Yarot

To skoro tak, to każda z cech jest tylko cechą papierową i nijak ma się do rzeczywistości - rzeczywistości innej niż D&D chociażby. Żadna interakcja z otoczeniem nie jest potrzebna bo gracz sam w sobie jest samowystarczalny. Przypomniał mi się przy okazji pewien tekst dotyczący takich własnie założeń (mały offtop, ale jakże pomocny w rozumieniu D&D)
"Gracz mówi do drugiego gracza by ten nie brał ze sobą konia bo tylko będzie go spowalniać w pościgu" (koniec offtopa)
Dobra, fakt te 40 to przesada, ale chodzi tu o sam fakt. Niech i będzie miał 20, ale dla krasnoludów to jest NIKT. A Charyzma, jako cecha po części socjalna, zależy od kultury i środowiska. I nie powinna tak samo traktować elfa wśród krasnoludów i elfa wśród elfów. Chyba że chodzi tu tylko o czary i lepsze statsy.

 

__________________
...and the Dead shall walk the Earth once more
_. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : ._

denis

Powiem tak .. bo sie troche wqrzyłem tymi dywgacjami na temat lvl i znawocow mechaniki DnD ..
W DnD nie ma ograniczonego "z gory " lvl ... rownie dobrze mozesz stworzyc sobie kraine gdzie kazdy jak sie urodzi dostaje pierscien +40 do charyzmy i 30 lvl w przedszkolu .

Po drugie , nie znosze rozmawiac z ludzmi dla ktorych przykład jest obiektem dywagacji ... do dalszej obrobki dorzuce ze elf ma "czapke śmiechawke +130 do charyzmy( dar od boga Kheho -Hohe - tego od sluzów i budyni ) i 120 lvl maga i 120 lvl barbarzyncy - wiele to nie zmieni ...

A wracajac do charyzmy - jezeli zakladamy ze charyzma = wpływ na innych to soposob zachowania , body language , umiejtnosc wysławiania sie itd - załuzmy ze jest kraina gdzie spojrzenie komus w oczy uznawane jest za smiertelna obraze a drapnie sie za uchem za przynanie sie do tego ze jest sie zdradzanym przez żone ( dodam ze sredni lvl w kraini to 90+ ) i przyjezdza tam taki elf ( lvl 99 , chayzma 54 ) i idzie ulicą i patrzy w oczy kazdemu napotkanemu przecjhodniowi w oczy drpiac sie za uszami ... tia ... charyma elfa w/g mieszkancow tej krainy bedzie cholernie wysoka ... az starch w oczach i za uchem ....

 

homeosapiens

Dobry mnich jest szybszy od konia w biegu idąc powoli. Masakra nie?
To nie jest Warhammer. Tutaj nie ma jakiejś nienawiści, może leciutka niechęć, ale naprawdę leciutka. Tu nie było Wojen o Brodę, ani zabitych królów Feniksów 8) .

Więc Elfy nie są dyskryminowane. Raczej.

 

Yarot

Bez komentarza

Tutaj mi chodziło o kogokolwiek, kto przyszedłby do wioski krasnali i licząc tylko na swoją wysoką charyzmę zaczął tam robić coś, co by się nie spodobało krasnalom. Czy to będzie elf, człowiek czy inny gnom. Tu chodzi o zasadę a nie o szczegół liczbowy (jak to już zauważył denis). Charyzmy nie da się oderwać od kręgu ludzi, w którym dany osobnik się wychował. Skoro ma oddziaływać na innych, ma ich motywować oraz inspirować to musi znać ludzi (w rozumieniu grupy istot), ich potrzeby oraz obyczaje. Jego własne zachowanie tylko utwierdza innych, że to osoba godna zaufania i może się nadawać chociażby na "charyzmatycznego" przywódcę. Jeśli doda się do tego jeszcze ładną buźkę, to efekt murowany.

 

__________________
...and the Dead shall walk the Earth once more
_. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : .__. : ! : ._

denis

A ja na koniec jeszcze o charyzmie jako atrakcyjnosci ...
Nie wiem jak w/g innych ... ale mysle ze jezeli sie komus podobaja grube baby , 130 cm z brodą - to nie podobaja sie wysokie , szczupłe o alabastrowej cerze ...
I dla krasnoluda elfka charyzma XXX w kwestii urody raczej nie jest wzorem - bo jemu podobaj sie takie co maja brode i sa okrąglutkie .. a szczupłe uwaza za brzydkie i tyle ....

 

Hammen

Tak na wstępie: moim zdaniem charyzma odwołuje się zarówno do wyglądu postaci, jak i jej wnętrza ( kultury osobistej itp.). Natomiast w kwestii użyteczności charyzmy w kontaktach między rasowych jestem zdania, iż większą rolę powinna odgrywać reputacja, którą nie jest się w stanie wliczyć w ilość punktów charyzmy.

Najprościej to zobrazować na przykładzie. Z wyglądu paskudny elf dzięki licznym zasługom dla krasnoludzkich władz zostaje okrzyknięty przyjacielem krępego ludu. W tej społeczności mieszkańców nie będzie obchodził jego wygląd tylko autorytet. Tak samo w drugą stronę. Piękny, charyzmatyczny elf wygnany z rodzimego plemienia nie będzie się cieszył poważaniem wśród członków owej grupy. Wprost przeciwnie, zadając się z którymkolwiek z nich może narażać życie. Nic mu nie da jego głos, urok osobisty. Jest „skreślony” w tej społeczności, o ile jakoś nie zasłuży sobie na szacunek. W końcu za piękny uśmiech nie można pozyskać sympatii każdego. :P

Charyzma jest bardzo „sztywnym” atrybutem, chociaż właśnie ona powinna być najbardziej plastyczna. Ograniczają ją różnice kulturowe, rasowe, jak i zwyczajne „pierwsze wrażenie” jakie dana postać robi na innych. Wszystko zależy od MG, czy zdecyduje się postawić na mechanikę i ujednolicić „charyzmatyczność” dla wszystkich sytuacji , w których będzie ona brana pod uwagę, czy będzie on wolał rozpatrywać każdy przypadek z osobna, uwzględniając wszystkie czynniki zmieniające wizerunek postaci w oczach innych.

 

Noise

Hammen, w edycji 3.5 jest to świetnie rozwiązane. Jeżeli jest rozpiska NPCa, to różne rasy, klasy, grupy społeczne itp. mają bonusy lub kary do testów dyplomacji (która w edycji 3.5 używana jest do zmiany nastawienia np. z nieprzyjaznej na obojętną, z obojętnej na przyjazną). Na przykład w podręczniku Sharn - City of Towers mieszkańcy dolnej dzielnicy (biedacy) mają -4 do testów dyplomacji związanej z interakcją ze strażą miejską, natomiast mieszkańcy górnej dzielnicy (szlachta i bogaci kupcy) +6.

Jest taki pan. Nazywa się Władysław Bartoszewski. Ślicznie mówi, potrafi przykuć moją uwagę na dłużej. Uważam go za bardzo charyzmatycznego. Ale za cholerę mi się nie podoba. Mimo, iż uważam, że jest nieatrakcyjny fizycznie, uważam go za charyzmatycznego. Więc jestem przeciwko utożsamianiu charyzmy z atrakcyjnością fizyczną.

 

homeosapiens

Jak już było mówione wcześniej mówimy o D&D. Nie o prawdziwym świecie. Nie o realnym świecie. W podręczniku napisali, że od tego atrybutu zależy wygląd, to tak jest w tym systamie. Co z tego, że u nas jest inaczej? Bo oczywiście z Bartoszewskim masz rację.
Krasnoludy są anomalią. Ludzie, elfy, orkowie mają normalne kryteria...

Masz kilka settingów. Tam masz opisane, że prawie cały świat to postacie 1 poziomu. Te 1% postaci zawaansowanych jest co prawda najliczniej opisane, bo po co by rozpisywać się na temat każdego chłopa(niech to cię nie zmyli).
Zastanawiam się, czy nie zaczną ci mieszkańcy zazdrościć własnym żonom...

Pozdrawiam.

 

Noise

W tym samym podręczniku zaraz potem jest zdanie, że charyzma reprezentuje siłę osobowości. Ja jako MG wyrzuciłem zdanie o "atrakcyjności fizycznej". Przykład. Załóżmy, że gracze decyduje się grać postacią, która ma twarz przeżartą kwasem. Jest fizycznie obrzydliwy i odrzucający, a charyzmę ma na poziomie 16 i jest zaklinaczem. Okej, żeby nie odrzucać tak od siebie ludzi zawsze nosi maskę. Ale schwycili go ludzie złego barona i pozbawili całego ekwipunku w tym maski. Teoretycznie powinienem mu dać teraz minusy do charyzmy. Chciałby jednym z zaklęć uwolnić się z celi, a tu figa. Nie może bo nie ma teraz wystarczającej charyzmy. Ale jak owinie sobie twarz prześcieradłem to już będzie miał?

 

Vienu Racadi

Dokładnie o to chodzi. Charyzma to nie atrakcyjność seksualna, lecz umiejętność wywierania wrażenia na otoczeniu. Wrażenia wielokryterialnego, które umożliwia osiąganie sukcesów w kontaktach z innymi ludźmi. Oczywiście - osoby charyzmatyczne są na ogół atrakcyjne dla płci przeciwnej, ale nie działa to w drugą stronę, tzn. jeśłi osoba jest atrakcyjna seksualnie nie znaczy to, że jest charyzmatyczna. Innymi słowy atrakcyjność seksualna to zaledwie jedno z możliwych następstw wysokiej charyzmy, a nie jej rdzeń i przyczyna.

Przerzucanie się przykładami z elfami i krasnoludami sensu moim zdaniem nie ma. Zwłaszcza, że większość z nich jest wewnętrznie niespójna.

 

__________________
"Tym, co łączy nas na najbardziej podstawowym poziomie, jest to, że wszyscy jesteśmy mieszkańcami tej planety. Wszyscy oddychamy tym samym powietrzem. Wszyscy troszczymy się o przyszłość naszych dzieci. I wszyscy jesteśmy śmiertelni" - John F. Kennedy.