ShrekLich

Nie pozostawał dłużny i również go pozdrowił. Było jednak to pozdrowienie o wiele mniej wylewne... takie żołnierskie. Dla formalności. Nie czekając na jakiś znak z nieba, ruszył powolnym krokiem do przeciwnika, dobywając Kopisa. Szedł lekko pod kątem, aby zmniejszyć widoczną sylwetkę do trafienia i łatwiej się osłonić tarczą. Wspomnianą trzymał na wysokości piersi, aby w razie czego sprawnie zasłonić twarz. O resztę ciała nie martwił się zawczasu. Krok pozostawał sprężysty, by w razie czego mógł odskoczyć przed nadlatującym pociskiem. To było jego główne zmartwienie na teraz. Broń dystansowa przeciwnika. Z początku krok był wolny, ale stopniowo przyśpieszał, by jak najbardziej utrudnić Gajusowi celowanie.

 

Bardiel

Podczas gdy Bezimienny parł konsekwentnie naprzód, Gajus wprawił w ruch miotające urządzenie i już po chwili zaczęły sypać się kamienie. O ile pierwszy pocisk chybił kompletnie, o tyle drugi świsnął koło ucha gladiatora z Kanabossy. Arlezjańczyk nie wydawał się być strzelcem wyborowym, ale im mniejszy dystans dzielił obu wojowników, tym łatwiej było trafić. Trzeci pocisk trafił Bezimiennego prosto w udo, co zabolało niemiłosiernie i na moment zatrzymało ostrzeliwanego gladiatora. W pewnym sensie Bezimienny miał szczęście - gdyby kamienny pocisk trafił w kolano lub goleń, prawdopodobnie całkowicie uniemożliwiłby chodzenie. Umięśnione udo wojownika zamortyzowało uderzenie przynajmniej na tyle, aby Kanabossańczyk nadal mógł chodzić.
Czwarty pocisk odbił się od pelty Bezimiennego. Dzięki przedramiennikowi jego ręka nie zdrętwiała od uderzenia kamienia. Zaraz potem gladiator dotarł do połowy mostu, a Gajus odrzucił procę, która wylądowała w wodzie.
Kibice nie mogli się doczekać aż miecze pójdą w ruch...

Bezimienny - lekki problem z poruszaniem, ból lewego uda przy stawianiu kroku.

 

ShrekLich

Wojownik pocieszył się w duchu, że przeciwnik właśnie utracił broń dystansową. Niech zadecyduje siła mieczy. Chwycił pewniej oręż, starając się ignorować zarówno psychicznie, jak i fizycznie otrzymane uderzenie. Zamierzał wyprzeć je z mózgu... Zignorować. Skupił się, by nie przeszkadzało mu w nadchodzącym starciu. Świadom, że powoli ich szansę się wyrównują, a z czasem mogą przejść na stronę jego samego, podszedł jeszcze kilka kroków do Gajusa. Zachował dystans około półtora metra i stanął. Była to, jak mu się zdawało, odpowiednia odległość. Na tyle duża, by skutecznie przygotować się na przyjęcie ciosu, ale i na tyle niewielka, by oponent mógł uciec i wykorzystać własną stabilność gruntu. Przedstawiciel Kanabossy zamierzał czekać... Póki co. Jednym z głównych powodów była noga, która o wiele mniej będzie dokuczać w defensywie, niż ataku.

 

Lynx Lynx

Gajus po odrzuceniu procy chwycił pewnie swoją tarcze i miecz. Przygotowując się na bliskie starcie. Przeciwnik był ciężko opancerzony na korpusie, miał hełm i ochronę na rękach, ale nogi były odsłonięte i w dodatku jedna już była lekko zraniona. Zaatakuje nogi na tego typu arenie upadek do wody i tak będzie śmiertelny w takim wyposażeniu. Tak myślał Gajus gdy jego oponent się zbliżał. Gdy przystanął na oko półtora metra od niego. Ruszył naprzód. Skoro przeciwnik tak oddaje inicjatywę w walce można to wykorzystać. Plan był prosty. Natarcie tarczą pod skosem w górną partie ciała oponenta. Ma to na celu aby przeciwnik blokując cios odsłonił nóżki i w tym momencie kontaktu szybki ciach mieczykiem po nagich nogach. W razie niepowodzenia należy się wycofać, ponieważ przeciwnik opancerzony i sztylet ma. To walka w bardzo bliskim kontakcie odpada.

 

Bardiel

Wrzawa rozległa się na trybunach. Publiczność była bardzo podekscytowana tym, że obaj gladiatorzy wreszcie zwarli się w morderczym tańcu...
Kiedy Gajus natarł tarczą na gladiatora z Kanabossy, ten musiał zrobić krok w tył, aby zachować równowagę. Pozostawanie w całkowitej defensywie kosztowało Bezimiennego kolejne obrażenia - skóra na lewym udzie została przecięta przez Arlezjańczyka. Cięcie nie było głębokie, ale jednak zapiekło. Noga Kanabossańczyka była dziś ciężko doświadczana...


//NC: Przepraszam za obsuwę, ciężki tydzień.

 

Lynx Lynx

Widząc że przeciwnik się cofa Gajus kontynuował swoje natarcie. Za pomocą tarczy chcąc zachwiać postawą swojego oponenta, a mieczem nadal atakować mu nogi. W końcu wiele lekkich ran zadanych bez nadmiernego ryzyka będzie tak samo skuteczne jak jedna śmiertelna rana. Nawet gdy przeciwnik jest tylko lekko zraniony, to czas i tak jest już sprzymierzeńcem Gajusa. Jednak i tak musi zachować rozwagę i w razie niebezpieczeństwa się wycofać by nabrać dystansu od Bezimiennego wojownika.

 

ShrekLich

No tak... nogi. Do gladiatora dotarło, że to właśnie tutaj celuje przeciwnik. Skupił się na ich pracy, by uniknąć więcej cięć i w końcu kontratakować. Dlatego też w pewnym momencie takiego wycofywania się, gdy przeciwnik już zabierał się do zadania ciosu, nagle stanął i wyrżnął w Gajusa z całej siły tarczą. Tarcza nie była jakimś ciężkim przedmiotem, ale liczył też na masę naramienników. Jak i własną. Był przecież dość postawnym mężczyzną i równowaga przeciwnika musiała się z tym faktem liczyć. Równocześnie mocniej złapał własny oręż i czekał na efekt swoich działań, by ostatecznie znaleźć jakąś lukę i zadać cios.

 

Bardiel

 

ShrekLich

Widząc, że taktyka podziałała, zaczął coraz bardziej naciskać na niego tarczą. Chociaż w dużej mierze także własną masą. I tak odpychał go, dbając, by nie miał czasu zadać ciosu. W międzyczasie szukał takiej okazji dla siebie, gdy Gajus akurat odsłoni odpowiedni bok.

 

Lynx Lynx

Gajus ustawił się w pozycji defensywnej z tarczą pod lekkim kątem. Cel tego kąta był taki, aby przeciwnik nie uderzył na wprost z cała siła i pędem, a sprawić by trochę energii zderzenia poleciało bokiem. Chciał w ten sposób załagodzić natarcie oponenta i myślał że da mu to okazje, aby w momencie naporu cofnąć się nagle. Liczył że pozbawiony gwałtownie oporu przeciwnik straci równowagę i da mu okazje do kontrataku.