JPCannon

No cóż więc w sumie wychodzi na to, że przewagi przywódcze przydają się rzadziej, ale dobrze, że są bo można je zastosować w konkretnych sesjach, czy w przypadku gdy komuś zależy na typowo dowodzącej postaci W sumie lepiej, że w Savegu są takie przewagi, bo lepiej żeby było więcej i mało się przydawały, niż, żeby było ich za mało Tak czy siak, ja bym zawsze chciał mieć w drużynie kogoś kto dawał by mi chociażby bonusy do wyjścia z szoku. Teraz w Dungeon Crawlerze będę grał kapłanem i pewnie taką właśnie przewagę wybiorę by innym było lżej A mnie będzie chronić ciężki pancerz i zaklęcia ochronne.

 

__________________
"Miłość której najbardziej potrzebujesz to Twoja własna do siebie samego"

Kelly

Może, jednakże umysłowość miłośnika historii się buntuje we mnie naprawdę mocno. Przewagi taktyczne powinien logicznie mieć taktyk, czyli po prostu wojownik, który zamiast walki specjalizuje się w dowodzeniu oraz kierowaniu grupą. Co ma do tego kapłaństwo? Historycznie właściwie nic. Być może, gdyby przewagi taktyczne nazwano jakoś przewagami wsparcia lub czymś takim, łatwiej byłoby mi przełknąć, ale tak, wedle mnie trudno, żeby osoby, logicznie najbardziej predestynowane do dowodzenia, czyli wojownicy, brali kosztem owego pancerza oraz poprawienia walki.

 

JPCannon

Akurat przewagi, przynajmniej w polskiej wersji nazwane są "przewagami przywódczymi" Nie ma więc żadnego przymusu tutaj, by to akurat wojownik był przywódcą. Ja bardziej rozumiem to jako przewagi, najbardziej charyzmatycznej i cenionej osoby w grupie. Nie w sensie "Ty jesteś najlepszy z nas" tylko "Twoje zdanie cenimy najbardziej, a Twoje słowa potrafią nas natchnąć". Tak więc kapłan, wspierający walczących swoim słowem wsparcia, pasuje tutaj jak znalazł Przywódca ma z założenia wspierać grupę, nawet jeśli jest to jego kosztem. Także przewagi te pasują właśnie do postaci, które postawią dobro grupy nad swoje lub postawią właśnie na taktykę, w której reszta grupy będzie wykonywała plan i miała za to bonusy, a dowódca go po prostu wymyślił

Jeśli zaś chodzi o dowodzenie przez wojownika. Ja szczerze mówiąc, gdybym widział, że będę grał w drużynie i nie zaczynał bym z poziomu początkującego, to na pewno dał bym w końcu coś w przewagę przywódczą. Zwyczajnie dlatego, że nie chciał bym sytuacji, gdzie wszystko opierało by się tylko na mnie. Jako wojownik, z założenia musiał bym brać na siebie hity i tłuc się z każdym, co jednak jak będę osłabiony, ranny czy ogólnie mniej użyteczny? Reszta grupy, jeśli nie będzie ciężko opancerzona, będzie miała spory problem. Dzięki mojej przewadze mogę ranny i obolały, wspierać nadal drużynę moimi bonusami. Nie zapominaj też, że te przewagi dają bonusy do bardzo ważnych rzeczy. Wyjście z szoku, bonus do obrażeń, do wytrzymałości itp itd. W dodatku to nie jest żaden czar, który trzeba aktywować, tylko stały efekt. Jeśli gra się więc np doświadczonym kapłanem w ciężkiej zbroi, to nie dość, ze samemu jest się tankiem, to cały Twój team staje się ostro podrasowany dzięki Tobie Także taka postać staje się bardzo opłacalna na dłuższą metę. Postaci z przewagami bojowymi muszą walczyć by je wykorzystać. Te z przywódczymi, mogą nawet spokojnie stać z tyłu i nadal są bardzo użyteczne.

 

__________________
"Miłość której najbardziej potrzebujesz to Twoja własna do siebie samego"

Kelly

Zgodziłbym się patrząc rpgowo, gdzie po prostu ustawiamy drużynę tak, by miała jak największą siłę przebicia. Jednak historyk we mnie podnosi bunt po prostu przypominając, kto właśnie był przywódcą zazwyczaj. Ano wojownik, ten kto swoim przykładem potrafi porwać za sobą innych. Tymczasem wedle reguł systemowych to nie ma kompletnie sensu. Przeciwko temu właśnie się buntuję.

 

JPCannon

Hmmy chyba już rozumiem w czym problem Chodzi Ci o to, że skoro prawdziwi wojownicy byli przywódcami, to powinni przede wszystkim inwestować rozwinięcia w przewagi wojownicze, a dobrymi przywódcami stawać się w między czasie naturalnie

Proponuję więc inną zasadę świata, wymyśloną przeze mnie na szybko

Naturalny rozwój
Zazwyczaj gracze rozwijają się tylko poprzez kupowanie różnych dodatków za zdobyte punkty doświadczenia. Czasem wprowadza się też ograniczenie, że bohaterowie mogą rozwinąć tylko te cechy i umiejętności, nad którymi pracowali w czasie sesji. Nie zostaniesz świetnym żeglarzem, bo jeździłeś sobie po mieście całą przygodę.

Ta zasad jednak pozwala graczom na trochę szybszy rozwój, nie do końca związany z ich wyborem, a jako zwyczajna konsekwencja ich działań w sesji. Jeśli postać gracza, w przerwach od misji, chodziła raz za razem na siłownie, to miło by było gdyby np po jakimś czasie siła postaci wzrosła. Jeśli zamiast tego np grywał w karty z grupą, kiedy akurat siedzieli w barze, może naturalnie rozwinąć hazard. Wspierając zaś grupę swoimi pomysłami taktycznymi, lub pomagając im "dobrym słowem" można pozwolić graczowi na początkującą naturalną przewagę przywódczą, chyba, że już jakąś miał, wtedy rozwiniętą.

Zasada ta zalecana jest tylko do długich kampanii, gdzie gracze będą mogli powtarzać wiele razy jakąś czynność. Naturalne rozwinięcie, można wtedy rozdawać graczom po ukończeniu jakiegoś aktu przygody, lub jeśli zakłada ona wiele rozwinięć, to wtedy np przy zdobyciu nowej rangi przez graczy.

Co Ty na to? Używając takie zasady każdy gracz, prowadzący wojownika z aspiracjami przywódczymi, będzie mógł zdobyć przewagi przywódcze poza normalnymi rozwinięciami Będzie nagrodzony za odgrywanie postaci, a do tego nie będzie musiał marnować rozwinięcia na przewagi, czy skille których normalnie by nie chciał.

 

__________________
"Miłość której najbardziej potrzebujesz to Twoja własna do siebie samego"

Kelly

Osobiście standardowo stosuję zasadę, że gracz może rozwijać jedynie to, co trenował. nie jestem specjalnie rygorystyczny, bowiem sesja jest zabawą, więc jakiś niewielki trening, szczególnie, kiedy jeszcze poziom umiejętności niewysoki, wystarczy. Stosuje także niekiedy dodatkowe bonusy dla graczy, ale faktycznie nie robiłem tego jeszcze systemowo, tak jak proponujesz, to może być rzeczywiście dobry pomysł.

 

KarolM

Polecam jednak rozdzielić temat "pytania o mechanikę" i "ogólnie o systemie", bo mimo dużej motywacji ciężko było mi przebrnąć przez to.

Co do przewag przywódczych w Delux Edition zmieniono trochę zasady i teraz te przewagi działają na "podwładnych".
Ja pozwalam korzystać z przewag przywódczych kiedy to jasno wynika z rodzaju drużyny (np. Inkwizytor i jego podwładni, Szeryf i jego pomocnicy, Baronowa i jej służba).

Co do darmowych umiejętności to w Savagu bym tego nie stosował. Wszystkie umiejki są użyteczne, wiec jak gracz ich nie wybrał to tego nie umie i koniec. Jedynie polecam połączyć pływanie i wspinaczkę w atletykę, bo oddzielnie rzadko gracze je biorą.

 

JPCannon

Rozdzieliłem tematy, wedle sugestii Chyba wkleję w pytania o mechanikę, pytania z sesji i innych miejsc gdzie mi je zadawano, bo tak to trochę potrwa zanim ktoś tam oficjalnie zada pytanie

Jeśli zaś chodzi o kwestię łączenia umiejętności, to ja jestem wredny jeśli widzę, że gracze omijają jakiś skill, to perfidnie wstawiam im sytuację kiedy mógł im się przydać. Jeśli gracze biorą typowych osiłków, to co jakiś czas wymuszam na nich testy sprytu, a jeśli na odwrót to testy siłowe. W ten sposób prowokuję ich zazwyczaj to robienia postaci bardziej realistycznych i wszechstronnych, nie zaś armii cepów z listą przewag bojowych Ale mimo wszystko to fakt, że pływaniem i wspinaczką mało kto się przejmuje. Cóż poradzić, te skille także w innych systemach rzadko są cenione Ja spotkałem się też z tym, że gracze zazwyczaj biorą przekonywanie, albo zastraszanie, ale rzadko kiedy wyśmiewanie.

 

__________________
"Miłość której najbardziej potrzebujesz to Twoja własna do siebie samego"

KarolM

Problem z wyśmiewaniem polega na tym, że zastraszanie daje to samo i więcej. Ponieważ zastraszanie łatwo wykorzystać poza walką, natomiast nigdy nie zdarzyło mi się spotkać z użyciem wyśmiewania poza walką. Ja zaradziłem temu dwoma sposobami.
Pierwsze należy pamiętać że o ile naprawdę duch poniżej k6 to straszliwa rzadkość, o tyle spryt k4 to już częsty przypadek, nawet wśród "bossów".
Drugie to już ingerencja w mechanikę. Ja zamieniłem zakres przekonywania i wyśmiewania. Przekonywanie u mnie to generalnie gadka oparta na faktach, natomiast jak ktoś kłamie/blefuje to korzysta z wyśmiewania. Oczywiście wtedy kiedy korzysta z wyśmiewania poza walką może dodawać do testu charyzmę.

 

JPCannon

Ciekawe pomysły Faktycznie, nie zwróciłem uwagi, że wyśmiewania rzadko używa się poza walką. Można w sumie używać też tego jako sztuczki, próbując kogoś "zagadać" odwracając jego uwagę, chociaż pewnie ma to podobny efekt jak to co Ty opisałeś

 

__________________
"Miłość której najbardziej potrzebujesz to Twoja własna do siebie samego"