W czasie, gdy krasnolud upewniał się, że pokraki spod podłogi oddaliły się na dobre, elf uleczył człowieka z jego lekkich obrażeń z pomocą magii. Po niedawnym urazie nie było na ciele ani śladu już po dziesięciu sekundach, a kawałek płótna w dłoniach Orgofa rozpłynął się w wilgotnym powietrzu.

Mimo chwilowej ciszy, wokół panowała ponura aura. Choć czekali w miejscu na oznaki kolejnego ataku, nic się nie wydarzyło. Pozbierali więc całość szczątek kolegialnego alchemika i wynieśli na dwór znaną drogą przez drzwi frontowe.

Podczas, gdy Zygfryd kopał jamę pogrzebową wątpliwym szpadelkiem znalezionym pod schodami, a Krugan przygotowywał ciało do złożenia do grobu, Orgof czytał na głos wcześniejsze zapiski z dziennika.

Cytat:

Dziennik, luźna kartka złożona na pół, wsunięta w okładkę Prace nad transfuzją kryształu zakończono. Usunięte właściwości – kolor zielony, twardość 8 w skali Mohsa, wywoływanie mutacji fizycznych ciał organizmów żywych. Uzyskane właściwości – kolor biały do żółtego, wyraźna chropowatość (względna), twardość 6, cofanie wyraźnych zmian fizycznych ciał organizmów żywych. Próba testowa – 3 osoby. Czas obserwacji obiektów w próbie – 6 tygodni. Kryształ w dyspozycji Hierofanty Sidiusa, rezydenta Vanhaldenhof na dworze rodu von Grünschimmer. Ku prawdzie! A.

Na zewnątrz panowała ciemność, gdy wędrowcy przystąpili do pochówku Atoriusa.

Rytuały pogrzebowe krasnoludów były prywatną sprawą krasnoludów i nikt, a już elf w szczególności, nie powinien w nich uczestniczyć, ani ich poznać. Do tej pory Krugan nie miał potrzeby grzebać nikogo innej rasy, ale nie widział ku temu przeciwskazań. Grób co prawda był dziurą w ziemi, a nie niszą wykutą w skale i sprawiał żałosne wrażenie, ale ani tu skał w pobliżu nie było, ani czasu by go poświęcić na ciało człowieka. Odmawiał więc swoje modły po cichu stojąc nad grobem.
- Panie, spraw by ciało Atoriusa spoczywało w pokoju - powiedział bardziej na użytek towarzyszy, niż z innych pobudek. Trzymany w dłoni symbol swego boga uniósł w górę, przed siebie. - Niech żadna jego część nie znajdzie się w mocy nekromanty, a jego dusza nie musi cierpieć z tego powodu. Niech plugawe czary nie mają nad nim mocy, a naturalny porządek rzeczy niech tryumfuje.

Na grobie w glebie narysował symbol Gazula i po chwili milczenia zwrócił się do kompanów.

- Ciemno tu a okolica ani bezpieczna do podróży, ani bezpieczna do nocowania. Chcę się dowiedzieć, co czai się tam - wskazał budowlę - pod podłogą. Jeżeli się uda, to spaliłbym całe to miejsce i zobaczymy, co wylezie. Co wy na to?

Podczas pochówku Atoriusa wokół wędrowców krążyły całe chmary owadów, które teraz skutecznie przeganiał dym. Gdyby nie noc, ciemna chmura o kształcie rozszerzającego się ku górze słupa lub komina, byłaby widoczna z wielu kilometrów.

Podłożenie ognia pod zbutwiały dworek stanowiło wyzwanie. Kolejne elementy zajmowały się powoli, a zanim zaczęły się palić samodzielnie wytwarzały duże ilości ciemnoszarych obłoków buchających na wszystkie strony. Dym gryzł w gardła i sprawiał, że łzawiły oczy. Wnikał wszędzie, osadzając zapach spalenizny.

Gdy jedno skrzydło płonęło należycie, a języki ognia lizały ścianę szczytową generując kolejne obłoki dymu, z okienka piwnicznego na drugim końcu posiadłości wyskoczyły dwa pokraczne stwory, starające się zbiec na bagna.

Wysoka wilgotność powodowała, że ogień rozprzestrzeniał się powoli. Elementy takie jak ściany raczej tliły się długo nim zapłonęły na poważnie. Wydawało się, że bez ciągłego podsycania ogień wkrótce wygaśnie.

Krugan nie ustawał w wysiłkach, by spalić cały budynek. Przyjrzał się stworom, które wydostały z piwnicy. Czy mógł to być nekromanta? Póki co nic na to nie wskazywało. Miał przeczucie, że jeżeli jest tam coś plugawego, to nadal chowa się niżej. Zresztą bieganie po bagnach i uganianie się za jakimiś pokrakami nie pociągało go. Dym wgryzał się oczy i nozdrza, ale za to przepędził bzyczące, gryzące owady, który uprzykrzały pobyt na powierzchni. Do tego ogień dawał trochę ciepła, więc starał się dostrzegać plusy z obecnej sytuacji. Pozostało cierpliwie czekać na rozwój wydarzeń.