TomaszJ

- Stary Babsztyl wciąż tu siedzi gówniarzu i dziwi się że jeszcze żyjesz. A jak chcesz pożyć dalej to rusz dupę w troki i zasuwaj tutaj, może jakoś Cię z tego wykaraskamy. Akurat masz farta że że na tych samych ludzi poluję.
Wszystko to Mama wygłosiła swoim zwykłym opryskliwym tonem nie przerywając robótki.
- Chyba że masz pietra przed starszymi Paniami, to przepytam Cię telefonicznie. Ty, Młody! Powiedz no łaskawie koledze że nie gryzę.

 

__________________
Bez podpisu.

Fenrir__

Franko słysząc już słowa Tommiego ugryzł się w język... A komentarz Ciotki był niczym kopniak, który posłał jego samokontrolę prosto w przepaść...

- No ten... Ekhm... - odkaszlnął - Tego... Ten... - zaplątał się w własnych myślach - Się znaczy... - zreflektował się i dodał na siłę obniżonym głosem - Nie mam czasu na czcze pogaduchy. Niech Pani mówi czego potrzebuje zobaczę co da się zrobić... A no i przepraszam za Babsztyla, bo to nie miało być do Pani tylko... No... eee... - znowu mu wątek uciekł. Postanowił się ostatecznie ugryźć w język.

 

TomaszJ

- Słuchaj tędy, Jimmy, Johny czy jak Ci tam. Sprawa jest taka, że jeden po drugim zaczynają padać ludzie. O dwóch wiem, Francino Giovanni i potem jego były zleceniodawca, Mariano. W pierwszym przypadku zrobiono z tego wypadek, w drugim trupa podrzucili Wam.
Mama schowała robótkę na dno torebki.
- Z mojego punktu widzenia, ktoś sprząta ludzi, którzy o czymś wiedzieli i robi to tak, by nie ubrudzić rączek. Ty ostatni gadałeś z Mariano, więc jeżeli snajper odstrzelił mu głowę... to zakładam że jesteś następny na liście celów.
A ja chcę dorwać tego kto to zlecił i każdą gnidę, która odniosła korzyści ze śmieci Francisko Giovanniego. Więc może przy okazji uratuję Twoją nic nie wartą dupę. Zrozumiano?
No, to teraz ładnie gadaj wszystko co wiesz.
I zamiast robótki wyjęła notes i ołówek.

 

__________________
Bez podpisu.

Fenrir__

Franko zmarszczył czoło i powiedział.

- W tej sprawie zginęło o wiele więcej, osób... młodych, niewinnych ludzi, na pewno więcej wartych niż tych dwóch szubrawców. Francisco Giovani nie żyje - dodał już mocnym swoim głosem - nie żyje i niech tak zostanie. To najlepsze wyjście dla jego rodziny. Za życia nie zdążył pojednać się z bogiem i podążał ścieżką pełną zła i przemocy. Po drugiej stronie czekało na niego to na co zasłużył. Mam nadzieję, że tą mendę Marianno czeka tam takie samo powitanie. Słuchaj Pani Mario - odruchowo nazwał ją jej imieniem - Sprawa jest większa niż ci się wydaje, "sięga nawet dalej i wyżej niż czubek Twojego nosa" - Dodał po włosku nieświadomie cytując ulubione powiedzenie swojej matki - Sam śmierci się już nie boje i doprowadzę ten temat do końca. Potraktuj śmierć Francisco jako sprawę wyjaśnioną i nie rozdrapuj ran w domu w którym powstały już na nich grube blizny. Jeśli już musisz się tu pchać z brudnymi butami, to zabierz matkę Franko w bezpieczne miejsce najlepiej do Włoch i postaraj się by zapomniała o tych, którzy przysporzyli jej cierpienia po równo za życia jak i po śmierci.... - Wdusił przycisk rozłączenia, odrzucił telefon na ławkę i oparł twarz w dłoniach, próbując uspokoić oddech...

 

TomaszJ

- Ty durniu myślisz że pozwolę sobie na to, że ktoś bezkarnie mi chrześniaka kropnie? Niezależnie od tego czy pojednał się z Bogiem i jakie ladaco z niego było, nikt, powtarzam NIKT mi nie będzie rodziny rozstrzeliwywał za darmo. A ty gogusiu jeszcze mi na pytanie nie odpowiedziałeś. Pogadamy sobie w cztery oczy. - po chwili zorientowała się jednak że mówi do rozłączonej rozmowy. Skrobnęła coś w notesie. Cóż takiego? po rozłączeniu na ekranie pokazał się numer...
- TY - wyskoczyła mama do Tommyego - Prowadź do kumpla. Wiedział jak się nazywam i mam wrażenie że wie więcej. Zobaczymy jak mu pójdzie spowiedź w cztery oczy! Nie ociągaj się, znalazłam Cię w niecałe półtora dnia, znajdę i jego. Jak zaprowadzisz oszczędzimy sobie czasu i niedomówień.

 

__________________
Bez podpisu.

Col Frost

 

__________________

Edge Allcax, Franek Adamski, Fowler
To co myśli moja postać nie musi pokrywać się z tym co myślę ja - Col

TomaszJ

- Niech tylko twój kolega nie płacze jak będzie miał "wypadek".
A może mieć, bo przedłużacie. Jak nie załatwię zleceniodawcy, będziesz miał kolegę na sumieniu.

Wyszła z kuchni trzaskając drzwiami, bardziej dla efektu niż celowo. Guzdrała się nieco idąc przez siłownię, obejrzała zdjęcia na ścianie i postarała się wyjść razem z jakimś bywalcem który kończył już trening.
- Ej, wielkoludzie! Młody dał mi numer do gościa co ma mi pomóc w przeprowadzce, ale zapomniałam jak go mam wpisać. Bob czy Danny... nie mam głowy do imion. Masz może go u siebie w kontaktach?

 

__________________
Bez podpisu.

Mike

Mięśniak coś zaczął gadać, ale mama już go nie słuchała. W narożniku ringu stał niewysoki, starszawy facet. Tłumaczył coś młodziakowi w rękawicach, pokazując mu ruchu. Mimo rodzącego się brzuszka jego sylwetka wciąż zdradzała sportowe zamiłowanie. Ale to nie sylwetka, a twarz tak zaskoczyły mamę. Donatello Giovani. Brat tutejszego dona. W dodatku beztrosko obracającego się w tłumie parę chwil po zamachu na jego brata…
Rozejrzała się po tłumie ćwiczących szukając ochrony, ale nikt taki się nie wyróżniał. Musieliby być bardzo dobrzy, albo nie było ich wcale. Z doświadczenia wiedziała, że włosi brali na ochroniarzy tylko swoich, a ci nie zawsze grzeszyli dyskrecją. Więc druga opcja wydawała się bardziej prawdopodobna.
Ale za to zobaczyła coś innego, osobnika z przerzuconym ręcznikiem na przedramieniu. Niby nic, ale patrzył na Giovaniego, a ręcznik z całą pewnością przykrywał coś więcej niż dłoń. Sama robiła podobny numer, tyle że z płaszczem. Mały kaliber spokojnie wystarczył, a w tym hałasie szczekającego złomu i pokrzykiwań trenujących lasek w sali obok wystrzał będzie prawie niesłyszalny. Nie było szansy by zdołała go dopaść. Nie zdąży przebić się przez tłum, do tego lata dawały znać o sobie.
Tommy obserwował wychodzącą babcię. Widział jak zagadywała jednego z bywalców. I widział jak nagle zaczęła się gapić na Dannego, który udzielał wskazówek na ringu.
Franko nieświadom tego wszystkiego siedział w na ławce czekając aż ciotka pójdzie sobie. Poszedł do ekranów i popatrzył w monitoring, czekając aż zobaczy wychodzącą z klubu ciotkę. Zamiast tego zobaczył wchodzącą Ortegę.
Matka zaginionej podziękowała za informacje, choć Duncan miał wrażenie, że nie do końca mu wierzyła. Zwłaszcza w druga część o zaginionych przyjaciołach. Ale cóż, zrobił co mógł. Na razie pozbierał graty do torby i ruszył do klubu. Po dłuższej niż krótszej wycieczce autobusem znalazł się pod klubem. Zaszedł od tyłu i wbił od razu do bazy. Zastał tam Franko gapiącego się w monitory.

 

TomaszJ

Mama uśmiechnęła się do siebie. W zbiegi okoliczności nie wierzyła - wokół Giovannich robiło się gęsto a to tylko ułatwi jej szukanie. W przeciwieństwie do Franko, ten ją ni ziębił, ni parzył, byle by tylko wyjść zanim padnie.
Co też zrobiła.
Po zabójstwie strzelec będzie musiał szybko się oddalić, więc kierując się własnym doświadczeniem rozejrzała się za autem z odpalonym silnikiem stojącym blisko siłowni lub inną drogą ucieczki.

 

__________________
Bez podpisu.

Fenrir__

Ortega wiedziała, gdzie znaleźć Franko. Więc postanowił poczekać. Patrzył jednak w skupieniu na Ciotkę. Matka całe życie powtarzała, że jej siostra to zło wcielone, a to tylko jedno z łagodniejszych określeń... Skoro ciotka ich tutaj znalazła musiała być chociaż w połowie tak niebezpieczna jak powtarzała mu matka... Lepiej ją mieć na oku.