Zostało dwóch morrytów - mężczyzn, którzy poznali się z Niersem dzień wcześniej w Herrendorfie, gdy skonfrontowali z nim fałszywe oskarżenia o bluźnierstwo. Obaj są pokiereszowani, ale ciągle jeszcze sprawni (z mechanicznego punktu widzenia mają więcej niż połowę punktów Żywotności).

Czarodziej Cieni sprawia wrażenie zupełnie nieporuszonego tym, że właśnie unicestwił Ametystowego Nekromantę. Wciąż trzyma w dłoni utkane z pasm cienia magiczne ostrze, ale nie przejawia agresywnego zachowania. Na razie ogranicza się do lustrowania Was spojrzeniem.

Felix został przygnieciony stadem zombi po tym jak Saxa wysadziła w powietrze smrodliwego spaślaka - w ten sposób przełożyłem na wątek fabularny tę solidną dawkę obrażeń, którą wchłonął. Ponieważ jednak wraz ze śmiercią (tym razem może w końcu definitywną) Radamusa Arforla wszyscy jego ożywieńcy na powrót umarli, Felix jest bezpieczny, byle tylko ktoś pomógł mu się spod tych zwłok wygrzebać!

Dialog na szczycie wieży nie pozostawia wątpliwości, że Szary Czarodziej nie żywi względem Was specjalnie negatywnych emocji. Jeśli Katerina dobrze to rozegra, ujdziecie z bagien bez dalszych konsekwencji, ale jest jedno „ale”. Zakładam, że wszyscy zrozumieli ów rozkaz Ametystowej Czarodziejki przekazany za pośrednictwem strzelenia palcami – dwaj ostatni morryci nie mogą uciec z wieży Arforla. Wiedzieli jak ludzie Kateriny ścięli się z Leto i jak to się skończyło. Pozostając fanatycznie wiernymi wobec Świątyni Morra, niechybnie zgłoszą ten fakt władzom, a tego we własnym interesie powinniście uniknąć. Rzecz jednak w tym, że to pobożni obywatele Imperium i jeszcze niedawno towarzysze walki – przyłożenie ręki do ich egzekucji przynajmniej w części z Was powinno wywołać silne emocje.

Wypatruję niecierpliwie Waszych poczynań!