[WFRP 1.ed] Bracia krwi 2. Łabędzi śpiew - Strona 18

Fyrskar · 11-04-2018, 20:14

- Niech ci Taal błogosławi dobry człowieku - Albrecht ucieszył się na widok staruszka. Nerwy i wysiłek poprzedniego dnia położyły Albrechta do snu. Wejść na dach, będąc dwukrotnie większym dzięki magii, było łatwy. Zejść z niego bez połamania nóg było o wiele trudniej.

Kiedy zszedł na górę poklepał mężczyznę po ramieniu w podziękowaniu.
- Potrafię co nieco pomóc na zranienia. Jeśli ty lub twoi bliscy odnieśliście rany, powiedz proszę. Może pomagając się odwdzięczę - uśmiechnął się. Miał nadzieję, że nie są uprzedzeni do magii.

Plotki o niemożności zranienia bestii zwykłym ostrzem miały sens - bestie Chaosu były związane z magią, a tą trudno dotknąć czymś innym niż również magią. Odruchowo dotknął głowni miecza brata. Widział przerażenie jego przeciwników często. Być może on mógłby zranić bestie.

hen_cerbin · 11-04-2018, 21:05

Emmerich pozbierał się i wyszedł na zewnątrz. Zmarnowane dwa bełty, z których najwyraźniej żaden nie trafił, uszkodzona kusza, poobijane żebra. Nieźle jak na jeden wieczór w osadzie. Raz jeszcze potwierdziło się, że nigdzie nie jest bezpiecznie.
Ale trzeba było się ruszyć, poszukać znajomych i razem z nimi zaplanować co dalej. Przynajmniej pieniądze na cyrulika miał przy sobie. Na razie jednak rozglądał się za Albrechtem, który powinien być gdzieś w pobliżu.

Znalazł go gadającego z jakimś staruszkiem.
- A na potłuczenia? - zapytał -Dobrze, że Tobie też udało się uciec przez tymi wilkami. Widziałeś resztę? - zapytał.

Gormogon · 11-04-2018, 22:53

- Tak, już idę - odparł w Khazalid Alsaak - Dłużej już nie zniosę jazgotu tej baby, łeb mnie pęka!

Pozbierał się dość niezgrabnie z ziemi i otrzepał ubranie. Należało dbać przecie o wygląd. Z gracją godną worka ziemniaków na furmance ukłonił się w pas i podreptał za pobratymcem.

Na pytanie Bardaga wzruszył jedynie ramionami, a po chwili, gdy drugi z przedstawicieli starszej rasy wspomniał o Ale, rzucił jedynie oświeconą mądrością.
- Fakt, trza zacząć od odkażania wewnętrznego!

Fyrskar · 11-04-2018, 23:04

- Na potłuczenia też - obrócił się do Emmericha. - Cieszę się, że jesteś w jednym kawałku, druhu. Poturbowały cię te ogary? Co się stało?

hen_cerbin · 11-04-2018, 23:40

- Też chciałem wejść na dach - łowca nagród zrobił kwaśną minę.
- Trzeba sprawdzić co z Ullim i Gerhartem. Byli w karczmie kiedy... - resztę wydarzeń opowiedział dopiero kiedy byli sami.

Fyrskar · 11-04-2018, 23:46

- Zgadzam się - Albrecht pokiwał głową. - Ale gdyby rodzina moje dobrodzieja potrzebowała pomocy medycznej, to najpierw zajmę się nią.

Avitto · 12-04-2018, 22:44

Funkcję sołtysa w Gladisch pełnił Johan Olhen, zarządca w służbie Jego Wysokości Albrechta von Stundengerna. Herman odnalazł go szybko gdy ten dozorował sprzątanie placu po nieudanej biesiadzie. Na początku Johan był nawet miły – wyraził zadowolenie z faktu, że morryta przetrwał noc w dobrym zdrowiu i poinformował o braku ofiar śmiertelnych. Wspomnienie o dziurze w palisadzie jednak tak rozsierdziło zarządcę, że dalsze kontynuowanie rozmowy mogło się okazać trudnym wyzwaniem dla młodego kaznodziei.
- Bądź żesz człowiekiem, milcz! - syknął na nowicjusza.
- Jeszcze mi tego brakuje, by ta banda wsiurów mnie oskarżyła o wpuszczenie tu tej watahy. Wspomnij o tym komuś jeszcze a zobaczysz, że potrafię się mścić.

Wokół Aslaaka i Bardaga powstał wianuszek gapiów, przez których przepychał się strażnik w pordzewiałej kolczudze. Nikomu nie trzeba było tłumaczyć, co taki stan pancerza oznaczał.
- Nuże, ruszać się, poszli stąd - gderał służbowym tonem mężczyzna przeganiając zgromadzonych.
- Wy takoż, każde w swoją stronę. Nic ci babo nie zginęło? - zapytał strażnik za względu na długoletnia znajomość a po otrzymaniu zapewnienia, że wszystko jest na miejscu machnął ręką za odchodzącymi w stronę knajpy krasnoludami.
- I było się drzeć?

Maszerujących krasnoludów nie sposób było przeoczyć. Przeszli oni Emmerichowi tuż przed nosem, przed oczyma mając jedynie latające wokół ich głów, pełne kufle. Ten najpierw pomógł staruszkowi i Albrechtowi z drabiną. Ten drugi łatwo dostrzegł, że przy głównej ulicy nowo poznany morryta kłóci się z jakimś mężczyzną. Gdy już znalazł się na ziemi upewnił się, że dziadkowi dokuczają jedynie podatki, wilki oraz brak słońca.

Wewnątrz „Głowy goblina” panowała cisza. Nikt nie odpowiedział na okrzyk Ulliego, przynajmniej nie od razu.
- A nie będziesz aby zły? - zapytał kobiecy głos zza zamkniętych drzwi. Przypominał odgłosy, jakie wydają pijacy o poranku. Tak, defekacji i wymiotowania. Kamuflaż idealny.
- Dobra, co mi, zaryzykuję - powiedziała kobieta i po otwarciu drzwi do komórki zręcznie oswobodziła Ulliego jednym ruchem noża.
- Bardzoś wczoraj wywijał i kozaczył, kiedy trzeba było się chować. A co by nie mówić, jesteś tu gościem i trzeba mi było zadbać o twoje bezpieczeństwo - tłumaczyła się słowotokiem oberżystka, której makijaż nie był jeszcze tak staranny jak zwykle.
Gdy nagle do gospody wrócili po całonocnych wojażach dwaj krasnoludowie żądający piwa - w ilości dużej i na wczoraj - oberżystka ruszyła spełniać ich życzenia.

Feniu · 13-04-2018, 07:11

- Ocipiałaś babo? - zapytał z wyrzutem, - pizgać w łeb swego gościa, który próbuje bronić ci karczmy! Zmysły postradałaś? - już chciał ciągnąć dalej wiązankę, gdy do karczmy weszła dwójka krasnoludów. Wylazł ze schowka na szczoty i masując kark usiadł obok khazadów. - Dobrze się spało? - zapytał z przekąsem. - Wszyscy żywi? Co z Emmerichem i Albrechtem widzieliście ich? - usta mu się nie zamykały musiał się wygadać by komuś nie przypierdolić.

- Co z moim towarzyszem, co w pokoju leżał? Jego też zakneblowałąś? - wykrzyczał.

Hakon · 13-04-2018, 07:51

Z wieśniakami nie było co gadać. Bardag był zły i do tego ranny. W sumie nie takie rany miał, ale zazwyczaj ktoś się nimi zajmował a ta jątrzyła się całą noc.
Sen także nie był dobry. Spać pod ścianą wygięty jak elfie osiem spowodowało nieprzyjemny ból w karku.

- Khazad chce uratować tyłki umgi a te jazgotem dziękują.- Rzucił gdy przechodzili przez tłum gapiów.
- Pfff. Gdybym nie był zmęczony to bym przypierniczył temu człeczynie.- Warknął obrzucając wzrokiem strażnika, który śmiał twierdzić iż mogli być złodziejami. W sumie po chwili dotarło do łba wojownika, że człeczy strażnik bardziej przytyk kierował do baby niż do nich pokazując, że przesadziła.

- Co Tobie Ulli? Przewróciłeś się?- Zakpił Bardag i przechylił z uśmiechem właśnie podany kufel piwa.
- Teraz już się domyślam co zrobiło masakrę w leśniczówce obok sąsiedniej wioski.- Rzucił do Aslaaka i człeczego towarzysza.

Feniu · 13-04-2018, 08:24

- Ktoś mnie dziabnął od tyłu - odpowiedział khazadowi - było by to i może przyjemne gdyby zrobiła to jedna ze służebych dziewek, ale szefowa już tak apetycznie nie wygląda. - powiedział z cicha, bo ta baba skłonna była mu jeszcze do strawy nacharkać.

11-04-2018, 20:14	#171
Fyrskar Reputacja: 1	- Niech ci Taal błogosławi dobry człowieku - Albrecht ucieszył się na widok staruszka. Nerwy i wysiłek poprzedniego dnia położyły Albrechta do snu. Wejść na dach, będąc dwukrotnie większym dzięki magii, było łatwy. Zejść z niego bez połamania nóg było o wiele trudniej. Kiedy zszedł na górę poklepał mężczyznę po ramieniu w podziękowaniu. - Potrafię co nieco pomóc na zranienia. Jeśli ty lub twoi bliscy odnieśliście rany, powiedz proszę. Może pomagając się odwdzięczę - uśmiechnął się. Miał nadzieję, że nie są uprzedzeni do magii. Plotki o niemożności zranienia bestii zwykłym ostrzem miały sens - bestie Chaosu były związane z magią, a tą trudno dotknąć czymś innym niż również magią. Odruchowo dotknął głowni miecza brata. Widział przerażenie jego przeciwników często. Być może on mógłby zranić bestie.

11-04-2018, 21:05	#172
hen_cerbin Reputacja: 1	Emmerich pozbierał się i wyszedł na zewnątrz. Zmarnowane dwa bełty, z których najwyraźniej żaden nie trafił, uszkodzona kusza, poobijane żebra. Nieźle jak na jeden wieczór w osadzie. Raz jeszcze potwierdziło się, że nigdzie nie jest bezpiecznie. Ale trzeba było się ruszyć, poszukać znajomych i razem z nimi zaplanować co dalej. Przynajmniej pieniądze na cyrulika miał przy sobie. Na razie jednak rozglądał się za Albrechtem, który powinien być gdzieś w pobliżu. Znalazł go gadającego z jakimś staruszkiem. - A na potłuczenia? - zapytał -Dobrze, że Tobie też udało się uciec przez tymi wilkami. Widziałeś resztę? - zapytał. __________________ Ostatni Proszę o odpis: Gob1in, Druidh, Gladin

11-04-2018, 22:53	#173
Gormogon Reputacja: 1	- Tak, już idę - odparł w Khazalid Alsaak - Dłużej już nie zniosę jazgotu tej baby, łeb mnie pęka! Pozbierał się dość niezgrabnie z ziemi i otrzepał ubranie. Należało dbać przecie o wygląd. Z gracją godną worka ziemniaków na furmance ukłonił się w pas i podreptał za pobratymcem. Na pytanie Bardaga wzruszył jedynie ramionami, a po chwili, gdy drugi z przedstawicieli starszej rasy wspomniał o Ale, rzucił jedynie oświeconą mądrością. - Fakt, trza zacząć od odkażania wewnętrznego! __________________ „Wiele pięknych pań zapłacze jutro w Petersburgu!”

11-04-2018, 23:40	#175
hen_cerbin Reputacja: 1	- Też chciałem wejść na dach - łowca nagród zrobił kwaśną minę. - Trzeba sprawdzić co z Ullim i Gerhartem. Byli w karczmie kiedy... - resztę wydarzeń opowiedział dopiero kiedy byli sami. __________________ Ostatni Proszę o odpis: Gob1in, Druidh, Gladin

12-04-2018, 22:44	#177
Avitto Dział Fantasy Reputacja: 1	Funkcję sołtysa w Gladisch pełnił Johan Olhen, zarządca w służbie Jego Wysokości Albrechta von Stundengerna. Herman odnalazł go szybko gdy ten dozorował sprzątanie placu po nieudanej biesiadzie. Na początku Johan był nawet miły – wyraził zadowolenie z faktu, że morryta przetrwał noc w dobrym zdrowiu i poinformował o braku ofiar śmiertelnych. Wspomnienie o dziurze w palisadzie jednak tak rozsierdziło zarządcę, że dalsze kontynuowanie rozmowy mogło się okazać trudnym wyzwaniem dla młodego kaznodziei. - Bądź żesz człowiekiem, milcz! - syknął na nowicjusza. - Jeszcze mi tego brakuje, by ta banda wsiurów mnie oskarżyła o wpuszczenie tu tej watahy. Wspomnij o tym komuś jeszcze a zobaczysz, że potrafię się mścić. Wokół Aslaaka i Bardaga powstał wianuszek gapiów, przez których przepychał się strażnik w pordzewiałej kolczudze. Nikomu nie trzeba było tłumaczyć, co taki stan pancerza oznaczał. - Nuże, ruszać się, poszli stąd - gderał służbowym tonem mężczyzna przeganiając zgromadzonych. - Wy takoż, każde w swoją stronę. Nic ci babo nie zginęło? - zapytał strażnik za względu na długoletnia znajomość a po otrzymaniu zapewnienia, że wszystko jest na miejscu machnął ręką za odchodzącymi w stronę knajpy krasnoludami. - I było się drzeć? Maszerujących krasnoludów nie sposób było przeoczyć. Przeszli oni Emmerichowi tuż przed nosem, przed oczyma mając jedynie latające wokół ich głów, pełne kufle. Ten najpierw pomógł staruszkowi i Albrechtowi z drabiną. Ten drugi łatwo dostrzegł, że przy głównej ulicy nowo poznany morryta kłóci się z jakimś mężczyzną. Gdy już znalazł się na ziemi upewnił się, że dziadkowi dokuczają jedynie podatki, wilki oraz brak słońca. Wewnątrz „Głowy goblina” panowała cisza. Nikt nie odpowiedział na okrzyk Ulliego, przynajmniej nie od razu. - A nie będziesz aby zły? - zapytał kobiecy głos zza zamkniętych drzwi. Przypominał odgłosy, jakie wydają pijacy o poranku. Tak, defekacji i wymiotowania. Kamuflaż idealny. - Dobra, co mi, zaryzykuję - powiedziała kobieta i po otwarciu drzwi do komórki zręcznie oswobodziła Ulliego jednym ruchem noża. - Bardzoś wczoraj wywijał i kozaczył, kiedy trzeba było się chować. A co by nie mówić, jesteś tu gościem i trzeba mi było zadbać o twoje bezpieczeństwo - tłumaczyła się słowotokiem oberżystka, której makijaż nie był jeszcze tak staranny jak zwykle. Gdy nagle do gospody wrócili po całonocnych wojażach dwaj krasnoludowie żądający piwa - w ilości dużej i na wczoraj - oberżystka ruszyła spełniać ich życzenia. Test ogłady Herman (49): 92 nieudany Test obserwacji Ulli (32): 64 nieudany

11-04-2018, 23:04	#174
Fyrskar Reputacja: 1	- Na potłuczenia też - obrócił się do Emmericha. - Cieszę się, że jesteś w jednym kawałku, druhu. Poturbowały cię te ogary? Co się stało?

11-04-2018, 23:46	#176
Fyrskar Reputacja: 1	- Zgadzam się - Albrecht pokiwał głową. - Ale gdyby rodzina moje dobrodzieja potrzebowała pomocy medycznej, to najpierw zajmę się nią.

13-04-2018, 07:11	#178
Feniu Reputacja: 1	- Ocipiałaś babo? - zapytał z wyrzutem, - pizgać w łeb swego gościa, który próbuje bronić ci karczmy! Zmysły postradałaś? - już chciał ciągnąć dalej wiązankę, gdy do karczmy weszła dwójka krasnoludów. Wylazł ze schowka na szczoty i masując kark usiadł obok khazadów. - Dobrze się spało? - zapytał z przekąsem. - Wszyscy żywi? Co z Emmerichem i Albrechtem widzieliście ich? - usta mu się nie zamykały musiał się wygadać by komuś nie przypierdolić. - Co z moim towarzyszem, co w pokoju leżał? Jego też zakneblowałąś? - wykrzyczał.

13-04-2018, 07:51	#179
Hakon Reputacja: 1	Z wieśniakami nie było co gadać. Bardag był zły i do tego ranny. W sumie nie takie rany miał, ale zazwyczaj ktoś się nimi zajmował a ta jątrzyła się całą noc. Sen także nie był dobry. Spać pod ścianą wygięty jak elfie osiem spowodowało nieprzyjemny ból w karku. - Khazad chce uratować tyłki umgi a te jazgotem dziękują.- Rzucił gdy przechodzili przez tłum gapiów. - Pfff. Gdybym nie był zmęczony to bym przypierniczył temu człeczynie.- Warknął obrzucając wzrokiem strażnika, który śmiał twierdzić iż mogli być złodziejami. W sumie po chwili dotarło do łba wojownika, że człeczy strażnik bardziej przytyk kierował do baby niż do nich pokazując, że przesadziła. - Co Tobie Ulli? Przewróciłeś się?- Zakpił Bardag i przechylił z uśmiechem właśnie podany kufel piwa. - Teraz już się domyślam co zrobiło masakrę w leśniczówce obok sąsiedniej wioski.- Rzucił do Aslaaka i człeczego towarzysza.

13-04-2018, 08:24	#180
Feniu Reputacja: 1	- Ktoś mnie dziabnął od tyłu - odpowiedział khazadowi - było by to i może przyjemne gdyby zrobiła to jedna ze służebych dziewek, ale szefowa już tak apetycznie nie wygląda. - powiedział z cicha, bo ta baba skłonna była mu jeszcze do strawy nacharkać.