W końcu doszło i do tego, niestety w najmniej dogodnym momencie. Nie była to odkrywcza myśl, ale wyprawa w to miejsce była błędem i to większym niż Fowler jeszcze przed minutą przypuszczał. Powinien odejść razem z przewodnikiem i tą całą Kimberly, ale ciekawość raz jeszcze pokonała zdrowy rozsądek. Wystawił się na widok, ściągnął na siebie uwagę i oto efekty.

Gdy zobaczył Johna Doe i Kendrę niemal się nie uśmiechnął. Zdziwił się, że wciąż żyją. Widać muszą być lepsi niż się zabójcy wydawało, albo mieli cholernie wiele szczęścia. Oby nie wyczerpali jeszcze wszystkich zapasów, bo będzie im teraz potrzebne.

Fowler pędził w ślad za Rafem w stronę muru, gdzie znajdowali się pozostali. Nie było czasu kombinować, plan mógł być tylko jeden: uciekać.

John wzruszył jedynie "przepraszająco" ramionami. Kendra będzie musiała sobie radzić bez dodatkowego magazynku. Nadal ukrywając się przed przeciwnikiem obserwował ucieczkę Rafa i Fowlera. Z pewnym niepokojem zauważył, że Scorpion, którego miał okazję poznać na wyspie bardzo interesował się Fowlerem. Nie była to dobra wiadomość. Doe wraz z Tongiem ledwie uszli z życiem przed Sub-Zero, który z kolej zginął z rąk żółtego ninji. To zdecydowanie nie wyglądało dobrze, ale może przy odrobinie okazji udałoby mu się "zmiękczyć" Kimberly i nakłonić do gadania? Póki co, trzymał kurczowo miksturę mając nadzieję, że nie będzie musiał jej użyć.

John syknął samemu rozważając ucieczkę, ale nie byłby sobą, po prostu nie byłby sobą. Zamienienie kilku słów z piekielnym ninją, utarcie mu nosa, czy przede wszystkim danie czasu innym na ucieczkę. Wszystko było warte ryzyka i adrenaliny.

- Czy ja wyglądam ci na Fowlera, co Scorpion? Nie? To skup się na tym co masz zrobić, bo inaczej będziesz musiał się przebijać przez nich - Doe wydawał się być nieustraszony i pewny swoich słów samemu wiedząc, że samemu znalazł się w fatalnej sytuacji. Postanowił jednak odwrócić uwagę od siebie i skupić ją na nadbiegających strażnikach.

- ...i pozdrów Quan Chi ode mnie jak będziesz wracać - dorzucił już ciszej, tak by nikt inny prócz piekielnego ducha go nie usłyszał. - Cały czas mam jego prezent.

Obserwował pilnie Scorpiona gotów na unik, jeśli tylko przyjdzie taka konieczność. Musiał się ewakuować, szczególnie, że nie miał ochoty walczyć z armią sześciorękich.

John spojrzał na uciekającego Fowlera i kątem oka na napierającymi strażników. Jakby udało się związać ich walką, byłoby super.
- Fowlerem się nie przejmuj, zabiorę go do Quan Chi, nie ucieknie. - John przesunął się nieznacznie do krawędzi muru. - Bardziej martwią mnie ci sześcioręcy - wskazał na zbliżających się coraz bliżej strażników. - UWAŻAJ! - spytał. Liczył na odwrócenie uwagi i szybką ucieczkę.

Fowler zaszurał stopami po ziemi, wyhamowując tuż przed żółtym ninją. Spojrzał wprost w jego, pozbawione źrenic, oczy. Dojrzał w nich... Śmierć? Ale czyją? Skorpiona, która miała miejsce dawno temu, czy swoją własną, która zbliżała się wielkimi krokami? Tego nie potrafił określić. Wiedział jednak, że tej walki nie mógł wygrać. Nie w tym stanie, nie bez broni, a nawet w pełni zdrowy i uzbrojony po zęby nie stanowił dla Hasashiego wyzwania. Ale skoro nie mógł uciec przed śmiercią, to przynajmniej się do niej uśmiechnie.

- A jeśli zdrajca od dawna nie żyje? - spytał wciąż wpatrując się w białka oczu Shiray Ryu. - Jaką karę wybrałeś dla siebie za zdradę klanu?