Wszystko zostaje w rodzinie - Strona 6

John5 · 27-12-2007, 19:58

Revan, Cohen

Niechętnie zostawiliście broń u strażnika. Jak na razie mieliście dość kłopotów i nie zamierzaliście rozbić sobie kolejnych. Kiedy wchodziliście do środka strażnik powiedział jeszcze aby skręcić w prawo gdy korytarz się rozwidli. W ponurym milczeniu szliście korytarzem, brak broni pod ręką stanowił lekki dyskomfort, tym bardziej że nie mieliście najlepszych wspomnień co do tego miejsca. W końcu dotarliście do potężnych, okutych, bukowych drzwi. Niewiele się zastanawiając weszliście do pomieszczenia. Przez okratowane okno do środka wpadało sporo światła. Wnętrze było urządzone raczej skromnie, przy ścianach jak spostrzegliście stały dwie ogromne szafy. Drzwi jednej z nich były uchylone i mogliście zauważyć stertę papierów, które leżały na jednej z kilku półek. Na środku pokoju stało masywne, bogato rzeźbione biurko, którego gabaryty stanowiły ostry kontrast dla człowieka, który właśnie wertował jakąś księgę. Był to osobnik dość niski o krótkich blond włosach i szczupłej budowie ciała. Spojrzał na was przez moment po czym powrócił do przerwanej lektury.

-Należy pukać zanim się wejdzie, zapamiętajcie to dobrze bo nie lubię się powtarzać. A teraz przechodząc do sedna, bo nie mam wiele czasu, czego chcecie? Tylko bez zbędnych frazesów.-

Balius

Ubranie znalazło się dość szybko, wbrew pozorom nie wyglądało tak tragicznie i wyglądało na to, że będzie dobrze pasować. Krawiec zaśmiał się gdy usłyszał o tym, że ktoś taki jak Balius mógłby starać się o to, by zostać mnichem.

-Bez obrazy panie, ale na mnicha to ty się raczej nie nadajesz. Tam jeno nielicznych przyjmują a i reguły tam panujące do surowych należą, a przecież zaraz widać, żeś człek lubiący się zabawić. A co do opata to wiem tylko, że przybył do Hammerheim z samej stolicy prowincji, bardzo dawno temu. Odkąd pamięcią sięgam już tu był. Ale wpierw mnichem był i tak jak brat Albrecht zajmował się wszelkim sprawami w mieście i okolicach. Dopiero po paru latach mianowali go opatem jak poprzedniemu się zmarło na koklusz. Paskudna choroba swoją drogą mój bratanek też to miał i ledwo ledwo się wykaraskał, młody był i pewnie dlatego.-

Kiedy tak mówił spoglądał krytycznie na wybrane przez ciebie części garderoby, a mianowicie na brązowe spodnie, szarą koszulę oraz również brązową kurtkę. Pas postanowiłeś zatrzymać, stwierdziwszy, że najmniej wyróżnia się on z całości.

- Przymierzyć możecie w tamtym pomieszczeniu.- Palcem wskazał gdzie masz się udać, na twoją propozycję dotyczącą mikstury zareagował jedynie lekkim skrzywieniem ust. Kiedy poszedłeś się przebrać krawiec znowu się odezwał. – Butów tu nie mam ale zaraz obok jest szewc, niedrogo bierze a rzeczy dobre ma, służą przez lata całe. A i ja z waszmości nie zedrę. Za wszystko tylko 4 sztuki złota chcę. A żadne mikstury mi potrzebne nie są, moja żona w pełni mnie zaspokaja toteż coś takiego jest mi zbędne. Ale co też ja o takich rzeczach gadam? Kupujecie?-

Raziel, Louis

Barry by nieco ochłonąć opuścił wasze towarzystwo, zaś Justicar zgodnie z namową Louisa udał się by dołączyć do siedzącej nieopodal trójki mężczyzn i wypytać ich nieco.
Milcząc popijaliście piwo i jedliście zaserwowane wam dania dyskretnie słuchając rozmowy Justicara, karczma była niemal pusta toteż bez większych trudności byliście w stanie słyszeć niemal wszystko. W międzyczasie karczmarz podszedł do stołu zabierając puste naczynia.

-Podać coś jeszcze?-

Dopiero teraz zauważyliście, że w dzbanie z piwem pozostały jedynie smętne resztki a i jedzenie powoli się kończyło.

Justicar

Już kiedy usiadłeś zauważyłeś, że miny mężczyzn nie wróżą nic dobrego, ale niezrażony postanowiłeś jakoś rozpocząć rozmowę. Sęk w tym, że najwyraźniej niezbyt fortunnie dobrałeś słowa. Cała trójka spojrzała na ciebie wrogo, po chwili gdy stwierdzili, że z własnej woli nie opuścisz stołu, jeden z nich, wyglądający na najmłodszego powiedział.

-Czy ty nas czasem nie chciałeś obrazić tym stwierdzeniem o oszustach? Jeśli tak to widzisz trzeba ci wiedzieć, że są o wiele łatwiejsze sposoby by wywołać bójkę.-

Uśmiechnął się otrzymując paskudny rezultat w czym wydatnie pomogła mu blizna ciągnąca się od skroni do kącika ust. Wpatrywał się w ciebie z uwagą godną lepszej sprawy, po chwili najwyraźniej podjąwszy decyzję sięgnął po… kubek od kości. Westchnąłeś w myślach z ulgą, ostatnią rzeczą jakiej teraz pragnąłeś była bójka w karczmie, za która zapewne znowu poszedłbyś siedzieć, zakładając oczywiście, że wyszedłbyś z niej żywy.

- Ale niech będzie, skoro nie ufasz kartom to zagrajmy w kości, z nimi mam nadzieję problemu nie masz? Stawka jak na razie niewielka po złotej koronie. Ten kto wyrzuci najwyższy wynik trzema kośćmi zgarnia pulę, jeśli będzie remis pula przechodzi do następnej gry. Jeśli któraś z kości upadnie rzut powtarzamy. To jak gramy?-

Wyciągnął w twoja stronę skórzany kubek, w którym jak dobrze wiedziałeś znajdowały się trzy kości.

Barry

Wyszedłeś na moment by zaczerpnąć tchu. Twoje przekleństwa jednak nikogo nie zgorszyły bowiem na ulicy niemal nikogo nie było! na ulicy dostrzegłeś jedynie jakiegoś starego dziada z drewnianą nogą, który mamrocząc coś sam do siebie szedł w obie tylko znanym kierunku. Zdziwiło cię to na tyle, że niemal wytrzeźwiałeś. Po chwili zacząłeś słyszeć jednak gwar rozmów, ale dobiegający z jednej z ulic biegnących na lewo od karczmy.

Ostrze · 27-12-2007, 20:45

Daj jeszcze piwa i jakiegoś dobrego mięsa.-powiedział Raziel do karczmarza rozglądając się po karczmie i szukając czegoś, na co warto by było zwrócić uwagę.

Po raz kolejny spojrzał się w stronę stołu, gdzie Justicar miał zamiar grać w karty z ludźmi.

Gdy karczmarz przyniósł piwo i mięso, Raziel zajął się jedzeniem i piciem piwa.

Masz jakiś pomysł, co ten truciciel mógłby teraz robić?-spytał się Louisa.

Znowu zajął się jedzeniem, patrząc się na Louisa oczekując na odpowiedź.

Kokesz · 28-12-2007, 11:17

Gdy Raziel zadał pytanie Louisowi, ten nie spojrzał nawet na niego. Wpatrywał się w ledwo widoczne przez piwo dno kufla. Bił się z myślami, nie wiedział co ma robić i co odpowiedzieć nowemu towarzyszowi. Wciąż nachodziły go wspomnienia o jego dawnych kamratach. Nie chciał teraz o nich myśleć, lecz nie potrafił opanować myśli.

- Nie wiem - odezwał się wreszcie. - Nie zajmowałem się takimi sprawami. Zawsze zajmowało mnie tylko to jak przeżyć do następnego świtu.

Przechylił kufel niemal całkiem go opróżniając. To był jego ostatni kufel. Był już najedzony i nie miał zamiaru już pić, nigdy nie był pijakiem i nie chciał nim zostać. Poza tym tylko raz upił się do nieprzytomności i to na obcej ziemi. Skutek był taki, iż siedział teraz z innymi wyciągniętymi z więzienia bandytami i wykonywał wydawałoby się nie możliwe do wykonania zadanie.

- Myślę, że są dwie możliwości... - rzekł po chwili milczenia. - Pierwsza to taka, iż jakiś jegomość wynajął truciciela. Jeśli tak było to zapewne jest on już w sąsiedniej dzielnicy. Zawodowca nie zostałby w tej mieścinie. Druga możliwość to, że ten kto to wymyślił własnoręcznie otruł klechę lub nakazał to swojej świcie. Na pewno ma on jakieś plany dotyczące klasztoru, więc mieszka lub jest gdzieś nie daleko. Jeśli zadał sobie tyle trudu to musi mieć dużą władze albo dużo złota. Nie wiem jak sie do tego zabrać, najlepiej byłoby mieć motyw, ale na to, to chyba możemy trafić jedynie przypadkiem jak bogowie się zlitują.

MrYasiuPL · 28-12-2007, 19:39

Justicar otarł spocone czoło. Było tu duszno a niepokój przyczynił się do potu w jeszcze większym stopniu.
-Wybaczcie. Tam gdzie przebywałem przez ostatnie 3 lata, oszukiwanie w grze było na porządku dziennym. Zwykle trzeba było uważać… ale zostawmy ten temat w spokoju. – zobaczył, że jeden z graczy zamieża grać w kości. – Tak. Kości wolę znacznie bardziej.

Położył na blacie między jego rywalem a nim jedną z koron. Wyszczerzył zęby. Sprzyjało mu szczęście ale zawsze bywało tak, że czasem się od niego odwracało. Wziął do ręki kubek. Jego wylot zasłonił dłonią i zaczął nim machać. Robił to gwałtownie. Szybko postawił naczynie to gry na stole. Podniósł je i wytężył wzrok patrząc na kości.

lopata · 28-12-2007, 22:33

Balius gdy tylko poszedł we wskazane miejsce przez krawca bez namysłu założył ubrania na siebie i tylko spoglądając z góry na sposób w jaki leża na jego ciele zamierzał ocenić wygląd ubrania. Miało to być tak by było prosto. Nie chciał się wyróżniać w tłumie. Spojrzał na swoje obuwie.

"Hmmm. Nie mam potrzeby iść do szewca. Te są idealne."

Zakłada nogawki na buty i ściąga sakiewkę z szyji a następnie odlicza w ukryciu, spoglądając jeszcze raz czy nikt nie widzi jego złota, sześć złotych koron. Potem sakiewkę znów wiesza na szyi i chowa pod koszulą. Wychodząc z przymierzalni, zamierzał kupić plecak na ubranie w którym przyszedł. Nie zamierzał już sprzedawać swoich specyfików. To i tak już było bezskuteczne w tym sklepie. Kolejnym jego celem miała być karczma. Ta skarbnica wiedzy miała odkryć kolejną zasłonę tajemnicy. Nie obchodziło go czy to worek czy plecak. Miałow wystarczyć tyle ile wyjął.

-Masz jakieś plecaki, może worki na rzemieniach? No i jakich miejsc unikać. Bo że karczm to chyba w każdym mieście trzeba. Ale czy ulice są bezpieczne, a w których najczęściej jest się okradanym? To, że cały swój majątek u Ciebie zostawiam to nie znaczy, że nie będą mnie zaczepiać. A po co mają mi przeprawić facjate.

Krawiec popatrzył na pieniadze po czym wziął je do ręki i schował do sakiewki.
- Plecaka zadnego nie mam ale worek , zakładany na ramiona powinien się znaleźć.A tak, reszta.- Oddał Baliusowi 1 koronę i 3 srebrniki.

Szukając worka równoczesnie odpowiedział na pytania:
-Miasto samo w sobie nie ma jakichś bardzo niebezpiecznych rejonów. Za dnia raczej nigdzie nie będa próbowali człowieka okraść. Ale we wschodniej część lepiej po nocy się nie szwędać, mozna różne typy spotkać a nie zawsze mają oni dobre zamiary.

Ze stęknięciem pociagnął za jakiś rzemien i szarpnięciem wyciągnął skórzany worek ciemno brazowego koloru, z dwoma paskami tego samego koloru.
-Jest. Znalzłem wreszcie, proszę. - Z uśmiechem podał Baliusowi worek.
-Więc zyczę miłego dnia i by szczęście było po twojej stronie-Krawiec odprowadził człowieka do drzwi sklepu.

Wychodząc Balius rozczochruje włosy w nieład a następnie stara się je uczesać palcami tak by nie wyglądały na wypięknione. Szukając ulicy bezludnej stara się zakurzyć ubrania by nie wyglądały za czysto.Kolejnym celem była więc karczma. Za wcześnie na łazęgę po wschodniej części miasta, a coś trzeba było robić.

"Teraz to już łątwiej będzie mi się komunikować z tymi chłopami."

Chowa pieniądze do sakwy i upewnia się czy jest pod koszulą zamiast na wierzchu. W drodzę dopytuje się ludzi o karczmę by nie błądzić bo mieście. Gdy tylko tam dotrze, rozglądując się po pomieszczeniu zamierza poszukać ludzi co znają się na rzeczy. Ludzi, którzy wiedzą i słyszą więcej niż zwykli dzienni śmiertelnicy.

"Nie powinno być problemu wkręcić się na jakieś zakłady nielegalne lub coś w tym stylu. Oby moja znajomośc języka była jeszcze na chodzie. Mam nadzieję, że niezapomniałem wszystkiego."

Umbriel · 29-12-2007, 18:15

Barry zaczerpnął tchu. Było mu zdecydowanie lepiej, a napięcie spowodowane nadmiarem wrażeń częściowo minęło. Widząc dziadka, z właściwym sobie talentem do wpadania w kłopoty, postanowił ruszyć jego śladem.
"A nuż spotka go coś jeszcze ciekawego? Sprawa nie napawała optymizmem, więc uznał, że i tak już jest trupem, tyle że odroczono na trochę jego proces. A do tego czasu będzie robił co mu się żywnie podoba... Kradł, palił, chędożył i zabijał!"
Uśmiechnął się krzywo i błysnęło mu oko.
Nienawidził tych ludzi, tak jak nienawidził tego miasta. Zrobi tu taki burdel, że go zapamiętają.

John5 · 30-12-2007, 16:51

Balius

Zapytany przez ciebie człowiek wskazał ci drogę do dwóch karczm. Pierwsza jak mówił była porządnym miejscem, gdzie człowiek mógł w spokoju odpocząć po pracowitym dniu nad kuflem dobrego piwa. W drugiej, zgodnie z tym co mówił, zbierali się tam ludzie, na których należy nie tyle uważać co unikać. Przez moment zastanawiałeś się, która wybrać i w końcu zdecydowałeś się na tą drugą. Podejrzewałeś, że można tam będzie znaleźć kogoś kto zna miasto i okolicę na tyle by dostarczyć ci wartościowych informacji. Droga zajęła ci raptem kilkanaście minut, miasto jak zauważyłeś było zadbane, na ulicach dostrzegłeś zaledwie kilku bezdomnych. Wyglądało na to, że miasto nieźle prosperuje i mieszkańcy do najbiedniejszych nie należą. Jak można było się domyśleć karczma o takiej reputacji znajdowała się we wschodniej dzielnicy. Tu bezdomnych i włóczęgów była znacznie więcej, ale i tak mniej niż w miastach, w których byłeś kiedyś. Z zewnątrz budynek nie wyglądał źle, kiedy wszedłeś do środka zauważyłeś, że w pomieszczeniu przebywa kilkanaście osób. Kilku pasterzy siedziało w grupie w jednym w rogów sali. Kiedy tylko zrobiłeś kilka kroków do środka, z boku podszedł do ciebie chudy mężczyzna.

-Co podać?-

Raziel, Louis

Siedząc na piwem ponuro rozważaliście, jakie macie szanse na rozwiązanie zagadki. I doszliście do jednego wniosku, że nie będzie to proste ani przyjemne. Kiedy Louis spojrzał w stronę Justicara dostrzegł jak ten wsypuje kilka monet do sakiewki. Widocznie poszczęściło się mu. Po chwili odstawiłeś naczynia, w końcu nie przyszedłeś tu po to by się upić.
Po chwili Raziel uświadomił sobie, że Barry nadal nie wrócił. Przedłużająca się nieobecność z pewnością nie mogła być spowodowana tym co wypił. Powoli zaczynałeś mieć obawy, czy aby nie przytrafiło mu się coś. Kiedy zastanawiałeś się nad możliwościami ktoś nieoczekiwanie stanął nad tobą i zapytał.

-Jak widzę panowie już skończyli, więc prosiłbym o zapłatę. Razem wszystko będzie wynosić… siedem srebrników będzie razem.-

Justicar

Rzuciłeś jako pierwszy. Wytężając wzrok powoli uniosłeś kubek i twoim oczom ukazały się kolejne kości. Szybko policzyłeś oczka… razem 13, z uśmiechem podałeś kubek bliznowatemu. Ten szybko potrząsnął kubkiem i z postawił go na stół, po chwili podniósł go, razem otrzymał 9 oczek. Kolejny mężczyzna, jak zauważyłeś nosił niebieska chustkę zawiązaną na ramieniu. On wyrzucił 11, blisko ale to nie to. Z wyczekiwanie patrzyłeś jak trzeci z nich unosi w końcu kubek. Sześć, sześć… zakląłeś w myślach, i jeden. Trzynaście, tyle co ty, a to znaczyło, że pula przechodzi do kolejnej gry. Teraz na stole znajdowało się już osiem monet i wszystkie błyszczały zachęcająco. Tym razem los przyniósł ci 10 oczek. Bliznowaty zaklął głośno kiedy na jego kościach ukazał się wynik 9. Ten z chustką miał jeszcze mniej szczęścia wyrzucił zaledwie 5, ostatni przez chwile wpatrywał się w kości. I znowu oczekiwanie. Wygrasz czy nie? Jednak wygrałeś, miał 7 oczek. Z zadowoleniem zgarnąłeś monety i przesypałeś je do sakiewki. Bliznowaty z nietęgą miną spojrzał na ciebie.

-Masz dzisiaj szczęście. W takim razie może zagramy o odrobinę większą stawkę? Po trzy korony od głowy?-

Barry

Niewiele się zastanawiając ruszyłeś za dziadygą, mimo wieku utrzymywał niezłe tempo (a może to alkohol daje ci się we znaki?), musiałeś przyspieszyć by nie stracić go z oczy, kiedy skręcił jedną z bocznych uliczek. Już od początku domyślałeś się, że idzie on w stronę z której dochodziły odgłosy ożywionej dyskusji. I rzeczywiści po chwili wyszedłeś na niewielki placyk, gdzie zgromadziło się kilkadziesiąt osób. Dość szybko dostrzegłeś łysego grubasa, który wykrzykiwał coś do ludzi stojąc na dwóch postawionych na sobie skrzynkach, obok niego stało dwóch mężczyzn, którzy samym wyglądem mogliby solidnie wystraszyć, gdyby spotkać ich ciemną nocą. Z odległości w jakiej stałeś nie mogłeś usłyszeć co mówi grubas, tłum skutecznie zagłuszał jego słowa. Nagle twój wzrok przyciągnął błysk metalu w jednym z rogów placu. Kiedy spojrzałeś w tamta stronę dostrzegłeś trzech strażników, rozmawiających między sobą. Ich obecność tutaj nie była dziwna, zapewne patrolowali ulice i natknęli się na to zbiegowisko. Niespodziewanie ktoś cię potrącił, a raczej odbił się od ciebie i upadł na bruk. Zirytowany spojrzałeś na młodego chłopaka, który klnąc pod nosem właśnie wstał i otrzepując ubranie zbierał się do odejścia.

Kokesz · 30-12-2007, 18:42

Rozmyślając Louis nie doszedł do żadnego godnego uwagi wniosku. Dalsze siedzenie i zastanawianie się nad tą sprawą wydawało się jedynie stratą czasu. Dopiero teraz spostrzegł, że Barry jeszcze nie wrócił. "A sam mówił o działaniu razem" - podsumował w myślach nieobecność towarzysza.

- Jak widzę panowie już skończyli, więc prosiłbym o zapłatę. Razem wszystko będzie wynosić… siedem srebrników będzie razem - Bretończyk usłyszał za sobą. Spojrzał za siebie i widząc karczmarza włożył dłoń do sakiewki. Pogrzebał w niej aż poczuł odpowiednią monetę i wyjął ją z sakwy. Spojrzał jeszcze czy dobrze wybrał i wręczył gospodarzowi odpowiednią sumę.

- Trzeba iść po Barrego - rzekł do Raziela i wstał. Podszedł do Justicara i mężczyzn, z którymi grał on w kości.

- Idziemy po Barrego. Polazł gdzieś i jeszcze nie wrócił - rzucił do Justicara jakby od niechcenia i skierował się w stronę wyjścia z karczmy.

- Idziesz? - machnął zachęcająco ręką do Raziela.

Nie był zdziwiony gdy przed karczmą nie zobaczył Barrego. Już wcześniej przypuszczał, że ta pijaczyna może się łatwo zgubić w tym mieście. Ruszył powoli wzdłuż ulicy tak by Raziel mógł go dogonić.Rozglądał się w okół z nadzieją, że szybko znajdzie "zgubę" i będzie mógł się zająć czymś bardziej pożytecznym.

lopata · 31-12-2007, 11:17

Balius wchodząc do karczmy nie zamierzał zgrywać osiłka. Normalny klijent, znający się na takim toważystwie. Spojrzał na karzczmarza po czym zastanowił się, czy warto płacić w tej karczmie za napitki. Kłopotów miał już dość więc szybko odpowiedział:

-Dobra. Daj mi smoczy nektar. I oby nie był chrzczony za bardzo... I jeszcze jedno. Jeśli moi nowi kamraci też będą chcieli się napić dam znać.

W rzeczywistości spodziewał się lury. Wiedział, że w tego typu karczmach piwa były ostro rozwadniane. Był na to przygotowany.

"Ciekawe ilu tu może żyć ludzi? Jeśli podam się za mieszkańca, kłamstwo przepadnie gdy ci pastuchowie będą znać każdego. Trzeba będzie improwizować"

Poprawił swój worek i szedł w kierunku pasterzy. Myśli biegały po jego głowie układając się w plan działania. Nic nie mogło być naciągane. Tylko zakrzywiony lekko obraz prawdy mógł mu dać przewagę nad głupimi pasterzami. Gdy tylko dociera do pasterzy zamierza się dosiąść. Jeśli nie ma wolnego krzesła czy taboretu bierze najbliższe wolne siedzisko.

-Siemano chłopaki. Napijecie się, czy już Was gdzie goni?-Siada na tym co jest z nie kłamanym zmęczeniem, bo nie znosił łażenia bezcelowego.

-Ztyrany jestem a pogadać też bym chciał. Mało ludzi znam z tego miasta to i z Wami chce pogadać. Ufff. Podruże są chore, zwłaszcza te na piechte. To co chlapniecie coś?

Gdyby zgoda była od pasterzy to Balius daje znać karczmarzowi by ten podał tyle piw ilu siedzi przy tym stoliku osób.

MrYasiuPL · 31-12-2007, 20:21

Justicar zaczął rechotać. Szybko się jednak uspokoił. Miał szczęście. Zgarnął monety do sakiewki licząc je. Jeśli tak dalej pójdzie będzie bogaty! Kiedy przeciwnik zaproponował mu następną partyjkę miał już się zgodzić. Przypomniało mu się jednak jak kiedyś miał w kieszeni 40 koron. Wiara w szczęście doprowadziła go nie do wygranej a zmniejszenia jej o 30 monet. Był wtedy wściekły na siebie.

-Wybacz, nie mogę. Wolę nie ryzykować. Chociaż z drugiej strony…
Nagle podszedł do niego Louis oznajmiając że idą do Barrego. Justicar odwrócił się powrotem do graczy.
-Sami widzicie, mam pewne sprawy.

Szybko poszedł za Bretończykiem. Przed karczmą nie było Barrego. Podrapał się po głowie i spojrzał na towarzysza.
-Chodźmy go poszukać. Kto wie gdzie on może się teraz szwędać… poza tym wydawało mi się że był już tu kiedyś. Raczej się nie zgubi. NIe bbez powodu ma wąsy... Mimo to potrzebuję jego pomocy. Nie wiesz może czy jest tu jakiś sklep z bronią? Szukam miejsca gdzie mogli by mieć coś do pistoletu. Rozumiesz, takie coś to jak igła w stogu siana. Czyli tak bardziej po ludzku, znajdź miasto w którym są takie rzeczy. Ten który mam to zaledwie 70 jaki widziałem kiedykolwiek.
Uśmiechnął się. Nie zamierzał kupować. Wolał spróbować ukraść… o ile sprzedawca był by nieuważny.

27-12-2007, 19:58	#51
John5 Reputacja: 1	16.00 Dzień 1 Revan, Cohen Niechętnie zostawiliście broń u strażnika. Jak na razie mieliście dość kłopotów i nie zamierzaliście rozbić sobie kolejnych. Kiedy wchodziliście do środka strażnik powiedział jeszcze aby skręcić w prawo gdy korytarz się rozwidli. W ponurym milczeniu szliście korytarzem, brak broni pod ręką stanowił lekki dyskomfort, tym bardziej że nie mieliście najlepszych wspomnień co do tego miejsca. W końcu dotarliście do potężnych, okutych, bukowych drzwi. Niewiele się zastanawiając weszliście do pomieszczenia. Przez okratowane okno do środka wpadało sporo światła. Wnętrze było urządzone raczej skromnie, przy ścianach jak spostrzegliście stały dwie ogromne szafy. Drzwi jednej z nich były uchylone i mogliście zauważyć stertę papierów, które leżały na jednej z kilku półek. Na środku pokoju stało masywne, bogato rzeźbione biurko, którego gabaryty stanowiły ostry kontrast dla człowieka, który właśnie wertował jakąś księgę. Był to osobnik dość niski o krótkich blond włosach i szczupłej budowie ciała. Spojrzał na was przez moment po czym powrócił do przerwanej lektury. -Należy pukać zanim się wejdzie, zapamiętajcie to dobrze bo nie lubię się powtarzać. A teraz przechodząc do sedna, bo nie mam wiele czasu, czego chcecie? Tylko bez zbędnych frazesów.- Balius Ubranie znalazło się dość szybko, wbrew pozorom nie wyglądało tak tragicznie i wyglądało na to, że będzie dobrze pasować. Krawiec zaśmiał się gdy usłyszał o tym, że ktoś taki jak Balius mógłby starać się o to, by zostać mnichem. -Bez obrazy panie, ale na mnicha to ty się raczej nie nadajesz. Tam jeno nielicznych przyjmują a i reguły tam panujące do surowych należą, a przecież zaraz widać, żeś człek lubiący się zabawić. A co do opata to wiem tylko, że przybył do Hammerheim z samej stolicy prowincji, bardzo dawno temu. Odkąd pamięcią sięgam już tu był. Ale wpierw mnichem był i tak jak brat Albrecht zajmował się wszelkim sprawami w mieście i okolicach. Dopiero po paru latach mianowali go opatem jak poprzedniemu się zmarło na koklusz. Paskudna choroba swoją drogą mój bratanek też to miał i ledwo ledwo się wykaraskał, młody był i pewnie dlatego.- Kiedy tak mówił spoglądał krytycznie na wybrane przez ciebie części garderoby, a mianowicie na brązowe spodnie, szarą koszulę oraz również brązową kurtkę. Pas postanowiłeś zatrzymać, stwierdziwszy, że najmniej wyróżnia się on z całości. - Przymierzyć możecie w tamtym pomieszczeniu.- Palcem wskazał gdzie masz się udać, na twoją propozycję dotyczącą mikstury zareagował jedynie lekkim skrzywieniem ust. Kiedy poszedłeś się przebrać krawiec znowu się odezwał. – Butów tu nie mam ale zaraz obok jest szewc, niedrogo bierze a rzeczy dobre ma, służą przez lata całe. A i ja z waszmości nie zedrę. Za wszystko tylko 4 sztuki złota chcę. A żadne mikstury mi potrzebne nie są, moja żona w pełni mnie zaspokaja toteż coś takiego jest mi zbędne. Ale co też ja o takich rzeczach gadam? Kupujecie?- Raziel, Louis Barry by nieco ochłonąć opuścił wasze towarzystwo, zaś Justicar zgodnie z namową Louisa udał się by dołączyć do siedzącej nieopodal trójki mężczyzn i wypytać ich nieco. Milcząc popijaliście piwo i jedliście zaserwowane wam dania dyskretnie słuchając rozmowy Justicara, karczma była niemal pusta toteż bez większych trudności byliście w stanie słyszeć niemal wszystko. W międzyczasie karczmarz podszedł do stołu zabierając puste naczynia. -Podać coś jeszcze?- Dopiero teraz zauważyliście, że w dzbanie z piwem pozostały jedynie smętne resztki a i jedzenie powoli się kończyło. Justicar Już kiedy usiadłeś zauważyłeś, że miny mężczyzn nie wróżą nic dobrego, ale niezrażony postanowiłeś jakoś rozpocząć rozmowę. Sęk w tym, że najwyraźniej niezbyt fortunnie dobrałeś słowa. Cała trójka spojrzała na ciebie wrogo, po chwili gdy stwierdzili, że z własnej woli nie opuścisz stołu, jeden z nich, wyglądający na najmłodszego powiedział. -Czy ty nas czasem nie chciałeś obrazić tym stwierdzeniem o oszustach? Jeśli tak to widzisz trzeba ci wiedzieć, że są o wiele łatwiejsze sposoby by wywołać bójkę.- Uśmiechnął się otrzymując paskudny rezultat w czym wydatnie pomogła mu blizna ciągnąca się od skroni do kącika ust. Wpatrywał się w ciebie z uwagą godną lepszej sprawy, po chwili najwyraźniej podjąwszy decyzję sięgnął po… kubek od kości. Westchnąłeś w myślach z ulgą, ostatnią rzeczą jakiej teraz pragnąłeś była bójka w karczmie, za która zapewne znowu poszedłbyś siedzieć, zakładając oczywiście, że wyszedłbyś z niej żywy. - Ale niech będzie, skoro nie ufasz kartom to zagrajmy w kości, z nimi mam nadzieję problemu nie masz? Stawka jak na razie niewielka po złotej koronie. Ten kto wyrzuci najwyższy wynik trzema kośćmi zgarnia pulę, jeśli będzie remis pula przechodzi do następnej gry. Jeśli któraś z kości upadnie rzut powtarzamy. To jak gramy?- Wyciągnął w twoja stronę skórzany kubek, w którym jak dobrze wiedziałeś znajdowały się trzy kości. Barry Wyszedłeś na moment by zaczerpnąć tchu. Twoje przekleństwa jednak nikogo nie zgorszyły bowiem na ulicy niemal nikogo nie było! na ulicy dostrzegłeś jedynie jakiegoś starego dziada z drewnianą nogą, który mamrocząc coś sam do siebie szedł w obie tylko znanym kierunku. Zdziwiło cię to na tyle, że niemal wytrzeźwiałeś. Po chwili zacząłeś słyszeć jednak gwar rozmów, ale dobiegający z jednej z ulic biegnących na lewo od karczmy. __________________ Jeśli masz zamiar wznieść miecz, upewnij się, że czynisz to w słusznej sprawie. Armia Republiki Rzymskiej

27-12-2007, 20:45	#52
Ostrze Reputacja: 1	Daj jeszcze piwa i jakiegoś dobrego mięsa.-powiedział Raziel do karczmarza rozglądając się po karczmie i szukając czegoś, na co warto by było zwrócić uwagę. Po raz kolejny spojrzał się w stronę stołu, gdzie Justicar miał zamiar grać w karty z ludźmi. Gdy karczmarz przyniósł piwo i mięso, Raziel zajął się jedzeniem i piciem piwa. Masz jakiś pomysł, co ten truciciel mógłby teraz robić?-spytał się Louisa. Znowu zajął się jedzeniem, patrząc się na Louisa oczekując na odpowiedź. __________________ GG. 10666642 Ostatnio edytowane przez Ostrze : 27-12-2007 o 22:37.

28-12-2007, 11:17	#53
Kokesz Reputacja: 1	Gdy Raziel zadał pytanie Louisowi, ten nie spojrzał nawet na niego. Wpatrywał się w ledwo widoczne przez piwo dno kufla. Bił się z myślami, nie wiedział co ma robić i co odpowiedzieć nowemu towarzyszowi. Wciąż nachodziły go wspomnienia o jego dawnych kamratach. Nie chciał teraz o nich myśleć, lecz nie potrafił opanować myśli. - Nie wiem - odezwał się wreszcie. - Nie zajmowałem się takimi sprawami. Zawsze zajmowało mnie tylko to jak przeżyć do następnego świtu. Przechylił kufel niemal całkiem go opróżniając. To był jego ostatni kufel. Był już najedzony i nie miał zamiaru już pić, nigdy nie był pijakiem i nie chciał nim zostać. Poza tym tylko raz upił się do nieprzytomności i to na obcej ziemi. Skutek był taki, iż siedział teraz z innymi wyciągniętymi z więzienia bandytami i wykonywał wydawałoby się nie możliwe do wykonania zadanie. - Myślę, że są dwie możliwości... - rzekł po chwili milczenia. - Pierwsza to taka, iż jakiś jegomość wynajął truciciela. Jeśli tak było to zapewne jest on już w sąsiedniej dzielnicy. Zawodowca nie zostałby w tej mieścinie. Druga możliwość to, że ten kto to wymyślił własnoręcznie otruł klechę lub nakazał to swojej świcie. Na pewno ma on jakieś plany dotyczące klasztoru, więc mieszka lub jest gdzieś nie daleko. Jeśli zadał sobie tyle trudu to musi mieć dużą władze albo dużo złota. Nie wiem jak sie do tego zabrać, najlepiej byłoby mieć motyw, ale na to, to chyba możemy trafić jedynie przypadkiem jak bogowie się zlitują. __________________ Nic nie zostanie zapomniane, Nic nie zostanie wybaczone. Księga Żalu I,1

28-12-2007, 22:33	#55
lopata Reputacja: 1	Balius gdy tylko poszedł we wskazane miejsce przez krawca bez namysłu założył ubrania na siebie i tylko spoglądając z góry na sposób w jaki leża na jego ciele zamierzał ocenić wygląd ubrania. Miało to być tak by było prosto. Nie chciał się wyróżniać w tłumie. Spojrzał na swoje obuwie. "Hmmm. Nie mam potrzeby iść do szewca. Te są idealne." Zakłada nogawki na buty i ściąga sakiewkę z szyji a następnie odlicza w ukryciu, spoglądając jeszcze raz czy nikt nie widzi jego złota, sześć złotych koron. Potem sakiewkę znów wiesza na szyi i chowa pod koszulą. Wychodząc z przymierzalni, zamierzał kupić plecak na ubranie w którym przyszedł. Nie zamierzał już sprzedawać swoich specyfików. To i tak już było bezskuteczne w tym sklepie. Kolejnym jego celem miała być karczma. Ta skarbnica wiedzy miała odkryć kolejną zasłonę tajemnicy. Nie obchodziło go czy to worek czy plecak. Miałow wystarczyć tyle ile wyjął. -Masz jakieś plecaki, może worki na rzemieniach? No i jakich miejsc unikać. Bo że karczm to chyba w każdym mieście trzeba. Ale czy ulice są bezpieczne, a w których najczęściej jest się okradanym? To, że cały swój majątek u Ciebie zostawiam to nie znaczy, że nie będą mnie zaczepiać. A po co mają mi przeprawić facjate. Krawiec popatrzył na pieniadze po czym wziął je do ręki i schował do sakiewki. - Plecaka zadnego nie mam ale worek , zakładany na ramiona powinien się znaleźć.A tak, reszta.- Oddał Baliusowi 1 koronę i 3 srebrniki. Szukając worka równoczesnie odpowiedział na pytania: -Miasto samo w sobie nie ma jakichś bardzo niebezpiecznych rejonów. Za dnia raczej nigdzie nie będa próbowali człowieka okraść. Ale we wschodniej część lepiej po nocy się nie szwędać, mozna różne typy spotkać a nie zawsze mają oni dobre zamiary. Ze stęknięciem pociagnął za jakiś rzemien i szarpnięciem wyciągnął skórzany worek ciemno brazowego koloru, z dwoma paskami tego samego koloru. -Jest. Znalzłem wreszcie, proszę. - Z uśmiechem podał Baliusowi worek. -Więc zyczę miłego dnia i by szczęście było po twojej stronie-Krawiec odprowadził człowieka do drzwi sklepu. Wychodząc Balius rozczochruje włosy w nieład a następnie stara się je uczesać palcami tak by nie wyglądały na wypięknione. Szukając ulicy bezludnej stara się zakurzyć ubrania by nie wyglądały za czysto.Kolejnym celem była więc karczma. Za wcześnie na łazęgę po wschodniej części miasta, a coś trzeba było robić. "Teraz to już łątwiej będzie mi się komunikować z tymi chłopami." Chowa pieniądze do sakwy i upewnia się czy jest pod koszulą zamiast na wierzchu. W drodzę dopytuje się ludzi o karczmę by nie błądzić bo mieście. Gdy tylko tam dotrze, rozglądując się po pomieszczeniu zamierza poszukać ludzi co znają się na rzeczy. Ludzi, którzy wiedzą i słyszą więcej niż zwykli dzienni śmiertelnicy. "Nie powinno być problemu wkręcić się na jakieś zakłady nielegalne lub coś w tym stylu. Oby moja znajomośc języka była jeszcze na chodzie. Mam nadzieję, że niezapomniałem wszystkiego." __________________ "...a ścieżka, którą podążać będą zaścieli trawy krwią bezbronnych i niewinnych. Szczątki ludzkie wskrzeszać będą do swych armii aż do upadku wszelkiego życia. Nim słońce..." Ostatnio edytowane przez lopata : 28-12-2007 o 22:38.

29-12-2007, 18:15	#56
Umbriel Reputacja: 1	Barry zaczerpnął tchu. Było mu zdecydowanie lepiej, a napięcie spowodowane nadmiarem wrażeń częściowo minęło. Widząc dziadka, z właściwym sobie talentem do wpadania w kłopoty, postanowił ruszyć jego śladem. "A nuż spotka go coś jeszcze ciekawego? Sprawa nie napawała optymizmem, więc uznał, że i tak już jest trupem, tyle że odroczono na trochę jego proces. A do tego czasu będzie robił co mu się żywnie podoba... Kradł, palił, chędożył i zabijał!" Uśmiechnął się krzywo i błysnęło mu oko. Nienawidził tych ludzi, tak jak nienawidził tego miasta. Zrobi tu taki burdel, że go zapamiętają. __________________ 13 wydział NYPD Pijaczek Barry "Omnia mea mecum porto"

28-12-2007, 19:39	#54
MrYasiuPL Reputacja: 1	Justicar otarł spocone czoło. Było tu duszno a niepokój przyczynił się do potu w jeszcze większym stopniu. -Wybaczcie. Tam gdzie przebywałem przez ostatnie 3 lata, oszukiwanie w grze było na porządku dziennym. Zwykle trzeba było uważać… ale zostawmy ten temat w spokoju. – zobaczył, że jeden z graczy zamieża grać w kości. – Tak. Kości wolę znacznie bardziej. Położył na blacie między jego rywalem a nim jedną z koron. Wyszczerzył zęby. Sprzyjało mu szczęście ale zawsze bywało tak, że czasem się od niego odwracało. Wziął do ręki kubek. Jego wylot zasłonił dłonią i zaczął nim machać. Robił to gwałtownie. Szybko postawił naczynie to gry na stole. Podniósł je i wytężył wzrok patrząc na kości.

30-12-2007, 16:51	#57
John5 Reputacja: 1	Balius Zapytany przez ciebie człowiek wskazał ci drogę do dwóch karczm. Pierwsza jak mówił była porządnym miejscem, gdzie człowiek mógł w spokoju odpocząć po pracowitym dniu nad kuflem dobrego piwa. W drugiej, zgodnie z tym co mówił, zbierali się tam ludzie, na których należy nie tyle uważać co unikać. Przez moment zastanawiałeś się, która wybrać i w końcu zdecydowałeś się na tą drugą. Podejrzewałeś, że można tam będzie znaleźć kogoś kto zna miasto i okolicę na tyle by dostarczyć ci wartościowych informacji. Droga zajęła ci raptem kilkanaście minut, miasto jak zauważyłeś było zadbane, na ulicach dostrzegłeś zaledwie kilku bezdomnych. Wyglądało na to, że miasto nieźle prosperuje i mieszkańcy do najbiedniejszych nie należą. Jak można było się domyśleć karczma o takiej reputacji znajdowała się we wschodniej dzielnicy. Tu bezdomnych i włóczęgów była znacznie więcej, ale i tak mniej niż w miastach, w których byłeś kiedyś. Z zewnątrz budynek nie wyglądał źle, kiedy wszedłeś do środka zauważyłeś, że w pomieszczeniu przebywa kilkanaście osób. Kilku pasterzy siedziało w grupie w jednym w rogów sali. Kiedy tylko zrobiłeś kilka kroków do środka, z boku podszedł do ciebie chudy mężczyzna. -Co podać?- Raziel, Louis Siedząc na piwem ponuro rozważaliście, jakie macie szanse na rozwiązanie zagadki. I doszliście do jednego wniosku, że nie będzie to proste ani przyjemne. Kiedy Louis spojrzał w stronę Justicara dostrzegł jak ten wsypuje kilka monet do sakiewki. Widocznie poszczęściło się mu. Po chwili odstawiłeś naczynia, w końcu nie przyszedłeś tu po to by się upić. Po chwili Raziel uświadomił sobie, że Barry nadal nie wrócił. Przedłużająca się nieobecność z pewnością nie mogła być spowodowana tym co wypił. Powoli zaczynałeś mieć obawy, czy aby nie przytrafiło mu się coś. Kiedy zastanawiałeś się nad możliwościami ktoś nieoczekiwanie stanął nad tobą i zapytał. -Jak widzę panowie już skończyli, więc prosiłbym o zapłatę. Razem wszystko będzie wynosić… siedem srebrników będzie razem.- Justicar Rzuciłeś jako pierwszy. Wytężając wzrok powoli uniosłeś kubek i twoim oczom ukazały się kolejne kości. Szybko policzyłeś oczka… razem 13, z uśmiechem podałeś kubek bliznowatemu. Ten szybko potrząsnął kubkiem i z postawił go na stół, po chwili podniósł go, razem otrzymał 9 oczek. Kolejny mężczyzna, jak zauważyłeś nosił niebieska chustkę zawiązaną na ramieniu. On wyrzucił 11, blisko ale to nie to. Z wyczekiwanie patrzyłeś jak trzeci z nich unosi w końcu kubek. Sześć, sześć… zakląłeś w myślach, i jeden. Trzynaście, tyle co ty, a to znaczyło, że pula przechodzi do kolejnej gry. Teraz na stole znajdowało się już osiem monet i wszystkie błyszczały zachęcająco. Tym razem los przyniósł ci 10 oczek. Bliznowaty zaklął głośno kiedy na jego kościach ukazał się wynik 9. Ten z chustką miał jeszcze mniej szczęścia wyrzucił zaledwie 5, ostatni przez chwile wpatrywał się w kości. I znowu oczekiwanie. Wygrasz czy nie? Jednak wygrałeś, miał 7 oczek. Z zadowoleniem zgarnąłeś monety i przesypałeś je do sakiewki. Bliznowaty z nietęgą miną spojrzał na ciebie. -Masz dzisiaj szczęście. W takim razie może zagramy o odrobinę większą stawkę? Po trzy korony od głowy?- Barry Niewiele się zastanawiając ruszyłeś za dziadygą, mimo wieku utrzymywał niezłe tempo (a może to alkohol daje ci się we znaki?), musiałeś przyspieszyć by nie stracić go z oczy, kiedy skręcił jedną z bocznych uliczek. Już od początku domyślałeś się, że idzie on w stronę z której dochodziły odgłosy ożywionej dyskusji. I rzeczywiści po chwili wyszedłeś na niewielki placyk, gdzie zgromadziło się kilkadziesiąt osób. Dość szybko dostrzegłeś łysego grubasa, który wykrzykiwał coś do ludzi stojąc na dwóch postawionych na sobie skrzynkach, obok niego stało dwóch mężczyzn, którzy samym wyglądem mogliby solidnie wystraszyć, gdyby spotkać ich ciemną nocą. Z odległości w jakiej stałeś nie mogłeś usłyszeć co mówi grubas, tłum skutecznie zagłuszał jego słowa. Nagle twój wzrok przyciągnął błysk metalu w jednym z rogów placu. Kiedy spojrzałeś w tamta stronę dostrzegłeś trzech strażników, rozmawiających między sobą. Ich obecność tutaj nie była dziwna, zapewne patrolowali ulice i natknęli się na to zbiegowisko. Niespodziewanie ktoś cię potrącił, a raczej odbił się od ciebie i upadł na bruk. Zirytowany spojrzałeś na młodego chłopaka, który klnąc pod nosem właśnie wstał i otrzepując ubranie zbierał się do odejścia. __________________ Jeśli masz zamiar wznieść miecz, upewnij się, że czynisz to w słusznej sprawie. Armia Republiki Rzymskiej

30-12-2007, 18:42	#58
Kokesz Reputacja: 1	Rozmyślając Louis nie doszedł do żadnego godnego uwagi wniosku. Dalsze siedzenie i zastanawianie się nad tą sprawą wydawało się jedynie stratą czasu. Dopiero teraz spostrzegł, że Barry jeszcze nie wrócił. "A sam mówił o działaniu razem" - podsumował w myślach nieobecność towarzysza. - Jak widzę panowie już skończyli, więc prosiłbym o zapłatę. Razem wszystko będzie wynosić… siedem srebrników będzie razem - Bretończyk usłyszał za sobą. Spojrzał za siebie i widząc karczmarza włożył dłoń do sakiewki. Pogrzebał w niej aż poczuł odpowiednią monetę i wyjął ją z sakwy. Spojrzał jeszcze czy dobrze wybrał i wręczył gospodarzowi odpowiednią sumę. - Trzeba iść po Barrego - rzekł do Raziela i wstał. Podszedł do Justicara i mężczyzn, z którymi grał on w kości. - Idziemy po Barrego. Polazł gdzieś i jeszcze nie wrócił - rzucił do Justicara jakby od niechcenia i skierował się w stronę wyjścia z karczmy. - Idziesz? - machnął zachęcająco ręką do Raziela. Nie był zdziwiony gdy przed karczmą nie zobaczył Barrego. Już wcześniej przypuszczał, że ta pijaczyna może się łatwo zgubić w tym mieście. Ruszył powoli wzdłuż ulicy tak by Raziel mógł go dogonić.Rozglądał się w okół z nadzieją, że szybko znajdzie "zgubę" i będzie mógł się zająć czymś bardziej pożytecznym. __________________ Nic nie zostanie zapomniane, Nic nie zostanie wybaczone. Księga Żalu I,1

31-12-2007, 11:17	#59
lopata Reputacja: 1	Balius wchodząc do karczmy nie zamierzał zgrywać osiłka. Normalny klijent, znający się na takim toważystwie. Spojrzał na karzczmarza po czym zastanowił się, czy warto płacić w tej karczmie za napitki. Kłopotów miał już dość więc szybko odpowiedział: -Dobra. Daj mi smoczy nektar. I oby nie był chrzczony za bardzo... I jeszcze jedno. Jeśli moi nowi kamraci też będą chcieli się napić dam znać. W rzeczywistości spodziewał się lury. Wiedział, że w tego typu karczmach piwa były ostro rozwadniane. Był na to przygotowany. "Ciekawe ilu tu może żyć ludzi? Jeśli podam się za mieszkańca, kłamstwo przepadnie gdy ci pastuchowie będą znać każdego. Trzeba będzie improwizować" Poprawił swój worek i szedł w kierunku pasterzy. Myśli biegały po jego głowie układając się w plan działania. Nic nie mogło być naciągane. Tylko zakrzywiony lekko obraz prawdy mógł mu dać przewagę nad głupimi pasterzami. Gdy tylko dociera do pasterzy zamierza się dosiąść. Jeśli nie ma wolnego krzesła czy taboretu bierze najbliższe wolne siedzisko. -Siemano chłopaki. Napijecie się, czy już Was gdzie goni?-Siada na tym co jest z nie kłamanym zmęczeniem, bo nie znosił łażenia bezcelowego. -Ztyrany jestem a pogadać też bym chciał. Mało ludzi znam z tego miasta to i z Wami chce pogadać. Ufff. Podruże są chore, zwłaszcza te na piechte. To co chlapniecie coś? Gdyby zgoda była od pasterzy to Balius daje znać karczmarzowi by ten podał tyle piw ilu siedzi przy tym stoliku osób. __________________ "...a ścieżka, którą podążać będą zaścieli trawy krwią bezbronnych i niewinnych. Szczątki ludzkie wskrzeszać będą do swych armii aż do upadku wszelkiego życia. Nim słońce..."

31-12-2007, 20:21	#60
MrYasiuPL Reputacja: 1	Justicar zaczął rechotać. Szybko się jednak uspokoił. Miał szczęście. Zgarnął monety do sakiewki licząc je. Jeśli tak dalej pójdzie będzie bogaty! Kiedy przeciwnik zaproponował mu następną partyjkę miał już się zgodzić. Przypomniało mu się jednak jak kiedyś miał w kieszeni 40 koron. Wiara w szczęście doprowadziła go nie do wygranej a zmniejszenia jej o 30 monet. Był wtedy wściekły na siebie. -Wybacz, nie mogę. Wolę nie ryzykować. Chociaż z drugiej strony… Nagle podszedł do niego Louis oznajmiając że idą do Barrego. Justicar odwrócił się powrotem do graczy. -Sami widzicie, mam pewne sprawy. Szybko poszedł za Bretończykiem. Przed karczmą nie było Barrego. Podrapał się po głowie i spojrzał na towarzysza. -Chodźmy go poszukać. Kto wie gdzie on może się teraz szwędać… poza tym wydawało mi się że był już tu kiedyś. Raczej się nie zgubi. NIe bbez powodu ma wąsy... Mimo to potrzebuję jego pomocy. Nie wiesz może czy jest tu jakiś sklep z bronią? Szukam miejsca gdzie mogli by mieć coś do pistoletu. Rozumiesz, takie coś to jak igła w stogu siana. Czyli tak bardziej po ludzku, znajdź miasto w którym są takie rzeczy. Ten który mam to zaledwie 70 jaki widziałem kiedykolwiek. Uśmiechnął się. Nie zamierzał kupować. Wolał spróbować ukraść… o ile sprzedawca był by nieuważny. Ostatnio edytowane przez MrYasiuPL : 31-12-2007 o 20:31.