Arvelus

Kayle zmierzył go spojrzeniem. Bardzo nie podobała mu się rola w którą musiał wejść.
- Tu nie ma nic do rozumienia. Nie masz pieniędzy? To bardzo źle. Bo wiesz... o ile ze mną można się jeszcze dogadać, to gdy Rye zwróci się do następnej instancji...
Kayle wszedł do środka, rozejrzał się szybko w poszukiwaniu jakiś groźnych przedmiotów których mógłby dobyć ćpun, po czym dokładniej obejrzał dom starając się wycenić zawartość.

 

Pinn

Narkoman zareagował niepewnie, jego twarz wykrzywiła się. Cały czas wycofywał się pod naporem jasnowłosego przybysza. Wchodząc w głąb mieszkania odór potu oraz zatęchłego powietrza stawał się coraz bardziej nie do zniesienia. Całkiem mały przedpokój wypełniały rozmaite plastikowe kubeczki , pety oraz pożywienie jegomościa, pudełka po pizzy. Wchodząc do dużego pokoju nie dało się zobaczyć nic cennego, wyniszczone meble, stół z sprzętem do ładowania w kable, lustro uniemożliwiające przejrzenie się. Została jeszcze kuchnia oraz łazienka. Dłużnik stał razem z nim w tym nadzwyczajnie chaotycznym burdelu. Patrzył na niego spod krzaczastych brwi, pot spływał mu po niechlujnie zarośniętych policzkach a ręce oraz nogi drżały spod spłowiałej skóry.



-Kurwa koleś, nic nie mam. Mój TAP nawet ledwo trybi, rzygam tym życiem.

 

Arvelus

Kayle zmrużył oczy
- Aaaha... i branie pożyczki u takich ludzi wydało się doskonały pomysłem?
zapytał sprawdzając pozostałe pomieszczenia

 

Pinn

Przeszukanie meliny nie wykazało niczego cennego. Wszystko koncentrowało się na całkowitej entropii uzależnionego całkowicie wraka człowieka, niektóre jednostki grały na krawędzi, inne tonęły. Prawo ulicy zdawało się odwieczne oraz nieubłagane. Betonowa dżungla pochłaniała wydając swoje narkotyczne owoce, oddech wytchnienia równał się często nieubłagalnej śmierci, rozpadzie tkanki woli. Rye miał jakąś opinię o Kayle`u , aby cokolwiek zaznaczyć mężczyzna musiał się wykazać.

 

Arvelus

Blondyn skrzywił się widząc jak wygląda sytuacja.
- Skąd masz dragi?

 

Pinn

Dłużnik skrzywił twarz, wyglądał jakby niewidzialna pięść zdzieliła jego osąd sytuacji. Zaraz potem uśmiechnął się paskudnie, odsłaniając zżółknięte wybrakowane uzębienie. Zaczął chichotać, spod brudnego bezrękawnika chuda pierś skakała spazmatycznie.


-Skąd mam dragi? Chyba to kurwa oczywiste. Skąd Rye wziął takiego gościa. Mniejsza oddam ci kasę, mam co nieco w kiblu.


Gość automatycznie skierował się do łazienki, nie czekając na pozwolenie. Niejako przecież był w swoim domu, choć dług mógł obrócić tą sytuację własnościową.

 

Arvelus

Kayle uniósł brew odprowadzając gościa spojrzeniem. Zignorował obelgę, bo wreszcie przybliżył się do celu. Poszedł za nim, tak na wypadek gdyby się okazało, że chłopak jest na tyle bogaty by mieć w kiblu jakąś broń. Z tego samego powodu rozejrzał się jeszcze raz po pokoju szukając ewentualnego sposobu obrony.

 

Pinn

W pokoju dziennym nie mógł znaleźć niczego sensownego do obrony, jakiś latający samochód zaświecił zza żaluzji oślepiając na moment blondyna. Kiedy otworzył oczy widział biegnącego chudzielca z brudną zardzewiałą brzytwą w lewej ręce. Diabeł zbliżał się szybko , a przerażenie zostało wpompowane w żyły Kayle`a. Nie wiedzieć czemu zrozumiał swój brak przeznaczenia na bycie żołnierzem ulicy. W tej ekstremalnej sytuacji percepcja umożliwiła zobaczenie kilku pasujących groźnie przedmiotów. Strzykawka z stale zamontowaną igłą do wkuć domięśniowych leżała na zakurzonym stole. Koło niego stało metalowe krzesło z zużytym siedziskiem , a na ziemi po prawej walały się butelki po piwie. Śmierć z rąk człowieczego wraka mdliła swoją żałosną formą, człowiek bez pamięci wykończony natychmiastowo przez jednego z gorszych ćpunów opiatów w okolicy.

 

Arvelus

Kayle znieruchomiał na sekundę. Spodziewał się tego, ale i tak go wmurowało gdy luźne domysły okazały się faktem. Zdecydowanie nie był wojownikiem. Ledwie zachował równowagę, gdy skakał za stół. Myślał błyskawicznie. Adrenalina napędzała ciało dając mu niesamowitą prędkość reakcji. Chwycił krzesło za oparcie i z całych sił rzucił nim w ćpuna.

 

Pinn

Reakcja zdawała się Kayle`owi błyskawiczna jednak dużo brakowało mu do prawdziwych zabijaków. Niemniej jednak ćpun do nich również nie należał. Próbował przeskoczyć stolik zamiast tego wpadł na niego jedną nogą.Stół zawalił się pod naporem. Próbował złapać krzesło jednakże grawitacja oraz brak zwinności robiły swoje. Poleciał prosto na zrujnowaną skórzaną sofę z mnóstwem wypalonych dziur. Upadł na plecy nie doznając kontuzji. Napastnik skoczył na niego, jego dłoń niebezpiecznie zawisła w powietrzu szykując się do ciosu. Nigdy widocznie nie walczył brzytwą , bo któż to robi. Nie pomyślał by ciąć z boku. Kayle`owi chciało się zemdleć, od jego decyzji zależało życie lub przynajmniej kształt jego twarzy.