Fowler nie spodziewał się takiego lekkomyślnego zachowania po John Doe, ale w sumie musiał przyznać mu rację. Ich zawahanie było niedopuszczalne. Zachowali się jak amatorzy, debatując sobie wesoło pod nosem wroga i ich celu.

Dlatego zabójca ruszył w ślad za czarnoskórym, szybko wysuwając się przed niego. Wypuścił swoje dai kunai na łańcuchach, po dwa na każdą rękę. Zaczął nimi od niechcenia kręcić młynka, lecz gdy tylko tarkatanie zbliżą się do niego, noże nabiorą prędkości, a Fowler stworzy wokół siebie prawdziwy wir zagłady.

John splunął celując porządniej. Jakaś cząstka niego kazała mu pilnować własnej skóry, pomimo dwójki wojów stojących przed nim. Kolejne pociski opuściły tłumik zamontowany na lufie wiernego pistoletu i poleciały wprost w kierunku łańcuchów Sonyi. Jeśli jakiś tarkatan stanie na drodze, to wielkiej szkody nie będzie, natomiast jeśli się nie uda to trudno. Zwabieni tutaj przeciwnicy pozwolą teleportować się za plecy do niestrzeżonej dziewczyny i przestrzelenie łańcuchów w takiej sytuacji będzie już drobnostką.
- Ogarnijcie ich. - zawołał do chłopaków, jakby nie pamiętali co powinni robić. Oczywiście, że pamiętali. Doskonale wiedzieli, ale John wolał to powiedzieć. Nie ufał.

Fowler jednym ruchem zwinął łańcuchy, które zdawać by się mogło, same z siebie owinęły się wokół jego przedramion. Nie wiedzieć też kiedy w jego dłoniach pojawiły się sztylety sai, których yoku świetnie nadawały się do parowania i klinczowania ostrzy tarkatan. Na komendę John Doe nie odpowiedział. Nie dał nawet znać po sobie, że ją usłyszał. Chyba że wykonywanie dalej swojej części roboty uznać za objaw tego...

Fowler dojrzał kątem oka ciemną plamę w miejscu, w którym dotąd stał John Doe, a po chwili czarnoskóry był już koło tej całej Sonyi. Uśmiechnął się krzywo pod maską. Skoro nie musiał już chronić jego zezowatego tyłka, będzie mógł się trochę rozerwać.

Ruszył przed siebie, odskakując nagle od Setsoru. Rzucił się na niedobitków tarkatan i przejął inicjatywę w walce. Teraz on tu rozdaje karty.