Próbując zdekoncentrować opozycję i ułatwić zadanie kosmatym rębajłom, Raif dokonał kolejnego dźgnięcia włócznią. Ale choć szpic broni wbił się w bok jednej z ław uwalniając przy wyjściu małą erupcję drzazg, to drewniany drapieżnik sprawiał wrażenie niewzruszonego. Czego nie można było rzec o krasnoludach. Rozjuszeni do reszty brodacze skupili swoje destrukcyjne działania na zegarze. Ten, choć hardy i masywny, nie mógł się oprzeć atakom dwóch bojowych toporów, których właściciele postawili sobie za cel przerobienie go na wykałaczki. Roald ciął poziomo, pozostawiając w tworzywie głęboką szramę. Siła ciosu wojaka wyrwała z zegara wahadło i w akompaniamencie iskier cisnęła pogruchotany element w purpurowy półmrok komnaty. Z kolei Gog obrał sobie za cel rozdziawioną tarczę, mierząc prosto między dziwnie czułkowate wskazówki. Trzask uderzenia przeszedł w brzękliwy burkot – jakby czasomierz wybijał swoją ostatnią godzinę. Wypaczony oponent wierzgnął na swoich miniaturowych nóżkach, targnął się do tyłu i, ziejąc brunatną posoką z nowopowstałej szramy, zesztywniał niczym kołek. Pozostałości tarczy zdawały się spoglądać pusto w sklepienie. Jeden z metalowych elementów oddzielił się od zmasakrowanej mięsnej masy i głucho brzdęknął o podłogę. Wyglądało na to, że awanturnicy w końcu zyskali przewagę nad umeblowaniem świątyni.

Dwójka pozostałych przy życiu wrogów także najwyraźniej zdała sobie z tego sprawę. Akt ukatrupienia zegara napełnił ławy przemożnym zwierzęcym lękiem, a Roald mógłby przysiąc że w półświetle dostrzegł grzbiety nastroszone stojącymi na sztorc drzazgami. Panika wzięła górę nad instynktem drapieżnika wymuszając w meblach odruch ucieczki. A trójka lochołazów tylko na to czekała. Kiedy pierwsza ława zaczęła obracać się do tyłu, by pierzchnąć w mrok, wojak ciął od góry i po skosie, z miejsca odrąbując jej zadnią podporę. Okaleczony twór nie dawał jednak za wygraną. Powoli acz uporczywie sunął w mrok roztaczając za sobą krwawą smugę. Trwało to do momentu aż grot Raifa opadł na przednią część drewnianej aberracji, przebijając ją na wylot i kładąc kres jej mękom. Druga ława także próbowała desperackiego odwrotu, ale skończyła jeszcze gorzej niż poprzedniczka. Nie zdążyła nawet w pełni się odwrócić, gdy Gog z morderczym błyskiem w oku uniósł swój zroszony posoką oręż. Cios miał za sobą precyzję i pokłady siły, które wprawiłyby w podziw antycznych krasnoludzkich toporników. Nie tylko przepołowił wroga na całej długości, ale również rozszczepił drewno wzdłuż śmiertelnej rany, zamieniając znaczną jego część w wióry, które tańczyły teraz wokół fioletowych, fluorescencyjnych drobin. Dwie połówki zgładzonej maszkary osunęły i zrównywały z poziomem parkietu, z wolna tonąc w powiększającej się papce juchy oraz poszarpanych wnętrzności. Szelma otarł czoło i z satysfakcją splunął na truchło.
- Mam cię, kurwo jedna!

Cytat:

Tura III Gog: - Brak deklaracji ruchu; - Akcja standardowa - atak toporem (18 – trafienie); - Zadane obrażenia (Zegarowi): k10 (9) + 4 = 13. Roald: - Brak deklaracji ruchu; - Akcja standardowa – atak toporem (19 – trafienie); - Zadane obrażenia (Zegarowi): k10 (8) + 3 = 11. Raif - Brak deklaracji ruchu; - Akcja standardowa – atak włócznią (16 – trafienie); - Zadane obrażenia (Ławie 1): k8 (4) - 1 = 3. Zegar: - KO. Stanął na wieki. Ława 1: - Próba ruchu na -D3 [Mebel *nie wie*, co to taktyczny odwrót. Prowokuje ataki okazyjne.]; - Raif – atak okazyjny włócznią – (17 – trafienie); - Zadane obrażenia(Ławie 1): k8 (7) - 1 = 6; - Roald – atak okazyjny toporem – (14 – trafienie); - Zadane obrażenia (Ławie 1): k10 (7) +3 = 10. - KO. Na podpałkę. Ława 2: - Próba ruchu na -D4 [Mebel *nie wie*, co to taktyczny odwrót. Prowokuje atak okazyjny.]; - Gog – atak okazyjny toporem – (20 – trafienie); - Gog – potencjalny krytyk – (15 – potwierdzony); - Zadane obrażenia (Ławie 2): 2k10 (15) + 8 = 23!!!; - KO. Ostały się ino wióry. Zdobyte PD: 3000, po 1000 na głowę.

Ach, magiczny pocisk. Był on prostym zaklęciem, jednak to nijak nie negowało jego użyteczności. Wystarczyła para delikatnych gestów i krótki ciąg mistycznych sylab, a w stronę cyklopicznego potwora pomknęły dwie wstęgi seledynowej energii. Jedna z nich ugodziła paskudztwo tuż pod dolną wargą, wypalając ziejącą dziurę i odsłaniając kolejny rząd zakrzywionych kłów. Druga emanacja trafiła zaledwie kilka milimetrów od przerośniętej gałki ocznej. Ale choć wyładowania Raifa wyrządziły imponujące obrażenia, to do ukatrupienia szkaradzieństwa było jeszcze daleko. Cegiełkę na ten szczytny cel zdecydował się dołożyć Gog. Może i maszkarony miał z tyłu i na przedzie, ale szelma nie pozwolił panice zapuścić korzeni. Miast tego zamachnął się toporem, rozpruwając bok jednookiego monstrum i posyłając na ziemię pokruszone fragmenty uzębienia. Diablo zadowolony z siebie, już miał wystosować jakiś obelżywy komentarz, ale nim zdążył to uczynić, jedna z powykrzywianych, pazurzastych kończyn sunącej po suficie groteski zdzieliła go przez kark, rozpruwając cały skórzany kołnierz i uwalniając trzy wąskie stróżki krwi. Z kolei cios Roalda, choć mocarny i zdawałoby się celny, nigdy nie sięgnął opozycji. Mimo iż płytowa zbroja zapewniała krasnoludowi imponującą ochronę, nie była w stanie ustrzec go przed pełnią natarcia kąsających języków. Jedno z dźgnięć prześlizgnęło się między złączeniami na wysokości lewej kostki, natomiast drugie rozorało brodaczowi policzek. Wojownik poczuł, jak z ukąszeń na resztę jego sylwetki rozchodzi się niezdrowe, otumaniające ciepło. A potem nie czuł już nic. Skóra, mięśnie, kości – każdy aspekt jestestwa odmówił posłuszeństwa. Roald mógł jedynie mizernie podrygiwać oczyma. Został sprowadzony do roli mimowolnego obserwatora w swoim własnym ciele.

Cytat:

Tura I CBZM: - Brak deklaracji ruchu; - Akcja całorundowa – pełny atak – języki (23 – trafienie, 12 – pudło, 15 – pudło, 16 – pudło, 16 – pudło, 24 – trafienie, 17 – pudło, 13 – pudło, 12 – pudło, 2 – pudło); - Zadane obrażenia (Roaldowi) k4 (2) + 1 = 3, k4 (3) + 1 = 4 - Rzut obronny Roalda (Wytrzymałość, DC 10) = k20 (1) + 8 = 9 [Porażka]; - Rzut na długość paraliżu - 2d4 (2, 4) = 6 Tur. Raif: - 1,5-metrowy krok na B-5 (poza mapą); - Akcja standardowa: Magiczny Pocisk; - Zadane obrażenia (CBZM): 2k4 (3,2)+2=7. Gog: - Brak deklaracji ruchu; - Akcja standardowa – atak toporem (18 – trafienie); - Zadane obrażenia (CBZM): k10 (3) + 4 = 7. Bezskóry Sufitołaz: - 1,5-metrowy ruch na C3; - Akcja standardowa – atak [walnięcie] (20 – trafienie), - Zadane obrażenia (Gogowi): 1d6 (3) + 2 = 5. Roald: - Sparaliżowany (6 Tur).

- No teraz to się chuju doigrałeś - powiedział Roald, czując skaleczenie na twarzy. A właściwie to próbował powiedzieć bo słowa ugrzęzły mu w gardle. Próba wzięcia zamachu toporem również spełzła na niczym. Może krok do tyłu? A gdzie tam... Krasnolud wrósł w ziemię i stał jak słup soli. Nie miał pojęcia co się stało, a to wnerwiało go jeszcze bardziej. Cóż jednak z tego, skoro nie mógł podjąć żadnej akcji? W jego głowie kłębiły się myśli. Próbował sobie przypomnieć czy wie cokolwiek na temat paraliżu, a najlepiej jak się go pozbyć. Choć nawet gdyby takową wiedzę posiadał, to i tak nie byłoby jak zastosować jej w praktyce. Pozostawało liczyć na pomoc kompanów lub czekać, aż ten parszywy efekt sam ustąpi. Oby tylko udało się do tego momentu dożyć...