Wycieczka - Strona 3

Szarlej · 09-09-2007, 13:24

6 lipca 2050, Szwajcaria, supermarket

Anna
Położyła do bagażnika "drobne" i "niezbędne zakupy" do bagażnika po czym wsiadła do samochodu.

Wszyscy
Najstarszy z czwórki chyba rówieśnik Pawła uśmiechną się i rzucił po niemiecku z silnym akcentem w którym Anna rozpoznała akcent charakterystyczny dla okolic Berlina. Był ubrany w glany, jeansy i czarną koszulkę, był łysy.
-Ha Polacy. Jakżeby inaczej, kto inny może jeździć takim rzęchem? Mówiłem wam co moi przodkowie robili z takimi w obozach?
Drugi z czwórki młodszy od pierwszego był ubrany normalnie, jeansy, adidasy i zielona koszulka. Włosy miał ostrzyżone na 12 mm. Miał akcent charakterystyczny dla tego regionu.
-Tak Hans. Mówisz to ilekroć zobaczymy Polaka. Chodźmy.
Pozostała dwójka wyglądała jak klony pierwszego: łysi i identycznie ubrani. Stali cicho i patrzyli dziwnie na Was. Hans popatrzył na was.
-Nie zostaniem tu. Może zrobią coś głupiego. Zresztą co innego mogliby zrobić?

Yoda · 09-09-2007, 15:31

Paweł spojrzał agresywnie na Niemców. Rzekł do Ani i Michała po polsku.
-Kolejni szwabscy nieudacznicy z kompleksami. Michał wsiądź do samochodu.
„Nie pora na kłopoty z miejscowymi. Ja jestem tylko jeden a ich czterech. Michała lepiej nie mieszać do tego. Innym razem…” –myślał. Zwrócił się do Szwabów w ich języku.
-Odpierdolcie się. – rzekł spokojnym głosem ale dało się wyczuć że Paweł jest zły i lada chwila może zaatakować. Wsiadł do poloneziątka. Odpalił i odjechał.

Zafrire · 09-09-2007, 17:01

Michał, który siedział już w aucie nagle z niego wysiadł i popatrzył na grupę niemców.
- Jebani skini - mówił po polsku - Nie wsiąde do auta a Ty nie będziesz mi rozkazywał - Michał był wyraźnie zły i nie miał najmniejszej ochoty wsiadać. Patrzył ze wściekłością na skinów.
- Niech jeszcze powie coś o Polakach w obozach a sam nie wiem co zrobię - wysyczał przez zęby, skini kojarzyli mu się z nazistami, których nienawidział. Chociaż czasy obozów dawno minęły i on nie żył w tamtych czasach.

Szarlej · 09-09-2007, 18:58

Niemiec popatrzył na Was i uśmiechną się kpiąco.
-Jednak głos ma ale kala naszą mowę. Jesteście przeklętym narodem tak jak żydzi.
Ten "normalny" dał kilka kroków w tył, dwóch, którzy się nie odzywali dalej stali a Hans mierzył się z Michałem głosem.

Paweł
W samochodzie usłyszałeś wszystko, zobaczyłeś wzrok Anki widać było, że jest wystraszona i niepewna tego jak zareagujesz.

Yoda · 09-09-2007, 20:21

Paweł był zły na Michała „Dzieciak z niego. Życia jeszcze nie zna a rzuca się.” Spojrzał na wystraszoną Ankę. „Przyjechaliśmy tu na wypoczynek a nie na mordobicie”.
-Spokojnie. Zaraz stąd jedziemy. – powiedział spokojnie do Ani i wysiadł z samochodu
-Michał wskakuj do samochodu ale już. –rzekł ostrym tonem –Nie możemy narażać Ani. Jedziemy.
„Może ten argument go przekona” – pomyślał Paweł
Poczekał aż Michał wsiądzie odprowadzając go wzrokiem. Spojrzał na Szwabów i rzekł po niemiecku
-Być może. – i po chwili dodał po hebrajsku –Wolę być jednak spokrewniony z żydami niż Szwabami. Najgorszy żyd jest inteligentniejszy niż wy.
„Pacany pewno nawet nie wiedzą w jakim języku do nich gadam” – uśmiechnął się pod nosem i wsiadając do samochodu powiedział -Auf Wiedersehen.

Zafrire · 10-09-2007, 21:04

Michał ze wściekłością spojrzał na Pawła:
- A kim Ty jesteś żeby mi rozkazywać? - już miał coś jeszcze dodać, ale zobaczył przerażony wzrok Ani, więc rzucił jeszcze jedno pogardliwe spojrzenie w stronę skinów i wsiadł do auta trzaskając drzwiami - wsiadłem tylko dlatego, że Ty wolisz się z nimi nie zadawać - poweidział do Anki, po czym zamilkł, zapiął pasy i przymnkął oczy, teraz nie miał ochoty na nic patrzeć wiec to było jedyne wyjście. Zresztą spodziewał się kazania ze strony Pawła, a na to w ogóle nie miał ochoty.

Szarlej · 22-09-2007, 21:49

Paweł wszedł jako ostatni do samochodu. Niemcy patrzyli na Was tempo, odeszli dopiero jak Paweł mało co na nich nie najechał. Na odchodne Hans wysuną środkowy palec.
Jechaliście w milczeniu, szkopy zdążyły wam popsuć wakacje. Gdy dojechaliście do domu Ania wyszła z samochodu jako pierwsza i poczekała aż Paweł zaparkuje w garażu. Wnieśliście zakupy do kuchni i je rozpakowaliście. Ania została w kuchni robiąc obiad, Paweł poszedł do pokoju i włączył telewizor.

Paweł
Zacząłeś bezmyślnie pstrykać po kanałach. Kanały były po niemiecku czasem, po francusku lub włosku. Złapałeś nawet BBC. Po kilku minutach udało złapałeś polonie. Zostawiłeś akurat szły wiadomości. Prezenter mężczyzna w sile wieku ubrany w czarny garnitur zaczął mówić.
-W Koszalinie zdarzył się wypadek.
Te słowa wyrwały Ciebie z otępienia.
-Na ulicy Jana Pawła II w bloku 23 nastąpił wybuch gazu.
Przecież to Twój blok! Spiker kontynuował:
-Część osób przeżyła, jednak nie odnaleziono ciał kilku osób ani nie wiadomo czy w chwili wybuchu byli po za domem. Jeśli ktoś widział zdjęcia tych osób jest proszony o kontakt pod numerem telefonu 888 123 456.
Zobaczyłeś twarze swoich rodziców, Michała i swoją. Spiker mówił o tym jak o pogodzie. Spiker kontynuował dalej swoim beztroskim tonem.
-Dzisiaj w kościele pod wezwaniem Ducha Świętego odbędzie się msza w intencji dusz zmarłych. Uczcimy ich pamięć minutą ciszy.

Michał
Wszedłeś do salonu, Paweł z otwartą buzią patrzył się w telewizor na którym wyświetlone były zdjęcia jego, jego rodziców i Twoje. Usłyszałeś jak spiker mówi beztroskim tonem.
-Dzisiaj w kościele pod wezwaniem Ducha Świętego odbędzie się msza w intencji dusz zmarłych. Uczcimy ich pamięć minutą ciszy.

Zafrire · 23-09-2007, 10:45

Kiedy wrócili do domu Michał snuł sie to tu to tam nie potrafiąc znależć sobie miejsca, był jeszcze zły po tej akcji ze skinami. W końcu nogi zaprowadziły go do pokoju gdzie Paweł siedział i oglądał telewizor. Pierwsze co zobaczył to zastygła twarz chłopaka. Spojrzał na ekran i zobaczył coś czego się nie spodziewał swoje zdjęcie, Pawła i jego rodziców. Do tego wszystkiego usłyszał tylko jedno:
-"odbędzie się msza w intencji dusz zmarłych" W tym momencie nie słyszał już nic więcej. Z oniemienia zrobił krok w tył a jego serce przebił przeszywający ból.
- Nie, nie, nie, nie - zaczął powtarzaać z uporem maniaka - to jest żart - mówił sam do siebie, a po chwili odwrócił się i zaczął uderzać pięścią w ścinę, uderzał raz za razem mając łzy w oczach, które ni ebyły swobodowane bólem. W pewnym momencie po ręce zaczęła mu płynąć krew, przestał uderzać a w jego głowie zagnieżdziła się myśl pełna nadzieji - Paweł może ich tam nie było... - wszedł do pokoju mówiąc do przyjaciela, rękę dalej miał zaciśniętą, ale teraz go to nie obchodziło. Sam nie wierzył w to co mówi chociaż bardzo tego chciał - to wszystko moja wina, ja przyciągam nieszczęścia na najbliższych - mówiąc to odwrócił się i wyszedł z domu usiadł na ziemi i schował twarz w rękach. Był w takim szoku że sam nie wiedział co robi.

Yoda · 23-09-2007, 13:48

Paweł stał przed telewizorem z otwartą buzią i nieobecnymi oczami wpatrywał się w spikera.
Gdy Michał wszedł do pokoju nawet nie drgnął. Nie zareagował gdy przyjaciel zaczął coś mówić i obwiniać się. Stał nieruchomo. Jedynie zaciśnięte ręce świadczyły o ogromnych emocjach. Zaciskał je tak mocno że aż knykcie mu pobielały a pilot zaczął pękać. Gdy wiadomości się skończyły spojrzał obłąkanym wzrokiem po pokoju. Jego oczy szkliły się ale nie płakał. Szeptał tylko
–Może ich tam nie było…może ich tam nie było…nie było…
Wyszedł z pokoju chwiejnym krokiem. Poszedł do kuchni i nalał sobie czegoś zimnego do picie. Cały czas sprawiał wrażenie nieobecnego duchem. Parę łyków zimnego napoju go ocuciło. Teraz mówił już lepiej. Może nawet nadal miał nadzieje
-Nie znaleziono ciał. Nawet szczątków. Może jeszcze nie wszystko stracone. – spojrzał na Anię i zauważył że patrzy się na niego jak na świra. Szybko wyszedł z kuchni i poszedł do telewizora spisać numer telefonu. „Na razie nie wolno nam dzwonić. To może być podstęp…”. Potem poszedł poszukać Michała.

Szarlej · 05-10-2007, 14:44

Michał
Wyszedłeś przed dom. Nie zwracałeś uwagi na pogodę czy ładne widoki. Usiadłeś przed domem i patrzyłeś się w pustkę. Głowę wypełniały Ci czarne myśli.

Paweł
Napiłeś się soku i zacząłeś mówić, Ania patrzyła na Ciebie nie wiedząc co się dzieje. Zauważyłeś jej wzrok. Wstałeś poszedłeś do pokoju i spisałeś numer powtarzając ciągle słowa jakby miały dać Ci ochronę.
-Nie znaleziono ciał. Nie znaleziono ciał...
Po spisaniu numeru poszedłeś szukać Michała. Znalazłeś go siedzącego na schodach przed domem.

09-09-2007, 13:24	#21
Szarlej Reputacja: 1	6 lipca 2050, Szwajcaria, supermarket Anna Położyła do bagażnika "drobne" i "niezbędne zakupy" do bagażnika po czym wsiadła do samochodu. Wszyscy Najstarszy z czwórki chyba rówieśnik Pawła uśmiechną się i rzucił po niemiecku z silnym akcentem w którym Anna rozpoznała akcent charakterystyczny dla okolic Berlina. Był ubrany w glany, jeansy i czarną koszulkę, był łysy. -Ha Polacy. Jakżeby inaczej, kto inny może jeździć takim rzęchem? Mówiłem wam co moi przodkowie robili z takimi w obozach? Drugi z czwórki młodszy od pierwszego był ubrany normalnie, jeansy, adidasy i zielona koszulka. Włosy miał ostrzyżone na 12 mm. Miał akcent charakterystyczny dla tego regionu. -Tak Hans. Mówisz to ilekroć zobaczymy Polaka. Chodźmy. Pozostała dwójka wyglądała jak klony pierwszego: łysi i identycznie ubrani. Stali cicho i patrzyli dziwnie na Was. Hans popatrzył na was. -Nie zostaniem tu. Może zrobią coś głupiego. Zresztą co innego mogliby zrobić? __________________ [...]póki pokrętna nowomowa zakalcem w ustach nie wyrośnie, dopóki prawdę nazywamy, nieustępliwie ćwicząc wargi, w mowie Miłosza, w mowie Skargi - przetrwamy [...]

09-09-2007, 15:31	#22
Yoda Reputacja: 1	Paweł spojrzał agresywnie na Niemców. Rzekł do Ani i Michała po polsku. -Kolejni szwabscy nieudacznicy z kompleksami. Michał wsiądź do samochodu. „Nie pora na kłopoty z miejscowymi. Ja jestem tylko jeden a ich czterech. Michała lepiej nie mieszać do tego. Innym razem…” –myślał. Zwrócił się do Szwabów w ich języku. -Odpierdolcie się. – rzekł spokojnym głosem ale dało się wyczuć że Paweł jest zły i lada chwila może zaatakować. Wsiadł do poloneziątka. Odpalił i odjechał. __________________ Logic will get you from A to B. Imagination will take you everywhere - Albert Einstein Problemy z komputerem i Internetem – przepraszam wszystkich. Wkrótce się odezwę.

09-09-2007, 17:01	#23
Zafrire Reputacja: 1	Michał, który siedział już w aucie nagle z niego wysiadł i popatrzył na grupę niemców. - Jebani skini - mówił po polsku - Nie wsiąde do auta a Ty nie będziesz mi rozkazywał - Michał był wyraźnie zły i nie miał najmniejszej ochoty wsiadać. Patrzył ze wściekłością na skinów. - Niech jeszcze powie coś o Polakach w obozach a sam nie wiem co zrobię - wysyczał przez zęby, skini kojarzyli mu się z nazistami, których nienawidział. Chociaż czasy obozów dawno minęły i on nie żył w tamtych czasach. __________________ Irokez lub glaca to powód do dumy... Ostatnio edytowane przez Zafrire : 10-09-2007 o 20:58. Powód: jednak rozumie po niemiecku :P

09-09-2007, 18:58	#24
Szarlej Reputacja: 1	Niemiec popatrzył na Was i uśmiechną się kpiąco. -Jednak głos ma ale kala naszą mowę. Jesteście przeklętym narodem tak jak żydzi. Ten "normalny" dał kilka kroków w tył, dwóch, którzy się nie odzywali dalej stali a Hans mierzył się z Michałem głosem. Paweł W samochodzie usłyszałeś wszystko, zobaczyłeś wzrok Anki widać było, że jest wystraszona i niepewna tego jak zareagujesz. __________________ [...]póki pokrętna nowomowa zakalcem w ustach nie wyrośnie, dopóki prawdę nazywamy, nieustępliwie ćwicząc wargi, w mowie Miłosza, w mowie Skargi - przetrwamy [...]

09-09-2007, 20:21	#25
Yoda Reputacja: 1	Paweł był zły na Michała „Dzieciak z niego. Życia jeszcze nie zna a rzuca się.” Spojrzał na wystraszoną Ankę. „Przyjechaliśmy tu na wypoczynek a nie na mordobicie”. -Spokojnie. Zaraz stąd jedziemy. – powiedział spokojnie do Ani i wysiadł z samochodu -Michał wskakuj do samochodu ale już. –rzekł ostrym tonem –Nie możemy narażać Ani. Jedziemy. „Może ten argument go przekona” – pomyślał Paweł Poczekał aż Michał wsiądzie odprowadzając go wzrokiem. Spojrzał na Szwabów i rzekł po niemiecku -Być może. – i po chwili dodał po hebrajsku –Wolę być jednak spokrewniony z żydami niż Szwabami. Najgorszy żyd jest inteligentniejszy niż wy. „Pacany pewno nawet nie wiedzą w jakim języku do nich gadam” – uśmiechnął się pod nosem i wsiadając do samochodu powiedział -Auf Wiedersehen. __________________ Logic will get you from A to B. Imagination will take you everywhere - Albert Einstein Problemy z komputerem i Internetem – przepraszam wszystkich. Wkrótce się odezwę.

10-09-2007, 21:04	#26
Zafrire Reputacja: 1	Michał ze wściekłością spojrzał na Pawła: - A kim Ty jesteś żeby mi rozkazywać? - już miał coś jeszcze dodać, ale zobaczył przerażony wzrok Ani, więc rzucił jeszcze jedno pogardliwe spojrzenie w stronę skinów i wsiadł do auta trzaskając drzwiami - wsiadłem tylko dlatego, że Ty wolisz się z nimi nie zadawać - poweidział do Anki, po czym zamilkł, zapiął pasy i przymnkął oczy, teraz nie miał ochoty na nic patrzeć wiec to było jedyne wyjście. Zresztą spodziewał się kazania ze strony Pawła, a na to w ogóle nie miał ochoty. __________________ Irokez lub glaca to powód do dumy...

22-09-2007, 21:49	#27
Szarlej Reputacja: 1	Paweł wszedł jako ostatni do samochodu. Niemcy patrzyli na Was tempo, odeszli dopiero jak Paweł mało co na nich nie najechał. Na odchodne Hans wysuną środkowy palec. Jechaliście w milczeniu, szkopy zdążyły wam popsuć wakacje. Gdy dojechaliście do domu Ania wyszła z samochodu jako pierwsza i poczekała aż Paweł zaparkuje w garażu. Wnieśliście zakupy do kuchni i je rozpakowaliście. Ania została w kuchni robiąc obiad, Paweł poszedł do pokoju i włączył telewizor. Paweł Zacząłeś bezmyślnie pstrykać po kanałach. Kanały były po niemiecku czasem, po francusku lub włosku. Złapałeś nawet BBC. Po kilku minutach udało złapałeś polonie. Zostawiłeś akurat szły wiadomości. Prezenter mężczyzna w sile wieku ubrany w czarny garnitur zaczął mówić. -W Koszalinie zdarzył się wypadek. Te słowa wyrwały Ciebie z otępienia. -Na ulicy Jana Pawła II w bloku 23 nastąpił wybuch gazu. Przecież to Twój blok! Spiker kontynuował: -Część osób przeżyła, jednak nie odnaleziono ciał kilku osób ani nie wiadomo czy w chwili wybuchu byli po za domem. Jeśli ktoś widział zdjęcia tych osób jest proszony o kontakt pod numerem telefonu 888 123 456. Zobaczyłeś twarze swoich rodziców, Michała i swoją. Spiker mówił o tym jak o pogodzie. Spiker kontynuował dalej swoim beztroskim tonem. -Dzisiaj w kościele pod wezwaniem Ducha Świętego odbędzie się msza w intencji dusz zmarłych. Uczcimy ich pamięć minutą ciszy. Michał Wszedłeś do salonu, Paweł z otwartą buzią patrzył się w telewizor na którym wyświetlone były zdjęcia jego, jego rodziców i Twoje. Usłyszałeś jak spiker mówi beztroskim tonem. -Dzisiaj w kościele pod wezwaniem Ducha Świętego odbędzie się msza w intencji dusz zmarłych. Uczcimy ich pamięć minutą ciszy. __________________ [...]póki pokrętna nowomowa zakalcem w ustach nie wyrośnie, dopóki prawdę nazywamy, nieustępliwie ćwicząc wargi, w mowie Miłosza, w mowie Skargi - przetrwamy [...]

23-09-2007, 10:45	#28
Zafrire Reputacja: 1	Kiedy wrócili do domu Michał snuł sie to tu to tam nie potrafiąc znależć sobie miejsca, był jeszcze zły po tej akcji ze skinami. W końcu nogi zaprowadziły go do pokoju gdzie Paweł siedział i oglądał telewizor. Pierwsze co zobaczył to zastygła twarz chłopaka. Spojrzał na ekran i zobaczył coś czego się nie spodziewał swoje zdjęcie, Pawła i jego rodziców. Do tego wszystkiego usłyszał tylko jedno: -"odbędzie się msza w intencji dusz zmarłych" W tym momencie nie słyszał już nic więcej. Z oniemienia zrobił krok w tył a jego serce przebił przeszywający ból. - Nie, nie, nie, nie - zaczął powtarzaać z uporem maniaka - to jest żart - mówił sam do siebie, a po chwili odwrócił się i zaczął uderzać pięścią w ścinę, uderzał raz za razem mając łzy w oczach, które ni ebyły swobodowane bólem. W pewnym momencie po ręce zaczęła mu płynąć krew, przestał uderzać a w jego głowie zagnieżdziła się myśl pełna nadzieji - Paweł może ich tam nie było... - wszedł do pokoju mówiąc do przyjaciela, rękę dalej miał zaciśniętą, ale teraz go to nie obchodziło. Sam nie wierzył w to co mówi chociaż bardzo tego chciał - to wszystko moja wina, ja przyciągam nieszczęścia na najbliższych - mówiąc to odwrócił się i wyszedł z domu usiadł na ziemi i schował twarz w rękach. Był w takim szoku że sam nie wiedział co robi. __________________ Irokez lub glaca to powód do dumy...

23-09-2007, 13:48	#29
Yoda Reputacja: 1	Paweł stał przed telewizorem z otwartą buzią i nieobecnymi oczami wpatrywał się w spikera. Gdy Michał wszedł do pokoju nawet nie drgnął. Nie zareagował gdy przyjaciel zaczął coś mówić i obwiniać się. Stał nieruchomo. Jedynie zaciśnięte ręce świadczyły o ogromnych emocjach. Zaciskał je tak mocno że aż knykcie mu pobielały a pilot zaczął pękać. Gdy wiadomości się skończyły spojrzał obłąkanym wzrokiem po pokoju. Jego oczy szkliły się ale nie płakał. Szeptał tylko –Może ich tam nie było…może ich tam nie było…nie było… Wyszedł z pokoju chwiejnym krokiem. Poszedł do kuchni i nalał sobie czegoś zimnego do picie. Cały czas sprawiał wrażenie nieobecnego duchem. Parę łyków zimnego napoju go ocuciło. Teraz mówił już lepiej. Może nawet nadal miał nadzieje -Nie znaleziono ciał. Nawet szczątków. Może jeszcze nie wszystko stracone. – spojrzał na Anię i zauważył że patrzy się na niego jak na świra. Szybko wyszedł z kuchni i poszedł do telewizora spisać numer telefonu. „Na razie nie wolno nam dzwonić. To może być podstęp…”. Potem poszedł poszukać Michała. __________________ Logic will get you from A to B. Imagination will take you everywhere - Albert Einstein Problemy z komputerem i Internetem – przepraszam wszystkich. Wkrótce się odezwę.

05-10-2007, 14:44	#30
Szarlej Reputacja: 1	Michał Wyszedłeś przed dom. Nie zwracałeś uwagi na pogodę czy ładne widoki. Usiadłeś przed domem i patrzyłeś się w pustkę. Głowę wypełniały Ci czarne myśli. Paweł Napiłeś się soku i zacząłeś mówić, Ania patrzyła na Ciebie nie wiedząc co się dzieje. Zauważyłeś jej wzrok. Wstałeś poszedłeś do pokoju i spisałeś numer powtarzając ciągle słowa jakby miały dać Ci ochronę. -Nie znaleziono ciał. Nie znaleziono ciał... Po spisaniu numeru poszedłeś szukać Michała. Znalazłeś go siedzącego na schodach przed domem. __________________ [...]póki pokrętna nowomowa zakalcem w ustach nie wyrośnie, dopóki prawdę nazywamy, nieustępliwie ćwicząc wargi, w mowie Miłosza, w mowie Skargi - przetrwamy [...]