Moi drodzy, chciałbym zaproponować posunięcie akcji do przodu. Jak zapewne zauważyliście, spełniłem Wasz postulat sugerujący dłuższe czasy oczekiwania na wpisy graczy, ale sądzę, że w tej kolejce doszliśmy już do finiszu. W związku z tym chciałbym Was zapytać o dalsze plany. Purcell jest zabezpieczony i w śpiączce, wyniki jego badań są znane (i nie wykazują niczego, co byłoby dla Was zagrożeniem). Francis czuwa nad pacjentem, broń palna z powrotem w depozycie. Możemy też przyjąć, że kontrola kapsuły została zakończona i nie odkryliście tam niczego podejrzanego (pominąłem tylko eksplorację zbiornika toalety, ale jak Elenor się uprze, to i tam może szukać ).

I co teraz? Pakujecie Purcella w wolną kapsułę hipersnu i odlatujecie w miejsce docelowe? Robicie postój i czekacie na jego wybudzenie? (które po jakimś czasie rzeczywiście będzie można stymulować hormonalnie). Obserwujecie tender czy może wykonujecie wokół niego jakieś manewry? Próbujecie zbadać zanikający obłok gazów? Inne pomysły?

Mam taki pomysł na scenkę łączoną dla Jenny i Elenorsara z konwersacją między Chloe i Elenorem - moglibyście pogadać między sobą w trybie fabularnym, aby podzielić się podejrzeniami i zaplanować coś dalszego. O’Briena możecie użyć w swoich wpisach jako NPC-a wedle swego uznania.

Muszę za chwilę wyjść z domu, dlatego na ten moment napiszę pokrótce. Deadline zostawiam Wam, ja się bez problemu dopasuję. Co do wypełniania godziny, istnieje taka opcja, ale nie jest ona konieczna - nie będę od Was wymagał rozpisywania poczynań każdego bohatera minuta po minucie. Jeśli Tauron potwierdzi (zaraz do niego napiszę w tej sprawie), że Francis informuje załogę o wybudzeniu rozbitka natychmiast po stwierdzeniu tego faktu, możemy bez problemu przenieść fabuły do momentu, w którym Chloe w towarzystwie reszty ekipy rozpocznie przesłuchanie.

Wpisów na kolejkę możecie robić, ile sobie zażyczycie.

Szanowni, wrzuciłem przed chwilą do wątku sesji przebieg rozmowy pomiędzy Solbergem i Griffithem (ten znany Wam z doka). Brakuje tam tylko reakcji doktora na argumentację Theodora, ale to możemy zamknąć w osobnym wpisie (albo nawet zachować to w tajemnicy, aby reszta graczy nie wiedziała czy panowie się dogadali czy nie).

Ja pracuję obecnie nad fabularką z obrotem zaopatrzeniowca przez lądownik. Cały ten proces zajmie O’Brienowi do półtorej godziny (wystrzelenie promu, dotarcie pod Bleinerta oraz zrobienie jego oblotu wraz z fotografowaniem). I teraz ważna kwestia - musiałbym wiedzieć czy Chloe i Elenor chcą jeszcze pojawić się w jakimś wpisie fabularnym przez oblotem tendera czy też mogę wklejać ten opis jak tylko uwinę się z pisaniem?

Moi drodzy, w tej konkretnej scenie Wasi bohaterowie (a dokładnie Chloe i Elenor) wiedzą z racji swojego zawodowego doświadczenia znacznie więcej od samych graczy i potrafią wyciągać precyzyjne wnioski, które pozwolę sobie zaprezentować raz jeszcze dla pełnej jasności poniżej.

Po trwającym niecałe półtorej godziny locie lądownik dotarł nad górną część kadłuba tendera i rozpoczął transmisję video w wysokiej rozdzielczości. Początkowo zauważyliście jedynie nieaktywne systemy obronne (wieżyczki akceleratorów) oraz sygnatury energetyczne zdradzające istnienie źródeł energii wewnątrz kadłuba (mówiąc wprost, w środku jest prąd). Oglądana z zewnątrz instalacja kapsuł ratunkowych na balnurcie jest niemal kompletna, brakuje tylko jednej kapsuły (najpewniej tej należącej do Purcella); chociaż być może na sterburcie jest druga instalacja z kapsulami, tam lądownik jeszcze nie dotarł - a nie dotarł, ponieważ zatrzymał się poniżej spodniej części kadłuba zaopatrzeniowca.

Tutaj natrafiliście na najbardziej prawdopodobne rozwiązanie zagadki milczącego statku. Cała spodnia część kadłuba tendera jest poszatkowana mrowiem ciał obcych (dopiero po napisaniu tych słów uświadomiłem sobie, co mogła Wam natychmiast podsunąć wyobraźnia gracza w Alienie RPG, więc dementuję, aby chodziło tu o mrowie ciał ksenosów). Dla Chloe i Elenora to już oczywiste, co się stało - ten gasnący obłok zjonizowanych gazów to ostatnie dowody na istnienie statku korporacji W-Y. Eksplozja unicestwiła go niemal doszczętnie, ale ponieważ Bleinert znajdował się zbyt blisko w momencie wybuchu, grad szczątków wszedł w kadłub amerykańskiej jednostki niczym w masło przebijając zewnętrzny pancerz.

Gdyby coś jeszcze w tej scenie było niejasne, nie czekajcie z pytaniami, tylko piszcie!

Widoczne z zewnątrz uszkodzenia znajdują się na spodniej części statku (przy czym pojęcie spód/góra/boki ma oczywiście znaczenie względne w przestrzeni kosmosu; cały kadłub tendera jest opancerzony w takim samym stopniu). Istnieje duże prawdopodobieństwo, że grad szczątków Wallandera zniszczył strukturę dolnych pokładów Bleinerta, po czym wytracił swój pęd grzęznąc w elementach konstrukcji. Jeśli Matka zamknęła na czas wewnętrzne śluzy awaryjne, mogła uchronić przed dehermetyzacją część pomieszczeń w górnym kadłubie. Jeśli jednocześnie uszkodzeniu uległy systemy komunikacyjne, potencjalni rozbitkowie mogą pozostawać uwięzieni wewnątrz tendera bez możliwości nawiązania z Wami kontaktu.

Na ten moment trudno Wam określić stopien uszkodzeń oraz prawdopodobieństwo przeżycia załogi. Złącze zdalnego prowadzenia lądownika trochę się rwie ze względu na daleki dystans dzielący pojazd od kombajnu - może warto przysunąć się nieco bliżej do tendera?

Reasumując, całkiem możliwe, że we wnętrzu tendera zasunięte śluzy awaryjne stworzyły poduszki tlenowe umożliwiające rozbitkom przeżycie w ograniczonym przedziale czasu.

Szanowni, umieściłem w wątku fabularnym kolejny wpis z poziomu mostka zawierający pewne spostrzeżenia O’Briena i pomniejsze dialogi. Jak już ustaliliśmy na chacie, retrospekcja Taurona zamknęła scenę knucia intryg w ambulatorium i przeniosła akcję na mostek. Teraz pałeczka w ręce gracza, który postara się dzisiaj wrzucić do wątku post z udziałem doktora Griffitha.

Jeśli chcecie popracować nad wspólną interakcją, proponuję, aby Tauron zamknął swój wpis jakimś pytaniem lub spostrzeżeniem, abyście mogli przejąć płynnie do sceny ewentualnej rozmowy (najlepiej w doku). Niezależnie od tej akcji dajcie znać już tutaj w technicznym albo na chacie, jaki macie nowy plan lub pomysły.

Moi drodzy, ponieważ w doku pojawiła się sugestia zabrania Purcella razem z resztą ekipy na pokład zaopatrzeniowca, jako MG podpowiadam, że najbezpieczniejszym posunięciem będzie przymocowanie lądownika do kadłuba Bleinerta, a następnie wprowadzenie “pacjenta” do śluzy poprzez teleskopowy korytarz łącznikowy. Dzięki temu wsadzony w skafander informatyk będzie mieć skute dłonie, a jednocześnie będzie się mógł bezpiecznie przemieścić pomiędzy promem i tenderem. Przeskok z promu na zaopatrzeniowiec w formie lotu poprzez kosmos w skafandrach jest dość niebezpieczny dla astronautów z pełną mobilnością, w przypadku Purcella i jego kajdanek byłby to manewr bardzo wysokiego ryzyka.

Moi drodzy, mam dla Was pewną propozycję w temacie rozmowy z Purcellem. Jeśli chcecie, możemy ją dla zachowania płynności gry rozegrać w oparciu o wyniki rzutów na stosowne skille. Wy wykonacie rzuty, a ja rozpiszę fabularnie tę scenę. Co Wy na to?

George wysłał Chloe fragmenty przepisów prawa kosmicznego regulujących wynagrodzenie finansowe za zabezpieczanie pryzów (1-5 procent wartości obiektu to może być całkiem spora sumka).