[WFRP 2ed]: Przeprawa przez przełęcz - Strona 2

Reinhard · 13-01-2015, 20:31

Ernst na czas usłyszał zbliżanie się dwójki ludzi, znalazł kilkanaście metrów od ściezki gęstą kępę krzaków z dobrym widokiem na dróżkę i przyczaił się.

Elizy nie poznał na pierwszy rzut oka; zawsze nosiła na szyi korale z królewskich kropli - rzadko spotykanej odmiany głogu. Miał być to prezent od Matki Legrand, który odganiał złe moce. Poszczególne korale błyszczały, jakby owoce, z których je wykonano, były świeżo zerwane. Było to źródło miejscowych plotek: przekupki zastanawiały się, czy złe, od którego chronią, obejmuje baby wdzięczące się do jej męża.

Jej koszula była rozchełstana, jak nie przystoi mężatce. Pomiędzy jej piersiami znajdowała się plama krwi. Stare strupy na trzech czy czterech kilkucentymetrowych zacięciach były częściowo rozerwane. Kobieta miała szklisty, nieobecny wzrok, i szła jak człowiek, który po zrośnięciu się kości w nodze robi pierwsze kroki.

Towarzyszył jej dziwacznie otyły sługa. Nałożył na siebie pelerynę, ale łysej glacy niczym nie przykrył i błyszczała, niczym wypolerowana. Rozglądał się bacznie, ale brak obycia w lesie sprawiał, że powodował nadmierny hałas, płosząc ptaki, jak i nie miał pojęcia, gdzie szukać potencjalnych kryjówek ewentualnych obserwatorów. W dłoniach ściskał naładowaną kuszę, jakby był przekonany, że zaraz spotka jakiegoś przeciwnika. Skąd mógłby mieć taka pewność?

Jego dłonie i palce były dziwne. Było na nich tyle tłuszczu, że praktycznie nie było widać stawów, a skóra dotknięta dziwną chorobą złuszczała się

Kobieta szła posłusznie, dziwnie cicha...po kilku chwilach Ernst doszedł do tego, co go niepokoiło. Jak na osobę wychowaną w lesie była bardzo hałaśliwa i niedbała w chodzeniu.

Oboje zmierzali do świeżej ziemi, skąd powracał łowca.

archiwumX · 13-01-2015, 22:44

Widząc tą scenę postanowił skorzystać z okazji i jak najszybciej rozwikłać sprawę. Chciał ich śledzić, aby zobaczyć co będą robić, ale gdy uświadomił, że rozgrzebał ziemię zdał sobie sprawę, że musi ich schwytać tu i teraz. Jeśli to było konieczne zakradł się, a następnie zamierzył się i rzucił w grubego sługę sieć, która go oplątała.

----

Rzuty:
49 < 60 - skradanie się za podejrzaną dwójką, sukces
13 < 70 - rzut siecią w grubego sługę, pełen sukces
Czas na reakcję Elizy

Reinhard · 13-01-2015, 23:02

Rzut z zaskoczenia kompletnie omotał grubasa. Zaczął się szarpać, ale musiałby mieć znacznie więcej niż dwie ręce, by uwolnić się od fachowo narzuconej sieci.

Eliza stała zupełnie spokojnie. Nawet nie odwróciła się, by sprawdzić, co wzbudziło furię sługi. Nie widać było po niej jakiejkolwiek formy podekscytowania. To nie było normalne.

Tymczasem grubas miotał się na wszystkie strony, szukając osoby, która wykonała rzut. Ernst był za daleko od krzaków, które dały mu osłonę, ale w pobliżu rosło kilka rachitycznych krzewów, gdyby chciał się ukryć. Byłoby to jednak trudne.

Co dziwne, grubas nie rzucał się tak, jak zwykle czynią to ludzie, tylko odpiął zapinkę peleryny i walczył, by ją z siebie zsunąć. Zwrócony był do Ernsta lewym bokiem i obracał się tak, że lada chwila go zobaczy.

Peleryna nie osłaniała przodu grubasa. Jego tunika zaczęła się unosić, jak spódnica podwiana babie przez wiatr. Ale to, co podnosiło tunikę, wiatrem nie było. Gdyby przygiąć kilka gałązek, nałożyć na nie płachtę materiału, i puścić te gałązki - tak to wyglądało, tylko w wolnym tempie. Cokolwiek to było, nie było ludzkie i sprawiało, że żołądek Ernsta nagle się skurczył, a w ustach poczuł suchość.

Ernst mógł czekać, aż to coś wydostanie się spod tuniki i będzie widoczne, albo podjąć inne działania. Póki co jego cel był omotany, a trafiłoby w niego nawet dziecko.

archiwumX · 13-01-2015, 23:26

Ernst widząc tą scenę wpadł przerażenie i z całej siły uderzył włócznią w brzuch nieszczęśnika.

-----

Cel jest bezradny jest bezradny, więc trafienie jest automatyczne.
(10+2) + 4 = 16 - rzut na obrażenia.

Reinhard · 14-01-2015, 01:37

Przeraźliwy skrzek wyrwał się z ust mutanta. Wokół drzewca owinęło się kilka oślizłych macek, nie grubszych niż dziecięce ramię, i długich od wielkości miecza do włóczni. Część z nich zakończona jest dziwnymi poduszeczkami, które owijają się wokół drzewca, na chwilę przed ujęciem go wybuchając garścią zadziorów wielkości jednego - trzech centymetrów. Zadziorów, ściekających brudnobrunatną juchą...Bestia ryczy, zadziory wbijają się we włócznię i nią samą. Zapiera się mocno na nogach, chcąc wyszarpnąć drzewce z rąk Ernsta. Przez głowę łowcy nagród przebiega przerażająca wizja jego własnego ciała, pokrytego zadziorami wypuszczającymi swój jad...

(rzuć za siebie i za mutanta na Krzepę - przeciwstawny test, wygrywa ten, kto ma więcej sukcesów lub mniej porażek - będzie próbował wyrwać Ci z rąk włócznię. Ma Krzepę 42. Chyba, że puszczasz włócznię i robisz co innego, wtedy ja mu rzucę, czy utrzyma się na nogach. Nadal będzie celem splątanym/nieruchomym, ale jeżeli test INT mu wyjdzie, będzie mógł użyć części macek z zadziorami, by wystrzelić je w w kierunku Ernsta)

archiwumX · 14-01-2015, 12:43

Ernsta to przeraziło. Do tej pory walczył z drapieżnikami i różnymi zdrajcami cywilizowanych ras, a o mutantach to tylko słyszał z pogłosek, a tu się natknął się na całą szajkę! Mocniej ścisnął włócznię i starał się ją utrzymać, ale to się nie udało.

-----

Rzuty:
91 > 38 - krzepa na utrzymanie włóczni, porażka.

Reinhard · 14-01-2015, 20:38

http://http://kostnica.eu/roll/54b6c306269dc/

Rozwścieczony sługa zdołał powstrzymać swój bezrozumny gniew. Spojrzał na Ernsta, a z jego ust wydobyły się ponure, zawodzące słowa. Eliza zajęczała przeciągle i ruszyła w stronę Ernsta. Jej bosa stopa trafiła na ciernie; stanęła na nich całym ciężarem ciała i nawet nie zwróciła na nie uwagi. W jej oczach zapłonął czerwony blask, nabrały wygłodniałego wyglądu. Z ust pociekła brudna ślina. Poruszała się, jakby walczyła ze swoim ciałem, jakby coś wewnątrz usiłowało ją blokować.

Nie był to koniec kłopotów Ernsta. Sługa - mutant kontynuował wyplątywanie się z sieci przy pomocy chwytnych macek. Szło by mu szybciej, gdyby co i rusz nie zahaczał o włócznię, sterczącą z jego boku. Sapał i pocił się - rana była poważna, tak, jak upływ posoki. Szybko pobladł.

archiwumX · 14-01-2015, 22:09

Przerażony, ale i wściekły Ernst zobaczył, że nie długo do walki dołączy Eliza, a w tym czasie sługa będzie się uwalniał. Chwycił sztylet i z desperacją dźgnął mutanta, który miał czelność zakpić z niego... doświadczonego łowcy bestii!!!

-----

Rzuty:
Cel jest bezradny jest bezradny, więc trafienie jest automatyczne.
(6 + 4) + (3 - 3) + 1 = 11 - obrażenia dla mutanta

Reinhard · 15-01-2015, 03:54

Zatapiając raz po raz ostrze w abominacji, Ernst odesłał mutanta w otchłanie zajmowane przez jego bogów. Wraz z przerażliwym jękiem po łowcy rozlała się ohydna jucha. W przedśmiertnym skurczu sługa wypuścił z siebie chmurę zadziorów z macek, bezskutecznie szturmujących grubo splecioną sieć. Ernst zdołał zasłonić twarz, poczuł jednak bolesne pieczenie tam, gdzie igiełki zdołały przebić się przez ubranie. Ranki nie były poważne, sądząc jednak po ciężkiej woni wybroczyn, które na nich były, w leczeniu będą się paprać.

Tymczasem coś, co chyba było Elizą, ominęło truchło swego pana i wyciągnęło ręce, by schwycić łowcę. Wykrzywiona głodem twarz jednoznacznie sugerowała, co zrobi później, jeżeli jej się to uda.

archiwumX · 15-01-2015, 12:17

Ernst gorączkowo wyrwał włócznię, sztylet i zajął pozycję bojową naprzeciwko czegoś co kiedyś było Elizą.

13-01-2015, 20:31	#11
Reinhard Reputacja: 1	Ernst na czas usłyszał zbliżanie się dwójki ludzi, znalazł kilkanaście metrów od ściezki gęstą kępę krzaków z dobrym widokiem na dróżkę i przyczaił się. Elizy nie poznał na pierwszy rzut oka; zawsze nosiła na szyi korale z królewskich kropli - rzadko spotykanej odmiany głogu. Miał być to prezent od Matki Legrand, który odganiał złe moce. Poszczególne korale błyszczały, jakby owoce, z których je wykonano, były świeżo zerwane. Było to źródło miejscowych plotek: przekupki zastanawiały się, czy złe, od którego chronią, obejmuje baby wdzięczące się do jej męża. Jej koszula była rozchełstana, jak nie przystoi mężatce. Pomiędzy jej piersiami znajdowała się plama krwi. Stare strupy na trzech czy czterech kilkucentymetrowych zacięciach były częściowo rozerwane. Kobieta miała szklisty, nieobecny wzrok, i szła jak człowiek, który po zrośnięciu się kości w nodze robi pierwsze kroki. Towarzyszył jej dziwacznie otyły sługa. Nałożył na siebie pelerynę, ale łysej glacy niczym nie przykrył i błyszczała, niczym wypolerowana. Rozglądał się bacznie, ale brak obycia w lesie sprawiał, że powodował nadmierny hałas, płosząc ptaki, jak i nie miał pojęcia, gdzie szukać potencjalnych kryjówek ewentualnych obserwatorów. W dłoniach ściskał naładowaną kuszę, jakby był przekonany, że zaraz spotka jakiegoś przeciwnika. Skąd mógłby mieć taka pewność? Jego dłonie i palce były dziwne. Było na nich tyle tłuszczu, że praktycznie nie było widać stawów, a skóra dotknięta dziwną chorobą złuszczała się Kobieta szła posłusznie, dziwnie cicha...po kilku chwilach Ernst doszedł do tego, co go niepokoiło. Jak na osobę wychowaną w lesie była bardzo hałaśliwa i niedbała w chodzeniu. Oboje zmierzali do świeżej ziemi, skąd powracał łowca. Ostatnio edytowane przez Reinhard : 13-01-2015 o 20:34.

13-01-2015, 22:44	#12
archiwumX Reputacja: 1	Widząc tą scenę postanowił skorzystać z okazji i jak najszybciej rozwikłać sprawę. Chciał ich śledzić, aby zobaczyć co będą robić, ale gdy uświadomił, że rozgrzebał ziemię zdał sobie sprawę, że musi ich schwytać tu i teraz. Jeśli to było konieczne zakradł się, a następnie zamierzył się i rzucił w grubego sługę sieć, która go oplątała. ---- Rzuty: 49 < 60 - skradanie się za podejrzaną dwójką, sukces 13 < 70 - rzut siecią w grubego sługę, pełen sukces Czas na reakcję Elizy __________________ Szukam tajemnic i sekretów.

13-01-2015, 23:26	#14
archiwumX Reputacja: 1	Ernst widząc tą scenę wpadł przerażenie i z całej siły uderzył włócznią w brzuch nieszczęśnika. ----- Cel jest bezradny jest bezradny, więc trafienie jest automatyczne. (10+2) + 4 = 16 - rzut na obrażenia. __________________ Szukam tajemnic i sekretów.

14-01-2015, 12:43	#16
archiwumX Reputacja: 1	Ernsta to przeraziło. Do tej pory walczył z drapieżnikami i różnymi zdrajcami cywilizowanych ras, a o mutantach to tylko słyszał z pogłosek, a tu się natknął się na całą szajkę! Mocniej ścisnął włócznię i starał się ją utrzymać, ale to się nie udało. ----- Rzuty: 91 > 38 - krzepa na utrzymanie włóczni, porażka. __________________ Szukam tajemnic i sekretów.

14-01-2015, 22:09	#18
archiwumX Reputacja: 1	Przerażony, ale i wściekły Ernst zobaczył, że nie długo do walki dołączy Eliza, a w tym czasie sługa będzie się uwalniał. Chwycił sztylet i z desperacją dźgnął mutanta, który miał czelność zakpić z niego... doświadczonego łowcy bestii!!! ----- Rzuty: Cel jest bezradny jest bezradny, więc trafienie jest automatyczne. (6 + 4) + (3 - 3) + 1 = 11 - obrażenia dla mutanta __________________ Szukam tajemnic i sekretów.

13-01-2015, 23:02	#13
Reinhard Reputacja: 1	Rzut z zaskoczenia kompletnie omotał grubasa. Zaczął się szarpać, ale musiałby mieć znacznie więcej niż dwie ręce, by uwolnić się od fachowo narzuconej sieci. Eliza stała zupełnie spokojnie. Nawet nie odwróciła się, by sprawdzić, co wzbudziło furię sługi. Nie widać było po niej jakiejkolwiek formy podekscytowania. To nie było normalne. Tymczasem grubas miotał się na wszystkie strony, szukając osoby, która wykonała rzut. Ernst był za daleko od krzaków, które dały mu osłonę, ale w pobliżu rosło kilka rachitycznych krzewów, gdyby chciał się ukryć. Byłoby to jednak trudne. Co dziwne, grubas nie rzucał się tak, jak zwykle czynią to ludzie, tylko odpiął zapinkę peleryny i walczył, by ją z siebie zsunąć. Zwrócony był do Ernsta lewym bokiem i obracał się tak, że lada chwila go zobaczy. Peleryna nie osłaniała przodu grubasa. Jego tunika zaczęła się unosić, jak spódnica podwiana babie przez wiatr. Ale to, co podnosiło tunikę, wiatrem nie było. Gdyby przygiąć kilka gałązek, nałożyć na nie płachtę materiału, i puścić te gałązki - tak to wyglądało, tylko w wolnym tempie. Cokolwiek to było, nie było ludzkie i sprawiało, że żołądek Ernsta nagle się skurczył, a w ustach poczuł suchość. Ernst mógł czekać, aż to coś wydostanie się spod tuniki i będzie widoczne, albo podjąć inne działania. Póki co jego cel był omotany, a trafiłoby w niego nawet dziecko.

14-01-2015, 01:37	#15
Reinhard Reputacja: 1	Przeraźliwy skrzek wyrwał się z ust mutanta. Wokół drzewca owinęło się kilka oślizłych macek, nie grubszych niż dziecięce ramię, i długich od wielkości miecza do włóczni. Część z nich zakończona jest dziwnymi poduszeczkami, które owijają się wokół drzewca, na chwilę przed ujęciem go wybuchając garścią zadziorów wielkości jednego - trzech centymetrów. Zadziorów, ściekających brudnobrunatną juchą...Bestia ryczy, zadziory wbijają się we włócznię i nią samą. Zapiera się mocno na nogach, chcąc wyszarpnąć drzewce z rąk Ernsta. Przez głowę łowcy nagród przebiega przerażająca wizja jego własnego ciała, pokrytego zadziorami wypuszczającymi swój jad... (rzuć za siebie i za mutanta na Krzepę - przeciwstawny test, wygrywa ten, kto ma więcej sukcesów lub mniej porażek - będzie próbował wyrwać Ci z rąk włócznię. Ma Krzepę 42. Chyba, że puszczasz włócznię i robisz co innego, wtedy ja mu rzucę, czy utrzyma się na nogach. Nadal będzie celem splątanym/nieruchomym, ale jeżeli test INT mu wyjdzie, będzie mógł użyć części macek z zadziorami, by wystrzelić je w w kierunku Ernsta)

14-01-2015, 20:38	#17
Reinhard Reputacja: 1	http://http://kostnica.eu/roll/54b6c306269dc/ Rozwścieczony sługa zdołał powstrzymać swój bezrozumny gniew. Spojrzał na Ernsta, a z jego ust wydobyły się ponure, zawodzące słowa. Eliza zajęczała przeciągle i ruszyła w stronę Ernsta. Jej bosa stopa trafiła na ciernie; stanęła na nich całym ciężarem ciała i nawet nie zwróciła na nie uwagi. W jej oczach zapłonął czerwony blask, nabrały wygłodniałego wyglądu. Z ust pociekła brudna ślina. Poruszała się, jakby walczyła ze swoim ciałem, jakby coś wewnątrz usiłowało ją blokować. Nie był to koniec kłopotów Ernsta. Sługa - mutant kontynuował wyplątywanie się z sieci przy pomocy chwytnych macek. Szło by mu szybciej, gdyby co i rusz nie zahaczał o włócznię, sterczącą z jego boku. Sapał i pocił się - rana była poważna, tak, jak upływ posoki. Szybko pobladł.

15-01-2015, 03:54	#19
Reinhard Reputacja: 1	Zatapiając raz po raz ostrze w abominacji, Ernst odesłał mutanta w otchłanie zajmowane przez jego bogów. Wraz z przerażliwym jękiem po łowcy rozlała się ohydna jucha. W przedśmiertnym skurczu sługa wypuścił z siebie chmurę zadziorów z macek, bezskutecznie szturmujących grubo splecioną sieć. Ernst zdołał zasłonić twarz, poczuł jednak bolesne pieczenie tam, gdzie igiełki zdołały przebić się przez ubranie. Ranki nie były poważne, sądząc jednak po ciężkiej woni wybroczyn, które na nich były, w leczeniu będą się paprać. Tymczasem coś, co chyba było Elizą, ominęło truchło swego pana i wyciągnęło ręce, by schwycić łowcę. Wykrzywiona głodem twarz jednoznacznie sugerowała, co zrobi później, jeżeli jej się to uda.

15-01-2015, 12:17	#20
archiwumX Reputacja: 1	Ernst gorączkowo wyrwał włócznię, sztylet i zajął pozycję bojową naprzeciwko czegoś co kiedyś było Elizą. __________________ Szukam tajemnic i sekretów.