać. Im ciężej teraz na tym dłużej starczy.

- Pół godziny marszu stąd? Będziemy w stanie wyłączyć generator aby uniknąć eksplozji? Jeśli ona nastąpi to ściągnie zombie z bardzo szerokiej okolicy, a potem rozejdą się one na wszystkie strony. Również do kościoła.

- Możemy kurwa spróbować odłączyć ten cały akumulator jak będziemy gotowi do drogi.- odparła opierając się plecami o ścianę.- Dajcie tylko narzędzia. No i musiałabym zobaczyć co to takiego jest. Instrukcja akumulatora też by się przydała, ale na to że jest, nie mam większych nadziei.
Spojrzała na Jackoba.
- Więc? Pokażesz tę całą zabawkę?

Ty, Jennifer i Rick podróżowaliście razem szukając ludzi potrzebnych do twojego planu, Rick słuchał na odtwarzaczu muzyki swojego ulubionego utworu. Zawsze przy nim płakał, choć jeśli mamy być ściśli było to tylko kilka łez. Raz gdy zauważyłeś ten szczegół Rick warknął, że prawdziwy żołnierz nigdy nie płacze. Szliście bardzo blisko niego, więc dobrze słyszałeś muzykę: https://www.youtube.com/watch?v=6Cp6mKbRTQY#t=250
Rick (ten po lewej):

Jennifer:

Czasami denerwowała cię ta muzyka, ale Jennifer twierdziła, że to kojąco na niego działa, a ty nie chciałeś by ten prawie 2 metrowy skurwysyn stał się wściekłym prawie 2 metrowym skurwysynem. Jennifer nie patrząc ci w oczy powiedziała.
-Przekonałeś go herbatą? Z początku nie wydawał się zadowolony tym pomysłem.. spójrzcie tam.- Jennefer wskazała dwa miejsca. Po waszej lewej stronie znajdowało się wzgórza na którym widać było jakiś dom, natomiast po prawej stronie stał klasztor. -Dokąd idziemy?-

Gdy wreszcie wszyscy znaleźli się we wzgórzu można było spokojnie obmyślić plan. Anis był brudny od ziemi i wyglądał na lekko przestraszonego. Gdy Kenny spytał go co się stało on odpowiedział.
-Ziemia się osunęła.. ale Robert i Sophia mi pomogli.-
Jackob ze spokojem wyciągnął i zapalił papierosa, potem powiedział.
-Jesteście pewni, że chcecie to zrobić? To otworzy wszystkie wejścia do schronu, a przynajmniej ich otworzenie nie powinno sprawić trudności nawet zwierzęciu, a za tymi drzwiami jest masa ostro wkurwionych zombie. Sami posłuchajcie.
Podchodziliście po kolei do drzwi słyszeliście uderzania o metalowe drzwi. Zombie czuły, że znajdujecie się w środku i próbowały tu wejść.
-Jeśli jednak macie odwagę to tam znajduje się agregat.- Mężczyzna wskazał drzwi bez żadnego oznaczenia.
Kenny otworzył drzwi by zobaczyć czy sam sobie z tym poradzi.

-Myślę, że dam sobie radę, ale.. kurwa nie wiem, czy powinniśmy to zrobić.- Powiedział Kenny.

Cody rozejrzał się po kompleksie, oceniając dystans. Czy da radę wyłączyć agregat i dostać się na zewnątrz nie ryzykując, że zombie go dopadną?
- Wyłączenie go znacznie zmniejszy stopień ryzyka któremu będziemy poddawani w najbliższej przyszłości, zakładając, że zatrzymamy się w kościele - 'wyrecytował' Cody i uśmiechnął się pod nosem gdy dotarło do niego jak poważnie i sztywno to zabrzmiało.
- Zastawmy je czymś ciężkim. Mamy czas by się na to przygotować. Jackob. Pokaż mi wszystkie wyjścia i pomóż mi znaleźć jakieś regały, lodówki, cokolwiek ciężkiego czym można zablokować drzwi by się nie otworzyły zbyt szybko.