Komtur

- Peliroja, pielęgniarką to ty raczej nie będziesz - Tuco zagadnął Rudą gdy ta nieudolnie próbowała opatrzyć mu ranę - Dawaj mi to do cholery! - i sam sobie zabandażował ramię, co prawda niezbyt pięknie ale krwawienie było zatamowane.

Sytuacja w bunkrze zrobiła się bardziej gorąca gdy wrogowie zaczęli mówić coś o dynamicie. Ruda spanikowała i pociągnęła Tuco ze sobą w głąb korytarza. W sumie może i dobrze bo meksykaniec miał ochotę odstrzelić komuś dupsko, a jeśli tamci rzeczywiście mieli dynamit to mogło by się to źle dla niego skończyć.
- Pokarzę ci ojca jak zostaniemy sami Peliroja - odgryzł się do dziewczyny, choć po jej wrzasku ledwo co słyszał na jedno ucho.

 

MistrzKamil

Idę do CKMów ale puszczam Wściekłego przodem

 

__________________
Pływał raz po morzu kucharz
w rękach praktyk był onana
a załoga się dziwiła
skąd w kawie śmietana

KurtCH

No i masz – cały spokój wyprawy handlowej zniknął w jednej chwili. Jeszcze chwilę wcześniej Ethan siedział i myślał co czego może służyć układ którego schemat połączeń właśnie trzymał w rękach, a teraz trzeba było spieprzać ile wlezie w kierunku lasu.

~ Jezu ja już jestem za stary na takie zabawy ~

Tylko tyle zdążył pomyśleć nim następna wielkokalibrowa seria ułożyła się po jego lewej stronie. Stanowczo zbyt blisko. Do tego ta cholerna mgła, prawie nic nie było przez nią widać. Biegł starając się dotrzymać kroku Sunny’emu co nie było łatwe. Wydawało się, że z każdym krokiem meks go odsadza. Już myślał, że zostanie sam kiedy na granicy widoczności zarysował się labirynt drutu kolczastego, a za nim samotny bunkier. Ziemia obiecana. Dobrze, że przez cały ten huk wystrzałów ktoś usłyszał ich nieporadnie wygwizdaną melodię.

W bunkrze było już kilka osób z ich konwoju. To dobrze. Ale z drugiej strony słysząc bliskość pościgu za sobą Ethan nie miał złudzeń – prawdopodobnie byli ostatnimi szczęśliwcami którzy tu dotarli. Trochę zmieszał się widząc Rudą bandażującą poranionego Tuco – nie dość, że dobiegła tu prędzej to jeszcze jest tu na tyle długo, że mogła spróbować się zając poranionym Tuco.

~ Szlag! Trzeba kiedyś się wziąć za siebie… ~

Zdyszany zdążył tylko wydukać jakieś powitanie wszystkim którzy się tu znaleźli. W tym momencie do bunkra wpadło kilka zbłąkanych kul. Ethan odruchowo się skulił. Na chwilę obecną w tym pomieszczeniu chyba tylko strzelający na oślep stary i ten pogodny gość – Andrew pokazali, że mają jaja. Choć jak tamci krzyknęli coś o dynamicie obrona nie wydawała się najlepszym pomysłem. Ruda wraz z meksykańcem już opuszczała pomieszczenie.

- Chyba lepiej będzie się wycofać. Oni prują do nas jak popieprzeni, a my jak długo stawimy im opór? Głębiej może trafimy na Kiełbę, wtedy mamy większe szanse. -

 

rudaad

 

__________________
"Najbardziej przecież ze wszystkich odznaczyła się ta, co zapragnęła zajrzeć do wnętrza mózgu, do siedliska wolnej myśli i zupełnie je zeżreć. Ta wstąpiła majestatycznie na nogę Winrycha, przemaszerowała po nim, dotarła szczęśliwie aż do głowy i poczęła dobijać się zapamiętale do wnętrza tej czaszki, do tej ostatniej fortecy polskiego powstania."

Pipboy79

Andrew "Andy" Morrison - pogodny szturmowiec


- Że co?! - krzyknął Rudej gdy go poinformowała o dynamicie. Odruchowo spojrzał w strone pomieszczeń ze strzelnicami. Nie było dobrze. Ale w sumie nie było się co dziwić napastnikom. Bronią ręczną mogli liczyć na przypadkowe trafienie kogoś z obrońców przy strzelnicach a tak to se mogli tym ołowiem skubac i skubać ten żelbet. No ale dynamit...

Morrison był z reguły pogodnym i łagodnym facetem. Był ciekawski świata i jego skarbów, zagadek i tajemnic. Choć już ludzi i nieludzi ich zamieszkajacych znacznie mniej na ogół. Lubił dociekać jak to świat wyglądał kiedyś no i jak będzie wyglądał kiedyś. Albo zgadywać do czego słuzył dany przedmiot w oryginale. Ci dawni ludzie używali tylu dziwnych rzeczy. Generalnie można było wziąć za łagodnego, cichego i niepozornego kolesia który nie szuka kłopotów i stara się przeżyć kolejny dzień na Pudtkowiach. Cała ta łagodność jednak znikała jak ręką odjął w chwili konfliktu. Zwłaszcza walki. Wówczas okazywał się nadspodziewanie zdeterminowanym i nieustępliwym człowiekiem. Tak własnie było i teraz. Póki miał szansę walczyć nie zamierzał tamtym ustapić ani na centymetr!

Widział, że z głębi pomieszczenia wychodzi Wściekły i jakiś koleś za nim i biorą się za erkę w jednej ze strzelnic. - Nie dajcie im podejść pod bunkier! Jeśli podejdą na tyle blisko, że stracicie ich z pola widzenia zamknijcie żaluzje i w nogi! Tuco, Ruda, Ethan zgarnijcie małolata i na dół! - krzyknął na nich zachęcając do wykonania planu dziewczyny. Choć mogli zgarnąć ze sobą tego chłopaka co im otworzył. - I zgaście światło na tym poziomie! - krzyknął im na odchodne wbieegając schylony do drugiego erkaemu.

Miał nadzieję, że się nie myli. Cały swój plan opierał na wiedzy jaką posiadł o materiałach wybuchowych. O ile mu było wiadomo wybuchał tworząc kulę bo energia rozpraszała się równomiernie. Więc stosunkowo niewielka jej część uderzyłaby w ścianę bunkra. Ciężko więc byłoby nawet kilkoma laskami naruszyć żelbet na tyle by wywalić dziurę do środka. Fakt ich samych mogło ogłuszyć dużo mniejszy ładunek niż potrzebny był do naruszenia ścian. Ale wówczas mogli się cofnąć w głąb i dołączyć do reszty.

Co innego gdyby udało im się wrzucić łądunek przez strzelnicę. Wówczas ci w tym pomieszczeniu bojowym czyli na ten przykład on sam, byliby w nielada opałach. Delikatnie rzecz ujmując. Ale... Wrzucić ładunek wcale nie było łatwo. Zwłaszcza w czasie walki, i po ciemku i gdy w strzelnicy jest ktoś kto obsługuję rkm. No i wciąż była szansa odrzucić ładunek z powrotem albo dać dyla do środka i zamknąć drzwi do przedziału bojowego. Utrzymać dynamit z płonącym lątem do ostatniej sekundy było cholernie nerwowym zajęciem chyba. Chyba... W końću Andy niegdy czegoś takiego nie robił i cała jego wiedza była czysto teoretyczna. Choć wydawało mu się, że brzmi sensownie. Najwazniejsze to nie dać im podejść z tym cholernym dynamitem.

 

Komtur

Tuco tylko zarechotał, gdy usłyszał ciętą ripostę Rudej, a potem się zatrzymał.

- Nie pędź tak Peliroja, zdążymy się schować, a ja chciałbym zobaczyć jak młody se radzi z laskami, he, he, he dynamitu - mówiąc młody Tuco miał na myśli Adrew'a.

 

Anonim

Wściekły
Pauly, Szesnastolatek
Bolson, stary człowiek i CKM

Wszyscy:
Big Bill i Max zostali w korytarzy, a Connor ruszył za Wściekłym (jeden z ludzi Kiełby) do pomieszczenia z CKMami. Niemalże w samych drzwiach Wściekły wpadł na Rudą ciągnącą za sobą Tuca. Andrew doskoczył jeszcze do CKMa i spróbował strzelać w lewo i prawo, ale nie widział czy coś to dawało czy nie. Ktoś krzyczał o dynamicie. Ruda coś mówiła o granatach odłamkowych. Cośtam było o gaszeniu świateł.
- Kurwa, ja pierdolę! Wszyscy zamknijcie ryj! - krzyknął ze wściekłością Wściekły - Pauly ocknij się i wypierdalaj tutaj na korytarz tępy chuju. - spojrzał na Tuca i Rudą, którą stali dosłownie metr od niego i krzyknął im w twarz - Tuco i Ruda! Wy też spierdalać wgłąb korytarza! Co tu się kurwa dzieje?! Big Bill i Max, jest tu grupka przyjaciół, nie strzelajcie do siebie nawzajem! - dodał po retorycznym pytaniu tak, że Big Bill i Max wyraźnie słyszeli. Ogółem głos Wściekłego był na tyle donośny, że przebijał nawet serie z CKMu, z którego strzelał Bolson (nie mogąc doczekać się na amunicje używa drugiego, przy którym teraz stoi Andrew). Wściekły ogarnął wzrokiem wszystkich pozostałych w pomieszczeniu z CKMami:
- NIE STÓJCIE JAK KURWY POD LATARNIĄ TYLKO DZIAŁAJCIE ALBO WYPIERDALAJCIE! - to było skierowane do Ethana, Andrew i Sunniego. Nagła eksplozja całkiem niedaleko bunkra wsypała mnóstwo piachu przez otwór strzelniczy.
- Co za chuje do nas prują?! - krzyknął Bolson, a Wściekły już doskoczył do skrzyń z amunicją i wyciągnął sobie XM-8.

Tuco, Ruda, Big Bill:
Po ominięciu Connora stojącego w trochę szerszym korytarzu Tuco i Ruda dotarli do równie szerokiego korytarza, ale zawalonego w połowie gratami. Spotkali tam mięśniaka Big Billa i dość normalnie wyglądającego około czterdziestolatka.

Big Bill, Connor:
Wydaje wam się, że już widzieliście tych nowych gości bunkra. Wściekły kazał wam do nich nie strzelać... ani ogólnie nie ranić ich ani nie zabijać.

 

t0m3ek

- Siema jestem Bill. Przeżyłem tylko chujowych scenariuszy, że byście nie uwierzyli. - Zagajam do nowych żeby jakoś zabić czas.

 

rudaad

 

__________________
"Najbardziej przecież ze wszystkich odznaczyła się ta, co zapragnęła zajrzeć do wnętrza mózgu, do siedliska wolnej myśli i zupełnie je zeżreć. Ta wstąpiła majestatycznie na nogę Winrycha, przemaszerowała po nim, dotarła szczęśliwie aż do głowy i poczęła dobijać się zapamiętale do wnętrza tej czaszki, do tej ostatniej fortecy polskiego powstania."

Pipboy79

Andrew "Andy" Morrison - pogodny szturmowiec



Andy nie do końca był pewny czy ich strzelanina przynosi jakiś sensowny skutek. Wierzył jednak w odstraszającą moc plującego ołowiem bunkra. Jak na razie nie musieli martwić się o amunicję do karabinów więc njej nie żałował. Pociągał za spust ilekroć wydawało mu się, że widzi ruch. Zwłaszcza jak ten ruch był zdecydowanie za blisko bunkra niż powinien.

Wystrzelał własnie pierwszą taśmę gdy na raz zdarzyło się kilka rzeczy. Zanim otworzył i przeładował karabin Bolson już dorwał się do "jego" broni i czekał z wyraźną niecierpliwością by znów otworzyć ogień. - Nie daj im podejść! - krzyknął do niego i na zachęte klepnął dziadka w ramię gdy broń była gotowa.

Prawie w tej samej chwili gdy schlił się by nie wystawać nad strzelnicę i załadować maszynówę pozostawioną bezpańsko przez Bolsona usłyszał wybuch. Na zewnątrz. I cholernie za blisko jak na jego gust choć nie dość by im albo bunkrowi coś zrobić. Na razie chyba się próbowali wstrzelić z tym rzucaniem. Miał nadzieję, że trochę im to zajmie a nakjlepiej jakby się im skończył dynamit nim to zrobią. No można było jeszcze rozwalić tego czy tamtego granadiera to pewnie reszta by się tak nie kwapiła by powtórzyć ich los. Zyskaliby trochę czasu. To po raz kolejny potwierdzało celowość prowadzenia ognia z bunkra.

Wówczas wpadł do środka Wściekły i chyba był wyjątkowo wściekły nawet jak na niego. Albo nie słyszał wcześniej Andy'ego albo postanowił powtórzyć jego słowa na swój sposób. No czy nie mówił, że trzeba prowadzić ogień z bunkra a reszta ma się schować i zabrać smarkacza? No mówił. No ale Wściekły widocznie uznał za celowe to powtórzyć. W sumie wsio ryba póki robią to samo to nie widział powodu z nim dyskutować.

Widząc jak Wściekły wytrzaskuje skądeś fajnuchny karabinek zmienił zamiar i ruszył schylony w stronę zauważonego automatu. Dodatkowa broń i ammo by mu się zdecydowanie przydały. Zwłaszcza jakby się kaem zaciął albo skończyła mu się jednak ammo zanim tamtym na zewnątrz skończy się determinacja.

- Hej Wściekły! Macie tu jakieś granaty? Albo race? Przydałoby się oświetlić przedpole by tych cwaniaczków było lepiej widać! - krzyknął do człowieka Kiełby. No od biedy mogłyby byc nawet butelki z benzyną. Na zewnątrz powstała by strefa światła przez którą tamci musieliby przejść jesli chcieliby miec dobre miejsce do rzutu w strzelnice. To by erkaemistom znacznie ułatwiło zadanie.