Bortasz

Abadon uśmiechnął się szczerze.
- Dokładnie. Teraz, gdy wiesz, czym są sfery łatwo domyśleć się, czym są Domy. Gdy trwała Era Mityczna zawiązywały się małe grupy magów. Kilka takich grup połączyły się tworząc dziewięć Domów. Magowie w owych domach dobierali się według prostej zasady. Wybierali tych, którzy jak oni byli najlepiej połączeni z jedną ze Sfer. Dobór ten sprawiał, że owe Domy się wysoko wyspecjalizowały i w walce nikt nie mógł się równać w władaniu danym aspektem rzeczywistości. Dodatkowym Efektem było, że Domy wykształciły swój specyficzny styl bycia. Zaraz wytłumaczę. Zasnąłeś na jakże pasjonującej książce „O zjawiskach Fizycznych słów Kilka” pióra Edmunda z HighMoon. Zatem kojarzysz zasadę, która mówi, że jeżeli ty naciskasz kamień to kamień naciska ciebie. Z magyą jest podobnie. Z siłą, z jaką jej używasz ona używa ciebie. Z tym, że dochodzi tu jeszcze jeden czynnik, Sfery. Załóżmy, że Sfera to kamyk o kształcie gwiazdy. Jeżeli na piasku, Rzeczywistości, odciskasz jego kształt to piasek odciska z taką samą siłą ową gwiazdę na twej ręce. Siła, z jaką naciskasz to twoje Arete kształt, jaki zostanie na twej ręce to Gwiazda, czyli Sfera. Z tym, że z Sferami jest to troszeczkę bardziej skomplikowane. I tak. Pierwsza. Ta sfera ma wiele wspólnego z twym Charakterem. Dobrzy mistrzowie tej sfery są jasnymi Nitkami rzeczywistości wszystko przy nich wydaję się piękniejsze żywsze. Dźwięki nabierają ostrości. Kolory pełni. Neutralni Mistrzowie otoczeni są aurą lekkiej Dominacji. Wszystko zdaje się być tłem dla nich. Wydają się być najbardziej realnym zjawiskiem, jakie się ogląda lub słucha. Źli magowie z kolei to czarne nitki. Wszystko przy nich się zaciemnia światło nawet w południe jest ciemniejsze mroczniejsze bardziej złowrogie.
Umysł. Mistrzów tej sfery poznasz po ich mowie. Dokończą zdanie za ciebie, zgadną, jaka jest twoja ulubiona potrawa czy kolor, obliczą, w pamięci, każde zadanie matematyczne i się nie pomylą. Większości z ich jest zamknięta w sobie i lubi rozmawiać sama z sobą.
Duch. Gdy ktoś zdaję się rozmawia z kimś, kogo nie widzisz. Gdy dotyka przedmiotów, których niema. Gdy w każdej napotkanej rzeczy widzi ciekawego towarzysza rozmów. Masz w tedy doczynienia z mistrzem Ducha. Nie myśl, że to, co robi, robi, bo jest szalony. On po prostu widzi to, czego ty nie widzisz. Słyszy to, czego ty nie słyszysz. Widzi i słyszy Duchy.
Siła. My jesteśmy najbardziej zróżnicowaną grupą. Mistrz powietrza taki jak ja, gdy wpada w wściekłości samym swym głosem może powalić swych wrogów gdyż będzie to dźwięk podobny do gromów. Gdy przejdzie Czarodziej Mrozu świece gasną, że by się rozpalić z dwa razy większą siłą, kiedy przejdzie obok nich Ogniomistrz. Jesteśmy dumni z swych mocy i nie boimy się tego okazywać. Nic nie sprawia mi większej przyjemności niż podmuch wiatru na policzku.
Materia. Mistrzów tej sfery poznasz po ich stroju. Im lepszy będzie tym jego strój będzie lepszej jakości o wiele bardziej zdobiony i kosztowny niż czyjkolwiek inny. Nawet, jeżeli uszyjesz dwa stroje z jednej beli materiału to ten, w którym będzie chodził Mistrz materii zawsze będzie lepiej wyglądał będzie wyższej jakości i wolniej się niszczył. Nawet stare przedmioty po chwili w rękach Mistrza Materii nabiorą blasku i będą wydawać się nowsze i piękniejsze.
Ciało. Tych rozpoznasz niemalże od razu. Nigdy nie chorują. Żeby ich zmęczyć potrzebowałbyś z tuzin zawodników i każdy musiałby się z nimi mierzyć po kolei. Ich rany goją się nie pozostawiając żadnych blizn. Ich skóra jest wolna od skazy. Starzeją się naprawdę wolno. Mogą jeść i pić bez umiaru i nie odczują tego skutków.
Czas. Mistrzowie tej sfery widzą jednocześnie to, co było to, co jest i to, co będzie. Za mistrzami tej sfery podążają zawirowania czasowe. Piwo zostawione na noc odzyska moc i smak. W ciągu jednego dnia wyrośnie komuś broda jak by się przez tydzień nie golił. Woda może przez chwile kapać do góry. Zwykle także używają jednego czasu. Jeden z nich może bez przerwy mówić o rzeczach, które się wydarzą lub wydarzyły jak by działy się teraz. Inny bez przerwy będzie mówił jakby wszystko już się, wydażyło nawet to, co ma się wydarzyć. Trzeci z kolei będzie bez przerwy wróżył twierdząc, że podasz mu dzban, kiedy już podałeś czy że nasi założyciele dopiero założą Bractwo. Czasem jest to bardzo irytujące.
Przestrzeń. Znasz pojęcie niewidzący wzrok? Tak patrzą wszyscy Mistrzowie tej sfery. Z zamkniętymi oczami przejdą ci przez pokój pełen cennych kryształów i zastawy nie zbiwszy i nie potrąciwszy nawet jednego z nich. Ich ruchy zawsze są precyzyjne. Nigdy o nic się nie potkną.
Entropia. Ta sfera jest najbardziej nieprzenikniona. Jej mistrzowie albo mają stałego pecha, czyli potkną się o coś pobrudzą czy też na kogoś wpadną, lub bez przerwy mają szczęście, czyli na przykład znajdą złotą monetę tam gdzie wcześniej szukało stu innych. Inni sprawiają, że zardzewiała zbroja posłuży jeszcze parę lat zamiast rozlecieć się w pył. Inni z kolei samym dotykiem mogą sprawi, że nowiutki pancerz rozleci się w rdzawy proszek. Edward ArcyMistrz Domu Entropii należy do tych ostatnich. Jak wpada odwiedzić kogoś w skrzydle Alchemików słychać całą gamę mniejszych większych wybuchów. Co chwile coś przewraca czy wyrywa klamki z drzwi. Jednak to wszystko mija, gdy naprawdę się skupi na powierzonym mu zadaniu.
Gdy magowie zbierali się w grupy o takiej aurze ciężko było by nie wykształcili swojego własnego stylu bycia. O tym będziesz się dowiadywał, gdy się przebudzisz. Pamiętaj jednak, że jest dziewięć domów jeden na sferę Magyi.
Ze względu, że wbrew pozorom grup, które się połączyły było więcej niż dziewięć doszli założyciele, że Domy będą się nazywać od Sfer, w których się specjalizują. I tak powstały Dom Pierwszej. Dom Koncepcji tudzież Dom Umysłu. Dom Ducha. Dom wzorca Sił. Dom wzorca Materii. Dom wzorca Życia. Dom percepcji Czasu. Dom percepcji Przestrzeń. Dom Entropii. Nie jest to zbyt oryginalne jednak nam wystarcza. Podział na domy i tak jest znany nam i naszym sojusznikom. Wrogowie niechaj gubią się w domysłach. Teraz jednak powstaje pytanie. Jak przydzielać studentów do domów. Odpowiedzi jest prosta. My tego nie robimy. Uczeń, gdy się „budzi” podświadomie wybiera swój Dom. To jego indywidualne cechy sprawiają, że wybiera ten Dom, Sferę, a nie inną. Mag, który uchodzi za Mistrza nauczycieli to nie ten, który wyszkolił najpotężniejszego z magów. Tylko ten, którego największa liczba studentów się przebudziła. Czy teraz rozumiesz, czym są Domy i Sfery?

Abadon spojrzał z uwagą na swego ucznia, gotów udzielić odpowiedzi na każdą wątpliwości.

 

__________________
Właściwością człowieka jest błądzić, głupiego - w błędzie trwać.— Cyceron
Mędrzec jest mędrcem tylko dlatego, że kocha. Zaś głupiec jest głupcem, bo wydaje mu się, że miłość zrozumiał.— Paulo Coelho

Krakov

- Wydaje mi się, że rozumiem w czym rzecz. Używając Magyi jesteśmy poddani jej działaniu na nas. Jeśli wybieramy jedną ze Sfer i w niej się specjalizujemy staje się widoczne, że jej oddziaływanie na nas jest silniejsze niż pozostałych, stąd też bez problemu można rozróżnić Mistrzów poszczególnych Sfer...

Iustus zastanawiał się przez chwilę...

- Ale specjalizując się w korzystaniu z jednej ze Sfer nie rezygnujemy z pozostałych prawda? To znaczy możemy korzystać ze wszystkich, ale tylko w tej jednej osiągamy tak zaawansowany poziom, tak, ArcyMistrzu?

 

__________________
Gdzieś tam, za rzeką, jest łatwiej niż tu. Lecz wolę ten kamień, bo mój.
Ćwierćkrwi Szatan na forumowej emeryturze.

Bortasz

- Prawie. Kiedy się budzisz jedna sfera jest najjaśniejsza. To tak jakbyś miał dziewięć świec każda świeciłaby innym płomieniem a jedna z nich była by najjaśniejsza. Najłatwiej jest ci ją zrozumieć najłatwiej manipulować jakbyś sobie raczej przypominał niż się uczył. Co do samego rezonansu to pamiętaj że wszystkie sfery mają swój rezonans i każda z nich na ciebie działa jednak to twoja Mistrzowska Sfera będzie odciskać na tobie swe piętno najmocniej. Co nie znaczy że nie zaobserwujesz u siebie także oddziaływania innych sfer. Teoretycznie można osiągnąć poziom Mistrzowski w więcej niż jeden sferze. Jednak znanych jest raptem dwóch magów, którzy osiągnęli Mistrzowski poziom w więcej niż trzech. Najlepszy był mistrzem pięciu sfer. Jednak pamiętaj, że jeżeli za mocno skupisz się na sferach to możesz zgubisz to, do czego naprawdę powinieneś dążyć, czyli rozwój Arete i ostatecznie Wstąpienie. Jest to pułapka, z której niełatwo się wyplątać. To tak jakbyś skupił się na posiadaniu najlepszych narzędzi do wykuwania mieczy jednak nie posiadał umiejętności ich wykuwania. Co do utraty władania sferami to zdarzało się że mag na przykład mag Sił który skupił się na Magyi Ognia, ciepła, nie był w stanie wywołać jej przeciwieństwa czyli zimna i mrozu. Jednak to jest bardzo rzadkie i występuje tylko w tedy jak za bardzo się skupisz na jednym aspekcie rzeczywistości. Zapominając o całości obrazu. Zdarza się też, że są magowie, którym straszliwie trudno jest opanować nie tylko aspekt Sfery, co wręcz ją całą. Ja dla przykładu nie pojmuje Entropii i jedynie udaje mi się wywołać słabe wizje Fatum. Wszystko zależy od samego Maga. Co do samej zasady niema żadnych przeciwwskazań by jeden mag mógł władać wszystkimi sferami. Czy to odpowiedzi cię zadowala?

Abadon spojrzał uważnie na ucznia, był uradowany, że pojmuje on w takim tempie zagadnienia podstawowe.

 

__________________
Właściwością człowieka jest błądzić, głupiego - w błędzie trwać.— Cyceron
Mędrzec jest mędrcem tylko dlatego, że kocha. Zaś głupiec jest głupcem, bo wydaje mu się, że miłość zrozumiał.— Paulo Coelho

Krakov

Iustus także nie krył zadowolenia, gdyż jego przypuszczenia okazały się słuszne. Zaczął się zastanawiać, która ze Sfer jest mu najbliższa. Każda miała w sobie coś wartego uwagi i nie mógł się jeszcze zdecydować. Zbytnio się tym jednak nie przejmował, tłumacząc sobie, że przyjdzie na to czas. Na chwilę obecną był tylko w stanie wskazać Sferę, która absolutnie go nie pociąga...

- Tak, Arcymistrzu, teraz rozumiem. Również wydaje mi się, że Entropia nie będzie nigdy moją mocną stroną. Nie umiem wskazać konkretnych powodów. Po prostu... czuję to.

 

__________________
Gdzieś tam, za rzeką, jest łatwiej niż tu. Lecz wolę ten kamień, bo mój.
Ćwierćkrwi Szatan na forumowej emeryturze.

Bortasz

Abadon wyraźnie poweselał.

- Wielu wychwala Entropie i wylicza jej zalety. Ja jestem do niej nie przekonany. W każdym razie. Myślę, że wiesz już sporo. Znasz Paradoks i Paradygmat. Poznałeś zarówno Sfery jak i Domy. Bardzo dobrze. Czy jest coś, co jeszcze chcesz wie....

Wzrok Abadona zaczął krążyć po sali. Zmarszczył Brwi. Podniósł prawą rękę na wysokości oczu tak by zasłoniła mu cały pokój i bardzo cicho wypowiedział parę słów. Iustus siedział nie pewny, co ma robić. Po chwili jego nauczyciel się odprężył.

- Nie najwyraźniej coś mi się tylko zdawało. A więc czy chcesz o coś zapytać? Jak nie to proponował bym ci powrót do książek do obiadu a potem myślę że wypadłoby byś poznał resztę z naszych podopiecznych. Wiem, że największych łobuziaków już poznałeś.

Ostatnie zdanie zostały wypowiedziane tonem, który wahał się od nagany do zrezygnowanego rozbawienia. Najwidoczniej nie raz miał do czynienia z tymi "łobuziakami".

 

__________________
Właściwością człowieka jest błądzić, głupiego - w błędzie trwać.— Cyceron
Mędrzec jest mędrcem tylko dlatego, że kocha. Zaś głupiec jest głupcem, bo wydaje mu się, że miłość zrozumiał.— Paulo Coelho

Krakov

- Myślę, że na razie wszystko rozumiem, ArcyMistrzu. Jedynym co mnie w tej chwili nurtuje... - przyszło mu do głowy, że lepiej nie pytać o to, co przed chwilą zdawało się ArcyMistrzowi czy też nie... - Z resztą nieważne. A jeśli chodzi o tych uczniów, których poznałem to... odniosłem wrażenie, że mają przesadnie wygórowane zdanie na mój temat... Nawet nie wiem dlaczego.

 

__________________
Gdzieś tam, za rzeką, jest łatwiej niż tu. Lecz wolę ten kamień, bo mój.
Ćwierćkrwi Szatan na forumowej emeryturze.

Bortasz

Abadona wyraźnie rozśmieszyła ostatnie zdanie.
- No cóż w takim razie idź poczytaj trochę. Bastion cię powiadomi i zaprowadzi do sali gdzie reszta uczniów jada posiłki. Ja w tym czasie pozałatwiam parę spraw, które się nagromadziły podczas mej nie obecności. Miłego czytania

Wstał i wyszedł przez główne drzwi.

 

__________________
Właściwością człowieka jest błądzić, głupiego - w błędzie trwać.— Cyceron
Mędrzec jest mędrcem tylko dlatego, że kocha. Zaś głupiec jest głupcem, bo wydaje mu się, że miłość zrozumiał.— Paulo Coelho

Krakov

Iustus wrócił do swojej komnaty i stanął przed "oknem". W tej chwili roztaczał się za nim przepiękny widok słońca zachodzącego na pełnym morzu. Przepięknie barwy i refleksy świetlne na delikatnych falach sprawiały, iż z trudem można było uwierzyć, że ten widok tak naprawdę wcale nie znajduje się za okienną szybą... Chłopiec uśmiechnął się sam do siebie. W miarę jak poznawał Magyię, coraz bardziej go fascynowała. Kolejne lekcje były coraz ciekawsze i każdej kolejnej oczekiwał z niecierpliwością. Ponadto już nie tylko z całego serca chciał zostać magiem. Teraz wierzył także coraz bardziej, że może to osiągnąć.

Po chwili Bastion upomniał go o jego obowiązkach i Iustus usiadł przy biurku, aby dokończyć lekturę opracowania z dziedziny fizyki, autorstwa Edmunda z HighMoon. Jego umiejętność czytania ulegała szybkiemu doskonaleniu. Niemalże pochłaniał kolejne kartki, wciąż się uśmiechając.

 

__________________
Gdzieś tam, za rzeką, jest łatwiej niż tu. Lecz wolę ten kamień, bo mój.
Ćwierćkrwi Szatan na forumowej emeryturze.

Bortasz

Pora obiadu. Wyjdź przez salon skręć w lewo. Schodami na niższe piętro.
Bastion odezwał się po dość krótkim czasie. Iustus właśnie odkładał „Zbiór prawidłowości Życia” Tom pierwszy. Na półkę. Iustus poszedł według wskazówek Bastionu. Więcej nie było potrzebnych. Wystarczyło iści za śpieszącymi się uczniami. Wszedł za nimi do wielkiej stołówki. Było tutaj na oko około dwie setki uczniów w różnym wieku i różnej płci. Jedni młodsi i to znacznie od niego inni znacznie starsi. Kolejka uczniów podchodziła do stołu przechodząc wzdłuż niego i nakładając sobie swoje ulubione potrawy. Talerze i sztućce były na początku stołu. Jak zauważył Iustus niektórzy z uczniów podchodzili od razu do stołu siadali i próbowali stworzyć coś smaczniejszego niż kawałek gęstej kleistej papki. Niektórym nawet się udawało.

- Jesteś wreszcie!

Głos był kobiecy. Gdy Iustus się odwrócił zobaczył znaną już sobie bandę „Łobuziaków”. Na przedzie szła Anna. Wyraźnie nie zamierzała dać Iustusowi żadnych szans w tym starciu.

 

__________________
Właściwością człowieka jest błądzić, głupiego - w błędzie trwać.— Cyceron
Mędrzec jest mędrcem tylko dlatego, że kocha. Zaś głupiec jest głupcem, bo wydaje mu się, że miłość zrozumiał.— Paulo Coelho

Krakov

- Hmmm... Cześć... Przypuszczam, że tym razem nie uda mi się wymigać od pytań, mam rację? W każdym bądź razie na początek miał bym do ciebie bardzo wielką prośbę... Powiedz mi proszę cóż można tutaj zjeść ciekawego Jestem strasznie głodny, a prawdę mówiąc nie orientuję się co podają... Później odpowiem na twoje pytania...

Iustus wciąż się uśmiechał. Nie ulegało wątpliwości, że był dziś w świetnym humorze i niemal nic nie było w stanie mu go popsuć. Ponadto Anna wydawała mu się dość sympatyczna, a poza tym wyjątkowo ładna co dodatkowo go cieszyło.

 

__________________
Gdzieś tam, za rzeką, jest łatwiej niż tu. Lecz wolę ten kamień, bo mój.
Ćwierćkrwi Szatan na forumowej emeryturze.