Adam przysiadł na ziemi i założył ręce, za szyje pozwalając odpocząć, nagle bolącym nogom. Znów zaczął czuć napięcie mięśniowe, choć nie w takim stopniu co wcześniej:

- No właśnie jesteśmy handlarze, Szefie słuchajcie, mamy w środku zajebistą pałkę wpierdolu! Bejsbol obkuty stalą jak celujący studenciak na sesje! Może damy ci Szefie, w ramach przeprosin a ty nas przepuścisz ? Umówiliśmy się na sprzedanie samochodu przy Parku Praskim pewnie z kimś z waszych nie podał ksywy - Próbował wymyślić kłamstwo.

roll na deception con fast talk vs Prażaki gang: 4d12 33

4, 11, 6, 12

11 i 12 to byłby dwa sukcesy ponad 7 bo tyle mam rang w deception fast talk chyba kupi?

Patrycja drgnęła kiedy widząc reakcję. Zaczynała żałować, że się zgodziła na to wszystko. Chłopaki coś jednak gadali dalej, a nie krzyczeli o pomoc. Przyłykając ślinę zaparła się w sobie i trzymała pistolet dalej czekając na jakiś znak od swoich. Serce waliło jej tak, że słyszała dudnienie w uszach.

Patrycja opuściła broń w dół ciągle trzymając rękę za drzwiami. Starała się utrzymać gnata w dłoni, choć ciążył okrutnie. Miała nadzieję, że dryblas nie widział jej za dobrze przez szybę, bo inaczej wiedziałby, ze to wszystko to ściema. Punkówa była blada i zwyczajnie przestraszona. Widziała oczami wyobraźni rozkwaszoną głowę Nowaka, która zmieniała się na Błażejową i Adamową.
"A może kurwa powinniśmy im pokazać nasze moce? Nowak przecież mówił o jakiejś umowie..." - przypomniała sobie, ale jakoś nie wierzyła żeby teraz to już miało większe znaczenie.

Adam przez całą drogę samochodem z imprezy słuchał na jednej słuchawce MP3 Mindless Self Indulgence to była jego muzyka na pobudzenie / nakręcenie, żeby nie zasnąć mimo depressantów które wprowadził w swój krwiobieg.

Teraz akurat grało Shut me up nie strzelili więc jakiś tam sukces był Adam wbrew temu co radziła piosenka nie zamknął mordy.
- Szefie kochany, przecież obaj wiemy, że przepuszczacie handlarzy. No to jak lepiej udowodnić, że jesteśmy handlarze jak nie sprzedać czegoś ? Ale masz, racje przepraszam, nie chciałem cię obrazić ani sugerować przekupstwa... Skoro nie chcesz stalowego kija, to może konserwę ? Mamy super premocje na konserwy wezmę co dacie tym samym poprzez wymianę handlową, udowodnilibyśmy swoją rolę społeczną, jako handlarze warto przepuścić... Kogo znam ? Ciężko spamiętać kto z kim się zna, bo to tak szybko się zmienia:Kojarzysz zielarza ? Handlowałem dla niego produktem jeszcze zanim to całe postapokaliptyczne gówno się zaczęło byłem djem całkiem popularnym - Akurat zaczęło lecieć Bitches:

This is how it should be done
This is how it should be done
This style, style, style
Done... motherfuckers!

Jeżeli przyjdzie mu umrzeć to przynajmniej zrobi to słuchając zajebistej muzyki napruty ziołem i alkoholem. Nie czuł się szczególnie godny życia i w tym momencie było mu totalnie obojętne, co się teraz stanie.

U cholibka tym razem gorszy rzut Adam chyba zarobi kulkę :P

Dalsza próba przekonania Prażaków i nie dostania kulki w łeb: 4d12 18

3, 4, 2, 9

Może ta 9ka go uratuje przed zgonem ? :P

- Co kurwa, wymienicie parę nazwisk i myślicie, że wszędzie wejdziecie? - warknął strażnik na słowa bohaterów - Zaraz sprawdzimy, lepiej dla was, żebyście nie bajerowali -
Dopiero na widok opuszczanej broni rozluźnił się nieco. Zrobił krok do tyłu, ale wciąż celował do Adama, zerkając to na niego, to na Błażeja, to na stojącego za barykadą podwładnego, który gdzieś zadzwonił i ściszonym głosem prowadził rozmowę. Trwała długo, dłużej niż powinna trwać taka rozmowa. Minuty mijały, Adam godził się już ze śmiercią, Błażej czuł spływający mu po plecach pot, a Patrycja zaczynała się zastanawiać, czy najbezpieczniejsze nie byłoby wrzucenie wstecznego i spieprzanie z tej okolicy.

W końcu dres odłożył komórkę i podszedł do szefa, rzucając mu szeptem kilka słów. Facet zmarszczył brwi, ale opuścił w końcu pistolet, nie chowając go jednak do kabury.
- Masz jaja, żeby tu wracać, Cichy. Szef mówi, że lepiej żebyś miał dobry biznes dla niego, inaczej zarżnie cię jak psa, kiedy tylko wpadniesz mu w oczy - powiedział do Błażeja, a jego spojrzenie sugerowało, że chętnie by to zobaczył - Możecie wejść, ale wóz i klamki zostają tutaj. Do odbioru przy wyjściu - dodał z wrednym, chciwym uśmiechem.

- Dobra, Szefie, ale w takim razie potrzebuje zabrać wózek inwalidzki, bo jestem kaleka- Po tonie głosu można było poznać, że wcale nie jest zadowolony, czego nie ukrywał, bo inna reakcja byłaby podejrzana. Ledwo powłócząc, nogami dowlekł się do samochodu i zaczął składać swoją karocę.

Ponieważ był małostkowy, pochował po kieszeniach konserwy. Zamierzał spróbować wziąć tę pałkę, którą wzgardzili. Jakby się ktoś pytał, stwierdzi, że skoro zabierają klamki to w ramach samobronny przeciw zdziczałym psom.

Tak naprawdę Sosnowski wiedział, że dobrze wyszli na tym układzie. Sam by z chęcią zaoferował auto za przejście, ale nie podobał mu się brak szacunku u Prażaków, miał cichą nadzieję, że przetransportują auto z powrotem do ich wymiaru i wpadnie parę złotych.

Patrycja musiała wziąc kilka głębszych oddechów nim wyłączyła auto. Niekoniecznie intencjonalnie własnie utrudniła im zrobienie czegokolwiek z autem... w końcu nie mieli kluczyków. Troche jak przez wodę, każdy ruch wydawał się spowolniony i pełen tarcia z powietrzem. Wysiadła i ciągle trzymając pistolet w dół podeszła. Bez słowa oddała podała broń aby ją sobie koleś zabrał. Lufę trzymała w dół kiedy wyciagała dłoń. Milczała, bo i nawet nie wiedziałaby co powiedzieć. Dopiero po tem dotarło do niej, że w sumie należy pomóc Adamowi i dalej unikając kontaktu wzrokowego z kimkolwiek zabrała się do tego.

Coś ja podkusilo i zerknęła na zegarek Nowaka.