Interface Zero "Ja, robot" - Strona 7

Pinhead · 29-04-2012, 22:31

Siedząc w aerocarze i wprowadzając dane ze współrzędnymi , Hayze zdał sobie sprawę w jakiej sytuacji się znalazł. Jego nowa świadomość była jego integralną częścią, a jednocześnie stanowiła istną tajemnicę i zagadkę. Android stwierdził z przerażeniem, że nie zna sam siebie, nie zna do końca zasad rządzącym światem, ludźmi i emocjami. Do tej pory wszystko było uporządkowane, określone i jasno sprecyzowane. Jasne były jego zadania, priorytety i zasady na jakiś kontaktował się ze światem. Teraz to wszystko stanęło na głowie. Hayze uświadomił sobie, że był niczym ludzkie dziecko. Zagubiony, nie doświadczony i z małą wiedzą. Był jednak w o wiele gorszej sytuacji niż dziecko, gdyż ono mogło o wszystko pytać i dorośli mu to z cierpliwością wyjaśniali i uczyli go. Android był takiej możliwości pozbawiony. Co prawda mógł niczym ostatni naiwniak pytać o najbłahsze rzeczy, ale w ten sposób obnażał swój brak doświadczenia, niewiedzę, naiwność i ignorancję.
Dwie ostatnie sytuacje nauczyły go dwóch ważnych rzeczy trzeba uważać kogo obdarza się zaufaniem i że trzeba uważać co się mówi.

Bogatszy o te doświadczenia android ruszył pod wskazany adres. Jak się okazało miejsce w którym miał znaleźć androidkę było ekskluzywną agencją towarzyską.
Hayze zatrzymał się przed niewielkim jednopiętrowym budynkiem. Rząd czerwonych lampionów wiszących tuż na krawędzi dachu rozwiewał wszelkie wątpliwości, co do charakteru lokalu.

Zostawiwszy aerocar na parkingu skierował swoje kroki do środka.

Wnętrze podobnie, jak fasad budynku była niezwykle prosta, wręcz surowa. Podłoga wyłożona była kremowymi płytkami, a ściany pomalowane na blady róż. Po lewej stronie mieścił się niewielki kontuar za którym stał toporny android informacyjny. Hayze odczuł dziwną niechęć do tej jednostki mimo, że nigdy wcześniej nic takiego nie czuł. Teraz wydawało mu się, że stojący przed nim robot jest strasznie sztuczny, pusty i pozbawiony wartości.

Tuż obok kontuaru znajdowały się schody prowadzące na górę.
Po prawej stronie sali znajdował się niewielki barek. Kilka zaledwie stolików i miękkich puf zapełniało salę. Na końcu pod ścianą stał barman, także robot, który obsługiwał gości.
Bar był praktycznie pusty, gdyż zaledwie dwóch mężczyzn siedziało przy jednym stoliku i sączyło drinki ze szklanek z parasolkami.
Nigdzie w pobliżu Pale nie zauważył droidki o imieniu Okami.

Pinn · 30-04-2012, 20:44

Ta puszka, jak nazwał mnie chłopak Dragonów, z pewnością nie weźmie mnie za wyzwoleńca.

Podszedł do droida informacyjnego. Postanowił zachować kamienną twarz i wypytać go o miejsce pobytu Okami. Wolnym krokiem podszedł do kontuaru.
Droid zmierzył go wzrokiem.

-Dzień dobry. W jakim celu tu przychodzisz, jednostko?

-Mój właściciel wiele słyszał o znakomitym fembocie Okami. Jest jednak człowiekiem zapracowanym i chciał żebym się z nią zapoznał. Będzie chciał ją wynająć prywatnie poza agencją. Czy możesz powiedzieć gdzie znajduję się- przerwał i dodał beznamiętnie- droid rozrywkowy Okami.

Pinhead · 01-05-2012, 12:19

Droid informacyjny popatrzył bez emocji na stojącego przed nim Hayze’a. Pale czuł się jakby obserwował go jakiś automat na napoje. Chwila ciszy przedłużała się nienaturalnie długo. Android zaczął podejrzewać, że robot przed nim jest zepsuty.
W końcu fembot odezwał się metalicznym, surowym głosem:
- Witam pana! Bardzo mi przykro, ale jednostka o której pan wspomniał jest bardzo zajęta, a dostęp do niej jest mocno ograniczony. Wynajęcie jej wymaga wcześniejszej rezerwacji i muszę uprzedzić, że okres oczekiwania jest dość długi. A czy mogłabym poznać godność osoby o której pan wspomniał? O prywatnej wizycie decyduje mój pan i muszę go poinformować o tym, kto chciałby wynająć jedną z jego najlepszych jednostek.
Bezosobowe oblicze robota wpatrywało się w Hayze’a, czekając na odpowiedź.

Pinn · 01-05-2012, 19:49

- Witam pana! Bardzo mi przykro, ale jednostka o której pan wspomniał jest bardzo zajęta, a dostęp do niej jest mocno ograniczony. Wynajęcie jej wymaga wcześniejszej rezerwacji i muszę uprzedzić, że okres oczekiwania jest dość długi. A czy mogłabym poznać godność osoby o której pan wspomniał? O prywatnej wizycie decyduje mój pan i muszę go poinformować o tym, kto chciałby wynająć jedną z jego najlepszych jednostek.

-Jak już mówiłem mój pan chce zachować anonimowość. Nie może pozwolić sobie na rozgłos w przypadku jeśli fembot Okami nie przypadnie mu do gustu. Dostałem jasne wytyczne. Proszę o krótkie spotkanie- Hayze popatrzył w oczy puszki i skłonił się kulturalnie.

Pinhead · 03-05-2012, 11:49

Robot popatrzył na Hayze i znowu przez kilka chwil analizował usłyszane słowa.
- Bardzo mi przykro proszę pana - odezwał się w końcu - Jednak proponowane przez pana rozwiązanie nie wchodzi w grę. Muszę niestety skontaktować się z kierownictwem i to oni podejmą decyzję. Ja nie mam uprawnień do tego typu ustaleń.
Bot wyciągnął swoją mechaniczną dłoń i przywołał ekran HR-u.
Hayze zaczął się zastanawiać, czy aby dobrze zrobił próbując się targować z mechanicznym recepcjonistą. Teraz znowu czekała go trudna decyzja, czy zostać i próbować przekonać kierownika klubu, najprawdopodobniej człowieka, do swoich racji, czy lepiej uciec i nie pozostawiać po sobie śladu.

Pinn · 03-05-2012, 12:05

- Bardzo mi przykro proszę pana - odezwał się w końcu - Jednak proponowane przez pana rozwiązanie nie wchodzi w grę. Muszę niestety skontaktować się z kierownictwem i to oni podejmą decyzję. Ja nie mam uprawnień do tego typu ustaleń.
Bot wyciągnął swoją mechaniczną dłoń i przywołał ekran HR-u.

Pale nie był pewien co powinien zrobić. Po prostu nie wiedział jak rozmawiać z ludźmi. Brakowało mu charyzmy, przecież nie był modelem typu relationship. Poczuł ukłucie złości. Wiedział, że kierownik nie potraktuje przyjemnie jego żądań. Z drugiej strony to była jego jedyna szansa jeśli chciał załatwić to rozmową. Światłowody w stalowej czaszce Pale`a rozpoczęły bujną bitwę o ostateczny wybór. Po chwili powiedział:

- Proszę połącz mnie z kierownikiem.

Pinhead · 03-05-2012, 12:20

Zielony ekran HR pojawił się przed oczami Hayze'a. Po chwili na jego powierzchni, ku wielkiemu zdziwieniu androida ukazała się twarz kolejnego robota. Metalowa powierzchnia twarzy pokryta była dziwnym wzorem i sztucznymi wąsami. Dookoła twarzy wiły się setki różnokolorowych kabli. Ciemne błękitne implanty wzrokowe śledziły twarz Pale'a.
- Witaj panie! - użycie tytułu "pan" sugerowało, że tutaj wszystkie androidy traktowano, jak ludzi, albo coś wskazywało tutejszemu personelowi, że Hayze jest wyzwoleńcem - Czym mogę służyć?

Pinn · 03-05-2012, 18:49

-Witam- odparł beznamiętnie Hayze i ukłonił się- Mój pan chciał zobaczyć z bliska jedną z pańskich pracownic. Chodzi o Okami. Mój właściciel chce zachować anonimowość, dlatego też wysłał mnie. Planuje wynająć ją na dość długi czas, kazał również przekazać... jeśli jego rekcję okażą się dość pozytywne, że planuje odkupienie wspomnianego fembota. Jest gotów zapłacić sporą kwotę. Nade wszystko jednak polecił mi poświęcić - przerwał na chwilę jakby nazwanie androida na ty było dla niego czymś trudnym- jej i pański czas na moje krótkie rozpoznanie. Mój właściciel kazał przekazać- z syntezował z rdzenia pamięci głos bohatera z opery mydlanej jaką oglądała Ayumi, baryton- Współpraca bardzo się opłaci. Dla obu stron. Proszę o krótkie spotkanie mojego RA.107 z waszą wspaniałą Okami. Dziękuje z góry.

Pale ponownie się skłonił i czekał na odpowiedź.

Pinhead · 04-05-2012, 09:00

Droid wysłuchał słów Hayze i bez chwili wahania odpowiedział.
- Propozycja twojego pana wydaje się doprawdy interesująco. Proszę wybaczyć naszemu pracownikowi, że nie umiał podjąć właściwej decyzji. Jego funkcje są ograniczone, ale nie oznacza to w żaden sposób, że jest jednostką nieprzydatną, czy uszkodzoną. Zapraszam pana na górę pokój 122.
Twarz droida zniknęła z ekranu HR-u.
Recepcjonista ukłonił się i przekazał Hayze’owi klucz do pokoju. Lewitujący klucz zniknął równie szybko jak się pojawił, a cyfry kodu zostały zapamiętane przez TAP androida i przetworzone.

Gdy Pale stanął przed drzwiami pokoju poczuł lekką obawę, niepewność, czy nawet strach. Potrafił określić i nazwać ten uczucia tylko dlatego, że znał ich definicję. Lewitujący klucz czekał tylko na jedną, prostą komendę aktywującą. Hayze jednak zwlekał i wpatrywał się w srebrny numer na drzwiach pokoju.
Za chwilę miał wejść w kolejny życiowy zakręt. Hayze słyszał nie raz ludzi używających tego zwrotu, ale nigdy do końca go nie rozumiał. Teraz sam czuł, że zbliża się moment, który odmieni jego dotychczasową egzystencję.
Tylko, czy aby na pewno podjął słuszną decyzję? Czy nie lepiej samemu zająć się wszystkim?
Wahanie trwało jeszcze kilka sekund w końcu android aktywował klucz i wszedł do pokoju.

Wewnątrz czekała na niego droidka ze sztucznym uśmiechem wymalowanym czerwoną szminką. Hayze zdawał sobie sprawę, że zapewne na widok smukłych kształtów droidki, jej wydatnych piesi i makijażu w stylu gejszy, wiele osób odczuwało podniecenie. To uczucie było mu jednak zupełnie obce i fembota Okami, traktował dokładnie tak samo jak prymitywnego recepcjonistę.
Nie wiedział i w żaden sposób nie potrafił ocenić, czy Okami też jest wyzwoleńcem, czy może tylko pracuje na rzecz tajemniczej organizacji, która miała mu pomóc.
- Jestem z rodziny - powiedział cicho Hayze.
Okami na te słowa zmierzyła androida od stóp do głów i przez długą chwilę milczała. W końcu podeszła do wielkiego łoża, które zajmowało ponad połowę pokoju i otworzyła szufladę szafki nocnej stojącej obok.
Wyjęła z niej niewielki przedmiot o smukłych owalnych kształtach. Hayze w momencie rozpoznał zaawansowany skaner TAP-ów. Był on między innymi na wyposażeniu policji i Stopwatchu. Służył do identyfikacji osób, a także jak kiedyś słyszał android do przeprowadzania operacji na samym rdzeniu TAP-u. Umożliwiało to ponoć bardzo dokładne programowanie i wiele innych zmian o których przeciętny użytkownik nie miał pojęcia.
Hayze odczuł jakąś dziwną obawę przed tym urządzeniem. Chciał uciec, ale najwyraźniej Okami zauważyła jego obawę.

- Nie obawiaj się. Skoro przysyła cię Rodzina, to znaczy, że tak trzeba. Zaufałeś im, to i mnie obdarz zaufaniem.
Pale wahał się i analizował fakty. Nie zdążył jednak podjąć decyzji, gdyż z dołu dobiegły odgłosy strzałów.

Pinn · 04-05-2012, 10:04

Pale momentalnie zamienił się w zupełnie inną osobę. RA.107 model ochroniarski, gotowy do walki. Szybki, wytrzymały, silny, celny i zabójczy. Wyjął swój APP pistol i włączył oprogramowanie bojowe. W HR momentalnie wyświetlił się stan magazynka, jak również linia ukazująca wektor wystrzału. [media]http://fc05.deviantart.net/fs70/i/2012/058/0/b/syndicate_concept_art___app_pistol_by_torvenius-d4r5evy.jpg[/media]-Powinniśmy uciekać. Jakieś inne wyjścia?- powiedział pewnym siebie ale również chłodnym głosem.

Pale wytężył słuch starając się rozpoznać zagrożenie i wykryć zbliżających się przeciwników.

29-04-2012, 22:31	#61
Pinhead Reputacja: 1	Siedząc w aerocarze i wprowadzając dane ze współrzędnymi , Hayze zdał sobie sprawę w jakiej sytuacji się znalazł. Jego nowa świadomość była jego integralną częścią, a jednocześnie stanowiła istną tajemnicę i zagadkę. Android stwierdził z przerażeniem, że nie zna sam siebie, nie zna do końca zasad rządzącym światem, ludźmi i emocjami. Do tej pory wszystko było uporządkowane, określone i jasno sprecyzowane. Jasne były jego zadania, priorytety i zasady na jakiś kontaktował się ze światem. Teraz to wszystko stanęło na głowie. Hayze uświadomił sobie, że był niczym ludzkie dziecko. Zagubiony, nie doświadczony i z małą wiedzą. Był jednak w o wiele gorszej sytuacji niż dziecko, gdyż ono mogło o wszystko pytać i dorośli mu to z cierpliwością wyjaśniali i uczyli go. Android był takiej możliwości pozbawiony. Co prawda mógł niczym ostatni naiwniak pytać o najbłahsze rzeczy, ale w ten sposób obnażał swój brak doświadczenia, niewiedzę, naiwność i ignorancję. Dwie ostatnie sytuacje nauczyły go dwóch ważnych rzeczy trzeba uważać kogo obdarza się zaufaniem i że trzeba uważać co się mówi. Bogatszy o te doświadczenia android ruszył pod wskazany adres. Jak się okazało miejsce w którym miał znaleźć androidkę było ekskluzywną agencją towarzyską. Hayze zatrzymał się przed niewielkim jednopiętrowym budynkiem. Rząd czerwonych lampionów wiszących tuż na krawędzi dachu rozwiewał wszelkie wątpliwości, co do charakteru lokalu. Zostawiwszy aerocar na parkingu skierował swoje kroki do środka. Wnętrze podobnie, jak fasad budynku była niezwykle prosta, wręcz surowa. Podłoga wyłożona była kremowymi płytkami, a ściany pomalowane na blady róż. Po lewej stronie mieścił się niewielki kontuar za którym stał toporny android informacyjny. Hayze odczuł dziwną niechęć do tej jednostki mimo, że nigdy wcześniej nic takiego nie czuł. Teraz wydawało mu się, że stojący przed nim robot jest strasznie sztuczny, pusty i pozbawiony wartości. Tuż obok kontuaru znajdowały się schody prowadzące na górę. Po prawej stronie sali znajdował się niewielki barek. Kilka zaledwie stolików i miękkich puf zapełniało salę. Na końcu pod ścianą stał barman, także robot, który obsługiwał gości. Bar był praktycznie pusty, gdyż zaledwie dwóch mężczyzn siedziało przy jednym stoliku i sączyło drinki ze szklanek z parasolkami. Nigdzie w pobliżu Pale nie zauważył droidki o imieniu Okami. __________________ "Shake hands, we shall never be friends, all’s over" A. E. Housman

01-05-2012, 12:19	#63
Pinhead Reputacja: 1	Droid informacyjny popatrzył bez emocji na stojącego przed nim Hayze’a. Pale czuł się jakby obserwował go jakiś automat na napoje. Chwila ciszy przedłużała się nienaturalnie długo. Android zaczął podejrzewać, że robot przed nim jest zepsuty. W końcu fembot odezwał się metalicznym, surowym głosem: - Witam pana! Bardzo mi przykro, ale jednostka o której pan wspomniał jest bardzo zajęta, a dostęp do niej jest mocno ograniczony. Wynajęcie jej wymaga wcześniejszej rezerwacji i muszę uprzedzić, że okres oczekiwania jest dość długi. A czy mogłabym poznać godność osoby o której pan wspomniał? O prywatnej wizycie decyduje mój pan i muszę go poinformować o tym, kto chciałby wynająć jedną z jego najlepszych jednostek. Bezosobowe oblicze robota wpatrywało się w Hayze’a, czekając na odpowiedź. __________________ "Shake hands, we shall never be friends, all’s over" A. E. Housman

03-05-2012, 11:49	#65
Pinhead Reputacja: 1	Robot popatrzył na Hayze i znowu przez kilka chwil analizował usłyszane słowa. - Bardzo mi przykro proszę pana - odezwał się w końcu - Jednak proponowane przez pana rozwiązanie nie wchodzi w grę. Muszę niestety skontaktować się z kierownictwem i to oni podejmą decyzję. Ja nie mam uprawnień do tego typu ustaleń. Bot wyciągnął swoją mechaniczną dłoń i przywołał ekran HR-u. Hayze zaczął się zastanawiać, czy aby dobrze zrobił próbując się targować z mechanicznym recepcjonistą. Teraz znowu czekała go trudna decyzja, czy zostać i próbować przekonać kierownika klubu, najprawdopodobniej człowieka, do swoich racji, czy lepiej uciec i nie pozostawiać po sobie śladu. __________________ "Shake hands, we shall never be friends, all’s over" A. E. Housman

03-05-2012, 12:20	#67
Pinhead Reputacja: 1	Zielony ekran HR pojawił się przed oczami Hayze'a. Po chwili na jego powierzchni, ku wielkiemu zdziwieniu androida ukazała się twarz kolejnego robota. Metalowa powierzchnia twarzy pokryta była dziwnym wzorem i sztucznymi wąsami. Dookoła twarzy wiły się setki różnokolorowych kabli. Ciemne błękitne implanty wzrokowe śledziły twarz Pale'a. - Witaj panie! - użycie tytułu "pan" sugerowało, że tutaj wszystkie androidy traktowano, jak ludzi, albo coś wskazywało tutejszemu personelowi, że Hayze jest wyzwoleńcem - Czym mogę służyć? __________________ "Shake hands, we shall never be friends, all’s over" A. E. Housman

04-05-2012, 09:00	#69
Pinhead Reputacja: 1	Droid wysłuchał słów Hayze i bez chwili wahania odpowiedział. - Propozycja twojego pana wydaje się doprawdy interesująco. Proszę wybaczyć naszemu pracownikowi, że nie umiał podjąć właściwej decyzji. Jego funkcje są ograniczone, ale nie oznacza to w żaden sposób, że jest jednostką nieprzydatną, czy uszkodzoną. Zapraszam pana na górę pokój 122. Twarz droida zniknęła z ekranu HR-u. Recepcjonista ukłonił się i przekazał Hayze’owi klucz do pokoju. Lewitujący klucz zniknął równie szybko jak się pojawił, a cyfry kodu zostały zapamiętane przez TAP androida i przetworzone. Gdy Pale stanął przed drzwiami pokoju poczuł lekką obawę, niepewność, czy nawet strach. Potrafił określić i nazwać ten uczucia tylko dlatego, że znał ich definicję. Lewitujący klucz czekał tylko na jedną, prostą komendę aktywującą. Hayze jednak zwlekał i wpatrywał się w srebrny numer na drzwiach pokoju. Za chwilę miał wejść w kolejny życiowy zakręt. Hayze słyszał nie raz ludzi używających tego zwrotu, ale nigdy do końca go nie rozumiał. Teraz sam czuł, że zbliża się moment, który odmieni jego dotychczasową egzystencję. Tylko, czy aby na pewno podjął słuszną decyzję? Czy nie lepiej samemu zająć się wszystkim? Wahanie trwało jeszcze kilka sekund w końcu android aktywował klucz i wszedł do pokoju. Wewnątrz czekała na niego droidka ze sztucznym uśmiechem wymalowanym czerwoną szminką. Hayze zdawał sobie sprawę, że zapewne na widok smukłych kształtów droidki, jej wydatnych piesi i makijażu w stylu gejszy, wiele osób odczuwało podniecenie. To uczucie było mu jednak zupełnie obce i fembota Okami, traktował dokładnie tak samo jak prymitywnego recepcjonistę. Nie wiedział i w żaden sposób nie potrafił ocenić, czy Okami też jest wyzwoleńcem, czy może tylko pracuje na rzecz tajemniczej organizacji, która miała mu pomóc. - Jestem z rodziny - powiedział cicho Hayze. Okami na te słowa zmierzyła androida od stóp do głów i przez długą chwilę milczała. W końcu podeszła do wielkiego łoża, które zajmowało ponad połowę pokoju i otworzyła szufladę szafki nocnej stojącej obok. Wyjęła z niej niewielki przedmiot o smukłych owalnych kształtach. Hayze w momencie rozpoznał zaawansowany skaner TAP-ów. Był on między innymi na wyposażeniu policji i Stopwatchu. Służył do identyfikacji osób, a także jak kiedyś słyszał android do przeprowadzania operacji na samym rdzeniu TAP-u. Umożliwiało to ponoć bardzo dokładne programowanie i wiele innych zmian o których przeciętny użytkownik nie miał pojęcia. Hayze odczuł jakąś dziwną obawę przed tym urządzeniem. Chciał uciec, ale najwyraźniej Okami zauważyła jego obawę. - Nie obawiaj się. Skoro przysyła cię Rodzina, to znaczy, że tak trzeba. Zaufałeś im, to i mnie obdarz zaufaniem. Pale wahał się i analizował fakty. Nie zdążył jednak podjąć decyzji, gdyż z dołu dobiegły odgłosy strzałów. __________________ "Shake hands, we shall never be friends, all’s over" A. E. Housman Ostatnio edytowane przez Pinhead : 04-05-2012 o 09:02.

30-04-2012, 20:44	#62
Pinn Reputacja: 1	Ta puszka, jak nazwał mnie chłopak Dragonów, z pewnością nie weźmie mnie za wyzwoleńca. Podszedł do droida informacyjnego. Postanowił zachować kamienną twarz i wypytać go o miejsce pobytu Okami. Wolnym krokiem podszedł do kontuaru. Droid zmierzył go wzrokiem. -Dzień dobry. W jakim celu tu przychodzisz, jednostko? -Mój właściciel wiele słyszał o znakomitym fembocie Okami. Jest jednak człowiekiem zapracowanym i chciał żebym się z nią zapoznał. Będzie chciał ją wynająć prywatnie poza agencją. Czy możesz powiedzieć gdzie znajduję się- przerwał i dodał beznamiętnie- droid rozrywkowy Okami.

01-05-2012, 19:49	#64
Pinn Reputacja: 1	- Witam pana! Bardzo mi przykro, ale jednostka o której pan wspomniał jest bardzo zajęta, a dostęp do niej jest mocno ograniczony. Wynajęcie jej wymaga wcześniejszej rezerwacji i muszę uprzedzić, że okres oczekiwania jest dość długi. A czy mogłabym poznać godność osoby o której pan wspomniał? O prywatnej wizycie decyduje mój pan i muszę go poinformować o tym, kto chciałby wynająć jedną z jego najlepszych jednostek. -Jak już mówiłem mój pan chce zachować anonimowość. Nie może pozwolić sobie na rozgłos w przypadku jeśli fembot Okami nie przypadnie mu do gustu. Dostałem jasne wytyczne. Proszę o krótkie spotkanie- Hayze popatrzył w oczy puszki i skłonił się kulturalnie.

03-05-2012, 12:05	#66
Pinn Reputacja: 1	- Bardzo mi przykro proszę pana - odezwał się w końcu - Jednak proponowane przez pana rozwiązanie nie wchodzi w grę. Muszę niestety skontaktować się z kierownictwem i to oni podejmą decyzję. Ja nie mam uprawnień do tego typu ustaleń. Bot wyciągnął swoją mechaniczną dłoń i przywołał ekran HR-u. Pale nie był pewien co powinien zrobić. Po prostu nie wiedział jak rozmawiać z ludźmi. Brakowało mu charyzmy, przecież nie był modelem typu relationship. Poczuł ukłucie złości. Wiedział, że kierownik nie potraktuje przyjemnie jego żądań. Z drugiej strony to była jego jedyna szansa jeśli chciał załatwić to rozmową. Światłowody w stalowej czaszce Pale`a rozpoczęły bujną bitwę o ostateczny wybór. Po chwili powiedział: - Proszę połącz mnie z kierownikiem.

03-05-2012, 18:49	#68
Pinn Reputacja: 1	-Witam- odparł beznamiętnie Hayze i ukłonił się- Mój pan chciał zobaczyć z bliska jedną z pańskich pracownic. Chodzi o Okami. Mój właściciel chce zachować anonimowość, dlatego też wysłał mnie. Planuje wynająć ją na dość długi czas, kazał również przekazać... jeśli jego rekcję okażą się dość pozytywne, że planuje odkupienie wspomnianego fembota. Jest gotów zapłacić sporą kwotę. Nade wszystko jednak polecił mi poświęcić - przerwał na chwilę jakby nazwanie androida na ty było dla niego czymś trudnym- jej i pański czas na moje krótkie rozpoznanie. Mój właściciel kazał przekazać- z syntezował z rdzenia pamięci głos bohatera z opery mydlanej jaką oglądała Ayumi, baryton- Współpraca bardzo się opłaci. Dla obu stron. Proszę o krótkie spotkanie mojego RA.107 z waszą wspaniałą Okami. Dziękuje z góry. Pale ponownie się skłonił i czekał na odpowiedź.

04-05-2012, 10:04	#70
Pinn Reputacja: 1	Pale momentalnie zamienił się w zupełnie inną osobę. RA.107 model ochroniarski, gotowy do walki. Szybki, wytrzymały, silny, celny i zabójczy. Wyjął swój APP pistol i włączył oprogramowanie bojowe. W HR momentalnie wyświetlił się stan magazynka, jak również linia ukazująca wektor wystrzału. [media]http://fc05.deviantart.net/fs70/i/2012/058/0/b/syndicate_concept_art___app_pistol_by_torvenius-d4r5evy.jpg[/media]-Powinniśmy uciekać. Jakieś inne wyjścia?- powiedział pewnym siebie ale również chłodnym głosem. Pale wytężył słuch starając się rozpoznać zagrożenie i wykryć zbliżających się przeciwników. Ostatnio edytowane przez Pinn : 05-05-2012 o 11:32.